ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิยายรีบอร์นรักหลอกๆของกรรมการคุมกฎแต่จะโดนหลอกเองหรือเปล่า1827

    ลำดับตอนที่ #4 : เจอกันโดยบังเอิญ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 597
      10
      8 พ.ค. 56

    � �
    ��ณ ตลาด

    � � ��ร่างบางกำลังเลือกซื้อของอยู่ก็เจอกับพวกผู้ชายกลุ่มนึงมารีดไถ่เงิน นี่น้องสาวส่งเงินให้

    มาดีกว่าก่อนที่พี่จะใช้กำลัง �จู่ๆร่างบางก็ร้องขอความช่วยเหลือ

    � �ฮิบาริ เคียวยะเดินผ่านมาได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือ จึงเข้าไปช่วยนี่พวกแกฉันจะขยํ้า�

    ให้ตายพวกสัตว์กินพืชร่างสูงจัดการพวกนั้นเสร็จก็หันมาถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า

    ร่างบางบอกว่าไม่เป็นไรและเอ่ยขอบคุณ ร่างสูงไม่พูดอะไรแล้วเดินไป


    � �ณ บ้านซาวาดะ

    � �ร่างบางจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟ้ง � �โกคุเดระเลยโวยวายขึ้นมาว่าจะไปฆ่ามัน

    แต่ว่ายามาโมโตะอย่าไว้ก่อน ใจเย็นๆน่ะโกคุเดระสึนะก็ปลอดภัยแลัว'ยามาโมโตะพูด'

    แล้วสึนะเป็นอะไรมากหรือเปล่า ร่างบางบอกว่าไม่เป็นไร แล้วบอกให้กินข้าวที่เพิ่งทำเสร็จ

    เรียวเฮกินเป็นคนแรก'อร่อยแบบสุดขัว' ทุกคนเห็นแบบนั้นเลยกินต่อ ยามาโมโตะพูดอร่อย

    มากเลยสึนะ แน่นอนรุ่นที่10ทำอาหารอร่อย'โกคุเดระพูด' � พอทั้ง4คนกินข้าวเสร็จก็อยู่เล่น

    บ้านสึนะพอใกล้คํ่าทุกคนเลยแยกย้ายกลับบ้าน ไปก่อนนะครับรุ่นที่10 �ไปก่อนนะสึนะ

    ไปก่อนนะอาหารอร่อยแบบสุดขัว ทั้ง3กลับบ้านกันแลัว ร่างบางเลยขึ้นห้องของตัวเอง

    ร่างบางนึกอะไรออกจึงจะเตรียมของเพื่อขอบคุณฮิบาริที่ช่วยเขาไว

    ตอนเช้าร่างบางทำข้าวกล่องมา2กล่องอีกกล่องนึงของตัวเองอีกกล่องของฮิบาริ ร่างบาง

    ออกจากบ้านพร้อมโกคุเดระกับยามาโมโตะเละเรียวเฮเพื่อไปโรงเรียน


    � �ณ โรงเรียนนามิโมริ

    ทั้ง4คนมาถึงหน้าโรงเรียน ร่างบางหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาฮิบาริแต่เค้าไม่อยู่

    �ทั้งหมดแยกย้ายไปเรียนตามปกติพอตอนเที่ยงสึนะไปห้องกรรมการคุมกฎ


    ทางด้านฮิบาริ

    หึหึ..คุณอยู่เฉยๆจะดีเหรอเวลาก็ผ่านไปคุณไม่คิดจะทำอะไรเลยเหรอ'เสียงมุคุโร่ดังขึ้น'

    ผมก็ไม่ได้อยู่เฉยๆซะหน่อยเมือวานฉันเข้าไปช่วยซาวาดะน่ะ'ร่างสูงเอ่ย'

    หึ..ถ้างั้นผมจะคอยดูนะแต่เห็นว่าเด็กคนนี้ไม่เคยมีแฟนด้วยก็คงจะยากหน่อยไปก่อนล่ะ 'มุคุโร่

    พูดก่อนจะเดินออกไป � หึฉันน่ะต้องมัดใจเจ้าเด็กนั้นให้ได้หึ

    ก็อก.. ก็อก..ก็อก ผมซาวาดะ สึนะโยชิครับ

    ร่างสูงหันไปมองก่อนจะคิดว่าเจ้าเด็กนั้นมาแลัว เข้ามาร่างเอ่ยออกไป

    ร่างสูงจึงเอ่ยว่ามาทำไม ร่างบางตอบว่ามาขอบคุณเรื่องเมือวานที่ช่วยแล้วยื้นกล่องข้าว

    ข้าวร่างสูงรับไวแล้วขอบคุณ และพูดว่านายกินข้าวยังถ้ายังมากินด้วยกันสิ ยังครับร่างบางเอ่ย

    ก่อนที่จะนั้งกินข้าวกันพอกินเสร็จร่างสูงก็เอ่ยขึ้น ทำอาหารอร่อยมาก ทำให้กินทุกวันได้ไหม

    ได้ครับนั้นผมขอตัวนะร่างบางเอ่ยขึ้นก่อนที่จะยี้มอย่างอ่อนโยนให้





















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×