เกลียดหัวใจ (Lizkook)

เกลียดหัวใจ

( พลอยณชา / นามปากกาสีครีม )

ปล. เรื่องนี้เคยพิมพ์เป็นนิยายจบเล่มมาแล้วนะคะ

เกลียด....คำนิยามสั้นๆที่ทำให้หัวใจของเขาและเธอเจ็บ...

ทรมาน...คือสิ่งที่ตราตรึงอยู่ในใจของเขาและเธอตลอดมา...

คำโปรย

“ ไม่ว่าจะเป็นคำตอบในวันนี้ หรือเมื่อห้าปีที่แล้วมันยังคงเหมือนเดิม คือฉันไม่เคยรักพี่เลย ฉันไม่เคยรักผู้ชายอย่างพี่เลย 'พี่จองกุก' หรือแม้แต่ความรู้สึกดีๆ ที่พี่เคยมีให้ฉัน ฉันก็ไม่เคยเสียเวลามาจดจำมันเลยสักนิด ขอบคุณนะที่มองว่าฉันเป็นดี แต่ขอโทษด้วยที่ฉันทำให้พี่ผิดหวัง” คำพูดหนักแน่นของ ‘ลลิสา’ ทำคนตรงหน้าดูนิ่งลงไปเล็กน้อย เขาเจ็บอยู่ลึกๆ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้จากคนที่เขารออีกครั้ง

“ ธะ...เธอ!” คนร่างสูงยืนขบกรามจนเห็นเส้นเลือดขึ้นปูนโปนด้วยความโกธร

“ ที่ฉันมาวันนี้ ฉันแค่จะมาบอกกับพี่ว่าฉันต้องการยุติเรื่องทั้งหมด ฉันจะไปจากที่นี่และจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก แต่ฉันขอร้องอะไรพี่อย่างนึ่งได้ไหม พี่จีเธอรักพี่มากนะ ถ้าพี่ไม่รักพี่จี พี่อย่าทำร้ายเธอได้ไหม พี่จีบอบบางเกินกว่าที่จะรับเรื่องทุกอย่างนี้ได้ เพราะฉะนั้นฉันอยากจะขอให้พี่ รักพี่จีอย่างที่พี่จีรัก...”

“ หุบปาก...!!! ไม่ต้องมาสั่งสอนฉันว่าฉันควรจะรักใคร ไม่ต้องมาชี้ทางให้ฉันว่าใครที่ฉันจะต้องดูแล เพราะไม่ว่าจะยังไงผู้หญิงที่ฉันเกลียดและสมเพชมากที่สุดก็คือเธอ ลิสา! ฉันไม่น่ามาถามอะไรโง่ๆกับเด็กใจแตกอย่างเธอเลยจริงๆ” ยังไม่ทันทีที่เธอจะพูดจบคนตรงหน้าก็ตะคอกออกมาเสียงดังด้วยความโมโห จนเธอเองถึงกับนิ่งไปเพราะคำพูดพวกนี้ที่หลุดออกมาจากปากของเขา

“ ก็ดี... พี่เกลียดฉันก็ดี ฮะ ฮึกๆ เพราะฉันก็เกลียดผู้ชายอย่างพี่เหมือนกัน ” ลลิสาพูดขึ้นทั้งมาน้ำตา

“ เหอะ!… เกลียดฉัน แต่ก็มาหาฉันถึงที่ อยากมากหรือไงห๊ะ ฉันจะได้สนองให้” คนตรงหน้าเข้ากระชับที่ข้อมือของเธออีกครั้งก่อนที่เข้าจะบีบมันแรงขึ้นกว่าเดิม

“ พะ พี่กุก! ฮึกๆ ทะ...ทำไมพี่ถึง…” ลิสายังคงตกใจกับคำพูดของคนตรงหน้าไม่น้อย

“ คงอยากมากเลยซินะ ถึงได้มาหาฉันถึงที่ถอดออกซิฉันจะสนองให้เธออย่างงามเลย…” พึบ!! ว่าจบซาตานอย่าง ‘จอน จองกุก’ ก็ตรงเข้าไปฉุดร่างของหล่อนเขามาหาเขาอย่างไร้ความปราณี ยิ่งหล่อนเกลียดเขามากขึ้นเท่าไหร่ เขายิ่งอยากลงทัณฑ์หล่อนเสียให้สาสม

“เธอจำวันนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจลลิสา ห้าปีที่แล้วเธอเคยเหยียบย่ำหัวใจฉันอย่างไร วันนี้ฉันจะเอาคืนเธอเป็นเท่าตัว !!” 

เคยไหม? รู้ว่าจะต้องเจ็บที่เดิมซ้ำๆ แต่ก็ยอมเจ็บเพื่อความถูกต้อง
โดยที่ไม่คำนึงถึงใจข้างในนี้เลยว่า มันพร้อมไหม กับความเจ็บปวดในครั้งนี้...

( พลอยณชา / นามปากกาสีครีม )

 

จอน จองกุก หรือ เจค พิพัฒน์ หนุ่มลูกครึ่งไทยเกาหลี นักธุรกิจชื่อดังที่เคยผิดหวังและฝังใจ

ให้กับความรักในอดีต จากเทพบุตรที่เขาเคยอ่อนโยน และสุภาพ 

กับแปรเปลี่ยนเป็นซาตานที่ร้ายกาจเย็นชา และไร้ซึ่งหัวใจ

ลลิสา ชญากุล นักศึกษาปริญาโท จากรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา 

ความเจ็บปวดในอดีตที่ถูกแลกเปลี่ยนมาด้วยความรุ่งโรจน์ของใครบางคน 

กับทำให้เธอเหมือนคนตายทั้งเป็น ทั้งยามหลับ และยามตื่น

 

จีชญา ธนากิจ แพทย์หญิงทางด้านอายุรศาสตร์โรคหัวใจ พี่สาวแท้ๆของลิสา ผู้ที่ภัคดีต่อความรักเป็นที่สุด เธอสวย ฉลาด และรักน้องสาวของเธอเท่าชีวิต ไม่ต่างจากที่เธอรักเขาเลย

วี แทฮยอง ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลดัง นิสัย หยิ่ง ปากร้าย ชอบการแข่งขัน 

และการแย่งชิง ยิ่งยากยิ่งท้าทายสำหรับเขา

  

หน้าที่และความถูกต้องมันมักจะขัดแย้งกับความรักและความต้องการเสมอ

ต่อให้ฉันรักพี่แค่ไหน

สุดท้ายฉันก็ต้องปล่อยมือไปจากพี่อยู่ดี ยอมรับเถอะนะว่าสถานะเรา

มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

พี่ไม่ใช่คนรักของฉันอีกต่อไปแล้วพี่จองกุก อย่าเอาความรู้สึกของพี่

มาทำร้ายความรู้สึกของของพี่จีเลยนะ 

รักพี่จีอย่างที่พี่เคยรักฉัน ดูแลพี่จีอย่างที่พี่เคยดูแลฉัน 

และอย่าทำร้ายพี่สาวของลิซ อย่างที่พี่เคยทำร้ายฉันเลยนะ

จากใจไรต์เตอร์  

เนื้อหานิยายเรื่องนี้เกิดจากการจินตนาการของไรต์ล้วนๆ 

ฝาก เกลียดหัวใจ ไว้ในอ้อมอก อ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ

..... นามปากกาสีครีม/ฟิคคุณยาย .....

B
E
R
L
I
N
?