คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Heart to Heart chp.05 : New comer II
Heart to Heart chp.05 : New comer II
Writer : RioNa
______________________________________________________________________
รถคันหรูจอดเทียบกับบันไดทางขึ้นหอประชุมมหาวิทยาลัยศิลปะชื่อดังในความดูแลของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่พร้อมกับร่างเล็กที่ก้าวออกมานั้นเรียกความสนใจของผู้ คนแถวนั้นให้เหลียวกลับมาดูเป็นตาเดียว ในขณะที่นักศึกษาหญิงบางคนที่รู้เรื่องของเหล่าผู้บริหารก็เริ่มจะกรี๊ดกร๊าดขึ้นมาเมื่อเห็นและจำได้ว่ารถสีดำคันนี้เป็นของใคร
เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มผมดำที่ไม่มีใครเคยเห็นหน้าออกมายืนเต็มตัว เพราะถึงขนาดมีรถมาส่งถึงในตัวมหาลัยขนาดนี้แล้วก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เครือญาติหรือสมาชิกของตระกูลปาร์คผู้เป็นเจ้าของบริษัทเพลงDSP Entertainment หรือไม่อย่างนั้นก็คงเป็นพวกผู้บริหารระดับสูงซักคน
แล้วก็เป็นไปตามคาดเมื่อ'เด็กใหม่'ก้มลงไปคุยกับคนในรถ ดูแล้วสนิทสนมกันอย่างเห็นได้ชัด บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ผู้หูผีซึ่งได้ยินชื่อของผู้สนทนาก็ยิ่งแน่ใจและเริ่ม ชะเง้อมองจนดูเป็นภาพที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก แต่ขณะนี้คนในรถกลับไม่ได้สนใจอะไรนอกจากคนแก้มป่องซึ่งออกมายืนนอกรถแล้วคุยกับตน
"ฮอ ยองแซง โต แล้วนะคิม ฮยอนจุง" ยองแซงพูดชัดถ้อยชัดคำใส่คนที่สั่งโน่นสั่งนี่ราวกับเขาเป็นเด็กอนุบาล ใช่สิ คนมันเตี้ยแล้วผิดตรงไหน หน้าเด็กแล้วผิดตรงไหนห๊ะ
"ครับๆ เอาเป็นว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ก็โทรมาบอกนะ" คนที่อยู่ในรถพูดยิ้มๆ
"อื้อ รีบไปทำงานเถอะ เดี๋ยวก็สายหรอก บ๊ายบาย" ยองแซงรีบตัดบทเมื่อเห็นเกาหลีมุง เจ้าตัวเองก็อายเหมือนกัน ทั้งที่เป็นผู้ชายแท้ๆก็ต้องมีรถมาส่งถึงที่ จริงๆก็ไม่ได้อยากเล่นเส้นเล่นสายอะไรซักหน่อยนี่
“แล้วเจอกันนะ" พูดจบก็เลื่อนกระจกปิดก่อนจะขับรถออกไป ส่วนคนตัวเล็กก็รีบเดินพร้อมกับหนังสือเรียนที่ถือมาด้วยขึ้นหอประชุมที่อยู่ชั้นสองของตึก ยองแซงยังไม่อยากเจอคนมากๆในวันเปิดเรียนอย่างนี้ เขาไม่ชอบเอาซะเลย
บรรยากาศในหอประชุมที่ยังไม่เริ่มงานปฐมนิเทศเต็มไปด้วยความวุ่นวายของส่วนหน้าเวทีซึ่งมีรุ่นพี่เดินไปเดินมาเพื่อเตรียมงานขั้นสุดท้ายให้เรียบร้อย ส่วนหลังของหอประชุมเป็นพวกเด็กนักเรียนปีหนึ่งที่กล้าๆกลัวๆและยังทำ ตัวไม่ถูกซึ่งพากันถอยกรูดไปอยู่ตรงนั้น บางคนก็อยู่คนเดียว บางคนก็มากันเป็นกลุ่มสามถึงสี่คน
ยองแซงกระพริบตาปริบๆ ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองมาช้าจนพิธีเริ่มไปแล้ว แต่ที่ไหนได้กลับเป็นคนในกลุ่ม ที่มาเร็วกว่าชาวบ้านแล้วทำตัวไม่ถูกซะเอง
"แย่ชะมัด" คนตัวเล็กบ่นพึมพำก่อนจะเดินไปหาที่นั่งที่อยู่หลังๆแล้วนั่งลงไม่ห่างจากเด็กปีหนึ่งกลุ่มใหญ่ตรงนั้น
ไม่นานนักรุ่นพี่ที่รับหน้าที่มาช่วยงานในวันนี้ก็เริ่มเดินมาต้อนพวกเขาให้ไปนั่งหน้าๆกันซะหมด จากตอนแรกที่กระจายกันนั่งก็โดนจับมาอยู่รวมกันซะแล้ว ร่างบางหันซ้ายหันขวาก่อนจะรู้สึกเสียววูบขึ้นมาเมื่อหันไปเห็นรุ่นพี่ ผู้หญิงคนนึงใส่แว่นหนาเตอะจ้องตนอยู่ และดูท่าว่าจะจ้องมานานแล้วด้วย
"นายก็โดนเหรอ" สำเนียงภาษาเกาหลีต่างถิ่นเรียกให้ยองแซงหันไปหาต้นทางของเสียงซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเขาเอง
"อ่า...หะ" คนโดนทักพยักหน้า
"ตอนนายหันไปเห็นเค้านี่ท่านายตกใจตลกมากเลยอะ" คนทักหัวเราะคิกคัก แต่ก็หยุดลงเมื่อยองแซงยังคงทำหน้าเอ๋อ
"ชั้นชื่ออเล็กซานเดอร์ เรียกว่าอเล็กซ์หรือซานเดอร์ก็ได้ ชั้นมาจากมาเก๊าน่ะ แล้วนายล่ะ"
"ฮอ ยองแซง มาจากอเมริกา แคลิฟอร์เนีย ยินดีที่ได้รู้จัก" คนตัวเล็กตอบ
เงียบกันไปพักหนึ่ง
"คุณ.. ก็โดนเหรอ" ยองแซงถามทำลายความเงียบขึ้น พยายามสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนใหม่
"เปล่า เพื่อนชั้นโดน ใช่มั้ยคยูจง" อเล็กซานเดอร์หันไปหาอีกคน
ขายาวของร่างสูงซึ่งเพิ่งมาถึงบริษัทของตนนั้นก้าวเร็วๆผ่านพนักงานที่โค้งตัวรับผู้บริหารหนุ่มไปยังทางรอลิฟท์เพื่อขึ้นไปยังห้องของรองประธานเพื่อรับคำสั่ง แต่แล้วคิม ฮยอนจุงก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้นพร้อมกับมองหญิงสาวที่หยุดอยู่ตรงหน้า
"ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอพี่ที่นี่นะคะ พี่ฮยอนจุง" หญิงสาววัยแรกรุ่นผมน้ำตาลแดงในชุดฮันบกสีชมพูอ่อนขยับยิ้มพร้อมกับเอ่ยทักอย่างเป็นมิตร หากแต่ว่าสายตาที่มองสบกับเขานั้นไม่แสดงออกถึงความสดใสอย่างที่เธอควรจะเป็นเลยแม้แต่น้อย
มีเพียงสายตาที่แสดงถึงความรังเกียจสุดขั้วหัวใจนั้นมองมา
สายตาที่ทำให้ฮยอนจุงหวนนึกถึงความผิดที่ตนไม่อาจได้รับการอภัย
"สวัสดี นิโคล" ร่างสูงตอบกลับไป
"พี่ทำงานที่นี่สินะคะ น่าแปลกนะ ฉันก็อยู่กับดีเอสพีมานานฉันไม่เคยเห็นพี่เลย" ชองนิโคลเอ่ยถาม ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนนั้นมองตรงมายังเขาอย่างท้าทาย
"เธอเป็นดารานี่ พี่เป็นเบื้องหลัง อีกอย่างเธอก็ไม่ค่อยได้เข้ามาที่บริษัท ไม่แปลกหรอกที่เราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน แล้วนี่ใส่ชุดฮันบกจะไปทำอะไรต่อล่ะ"
"วันนี้คุณตาคุณยายมาที่บ้านน่ะค่ะ แล้วพี่ก็คงไม่ว่างนัก ไว้มีโอกาสค่อยคุยกันวันหลังนะคะ" สาวน้อยตัดบทเมื่อหันไปเห็นนาฬิกาที่บอกเวลาอันสมควรแล้ว แถมผู้จัดการส่วนตัวที่ยืนอยู่ข้างหลังก็ทำปากบุ้ยใบ้เป็นเชิงเตือน
"อืม ไปเถอะ แล้วเจอกันนะ" ฮยอนจุงฝืนยิ้มรับ นิโคลก้มศีรษะให้ผู้บริหารหนุ่มช้าๆแล้วยิ้มอีกครั้งก่อนจะพูดกับชายหนุ่ม
"หวังว่าแซงกี้เพื่อนรักของนิโคลจะสบายดีนะคะ พี่ต้องดูแลเค้าให้ดีๆอย่างที่พูดไว้ด้วยล่ะ"
"ไม่ต้องเป็นห่วง อย่างน้อยพี่ก็เป็นคนพูดแล้วไม่คืนคำ" ฮยอนจุงตอบกลับขณะที่สาวเท้าเดินผ่านหญิงสาวไป
"ให้มันได้อย่างนั้นก็แล้วกัน... ฉันยังไม่ลืมสิ่งที่พี่ทำกับแซงกี้ลงไปหรอกนะ" เด็กสาวลูกครึ่งเกาหลีอเมริกันหยุดยืนมองแผ่นหลังของชายหนุ่มพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสายตาอันเย็นชา
อย่างไรก็ตาม
การเชื่อใจผู้ชายที่ชื่อคิมฮยอนจุงเป็นสิ่งที่ชองนิโคลไม่เคยทำ
มือเล็กของหญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือดีไซน์หรูของตนขึ้นมาแล้วกดต่อสายไปยังเพื่อนสนิทอีกคนทันที
'Kevin'
หลังจากเดินออกมาจากลิฟท์ฮยอนจุงส่ายหัวไล่เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ออกจากสมองก่อนจะออกแรงผลักประตูห้องรองประธานบริษัทเข้าไป
"วันนี้นายเข้ามาสายนะเนี่ย ประหลาดใจจัง" ปาร์คจองมินที่นั่งอยู่หลังโต๊ะรองประธานเอ่ยทักชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามา ในห้องของตน
"พอดีมีเรื่องนิดหน่อย แล้ว'เด็กใหม่'ล่ะ?" แน่นอนว่า'เด็กใหม่'ที่เขาพูดถึงก็คือคิมฮยองจุนนักร้องใหม่ของค่ายที่เขายังไม่เห็นทั้งๆที่ถึงเวลานัดแล้ว
"ผมอยู่นี่ คุณนั่นแหละที่มาช้า คุณผู้จัดการ" เสียงหยิ่งๆดังขึ้นจากร่างที่นั่งอยู่บนโซฟามุมหนึ่งของห้อง คนผิวขาวที่มากับน้องชายฝาแฝดจ้องหน้าฮยอนจุงอย่างกับจะหาเรื่องแล้วมีหรือที่เขาจะยอม ของแบบนี้มันก็ต้องจ้องกลับสิ
"เฮ้ๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกัน ฮยอนจุงเมื่อกี้ฉันอธิบายรายละเอียดเรื่องบริษัทของเราไปคร่าวๆแล้วนะ นายพาเค้าลงไปที่ห้องอัดเสียงหน่อยสิ จะได้เลือกเพลงที่ใช้เปิดตัว" จองมินรีบปรามทัพเมื่อเห็นว่าบรรยากาศชักจะไม่ดี เขาคิดผิดรึเปล่านะที่ยุคุณปู่ให้โยนงานนี้มาให้เพื่อนสนิท
"เชิญครับคุณฮยองจุน" คนผมทองบอกเชิงประชดพร้อมกับผายมือไปยังประตูห้อง
"ขอบคุณนะครับคุณฮยอนจุง" นักร้องใหม่ของค่ายลุกพรวดขึ้นพร้อมกับน้องชายฝาแฝดที่ลุกขึ้นตามแต่จองมินก็หยุดเอาไว้ก่อน
นี่คิบอมกะจะตามพี่ชายไปทุกที่เลยสินะเนี่ย
คิดแล้วชายปาร์คก็เครียดเล็กน้อยถึงปานกลาง
"คิบอมอยู่นี่นั่นแหละ อยู่คุยกันก่อนสิ" จองมินฉีกยิ้มหวานให้คนผิวขาวจัดที่มองพี่ชายสลับกับเขา
"ไม่เป็นไรหรอกบอม เดี๋ยวพี่มานะ" ฮยองจุนยิ้มรับพร้อมกับลูบหัวน้องชายแล้วหันไปฝากฝังไว้กับรองประธานซึ่งนั่งยิ้มอยู่กับโต๊ะ
"ฝากน้องผมด้วยนะครับคุณปาร์ค" เมื่อคนที่ไว้ใจได้พยักหน้ารับฮยองจุนก็เดินออกไปตามที่ผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ผายมือให้ จองมินโบกมือหยอยๆให้เพื่อนสนิทที่หันมาทำหน้าบอกบุญไม่รับแล้วเดินออกไปอีกคน
เงียบกันไปนาน และสิ่งที่คิบอมสนใจก็มีเพียงแต่ปลาทองในตู้ปลาขนาดใหญ่ ชายหนุ่มผิวแทนจึงเดินวางมือไว้บนไหล่ของร่างบางก่อนเอ่ยถาม
"หิวมั้ย อยากกินอะไรรึเปล่า"
"ผมไม่อยากกิน.. และกรุณาอย่าแตะต้องตัวผมด้วย" คิบอมปฏิเสธเสียงเย็นและไม่แม้แต่จะหันหน้ามามองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักเลยแม้แต่น้อย ร่างสูงขยับยิ้มนิดๆก่อนจะผละออกไปตามคำบอกก่อนจะพูดกับร่างบาง
"แสดงละครเก่งเหลือเกินนะ คิมคิบอม แม้กระทั่งตอนคุยโทรศัพท์.. "
"ขอบคุณที่ชม งั้นผมก็จะแสดงต่อไปเรื่อยๆ คุณก็ทำตามสัญญาด้วยล่ะ" เจ้าของผิวขาวจัดนั้นตอบกลับมา
"นายก็เหมือนกัน เย็นนี้ก็เริ่มได้แล้วมั้ง" ชายหนุ่มบอกพร้อมกับเคาะนิ้วลงกับโต๊ะเป็นจังหวะ
"ผมรู้แล้ว งานของผมน่ะง่ายๆ แต่คุณต้องระวังไว้หน่อยนะ ครอบครัวผมน่ะศัตรูเยอะ แล้วถ้ามันเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายผมทุกอย่างก็ต้องจบ" คิมคิบอมหันมาสบตากับชายหนุ่มช้าๆ
"รวมทั้งบทบาทจอมปลอมของเราสองคนด้วย" ปาร์คจองมินกระตุกยิ้มรับคำพูดของอีกฝ่าย
"ก็เพราะอย่างนี้ไงล่ะ ชั้นถึงได้ให้ฮยอนจุงดูแลพี่ชายนาย"
บิงคึล บิงคึล บิง~คึล
เห็นเอ็มวีใหม่ของยูคิสยังจ๊าา น่าเสียดายที่ซอปปี้ไม่มีท่อนร้องเป็นของตัวเองเลยT^T
แต่เพลงนี้น้องโฮได้ท่อนแล้วนะ คิคิ
********************************************************
คิม คยูจง.. (ตัวจริงพี่แกบอกว่ากำลังพยายามทำความคุ้นเคยกับน้องหมาอยู่ ที่บ้านก็เลยมีตุ๊กตา้น้องหมาเอามาออกรายการอยู่ตัวนึง)
คยูจงมีอดีตยึดติดอยู่กับรักแรกสมัยประถม ถึงแม้จะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันไม่นานแต่เขาก็ซื่อสัตย์กับรักครั้งนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
ฮอ ยองแซง.. (ยัมๆของเค้า รูปหัวทองน่ารักเป็นบ้าเลยอะ><)
ยองแซงเป็นเด็กหนุ่มที่กลับมาเหยียบแผ่นดินแม่เป็นครั้งแรก ตลอดเวลาเขามีแต่ความทรงจำที่ว่าตัวเองนั้นเกิด เติบโตและอาศัยอยู่กับแม่ซึ่งเป็นนักเปียโนชื่อดังอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ทว่าตั้งแต่เขามาที่เกาหลี ยองแซงกลับมีความรู้ึสึกแปลกๆที่บอกใครไม่่ได้
คิม ฮยอนจุง.. (เอารูปเฮียตอนเอฟโฟมาแปะเลย 55)
ฮยอนจุงอยู่ในฐานะเปรียบเสมือนพี่ชายและเพื่อนคนหนึ่งของยองแซง เขาเป็นลูกเลี้ยงของแม่ยองแซง จากบทเรียนที่ได้รับเมื่อหลายปีก่อนทำให้เป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ฮยอนจุงรู้ัจักกับจองมินที่อเมริกาและถูกชวนให้กลับมาทำงานด้วยกันที่เกาหลี
คิม ฮยองจุน.. (น้องน้อยมักเนกับบทศิลปินเดี่ยว เรื่องนี้ไม่ใช่แค่พี่้น้องกับคิบอม แต่เป็นฝาแฝดมาเลยทีเดียว)
ฮยองจุน ไอดอลหนุ่มผู้วนเวียนอยู่ในวงการบันเทิงมาตั้งแต่จำความได้ แต่ตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับสังกัดเก่าเมื่อสามปีที่แล้วถึงจะมีผลงานโด่งดังมากมายแต่ก็ไม่ได้รับความสุขเท่าที่ควรจากการที่โดนต้นสังกัดเอาเปรียบ เมื่อคิมคิบอมผู้น้องเห็นดังนั้นและอดรนทนไม่ได้จึงวางแผนกับปาร์คจองมินจับฮยองจุนย้ายค่ายทันที
ความคิดเห็น