นิยายยามซากุระร่วงโรย

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                           ดีจ้ามาพบกับเรื่องสั้นเราอีกเเล้วเเต่สั้นจริงๆ



มิสึตะ คายะ





ยูริมุระ อามุ




:-Daisy ✿
N A S : MUSICBOX  

เนื้อเรื่อง

   ณ โรงเรียนซากุระ

        'คายะจังเรามาคบกันได้ไหม^///^'อามุมาขอคายะเป็นเเฟน

   ''เออ..เเล้วทำไมมาขอฉันเป็็นเเฟนล่ะ?...''คายะถามอย่างอึ่งๆ

        'ก็เรารักคายะนิ'อามุบอกอย่างเขินๆ

   ''ก็ได้จ้า''คายะเอ่ยขึ้นเพราะรู้ว่าตัวเองเเอบรักอามุมานานเเล้ว

       '^//^จริงๆนะ'อามุถามอย่างดีใจ

   ''จริงสิ''คายะส่งยิ้มให้อามุ...จู่อามุก็กระโดดกอดคายะ

   ''ปล่อยก่อนนะ..หายใจไม่ออก''คายะเอ่ยขึ้น...อามุเห็นอย่างงั้นเลยปล่อยออก


        ' คายะพรุ่งนี้ไปดูซากุระออกดอกกันนะ'อามุชวนคายะ   


    ''อื่ม..ไปสิ''คายะตอบ

        'งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่สวนซากุระนะ'อามุพูกเสร็จก็เดินเข้ามาหอมเเก้มคายะ...ไปนะ

  ''0//0อามุจู้ๆมาหอมเเก้มเรได้ไงอ่ะ''คายะเอ่ยอย่างอายๆ

        'ก็หอมเเฟนเรานิ'อามุพูดจบก็รีบเดินออกไปเพราะอายมากๆ


   วันต่อมา...ฤดูใบไม้ผลิ

   ''อามุจังๆ..รอเค้านานไหม?..''คายะรีบวิ่งมา


       'ไม่หรอกจ้า..เรารอได้'อามุพูดอย่างจริงจัง

   ''ดูสิอามุ..ซากุระบานเต็มเลย''คายะชี้ไปทางซากุระ

        'ว้าวสวยจัง'อามุเอ่ยอย่างตื่นเต้น

         'นี่คายะครั้งหน้าเรามากันอีกนะ'อามุชวนคายะ 

  ''ได้สิฤดูใบไม้ร่วงเราก็จะมาด้วยกันนะ''คายะเอ่ยขึ้น

         'ได้สิ..เราจะมาด้วยกันทุกปีนะ''อามุบอกคายะ

 ''อ้าวหนูทั้งสองคนเป็นเเฟนกันเหรอ?...น่ารักทั้งคู่เลย''เสียงคุณป้าพูดขึ้น..ทำให้ทั้สอง

หน้าเเดงกํ่าเลย

        'ค่ะพวกเราเป็นเเฟนกัน..ขอบคุณคุณป้ามากนะค่ะ'อามุเอ่ยเเละส่งยิ้มให้
   
   ''จ้าๆป้าไปก่อนนะรักนานๆนะ''คุณป้าพูดจบก็เดินออกไป

      'ค่ะ'อามุตอบกลับ

      'เห็นไหมคายะคุณป้าขอให้เราคบกันนานๆ''อามุเอ่ยอย่างอายๆ

   ''จ้าๆ''คายะส่งยิ้มให้อามุ

       'คายะเรารักคายะนะเเล้วคายะล่ะ?..'อามุถามขึ้น

   ''>///<ไม่บอก''คายะบอกอย่างอายๆ
  

        'บอกมาเถอนะๆ'อามุเข้าอ้อน
   
   ''ก็ได้งั้นรอฤดูใบไม้ร่วงนะเเล้วจะบอก''คายะตอบ
   

       'ได้สิเราจะรอนะ'อามุพูดจบก็กระโดดกอด

   ...จ็อก___จ็อกเสียงท้องของทั้งคู่ดังขึ้น 
 
   ''อามุเราไปหาอะไรกินกันนะ''คายะเอ่ยอย่างอายๆ   

       'เรามีข้าวกล่องมาจ้ามากินด้วยกันนะ'อามุหยิบข้าวกล่องออกมา
    
  ''เอาสิ...ข้าวกล่องของอามุต้องอร่อยเเน่ๆ''คายะเอ่ย..ทั้งคู่เดินมาที่ใต้ต้นซากุระ


       'อ้า...'อามุป้อนเเซนวินให้คายะ

  ''อํ่าๆ..อร่อยจัง''คายะพูดขึ้น

     'ใช่ไหมล่ะ..นั่นกินเยอะๆนะ''อามุส่งยิ้มให้คายะ

   ทั้งคู่อยู่ตรงนั่นถึงดึก

      ''ไปก่อนนะ''คายะเอ่ยขึ้น

           'จ้า..เเล้วอย่าลืมฤดูใบไม้ร่วงนะ''อามุพูดขึ้น

   ''จ้าไม่ลืมหรอกให้สัีญญาเลย''คายะพูดขึ้น

      'จ้า..บาย'อามุส่งยิ้มให้เธอ

   

 3เดือนผ่านไป....ฤดูใบไม้ร่วง


  ''นี่อามุดอกซากุระร่วงสวยมากเลยนะ''คายะเอ่ยอย่างเศร้าๆ

     ''อามุวันนี้ฉันเตรืยมข้าวกล่องมาด้วยนะเธอไม่ลองชิมหน่อยเหรอ..''คายะเอ่ยออกมา

 'อ้าวหนูมาดูดอกซากุระเหรอ?..เเล้วหนูคนนั่นล่ะ?..ไม่่มาด้วยเหรอ..''คุณป้าเอ่ยขึ้น

    ''ค่ะหนูมาดูซากุระร่วง..อามุเค้าตายเเล้วค่ะ''คายะเอ่ยทั้งนํ้าตา

 ''ก่อนหน้านี้3วันเค้าโดนรถชน''คายะพูดขึ้น

  ' สู้ๆนะหนู ..หนูคงอยากอยูคนเดียวป้าไปก่อนนะ'คุณป้าลูบหัวอย่างให้กำลังใจ


     ''ค่ะ..'คายะเอ่ยอย่างใจสลาย

    คายะเดินมานั่งใต้ต้นซากุระอย่างเสียใจ

 ''ทำไมๆน๊าจะบอกให้เร็วกว่านี้..ทำไมมีอามุอยู่ด้วยทำไมไม่พูดออกไป..ถ้าไม่สูญเสียไปคง

ไม่รู้สินะว่าอะไรสำคัญกับตัวเอง..ฮืออ..''

     ''ฉันรู้ดีว่าคายะรักฉันเเค่ไหน''เสียงของอามุ

อึก... ฮื่ออ   ...นั่นเป็นความจริงหรือภาพลวงตา..ปาฎิหาริย์ชั่วพริบตาระหว่างเเสงสว่างกับ

ความมืดในคืนอันเเสนสั้นในฤดูใบไม้ร่วง..สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงไออุ่นของชั่วพริบตานั่นเเละเขาก็เลือนหายไปพร้อมกับดอกซากุระที่ร่วงโรย
                   
                              ฉันรักเธอ

:-Daisy ✿