Short Fic Harry Styles: Love the way you lie
คำโกหกถูกพูดซํ้าไปซํ้ามาเฉกเช่นเดียวกับคำขอโทษที่ดูไร้ความหมายเต็มทน แต่ไม่เป็นไรหรอก โกหกมาเถอะ เพราะชั้นชอบที่มันเจ็บปวดแบบนี้ แค่ยืนมองชั้นร้องไห้อยู่ตรงนั้นก็พอ...
ผู้เข้าชมรวม
1,171
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
1.17K
หมวด : แฟนฟิคฝรั่ง
อัปเดตล่าสุด : 3 ส.ค. 57 / 22:33 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
♥ Short Fic Harry Styles ♥
♥ ยินดีต้อนรับเหล่า Directioners ♥
♥ Say Hi ♥
กลับมาพบกันอีกครั้งนะคะ ครั้งนี้เป็น short fic และเรื่องนี้แฮร์รี่ของเราเป็นพระเอกกกก เย้ ~~~ (เย้ทำไม = =) เรื่องนี้เจแต่งออกมาให้เศร้าๆนิดนึงนะ เพราะเจรู้สึกว่าแต่งแบบหวานๆมาเยอะแล้ว เอาล่ะค่ะ ยังไงก็ขอฝากฟิคสั้นเรื่องนี้ด้วยน้า ติชมกันได้ตามสบาย ขอบคุณคร้าาา
นิดนึงนะ ยังไงก็ช่วยติด tags #Harrystylesficlovethewayyoulie ด้วยนะคะ
♥ ตัวละคร ♥
Je t'aime Sky (เฌอแตม สกายด์)
"just gonna stand there and hear my cry"
Harry Styles (แฮร์รี่ สไตล์)
"I just want her back. I know I'm a liar"
03/08/2014
FOLLOW ME: @1DTH_queen
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
FIC HARRY STYLES : LOVE THE WAY YOU LIE
‘เอแม’
ำบอรัภาษาฝรั่เศสที่ใร่อใร็บอ่อๆันว่า เป็นำบอรัที่โรแมนิที่สุในโล สำหรับผมมันฟัูธรรมามานะ มัน็แ่ภาษาำๆหนึ่ที่ไว้ใ้บอวามรู้สึในในั่นแหละ นระทั่ผมไ้มาเอหิสาวนหนึ่ นที่ทำให้ผมรู้สึว่า นๆนี้แหละเป็นนที่ผมามหามานาน .... แ่ไม่รู้ว่าโะาเล่นลอะไรับวามรัอผม ทำให้ผมและเธอ้อเ็บปวับำๆนี้เหลือเิน
On the first page of our story
ุเริ่ม้นอวามรัระหว่าเรานั้น
The future seemed so bright
ทำให้ันิว่าเราสอนะประับประอรัอเราไปไ้้วยี
Then this thing turned out so evil
แ่ไม่ทันไรสิ่่าๆมัน็ลับาลปัรไปหม
“แฮร์รี่...” เสียหวานเอ่ยึ้นมามันทำให้ผมละวามสนใาโทรศัพท์ไ้ีไม่ใ่น้อย ผมหันไปหาเธอแทบะทันทีที่สิ้นเสีย
“รับ ?” ผมยิ้มหวานให้หิสาวัวน้อยที่อยู่รหน้า เธอมอผม้วยาลมแป๋ว่อนที่ะเริ่มมวิ้วแล้วทำหน้ามุ่ยึ้นมา
“ผู้หินนี้เป็นใร.....” าลมโน้ำาเอ่อล้นึ้นมาอย่าระทันหัน เธอูโทรศัพท์ที่มีรูปผมับหิผมบรอน์นหนึ่อันอยู่ึ้นมา ผมมอรูป่อนที่ะถึบาอ้อทันที
ิบหายแล้ว...
“อะ..เอ่อ ือ” ยัไม่ทันที่ผมะอธิบายเธอ็พุ่เ้ามาทุบีผม อีแล้ว...
“แฮร์รี่ ! ทำไมทำแบบนี้ับั้น สัาันแล้วไม่ใ่เหรอ ฮือ.... ” มือเรียวทุบีผมไม่หยุ ปาบา็พู่อไปอย่าเ็บปว วาสีเฮลเนัทเอ่อล้นเ็มไป้วยน้ำา ยิ่ผมมอ็ยิ่เ็บปวใ
“ผม..อโทษ” เสียแหบพร่าอผมัึ้นมาอย่าสำนึผิ เธอมอหน้าผม่อนที่ะยิ้มึ้นมาอย่าเหนื่อยหน่าย
“เหอะ.. อโทษั้นเหรอ ั้นฟัประโยนี้นเบื่อแล้วนะ นี่มันรั้ที่เท่าไหร่แล้วแฮ ั้นฟันเบื่อแล้ว พอันที !” เธอผลัผมไปอย่าไม่แยแส เธอเินออาห้อไปเหมือนผมไม่มีัวน ผมรีบวิ่ออไปามเธอทันที มือหนาอผมเอื้อมไปับที่้อมือเธอ เธอพยามสะบัออแ่็ไม่เป็นผลอยู่ี
“ปล่อยนะ !” มือบาอี้าหันมาแะมือผมออ เรือนผมสีาแฟสะบัไปมาอยู่ลาอาาศ ส่วนาเฮเนัทมอผมอย่าเอาเรื่อ
“ไม่ ... อร้อล่ะ ให้โอาสผมเถอะ นะ” ผมพยามอ้อนวอนเธอสุีวิ เธอหันมามอผม้วยสายาที่แฝไป้วยวามผิหวัสุๆ พราน้ำาที่รินไหลไม่หยุอี
“โอาสั้นเหรอ.. ั้นให้นายไปไม่รู้ั้ี่รั้แล้วนะ นายเยรัษามันไหมล่ะ” ร่าบาหันมามอผมอย่าผิหวั ส่วนผมน่ะเหรอ ุไปเลยล่ะ นั่นสิ ทำไมผมไม่รัษามันเลยนะ ผมไ้แ่ปล่อยมือเธอพราพูประโยเิมๆออมา
“อโทษ...” เธอส่ายหน้าพราเินลบันไไป
“เอแม... ” ผมไ้แ่เรียื่ออเธอออไป แ่เธอ็ไม่แม้แ่หันลับมามอ
รั้นี้ผมพูอะไรไม่ออไ้แ่วิ่ลไปที่เธอแล้วประบูบเธอทันที
เธอเบือนหน้าหนีออแล้วบผมนหน้าหัน มุมปาอผมเริ่มมีเลือึมออมา แ้มถูย้อมเปลี่ยนเป็นสีแนเป็นรอยมือ ึ่ทั้ที่เธอทำแบบนั้นแล้วผม็วระหยุ แ่เปล่าเลย มือหนาเ้ารรมผมันบเ้าไปที่หน้าอเธออย่าั ร่าายอผมนั้นเริ่มวบุมไม่ไ้ ึ่ผมเอ็ไม่รู้ทำไม ผมึเธอเ้ามาูบอีรอบ แ่เธอพยามิ้นออแ่ไม่เป็นผล เธอเลยัที่ริมฝีปาผมอย่าแร ทำใหู้บรั้นี้ละลุ้ไป้วยเลือและวามทรมาน ผมผละออาเธอแล้วใ้มือหนาปาเลือออ้วยวามเ็บปว เธอมอผม่อนที่ะใ้มือบาผมเ้าอย่าั แรอเธอถึแม้ะไม่แรมาแ่มัน็ทำให้ผมเเลยทีเียว
เธอมอผมอย่า้ำใ่อนที่ะเินออาบ้านไปแล้วสาท์รถออไปทันที ทิ้ให้ผมไ้มปลัไปับวามเ็บปวทั้ายและใ เหมือนเิม...
I don't know why I'm still surprised
ัน็ไม่รู้ว่ามันเิาอะไรันแน่ ัวันเอ็ยัทำอะไรไม่ถู
Even angels have their wicked schemes
ไม่รู้ว่าเป็นะารรมอันเลวร้ายที่นาฟ้า เทวาีเส้นไว้ให้
And you take that to new extremes
แ่ที่ันรูุ้ลับทำให้มันแย่ลว่าเิม
But you'll always be my hero
ถึยัไเธอ็ยัเป็นที่หนึ่สำหรับันเสมอ
Even though you've lost your mind
แม้ว่าอนนี้เธอะไม่เหมือนเิมแล้ว...
ผมประอัวเอลุึ้นมาทำแผลอย่าทุลัทุเล พรานึถึเรื่อที่ผ่านมา ทำไมันนะ ทำไมเรื่อมัน้อบลอย่านี้ทุรั้้วยนะ
ี่รั้แล้วที่ผมโหปิบัเธอเรื่อที่ผมแอบิ๊ับผู้หินอื่น
ี่รั้แล้วนะที่ผมทำร้ายเธอ
ี่รั้แล้วนะที่ผมทำให้เธอเ็บ
ี่รั้แล้วนะที่ผมทำไ้แ่อโทษแ่ไม่เยแ้ไเลย
ี่รั้แล้วนะ
ผมไ้แ่นึย้อน ไ้แ่มอเธอร้อไห้เพราะผม ไ้แู่นที่ผมรัเ็บปว ผมนี่่าเป็นแฟนที่แย่ริๆ
ผมเ็บล่อยาเ้าที่แล้วโทรศัพท์โทรหาเธอ ึ่แน่นอนเธอไม่รับสาย ผมเลยัสินใโทรไปอีรอบแ่รั้นี้เธอัสายทิ้แล้วปิเรื่อไปเลย ผมไ้แ่ปลและปลเท่านั้น ็สมวรแล้วล่ะ ทำเธอเ็บะนานั้นนิ
ผมเมสเสอโทษส่ไปหาเธอ เผื่อหลัาเธอใเย็นลแล้วะไ้ให้อภัยผมบ้า
ผมหวัไว้อย่านั้นน่ะนะ
เพราะปิหลัาเราทะเลาะันแล้วเธอะลับมาที่บ้านเอแล้วมาปรับวามเ้าใับผมทุรั้ที่เิเรื่อ
เธอะเป็นนประเภทโรธ่ายหายเร็ว เธอโรธแปปๆ็หาย ถ้าไม่ไปวนเธอ่อนะ เธอเป็นนที่รู้สึอะไร็ะแสออมารๆ ไม่อ้อม้อม อทนไม่เ่เท่าไหร่ แ่ผมเอ็แอบแปลใที่เธออทนับผมไ้ แ่็นั้นแหละที่ทำให้ผมรัเธอ เธอเป็นัวอัวเอ เธอรัผมริๆ ไม่แสแสร้เหมือนผู้หินอื่นๆที่เ้ามาหาผมเพราะเินและื่อเสีย
แ่ผม็ไม่เยรัษาวามรัที่เธอมอบมาให้เลย ้ำยัทำร้ายเธออีัหา แถมยัไปยุ่ับผู้หิแสแสร้พวนั้นอี
ผมนี่มันเลวริๆ...
อาทิย์หนึ่ผ่านไปโยที่รั้นี้เธอไม่ไ้ลับมาที่บ้านเลยหลัาเิเรื่อ ผมเริ่มัวลว่าะเิอะไรึ้นับเธอ หรือว่ารั้นี้เธอะโรธผมริๆ
ผมลัวริๆล่ะว่าเธอะาผมไป
ผมเริ่มออามหาเธอโยเริ่มาสถานที่ที่เธออบไป แ่ไม่ว่าะไปที่ไหนผม็ไม่เอเธอเลย ไม่ว่าะโทรไปหายัไเธอ็ยัปิเรื่ออยู่ี รั้นี้ผมเลยัสินใไปที่ที่ทำานอเธอะเลย
ผมเินมาที่สำนัานอเธอทันที อ้อ...ลืมบอไปว่าเธอทำานเป็นโปรแรมเมอร์อบริษัทไมโรอฟท์น่ะ
ผมเินเ้าไปแล้วรับบัรผ่านาเาท์เอร์ประาสัมพันธ์แล้วลิฟท์ึ้นไปหาเธอทันที ผมเินเ้าไปที่โ๊ะอเธอแ่็พบับวามว่าเปล่า
เธอไม่อยู่...
ผมไ้แ่อึ้และทำอะไรไม่ถู ผมไปทุๆที่แล้วทั้ที่บ้าน ร้านาแฟโปร สวนสาธาระ หรืออะไร็ามที่เธออบไป ยเว้น...
ผมเพิ่นึึ้นมาไ้ว่ามีอีหนึ่ที่ที่เธออบไป แ่ผมไม่แน่ใริๆว่าใ่รึเปล่า
“อ้าว แฮร์รี่...” เสียุ้นหูัึ้นา้านหลัผม ผมหันไป็เอหิสาวผมแนหนึ่ยิ้มให้ผม่อนที่เธอะพุ่หมัหนึ่เ้าที่หน้าผมัๆ เอา่ายๆ ผมเถลาลพื้นทันที
โถ่เว้ย แผลเ่ายัไม่หายเลย
“เท ่อยั้นทำไมเนี่ย!” ผม้อหน้าผู้หินนี้อย่าเอาเรื่อ แ่เธอไม่แร์แล้วว้าไอแพใส่หน้าผม
“ูะว่านายทำอะไรเพื่อนสนิทั้น นายมันบ้า แฮร์รี่ สไล์ ไอ้สารเลว” ผมมวิ้วมอเธออย่าไม่เ้าใ่อนที่ะหยิบไอแพึ้นมาู ในนั้นเป็นรูปเอแมบาเ็บ แน้า้ายอเธอนั้นถูเ้าเฝือ ส่วนศีรษะอนั้นถูพันผ้าพันแผลเ็มไปหม ใบหน้า็มีบาแผลประปราย แ่โีที่มีไม่มา แ่นั้น็ไม่ไ้ทำให้ผมโล่ใเลย มันลับทำให้ผมัวลใึ้นไปอี
“เิอะไรึ้นับเธอ เธออยู่ไหน !!” ผมลุึ้นมาเย่าัวเธออย่าร้อนใ
“เธออยู่ที่ฝรั่เศส” เทมอผมอย่าอารม์เสีย
“แล้วทำไมเธอถึเป็นแบบนั้นล่ะ”
“หลัาเธอทะเลาะับนายเอ็โทรมาบอั้นว่าะไปฝรั่เศส บอว่าะไปเมาที่ผับ le queen หลัานั้นเธอเมามาและถูรถนอนาลับน่ะ แ่โีที่เธอไม่บาเ็บมา หัวแับแนหัน่ะ ” เทเล่าไปหัวเสียไป นี่ผมเป็นสาเหุที่ทำให้เธอ้อบาเ็บเหรอเนี่ย ผมนี่มันเลวะมั...
“แล้วอนนี้เธออยู่ไหน ั้นะไปหาเธอ!” ผมลุึ้นแล้วรอำอบาเท แ่เธอส่ายหน้าลับ
“อนนี้ั้นเอ็ไม่รู้เหมือนันว่าเธออยู่ไหน โรพยาบาลเพิ่โทรมาบอั้นอนเ้าว่าเธอหายัวไปาโรพยาบาล โทรไปถามแม่อเอ็บอว่าเธอยัไม่ไ้ลับบ้านเลย” เทุมมับพร้อมทำท่าะร้อไห้อยู่รอมร่อ ส่วนผมไ้แ่็อ...
“ฮือออ.... ถ้าเออั้นเป็นอะไรไปนะ ั้นะ่าแ !!” เทเยหน้าึ้นแล้ว่าผมอย่าอารม์เสีย ผมไ้แ่นิ่อยู่อย่านั้น ที่เธอพูมา็ถูทั้หมนิ ผมไม่มีำแ้ัวแล้วล่ะ
“...เท..... ั้นรู้ว่าั้นผิ แ่ั้นอยาไ้โอาส รั้สุท้าย โรพยาบาลที่เอแมเ้าไปรัษา อยู่ที่ไหนในปารีส...” ผมถามเธอ้วยเสียบแหบๆ เธอมอมาที่หน้าผม่อนที่ะยื่นเอสารบาอย่าให้ผม
“นี่เป็นโอาสสุท้ายนะ แฮร์รี่ สไล์” เธอมอผม่อนที่ะเินลับเ้าห้อทำานอเธอไป
ผมหยิบระาษึ้นมาู็พบื่อโรพยาบาลและั๋วรถไฟไปปารีส ผมยิ้มพร้อมพูอบุเบาๆ่อนที่ะรีบวิ่ออไปทันที
ผมมาถึสถานีeurostar ่อนำหนเวลาออ 10 นาทีเป๊ะทำให้ผมมีเวลาัารเอสารทั้หมเพื่อเรียมัวไปหาเธอ
ผมนั่รถไฟไปประมา 2 ม.็ถึฝรั่เศสพอี ผมรีบสาวฝีเท้าเพื่อรีบออาสถานีทันที ผมรีบโทรหาใรบาน
“ฮัลโหล” เสียปลายสายัึ้นมาอย่าสใส ผิับผมที่แทบะุมมับ
“ลูอิส ...นายอยู่ไหน ั้นถึแล้วเนี่ย”
“แหม นายนี่น้าาา ั้นอรถอยู่นอสถานีนี่แหละ เินออมาเลย”
“ันไหนวะ รถมีเป็นสิบๆัน”
“เินรมาแล้วเลี้ยว้าย ันสีำ”
“อ่อๆ เห็นแล้ว” ผมัสายทิ้แล้วรีบึ้นรถไปทันที หนุ่มหัวน้ำาลหน้าหวานยิ้มหวานให้ผมทันที
“ออรถเลยสิ” ผมไม่รีรออะไรรีบาแผนที่โรพยาบาลึ้นมาาูทันที ผิับลูอิสที่หน้ามุ่ยเป็นู
“อะไรันเนี่ย ไม่ทัทายันหน่อยเลยเหรอ ห่วแ่แฟน เอะ” ลูอิสอออย่าอารม์เสีย โอ้ยยย ปวะบาล
“เออๆ หวัี พอใยั?” ผมบอปัๆไปแล้วหันไปสนใแผนที่่อ
“พูีๆสิ แฮ ” ลูอิสยัเ้าี้่อ ผิับผมที่เริ่มหมวามอทน
“ลู...ถ้านายยัไม่ออรถล่ะ็ ั้นะโบแท็ี่ไปแทน” ผมทำท่าะเปิประูรถแ่ลูอิสลับล็อมันะ่อน
“โถ่แฮ นาย็รู้ว่าั้นล้อเล่น” ลูอิสรีบับรถออไปทันที ส่วนผม็ยิ้มหยอมันนิๆแล้วอ่านแผนที่ให้ลูอิสับไปที่โรพยาบาล
สัรึ่ม.ไ้เรา็มาถึโรพยาบาล ผมรีบเ้าไปิ่อสอบถามเี่ยวับ้อมูลอเอแม แ่็ไม่พบอะไรเลย เ้าแ่บอมาว่าเธอหายัวไปอน 7 โมเ้า และอนนี้ยัไม่พบัวเธอเลย ผมไ้แ่อึ้ ผมลับเ้ารถอลูอิสแล้วไ้แ่พูอะไรไม่ออ
“เป็นไบ้าแฮ ?” ลูอิสหันมาหาผมอย่ารอำอบ ผมไ้แ่ส่ายหน้า ลูอิสพยัหน้าอบ
“อืม... ั้นเราไปิน้าวัน่อนไหม นายยัไม่ไ้ินอะไรั้แ่เ้าเลยนิ นี่มัน็เย็นแล้วนะ” ลูอิสถามผมอย่าเป็นห่ว ผม็ไ้แ่พยัหน้าอบไป
ลูอิสับรถเ้าไปแถบัวเมือ หอไอเฟลั้เ่นส่าทำให้ผมอนึถึเอแมไม่ไ้ ผมไ้เอับเธอ็ที่นั่น อเธอเป็นแฟน็ที่นั่น มันเป็นที่รวบรวมวามทรำอเธอับผม
ริสิ...
“ลูอิส! ับรถไปที่หอไอเฟลเร็ว ั้นรู้แล้วว่าเธออยู่ที่ไหน!!” ลูอิสหันมามอผมๆ่อนที่ะรีบิ่รถไป ไม่ี่อึใเรา็มาถึ
ผมรีบเปิประูลไปแล้วรีบไปื้อั๋วึ้นทันที ผมรีบึ้นลิฟท์ไปที่ภัาาร Le Jules Verne ผมโทรศัพท์บอให้ลูอิส่วยื้ออุหลาบสีแำนวนหนึ่มาเรียมเพื่ออโทษเธอ
ผมเินเ้าภัาารเห็นเธอำลันั่เหม่อลอยอยู่ที่เิมับที่เราเอันรั้แร ที่โ๊ะนั้นเ็มไป้วยอาหาร แ่เธอลับไม่ไ้แะ้อมันเลยันิ เธอสวมุโรพยาบาลโยมีเสื้อันหนาวสีรีมลุมเอาไว้ ศีรษะอเธอนั้นถูพันไป้วยผ้าพันแผล ใบหน้านั้นประปรายไป้วยบาแผลและรอยฝ้ำ วาสีเฮลเนัทเหม่อมอไปยัวิวทิวทัศน์ที่ึ้นื่อว่าสวยที่สุในโล แ่เธอลับนิ่เยับภาพรหน้า ราบน้ำาที่ผ่านารร้อไห้มานานปราให้เห็นับนใบหน้าเนียนสวย ยิ่มอผม็ยิ่เ็บใ
ผมเินเ้าไปหาเธอโยที่เธอไม่รู้ัวเลยแม้แ่น้อย ระยะห่าระหว่าเรา่อยๆน้อยลเรื่อยๆ นในที่สุผม็อยู่้านหลัเธอแล้ว
“...เอแม” เสียแหบพร่าอผมเอ่ยึ้น เธอหันลับมามอผม้วยท่าทีที่ใเล็น้อย
“...แฮร์รี่” เธอาโเล็น้อย่อนที่ะเรียมลุหนี แ่ผมว้าแนเธอเ้ามาโอบ่อนที่เธอะลุไป
“อร้อล่ะเอ... อร้อล่ะ อย่าาผมไปไหนเลยนะ ผมะไม่ทำัวเหลวไหลอีแล้ว” ผมอเธอไว้แน่นที่สุเท่าที่ะทำไ้ เอแมร้อไห้ออมาแล้วเอาาเยที่ไหล่ผม
ผมผละับออออย่า้าๆ่อนที่ะรีบหยิบอุหลาบแอ 1 มาให้เธอ
“อุหลาบ 1 อ แปลว่าเธอเป็นหนึ่เียวอันเท่านั้น ” เธอรับมันมาแล้วยิ้ม
ผู้ายำนวนหนึ่เินเ้ามาพร้อมอุหลาบแมามาย ผมหยิบอ่อไปแล้วยื่นมันให้เธอ
“2 อแปลว่ามีเพียเธอ ับ ั้น...” เธอรับมันอีพร้อมับร้อไห้ออมา เธอหัวเราะอย่าสุใ ผมยิ้มให้เธอ่อนที่ะยื่นอุหลาบอ่อไปให้เธอ
“3 อแปลว่าั้นรัเธอ ” ผมหยิบอี2อมา พรา่วยเธอเ็น้ำา
“5 อแปลว่า ารให้ที่ไม่มีอะไร้อเสียใ ผมะไม่ทำใหุ้เสียใอี” เธอยิ้มร่าอย่ามีวามสุ
“8 อแปลว่า เยวันเวลาที่าหายไป” อไม้่อ่อๆไปถูส่มาให้ผมอย่าไม่หยุยั้
“9อ แปลว่า เราะอยู่้วยันให้ยืนยาวและมั่น” อ่อๆไปถูส่มา
“11อแปลว่า ั้นรัเธอที่สุ ”
“12 อือ ั้นรัเธอ เธอ็รัั้น เรารััน ” เธอรับอุหลาบมามายนเธอยิ้มอย่าสุใ ผมรับอุหลาบอี 12 อแล้วยื่นให้เธอ
“24อือ ั้นิถึเธอลอเวลา ” ผมหยิบอุหลาบอี 9 อให้เธอ่อไป
“33 อือ เราะรัันไปอี 3 าิ ” ผมยิ้มให้เธอแล้วหยิบมาอี 17อ
“50 อือ วามรัที่ยืนยาวั่วนิรันร” ผมหยิบอี 16 อ่อนที่ะส่ให้เธอ่อ
“66 อือ วามรัอเรา เหมือนสายน้ำไม่เยหยุนิ่” ผมหยิบมาอี 34 อแล้วส่ไป
“100 อือ เราะถือไม้เท้ายอทอระบอยอเพร้วยัน ” ผมหยิบอี 1 อให้เธอ
“101 ือรัเรายืนยาวั่วนิรันร ” ผมหยิบให้อี 7 อ
“108วามรัอันะไม่มีที่สิ้นสุ” ผมยิ้มให้เธอ แล้ว่วยเธอถือ่ออไม้มามายเพราะอนนี้มันมีมานเธอเริ่มถือไม่ไหวแล้ว ผมเรียผู้ายอี 5 นเ้ามาแล้วเริ่มพู่อไป
“365 อนี้แปลว่า ันิถึเธอทุๆวัน ” ผู้ายนแรเินเ้ามาแล้ววาอไม้อี 257 ลบนโ๊ะ
“999อ ือั้นะรัเธอั่วฟ้าินสลาย ” อุหลาบอี634อถูวาไว้บนโ๊ะเ่นเียวัน
“1,009 อือ ั้นรัเธอเพราะเธอเป็นเธอ ” อุหลาบอี 10 อถูวาไว้้ำแล้ว้ำเล่า น้ำอเธอไหลรินลมาอย่าไม่าสาย ผม่วยเ้าไปเ็น้ำาเ่นเยแล้วพู่อไป
“9,999 ือแทนวามริใทั้หมที่ั้นมีให้เธอานี้และลอไป ” อไม้ถูวาไว้ที่โ๊ะ นมาถึนสุท้าย อไม้ถูวาลที่หน้าเธอ
“10,000 อือ ั้นะรัเธอเป็นหมื่นๆปี ...และลอไป” ผมพูเสร็เรา็ูบันท่ามลาอุหลาบแที่ถูโปรยปรายำนวนมา นรอบๆภัาารหันมาปรบมือให้เราอย่ายินี ผมเริ่มร้อเพลเบาๆให้เธอ
Baby please come back, it wasn't you. Baby it was me.
ที่รั ไ้โปรเถอะ ลับมาหาผม ไม่ใ่วามผิอุ แ่เป็นวามผิอผม
Maybe our relationship isn't as crazy as it seems
หาว่าสายสัมพันธ์อเรา ไม่ไ้บ้าบอน่าปวหัวเหมือนเย
Maybe that's what happens when a tornado meets a volcano
หาว่ามันเิาพายุเทอร์นาโปะทะับภูเาไฟ
All I know is I love you too much, to walk away now
ผมรู้แล้ว ว่าผมรัุมาเหลือเิน มาว่าะเินหนีาไปไ้
Come inside, pick up your bags off the sidewalk
ลับเ้าบ้านเถอะ ยระเป๋าอุออาทาเท้าเถอะ
Don't you hear sincerity in my voice when I talk?
ุไม่ไ้ยินเสียริัอผมเหรอ อนที่ผมบอุอยู่อนนี้?
I told you this is my fault, look me in the eyeball
ผมบอุแล้วว่ามันเป็นวามผิอผม, มอาผมสิ
Next time I'm pissed, I'll aim my fist at the drywall
รั้หน้า ถ้าผมทำอี ผมะเินไปที่ำแพ
Next time? There won't be no next time
รั้หน้าเหรอ? มันะไม่มีรั้หน้าอี่อไปแล้ว
I apologize, even though I know it's lies
ผมอโทษ, แม้ผมะรู้ีว่าผมโห
I'm tired of the games, I just want her back. I know I'm a liar
ผมเหนื่อยที่ะเล่นเมนี้แล้ว ผมแ่้อารเธอลับมา ผมรู้ผมเป็นไอ้นโห
If she ever tries to fuckin' leave again,
และถ้าเธอพยายามะาผมไปอี
Ima tie her to the bed and set this house on fire
ผมะหาเือมาผูเธอเอาไว้ับเีย แล้ว็ะทำให้บ้านนี้เร่าร้อน้วยไฟรั
Just gonna
ผม็แ่ะ…
เธอูบผมอีรั้แล้วเธอร้อ่อึ้นมาเอเบาๆว่า...
Just gonna stand there and watch me burn
แ่ยืนอยู่รนั้น และมอูั้น่อยๆ มอไหม้หายไป
Well that's alright because I like the way it hurts
อย่านั้นแหละ ไม่เป็นไรหรอ เพราะั้นอบที่มันเ็บปวแบบนี้
Just gonna stand there and hear my cry
แ่ยืนอยู่รนั้นและ็ฟัั้นร้อไห้
Well that's alright because I love the way you lie
อย่านั้นแหละ ไม่เป็นไรหรอ เพราะั้นรั
I love the way you lie
รัเหลือเินทีุ่โหั้นแบบนี้
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
โอ้วววว ในที่สุ็บ เป็นไบ้าร้าาาา (เียบ) 55555 นี่เป็นฟิสั้นเรื่อแรอเเลยผิพลายัไ็อโทษไว้่อนเลยน้าาา ส่วนฟิเรื่ออื่นอนนี้เเอ็ทยอยแ่แล้ว อีไม่นาน็เอามาลให้ไ้มัน อย่าว่าเ้านะ านมันเยอะอ่ะ T^T ยัไ็ฝาิม้วยนะ อบุ่ะ ♥ #ComputerHugs
ผลงานอื่นๆ ของ Little sweety ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Little sweety
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น