คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : แสดงละคร ?!
ปังๆๆ
เสียงทุบโต๊ะอันเป็นของใครไปไม่ไดนอกจากเจ้าแม่แห่งป้อมอัศวินซึ่งไม่ช่วยอะไรเลยซักนิด
"เดี๋ยวฉันจัดการเอง มาทิลด้า"เฟรินว่าก่อนที่เจ้าตัวจะพึมพำอะไรบางอย่างทุกคนก็เงียบไป
"ฉันร่ายเวทให้พวกเขาพูดไม่ได้ชั่วคราว มีอะไรจะพูดก็พูดเลย มาทิลด้า"เฟรินพูดพลางมองยิ้มๆไปที่เพื่อนๆที่มองมาทางเธออย่างขัดใจ
"ขอบคุณ เฟริน เอาละ เราจะเลื่อนการกลับบ้านไปก่อนเพราะว่ามหาปราญช์รายงานกระทันหันว่าต้องจัดการแสดงของปีเจ็ดทุกหอ โดยมีคิงเอวิเดสเป็นคนเสนองานนี้ เอาละ ใครมีความเห็นว่าจะแสดงเรื่องอะไรบ้าง"เฟรินพึมพำอีกรอบทุกคนก็กลับมาพูดได้แล้วหันไปคุยกันเสียงอื้ออึง
"เรนอนว่า แสดงละครดีมั้ยคะ"
"ก็ดีนะ เรนอน แต่จะแสดงเรื่องอะไรดีละ"แองจี้ถาม
"ตำนานเจ้าหญิงแห่งแดนหิมะเป็นไง"เฟรินเสนอ
"แต่เรื่องนั้นเล่นยากมากเลยนะ"ครี้ดพูดขึ้น
"ยิ่งยากก็ยิ่งดี อีกอย่าง ได้ข่าวว่ามีรางวัลสำหรับป้อมที่แสดงได้ดีที่สุดด้วย"มาทิลด้าพูดขึ้นเล่นเอาชาวป้อมตาลุกวาว
"เรามาเลือกบทกันก่อน บทนางเอก เจ้าหญิงเฟลิเซียพวกนายคิดว่าควรจะเป็นใครเล่น"ทุกคนยิ้มขึ้นมาแล้วพูดพร้อมกัน
"เฟริน!"มาทิลด้าพยักหน้าเล็กน้อย
"ตกลงมติเป็นเอกฉันท์แล้วใครเป็นพระเอก เจ้าชายคาร์ล"
"พระเอกสุดหล่อก็ต้องฉันอยู่แล้ว"ครี้ดว่าแล้วทุกคนก็ส่งเสียงร้องโฮ่กันระงม
"แต่ฉันอยากให้คาโลเป็นคนเล่นมากกว่า"ทุกคนเลิกส่งเสียงร้องแล้วพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แล้วมาทิลด้าก็เลือกตัวละครไปเรื่อยๆจนครบทุกตัวละคร
เจ้าหญิงเฟลิเซีย-เฟริน
เจ้าชายคาร์ล-คาโล
พระราชาฮาเดี่ยน-ครี้ด
ขุนนางเรอัส-ซีบิล
แม่มดเอซ่า-แองจี้
เทวิส-คิล
ชาวเมือง-พวกที่เหลือ
ผู้กำกับ-มาทิลด้า
ฝ่ายการดูแลและจัดการ-โร
ฝ่ายเสื้อผ้า-เรนอน
"เอาละ เราได้ตัวละครครบแล้ว ทีนี้ไปกันได้ พรุ่งนี้ฉันจะเขียนบทมาให้ เจอกันที่นี่"สิ้นคำมาทิลด้าก็เดินออกไปตามด้วยอีกหลายๆคน
เช้าวันถัดมา
"ไม่!"เสียงตะโกนที่ดังมากๆในวามคิดของชาวป้อมทั้งหลายเนื่องจากเมื่อมาทิลด้านำบทมาให้ทั้งสองอ่าน ทั้งสองก็พากันร้องตะโกนขึ้นมาพร้อมกันทันที ทำให้พวกสอดรู้ทั้งหลายชักอยากรู้แล้วว่าบทเป็นยังไง
"น่าาา พวกนายก็พูดหน่อยเหอะ ละครมันจะได้สมจริง อีกอย่างพวกนายก็เป็นแฟนกันพูดแค่นี้ไม่ตายหรอก"มาทิลด้าพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบทั้งสองซึ่งตอนนี้ร้อนซะยิ่งกว้าลาวา
"แต่ต่อให้เป็นแฟนกัน คำพูดแบบนี้มันเกินไป"เฟรินว่าทั้งๆที่หน้ายังแดงเรื่อๆ
"เอ่อ เฟริน คาโล บทพวกนายมันเป็นยังไงหรอ"หน่วยเสี่ยงตายอย่างคิลเข้าไปถาม เฟรินไม่ว่าอะไรเพียงแต่ยื่นบทมาให้อย่างอารมณ์เสีย ชาวป้อมทั้งหลายอ่านแล้วกลืนน้ำลายเอื้อก พลางคิดว่า...
ถ้าเป็นพวกเขาก็ไม่พูดเหมือนกันนั่นแหละ
ก็เพราะไอ้บทนี่มัน...คิดก็สยอง...
เฟลิเซีย เจ้าหญิง เจ้าหญิงของข้า....
คาร์ล ชายผู้เป็นหนึ่งในดวงใจข้า...
ถ้าจะให้ฟังมันก็ซึ้ง แต่จะให้พูด..มันเลี่ยน!!!
"เอาเถอะน่า คาโล เฟริน ทำเพื่อป้อมซิ"มาทิลด้าชักแม่น้ำทั้งห้าต่างๆนาๆจนทั้งสองใจอ่อน
"ก็ได้ แต่ถ้าเพิ่มบทไปมากกว่านี้ ฉันจะไม่เล่น"เฟรินว่าก่อนที่จะเดินเข้าฉากไปตามด้วยคาโล มาทิลด้าถอนหายใจเฮือกใหญ่
เฮ้อ หวังว่าละครคราวนี้ คงจะรอดนะ
_________________________________________________________________________________________
โอม จงเม้นท์ จงเม้นท์ เพี้ยง!!
ความคิดเห็น