เราไม่ค่อยรู้เรื่องไดอารี่เท่าไหร่ เค้าต้องเขียนมันทุกวันรึป่าว? หรือแค่เหตุการณ์สำคัญ สำหรับตัวเราแล้วเราว่าน่าจะเป็นอย่างหลังเนอะ เรื่องที่เราประทับใจไม่อยากลืมมันไปก็คงจะเขียนลงไปในไดอารี่ออนไลน์นี้นี่แหละ หลายครั้งนะที่เราเขียนไดอารี่น่ะ แต่เฟลมากค่ะ พยายามไม่พอจนเลิกเขียนไปเลย แต่นี่จะเป็นปีแรกที่เราเขียนจบ!! จบปี2016เลยทีเดียว><
...สุข เศร้า เหงา เบื่อ ผิดหวัง พัง...
เป้นเรื่องที่ไม่น่าเบื่อเลยทีเดียว ปีนี้น้ำตาจะไหลออกมามากหรือจะน้อยกว่าน้ำในเขื่อน จะสมหวังมั้ย จะเจออะไรบ้าง มีเหตุการณ์ตรึงตราที่ประทับใจไม่รู้ลืมมากเท่าไหร่ ปีนี้จะเป็นปีสุดท้ายที่จะได้เจอะกับเดอะแก๊งWORDรึป่าว หรือจะได้อยู่ด้วยกันจนม.6 จนมหาลัย ชีวิตม.ต้นที่แม่งเฉื่อยยิ่งกว่าสล็อต ป๊อดยิ่งกว่าแมว กินแห้วเป็นอาหารหลักอย่างเรา...
อนาคตไม่มีใครรู้ ไม่รู้ว่าเราจะเจอทางแยกเมื่อไหร่ มันจะมีกี่ทางให้เลือกและไม่รู้ว่าเราเลือกทางถูกรึป่าว แต่รู้แค่ว่า...เราเป็นคนเลือกเดินเอง
เป้นเรื่องที่ไม่น่าเบื่อเลยทีเดียว ปีนี้น้ำตาจะไหลออกมามากหรือจะน้อยกว่าน้ำในเขื่อน จะสมหวังมั้ย จะเจออะไรบ้าง มีเหตุการณ์ตรึงตราที่ประทับใจไม่รู้ลืมมากเท่าไหร่ ปีนี้จะเป็นปีสุดท้ายที่จะได้เจอะกับเดอะแก๊งWORDรึป่าว หรือจะได้อยู่ด้วยกันจนม.6 จนมหาลัย ชีวิตม.ต้นที่แม่งเฉื่อยยิ่งกว่าสล็อต ป๊อดยิ่งกว่าแมว กินแห้วเป็นอาหารหลักอย่างเรา...
อนาคตไม่มีใครรู้ ไม่รู้ว่าเราจะเจอทางแยกเมื่อไหร่ มันจะมีกี่ทางให้เลือกและไม่รู้ว่าเราเลือกทางถูกรึป่าว แต่รู้แค่ว่า...เราเป็นคนเลือกเดินเอง
ความคิดเห็น
การ์ตูนที่เราชอบจริงเลยอ่ะ แบบรักเลย คำนิยามว่ารัก เค้านิยายไว้ว่า การที่เราตกหลุมรักสิ่งๆหนึ่งหลายๆครั้งนั้นไม่เรียกว่าคุณชอบสิ่งนั้นแต่เรียกมันว่าความรัก ใช่! ตัวละครนี้เราดูกี่ทีๆก็คิดว่าต้องใช่แน่ๆคนแบบนี้ที่เราต้องการ
ตัวตนที่ฉันเป็น มีตัวละครนึงล่ะที่เหมือน ไม่สิ! อยากกับถอดแบบนิสัยมาจากฉันเลย ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อน ความรัก คนที่ชอบ ยิ่งตอนที่15 ภาคแรกนั้นคือเราเลย เศร้าจัง55 ทำไมถึงสื่อถึงเราได้ขนาดนี้นะ เหมือนตัวละครนี้มีขึนเพื่อสะท้อนเราเลย เก็บเอาไว้ เก็บเอาไว้...จนสายเกินไป...จะย้อนกลับไปก็...ไม่ได้ แต่หน้าตาเราคนละชั้นกันเลยล่ะ55 เปรียบเทียบดูแล้วยังไงฉันก็คือจิงเกอเบลล่ะนะ คุรุมิเองก็ด้วย จิงเกอเบลที่อยู่เคียงข้างปีเตอร์แพนมาตลอด แต่คนที่ได้ใจปีเตอร์แพนกลับเป็นเวนดี้...
23/01/2016
ชอบทำไมไม่บอกวะ
เก๊กว่ะ ชิชะ! เกลียดๆๆๆ แล้วแบบนี้จะฉีกหน้าเบสได้ไงเนี่ยยยย อย่าเก๊ก อย่าซึนดิ
ก้ามโง่นะเว้ยยยย
เซ้นความรักติดลบมาก
แกกกก
เกลียดอีพวกแบบนี๊~~
เอ๊ะ!
ค่ายวิทย์ปีนี้ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึป่าว
แค่เราสบตากันบ่อยมาก55
บางทีก็คิดว่าแบบ เฮ้ย เหมือนมีใครมองอยู่
อีกอย่างอ่ะแกกก
ปรีมห้อง5 ชมเราว่าน่ารักด้วย55
เราก็ชมปรีมว่าน่ารัก
บ้าไปแล้วววว
ปรีมปลื้มเรา
55 อะไรเนี่ย
เหมือนนิยายไม่ก็การ์ตูนซักเรื่องเลย บ้าจริงๆ
เราคิดมาตลอกว่าบอสชอบปรีม แต่ที่ไหนได้ ชอบเรา
โอ๊ยยยย
มัวแต่เก๊กแล้วคนเค้าจะรู้มั้ยล่ะว่าชอบ-3-
23/01/2016
มันแต่ทำเป็นซึน บ้าป่าว
ฟอร์มเยอะนักหรอยะ
ไม่ทักเรา รอเราทักไป
ตัวเองชอบก็ทักมาก่อนสิ ฉันจะรู้มั้ยว่านายอยากให้ฉันทักอ่ะ
เรื่องอะไรที่ฉันต้องทักล่ะ มันก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทักอ่ะ ถูกปะ
@#฿%&*-+?)!( อึดอัด ไม่รู้จะด่าแกยังไงดี
ไอ้ขี้เก๊ก: (
แต่เราไม่ได้ชอบนายนะ แค่รู้สึกหมั่นไส้ พอลองกลับไปอ่านแชทของเรากับนายแล้ว...ก็ยังนึกไม่ออกว่านายอ่อยยังไง
วันนี้ให้เพื่อนอ่านแชทไปสองคน
ทั้งคู่บอกว่านายอ่อยเรา...หรอ?555
ก็เคยคิดนะว่าถ้าได้คบกันก็คงดีไม่น้อย แต่ก็แค่คิดไปเล่นๆนั้นแหละ ไม่ได้จริงจัง ไม่ได้ชอบด้วย แค่สนใจ55 ถ้านายอ่านบล็อกฉัน อยากถามว่า "ชอบได้ไง... เอ๋อขนาดนี้ ชอบเมื่อไหร่...ไม่เห็นรู้เลย แล้วก็อยากลองศึกษากันดูมั้ย^^ เราเริ่มสนใจนายละ"
เราเคยคุยกับหมอนี่แค่สามวัน ไม่สิ สองวันต่างหาก
อีกวันก็แบบขอความช่วยเหลือให้ไลค์แค่นั้นแหละ งั้นไม่นับนะ
คุยกันสองวัน น้อยมากเลยใช่มั้ยล่ะ
ตอนนี้สงสัยมากๆเลยนะ อยากถามจริงๆ "ชอบเราตรงไหนหรอ คิดว่าเราเป็นคนยังไงถึงได้ชอบ คิดดีแล้วหรอ" พูดแบบนี้ดูเห็นแก่ตัวเนอะ แต่ไม่ถามหรอก เชอะๆๆๆ
ชอบเราแล้วทำไมคบกับคนอื่นล่ะ:(
23/01/2016
ตัวเองเพอร์เฟคขนาดนี้ หล่อ รวย เรียนเก่ง ครบคันขนาดนี้ ทำไมหรอ? กลัวบอกเราแล้วจะไม่เพอร์เฟคหรอ แบบ...เราปฏิเสธไรงี้อ่ะนะ เสียฟอร์มอ่ะนะ เราก็ต่างก๊านต่างกัน นายน่ะดีกว่ากว่าฉันทุกอย่าง ฉันไม่เด่นอะไรสักอย่าง กีฬาก็ห่วย เรียนก็กลางๆ หน้าตาก็เข้าวัดแล้วพระไม่กลัวแค่นั้น นายมันบ้า:(
ตอนแรกที่เพื่อนบอกว่าคนที่ทักมาไม่ใช่เจ้าของเฟซบุ๊คแต่เป็นนาย ตกใจนะ55 ผลเป็นที่น่าพอใจมั้ยล่ะ
นายร้ายนะ:(
ยัยเพื่อนก็บอกๆ แล้วก็พูดๆ ตอนแรกฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ แต่พอยัยพวกนี้พูดหลายๆรอบ รู้สึกเสียดายขึ้นมาเลย
ก็ถ้ายังชอบเราอยู่...ฟอร์มหลุดบ้างก็ได้นะ:(
เอ่อ...เอาเถอะ นายก็มีคนข้างๆนายที่นาย"รัก"แล้วอ่ะเนอะ โชคดีละกัน
ต่อไปชอบใครบอกเค้าไปเลยนะเผื่อคนๆนั้นโง่เหมือนเรา เราปล่อยนายหลุดมือไปได้ยังไงเนี่ยยยย โอโน่วววว
ไม่ได้ชอบปรีมก็บอกดิ เราก็หลงคิดแบบนั้นมาได้ตั้งเกือบสองปี!!
บอกไรให้นะ ฉันเคยเจอเธอมาก่อนที่จะเข้ามาที่นี่อีก
แต่นายคงจำไม่ได้อ่ะ ตั้งแต่ป.6แล้ว
อีกอย่าง ภาพนายวันนั้นยังติดตาฉันมาจนถึงทุกวันนี้อยู่เลยนะจะบอกให้
โดยมีสไปร์อยู่ข้างกาย ฮุฮุ-..-
ทำไมเราต้องเป็นคนแลกที่ดวงซวยมากๆด้วยเนี่ย ประกาศชื่อหมายเลขผู้โชคร้ายแห่งปีด้วยวิธีจับฉลาก คนแรกก็เลขที่20!!! โธ่ชีวิต แต่มันก็ยังไม่แย่เท่าต้อง-แสดง-ละ-คร-ร่วม-กับ-ห้อง-9 T^T ไม่น๊าาาา การแสดงก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ต้องแสดงในอีกสองวันข้างหน้าแล้ว ตอนจับฉลากเรามั่นใจมากเลยนะว่าต้องไม่ใช่เรา พอประกาศปึ๊บ- - จร้าาา รู้เรื่องเลย55 เวรกรรม
วันนี้ปั่นจักรยานไปหลังบ้านกะจะไปหาไอ้เจ้าฟูวะ(กระต่ายผู้ชาย) พอเดินเข้าไปดูในโกดังหลังบ้านไม่มีนางอย฿ู่ เราก็เดินไปที่ที่นางชอบไป เราก็คิดว่าสงสัยคงไปหาเพื่อนต่างสปีชีส์ของนาง พอไปถึงนางหันก้นให้ฉันจร้าาา เดี๋ยวเถอะนะ เล่นกับแมวมากจนติดนิสัยแมวแล้วเนี่ย พอจะอุ้มกลับบ้านก็วิ่งอย่างกับสิงโตไล่ฆ่าแหนะ- - อยู่ด้วยกันไปนานๆนะฟูวะคุง
(เปลี่ยนจากNBK)จากห้าคนก็เหลือสี่คน แม่เราเคยบอกว่ามีเพื่อนสี่คนน่ะเป็นพื้นฐานของการจัดกลุ่มเลย ก็ดีนะ สบายขี้นเยอะ ไม่มีใครมาบ่นหรือทำเสียงผึ่งๆข้างหูเราอีกแล้ว คนอะไรก้ไม่รู้ รู้ทั้งรู้ว่าคนฟังไม่มียังจะพล่ามมากอีก ยังจะพูดอีก เราก็อุตส่าห์ใจดีนะให้เข้ากลุ่มด้วย แต่ทำไมเอาความลบัเราไปบอกคนอื่นล่ะ ทั้งที่ก็เชื่อใจ เอาไปบอกคนที่เคยทำร้ายเธอ ไล่เธอออกจากกลุ่ม ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากว่า โง่! แล้วอ่ะ ถึงเราจะโกรธง่ายหายเร็วแต่มันก็ไม่เหมือนเดิมนะ แต่ช่างเถอะ เราก็ไม่ได้สำคัญนี่นา55
เย่ๆๆๆ วันนี้ได้ไลน์พี่ข้างบ้านที่ได้ทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นด้วยแหละ รู้สึกอยากเจอพี่คนนี้ตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว ในที่สุดก็เจอ เย่ๆๆ ดีใจ going to japan at Tokyo university!!! ยิปปี้ เราต้องทำได้ดิ สู้ๆก้าม
ปล.พี่คะ หนูจะคิดถึงพี่
ตั้งแต่สไกด์ อยู่บ้านเฉยๆ แถมหลอนมาถึงโทรศัพท์ วันนี้ก็นั่งรถเมย์มากับชาวต่างชาติผิวเข้ม เค้าชวนเราคุยด้วย แต่น่าแปลกที่ไม่ตื่นเต้นเลย55 แต่เกรงนิดหน่อย ไม่อยากเจอแล้ววว ไม่เอาาาา อยากได้เอเชียง่าา เกาหลี ญี่ปุ่นก็ได้ ขอๆๆ
ปล.เราไม่เคยคุยกับพี่เค้าซักครั้งเลยแหละ ถึงจะเป็นนักเรียนโครงการเดียวกัน... กราบ3ครั้ง ทำความเคารพ งื้อออ อิจฉามาก
ปล.รักและคิดถึง อิอิ
ขึ้นรถเมย์กลับบ้านแล้วได้ตีตั๋วยืน นี่ถือว่าเป้นเรื่องปกติของการไปเรียนพิเศษที่พิดโลกแล้ว จะแน่นจนรถเบรคทีคนแทบจะกระเด็นไปหน้ากระจกก็มี55 แต่วันนี้นี่สิ ยอมรับว่าเป้นคนที่จิตใจโหดเหี้ยมมาก! ไม่ชอบเด็กอย่างแรง (ยกเว้นเด้กหน้าตาดีและน่ารัก) แล้วยิ่งเจอเด็กเอ๋ออีก ก้เข้าใจว่าเด็กไม่ค่อยโอเค แต่...ตัวผู้ใหญ่ทำไมไม่ดูแลบ้างเลยอ่ะ คือเด็กปีนป่ายไปตบหัวคนที่นั่งอยุ่ข้างหน้าหลายครั้งแล้ว คนข้างหน้าเค้าดันเบาะหนี เด็กก็ตามไปตบ ผุ้ใหญ่มัวทำอะไรคะ?
คนท้องเดินขึ้นรถมา ผุ้ชายหรอ เต็มรถค่ะ แต่ไม่มีใครให้ชีนั่ง ซักคน!! คนสมัยนี้ แกล้งหลับ ทำเป็นไม่สนใจ โดยเฉพาะทหาร! เน้นตัวโตๆ มากันกว่าครึ่งลำรถ พวกนี้ทำอะไร นอนตายไปแล้วค่ะ! ยัยเด็กไม่เต็มนางก้เริ่มก่อนกวนคนท้องที่กำลังยืนเบียดเสียดกับเหล่ามนุษย์โลกอย่างมั่นคง เริ่มจากดึงเสื้อผ้า สายรัด จนไปถึงจับก้น!! นี่มันเกินไปปะ เด็กก้เด็กเหอะ! คือแบบว่าลูบคลำจับจิ้มขนาดนั้น พ่อแม่ทำอะไรอยู่คะ เด็กนั่งอยู่บนตักแท้ๆ
ปล.รู้ว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเองที่ต้องเดือดร้อน แต่...ก็นะ 55