ไม่รู้ ชีวิตวัยรุ่นละมั้ง

คุณเคยคิดท้อกับชีวิตไหมคะ….? ซึ่งฉันกำลังรู้สึกท้อกับชีวิตอยู่ค่ะ ณ ตอนนี้ ท้อจนเกือบจะ.... ทำร้ายตัวเอง แต่พอมองไปรอบๆ.... เดี๋ยวนะ.. นี่ฉันพึ่งจะ 18 เองนะ ทำไมต้องตัดสินชีวิตตัวเองแบบนี้ด้วยหละ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรกับสิ่งที่ฉันอยากทำเลยนะ ....

สวัสดีฉันชื่อน้ำ ฉันอายุ 18 ปี มาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ ฉันเรียนคณะพยาบาล และซึ่งเหตุผลที่ฉันมาเรียนนั้นมันก็แปลกประหลาดมาก ที่ฉันมาเรียนเพราะว่าฉันอยากเอาชนะคำดูถูกของลุงที่ชอบพูดอยู่บ่อยๆว่าฉันนะ เรียนไม่ไหวหรอก ร่างกายก็อ่อนแอ อดทนก็น้อย ทำอะไรก็ไม่เรียบร้อย เรียนไปก็ไม่จบหรอก ซึ่งมัน ฉึก!!!!  ทิ่มใจฉันมากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! หลังจากนั้นฉันก็พยายามแอดให้ติด ไม่สนใจด้วยว่าตัวเองจะแอดติดที่บรม !!!  บรม!!! บรมที่ขึ้นชื่อว่าโหด ดิบ เถื่อน กฎเป็นกฎ ไม่มีอิสระเหมือนติดอยู่ในคุก ซึ่งพอได้เข้ามาแล้ว คำตอบที่ได้กลับมา.... นี่มัน!!!!!!   นรกชัดๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก   ไม่รู้ว่าฉันคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่นะที่เลือกมาลงที่บรม แต่ก็เอาวะ ไม่ลองไม่รู้เว้ย

........

....................................................... 2 อาทิตย์ ก่อนเปิดเทอม ............................................................................

โอ้ว แม่เจ้า... ทันทีที่สัมผัสกับบรรยากาศมอบลูกหลานให้กับทางวิทลัยแล้ว หลังจากนั้นมันคือนรกดีๆนี่เอง รุ่นพี่ !! ว๊ากแหลกเลยครับ พูดอะไรก้ไม่รู้บราๆๆๆๆๆๆๆ มองไปทางนั้นก็มีแต่ผู้หญิง เฮ่ออออ ก็สวยๆอยู่นะ แต่ผู้หญิงพวกนี้มองยังไงก็ชอบผ็ชายชัดๆ หึหึ กฎเหี้ยไรเนี่ยยยยย เยอะแยะไปหมดดด แต่ก็นะทดๆไปเถอะ มานอนหอ ในขณะที่เพื่อนๆบางคนร้องไห้เพราะคิดถึงบ้าน แต่ฉันกับดีใจที่ได้นอนคนเดียวแบบเงียบๆ ?? น่าแปลกนะที่ฉันไม่ร้องไห้ เพราะอะไรนะหรอก็เพราะว่าฉันอยากอยู่คนเดียวมานานแล้วไง  ที่บ้านของฉันไม่ได้ดีเหมือนคนอื่น และก็ไม่ได้แย่ ฉันจะไม่ขอพูดละกัน เพราะมันจะกระตุกแผลในใจของฉัน หึหึ