ชีวิตหลังวันสิ้นโลกของผมคือการทำสวนกับเพื่อนๆซอมบี้ [ Yaoi ]

วันสิ้นโลกมาเยือน ผู้คนมากมายวิ่งหนีตายจากซอมบี้ที่เหมือนหลุดออกมาจากหนังที่ผมดูตอนไม่มีอะไรทำจริงๆ  อ๋อ  แล้วก็อย่าลืมผู้มีพลังวิเศษตามพล็อตนิยายสิ้นโลกทั่วไป

บางคนก็มีพลังวิเศษ บางคนก็กลายเป็นซอมบี้ บางคนก็เป็นแค่คนธรรมดาไม่มีอะไรดีเหมือนบทชาวบ้านกากๆในเกมแวร์วูฟ 

ส่วนผมที่มีโชคนิดหน่อยก็ได้เพื่อนซอมบี้มาช่วยทำสวน

เอาเลยจ้า  ตบตีกันตามสบายเลย แค่อย่ามาอยู่กับเพื่อนซอมบี้และฟาร์มของผมก็พอ  รู้ไหมกว่าผมจะปลูกให้ขึ้นได้แต่ละต้นมันลำบากขนาดไหน  กว่าเพื่อนซอมบี้จะเข้าใจศาสตร์การปลูกผักที่แท้ทรูเมล็ดพันธุ์ของผมก็หายไปเกือบครึ่ง

พอผักโตเต็มที่พวกเพื่อนๆที่น่ารักของผมก็พากันไปแทะเล่นจนไม่เหลือความเป็นผัก  กลายเป็นก้อนอึซอมบี้สีเขียวที่ไม่น่าแดก!

อุ๊บ  เผลอหยาบไปแล้วสิ งั้นเอาใหม่โทษทีนะทุกคน

พอผักโตเต็มที่พวกเพื่อนๆที่น่ารักของผมก็พากันไปแทะเล่นจนไม่เหลือความเป็นผัก  กลายเป็นก้อนอะไรไม่รู้สีเขียวที่ไม่น่ากิน!

โอเคต้องแบบนี้สิ  ค่อยดูดีขึ้นหน่อย  แต่เอาเป็นว่าผมรับไม่ได้จริงๆ  แถมพวกเขาก็จ้องจะงาบสัตว์ในสวนของผมตลอด24ชั่วโมง  ถ้าไม่ใช่เพราะผมคอยห้ามคอยเตือนมันก็คงจบชีวิตในปากเพิ่อนผมไปแล้ว

"หยุด!  หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!  นั่นแตงโมลูกสุดท้ายแล้วววววววว--"

"ขอร้องเพื่อนรัก  สวนเราจะมีซอมบี้เพิ่มอีกตัวไม่ได้  ผมยังอยากมีไข่ไก่กับนมวัวไว้กินอยู่นะ  ฮื่อ"

"โอ๊ย!  ผมรู้แล้วอย่าน้อยใจไปเลย  แล้วถ้าเป็นไปได้เลิกกัดผมได้แล้ว  ถึงผมไม่กลายเป็นซอมบี้แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เจ็บนะ!"

ถ้าผมเอาเศษผักมาต่อๆกันแล้วผูกคอตายตอนนี้จะทันไหมครับ  (.....)

สวัสดีค่า  ยินดีต้อนรับสู่นิยายเรื่องแรกที่เราแต่ง  ไม่สิ  ต้องเรียกว่าเรื่องแรกที่ใช้ไอดีนี้แต่งถึงจะถูก--

ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่าเรื่องนี้ไม่มีกำหนดอัพที่แน่ชัด  นึกอยากจะลงวันไหนก็ลง  อยากจะอู้วันไหนก็อู้  แล้วแต่อารมณ์เด็กติดเกมค่ะ  ฮา  

แต่ไม่ต้องห่วงเราจะพยายามลงอย่างสัปดาห์ล่ะตอน  ใช้คำว่าพยายามนะคะ  กลัวสัญญาไปแล้วจะตามไม่ได้  เพราะเราอยู่ในวัยเรียนการบ้านโอบกอดเราเยอะจนน่ากลัวเลยล่ะค่ะ  โฮ

ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ  พล็อตก็ไม่มีอะไรมากสโลว์ไลฟ์ไปวันๆ  มีดราม่านิดหน่อยตามสไตล์ชีวิตหลังวันสิ้นโลก  เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้ดีมาก  อาจมีหลุมมากมายที่หาเหตุผลมากลบไม่ได้  ขอให้ทุกคนทำใจกับส่วนนี้นิดนึงนะคะ  เพราะเรื่องนี้ขับเคลื่อนด้วยพลังความกาวและด้นสดของเราเอง  ;;

โลกใต้กรอบแว่น