[Yaoi/Bl] คุณทวดครับ...ช่วยไปผุดไปเกิดเสียทีเถอะ - นิยาย [Yaoi/Bl] คุณทวดครับ...ช่วยไปผุดไปเกิดเสียทีเถอะ : Dek-D.com - Writer
×

    [Yaoi/Bl] คุณทวดครับ...ช่วยไปผุดไปเกิดเสียทีเถอะ

    “คุณทวดครับ…ช่วยไปผุดไปเกิดเสียทีเถอะ…” “นี่เอ็งไล่ให้ข้าไปเกิดใหม่เรอะไอ้ลื่อไม่รักดี!? แล้วอีกอย่างนะ ข้าน่ะเป็นเทียดของเอ็ง เลิกเรียกข้าว่าทวดได้แล้ว!!” “ช่วยไปผุดไปเกิ---” “เลิกไล่ข้าได้แล้วโว้ย!!

    ผู้เข้าชมรวม

    671

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    671

    ความคิดเห็น


    36

    คนติดตาม


    70
    จำนวนตอน : 7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ส.ค. 62 / 22:08 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

            “ผมอาศัยอยู่ในบ้านเรือนไทยไม้สักที่เก่าคร่ำครึหลังนี้กับผีคุณทวด…ใช่…อ่านไม่ผิดหรอก ผีคุณทวดน่ะ ถึงเขาจะบอกผมให้เรียกว่าคุณเทียดก็เถอะแต่ผมนับลำดับญาติหรืออะไรพวกนี้ไม่ค่อยเก่งซะด้วยสิ ดังนั้นผมจะเรียกเขาว่าคุณทวดละกัน ผีคุณทวดตนนี้แม้ในทางทฤษฎีเขาจะเป็นหนึ่งในญาติผู้ใหญ่ของผมแต่ในสายตาของผมนั้นเขาก็เป็นแค่ผีวัยรุ่นที่เปรี้ยวไปท้าตีท้าต่อยกับพวกอันธพาลในสมัยที่ประเทศไทยยังเป็นประเทศสยามอยู่จนถูกรุมซ้อมตายคาที่นั่นแหละ ยังดีนะที่เขาตายหลังจากมีลูกมีเมียแล้ว ไม่อย่างนั้นผมคงไม่ได้เกิดมาจนถึงตอนนี้แน่---”
            “นี่เอ็งจะเขียนไอ้สมุดบันทึกประจำวันอะไรนั่นเสียงดังเกินไปแล้วโว้ยยย!! ข้าได้ยินหมดเลยนะขอบอก!! เลิกเขียนแล้วไปหยิบทองหยอดมาปักธูปให้ข้าทีดิ๊!!”
            เพราะคุณทวดโวยวายเสียงดัง ผมจึงละจากไดอารี่ของผมเพื่อหันไปมองเขาแป๊ปนึงแล้วจึงหันไปเขียนไดอารี่ต่อ
            “ผมไม่แปลกใจเลยที่คุณทวดของผมจะจากโลกนี้ไปด้วยอายุขัยเพียงสิบแปดปี ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยแท้ๆ ก็เพราะเป็นคนอารมณ์ร้อนแบบนี้แหละนะ ผมรู้สึกผิดหวังจริงๆครับที่มีคุณทวดแบบนี้---”
            “หยุดเขียนสมุดบันทึกประจำวันของเอ็งแล้วไปเอาทองหยอดมาไหว้ข้าได้แล้วโว้ย!!” แล้วเขาก็ตะโกนขัดอีกครั้ง ทำให้ผมอดที่จะหันไปพูดเหน็บแนมใส่ไม่ได้
            “เป็นผีที่เอาแต่ใจตัวเองจังเลยนะครับ” ว่าจบผมก็หรี่ตามองเขาหวังจะให้เขาได้สำนึกตัวแต่เขากลับเบ้หน้าใส่ผมแล้วก็รัวบ่นใส่ผมอีกเป็นชุดแทนเสียอย่างนั้น
            “เหอะ เอ็งนี่มันไม่ได้เรื่องเลยจริงจริ๊ง เทียบกับแม่นิ่มไม่ได้เลยแม้แต่น้อย นี่ถ้าเป็นแม่นิ่มนะป่านนี้ข้าได้กินทองหยอดของโปรดข้าไปแล้ว” เขายกคนที่ชื่อว่าแม่นิ่มขึ้นมาเปรียบเทียบกับผม หลังจากนั้นเขาก็เริ่มพร่ำเพ้อถึงแม่นิ่มจนเหมือนจะลืมไปแล้วว่าตัวเองบ่นว่าอยากจะกินทองหยอดเมื่อกี้นี้ หลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้สึกตงิดในในตัวของแม่นิ่มเพราะถ้าจำไม่ผิดเหมือนคุณทวดจะเคยบอกผมว่าเขาไปทำผู้หญิงที่ชื่อว่ามะยมท้องก่อนแต่ง จากนั้นลูกของคุณทวดมะยมก็ให้กำเนิดบุตรหลานสืบต่อไปเรื่อยๆจนเกิดเป็นผมขึ้นมานี่นา
            “…ไม่ทราบว่าใครคือแม่นิ่มเหรอครับ คุณทวด? ถ้าจำไม่ผิดผมเป็นเหลนของคุณกับคุณทวดมะยมไม่ใช่เหรอครับ” ผมถามด้วยความสงสัย
            “อ้อ…แม่นิ่มน่ะเมียน้อยข้าเอง” และคุณทวดก็ตอบกลับมาด้วยท่าทางชิลๆโดยไม่ได้แสดงท่าทีกลัวเกรงศีลข้อสามเลยแม้แต่น้อย
            จะไม่กลัวผิดศีลน่ะผมก็ไม่ว่าอะไรหรอกแต่ช่วยอย่าเอาลูกหลานของตัวเองไปเปรียบเทียบกับเมียน้อยได้ไหมครับ…
    --------------------
    คำเตือน : เรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับ ชาย รัก ชาย นะคะ ผู้ใดที่ไม่นิยมชมชอบเรื่องแนวนี้ก็มาลองๆอ่านได้เน้อ~//ใช่หรอ...
    (อัพเดทตอนใหม่ทุกวันอาทิตย์เน้อ~)

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น