ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียเนื้อหวาน

    ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2 :: หวนคืนสู่รังรัก [100%]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 11.38K
      19
      6 พ.ค. 66

    “ไม่ไปห้องนั้นจ้ะ!

    ไม่ให้เธอไปพักที่บ้านพักคนงานก็มึนไปหนหนึ่งแล้วนี่ก้านจะขนกระเป๋าเข้าไปไว้ในห้องนอนพริษฐ์อีก อะไรกันเนี่ย?!

    “อ้าว คุณหลินไม่พักห้องนายจะไปพักห้องไหนครับ ห้องนั้นนายล็อกไว้นะ” เขาชี้ไปอีกห้อง

    “เอ่อ อย่าเพิ่งขนของไปไว้ในห้องคุณเผ่าโดยพลการเลยนะจ๊ะ” เธอกลัวจะโดน จัดหนัก กว่าเดิม “เอาวางไว้ข้างๆ ผนังก่อนดีกว่า ให้หลินคุยกับคุณเผ่าก่อนนะว่าจะให้หลินพักที่ไหน”

    “ห้องนายแหละครับ”

    “เอา...เอาไว้ตรงนี้ตามที่หลินบอกดีกว่าจ้ะ”

    ก้านเกาหัวแกร็กๆ แต่ก็ยอมทำตามที่เธอเสนอ ลลนาถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็แค่ครู่เดียวเพราะความสงสัยที่พูนขึ้นในใจมันมากมายนัก ทำเอาเธอถึงกับเครียด เดาไม่ถูกเลยว่าต้องเผชิญกับสถานการณ์แบบไหน

    เป็นไปได้หรือที่พริษฐ์จะไม่เอาคืน เธอดึงเขาตกนรกมาตั้งสี่ปีเชียวนะ สายตาอาฆาต ณ วันแต่งงานเธอยังจำได้ติดตา ถึงเธอจะไม่เคยยุ่มย่ามกับเรื่องส่วนตัวของเขา ไม่มีบทบาทเป็นภรรยาอย่างที่รับปากไว้ แต่เขาก็ไม่ควรที่จะให้เธอเข้ามาอยู่ในบ้านอย่างคนไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันแบบนี้ ชักจะประหลาดเกินไปแล้ว หรือว่ามียังมีเรื่องที่เธอคาดคิดไม่ถึงรออยู่อีก

    จริงๆ เขาจะเอาคืน แต่เธอแค่เดาใจเขาไม่ถูกแค่นั้น

    ยิ่งคิด สีหน้าของลลนาก็ยิ่งมืดครึ้มจนก้านสังเกตเห็น ชายวัยกลางคนเดินมาชะโงกหน้ามองเมียนายแล้วถามขึ้นอย่างเป็นห่วง “คุณหลินเป็นอะไรครับ ทำไมสีหน้าดูไม่ดี”

    “...เปล่าจ้ะ” เธอสั่นหน้าพลางยิ้ม “เราลงไปขนกันขึ้นมาอีกเถอะ น้าก้านจะได้ไปพัก”

    “ครับๆ ผมยังไม่ได้โทร. บอกนายเลยว่ามาถึงแล้ว คุณหลินโทร. บอกหน่อยสิ”

    “หลินไม่มีเบอร์คุณเผ่า” แค่คุยด้วยเขายังไม่คุย เธอจะไปมีเบอร์โทรศัพท์เขาได้อย่างไร

    ก้านทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้ต่อ “งั้นเดี๋ยวผมขนเสร็จแล้วจะโทร. บอกนายเอง คุณหลินไม่ต้องขนแล้วนะ ไปนั่งพักเลย เดี๋ยวผมโดนนายด่า”

    “แต่...”

    “ขอร้องครับ ไปนั่งอยู่เฉยๆ แล้วอย่าชวนผมคุยนะ อย่าทำอะไรให้ผมงงด้วย เพราะตอนนี้ผมก็งงหนักมากแล้ว”

    ลลนาอยากเถียง แต่ก็ขี้เกียจจะพูดแล้ว เวลานี้เรื่องก็เต็มหัวเธอไปหมดเหมือนกัน จึงพยักหน้าให้อีกฝ่ายแล้วหลบมานั่งพัก เธอมองก้านแล้วก็พินิจเรื่องราวอยู่ในใจ คงเพราะก้านไม่ใช่คนที่นี่ก็เลยไม่รู้วีรกรรมอันแสบสันของเธอ ถ้าเขารู้ว่าเธอได้ตำแหน่งภรรยาของพริษฐ์มาอย่างไร เขาคงด่าใส่หน้าเธอว่านังสารเลวแน่ๆ

    หญิงสาวคิดนั่นคิดนี่ไปเรื่อย พอได้นั่งพักความเพลียก็เข้ามาเยือน ไม่กี่นาทีต่อจากนั้นก็ผล็อยหลับอยู่บนพื้นบ้าน

     

     

     

     




    e-book จิ้มซื้อได้ที่ปกค่า

    ราคาเพียง 99 บาท


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×