ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Baramos Fiction] The Story Of Us

    ลำดับตอนที่ #14 : Let's go to เดมอส !

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 422
      1
      25 ธ.ค. 52

     
    "เอาละ วันนี้เรื่องที่จะประกาศมีเพียงแค่เฟรินจะไปที่เดมอสก่อนเพราะว่าต้องไปจัดเตรียมงานให้พร้อมสำหรับรอรับเรา เฟรินจะไปรอเราที่นครจันทรานะ"ทุกคนหันไปพูดคุยกันเสียงดังหลังจากมาทิลด้าพูดจบ

    วันไปเดมอส...

    "เอาละๆ มาครบกันแล้วนะ ถ้างั้นก็ไปกันได้เลย"การเดินทางในครั้งนี้ไม่มีรุ่นพี่มาคุมเนื่องจากเป็นวันเรียน แต่ชาวป้อมอัศวินได้รับรางวัลพิเศษ แต่การเดินทางครั้งนี่ก็ยังมีวิทยากรพิเศษที่ถูกเรียกตัวมาเพื่อคุมงานครั้งนี้โดยเฉพาะแล้วเขาก็คือ..

    "พี่โรเวนครับ เมื่อไรเราจะไปถึงเมืองหน้าด่านกันครับ"อาชูร่าถามขึ้น

    "ตอนนี้เก้าโมงเช้า ถ้าทางเดินราบเรียบไม่มีอะไร ก็น่าจะไปถึงซักประมาณหกโมงเย็น"โรเวนตอบพลางแย้มยิ้มให้เหมือนเช่นเคย

    ระหว่างทางเต็มไปด้วยเสียงของเหล่าทโมนแห่งป้อมอัศวินทั้งหลาย จนกระทั่งถึงเมืองหน้าด่าน

    "จำไว้นะทุกคน การจะผ่านเข้าเมืองหน้าด่าน ขอแค่พูดจาสุภาพก็ผ่านได้"โรเวนบอกกับทุกคน ก่อนจะแยกย้ายไปสอบสัมภาษณ์เพื่อทำหนังสือเดินทางผ่านเข้าเมือง

    "ชื่ออะไร"

    "ครี้ด ธันเดอร์"

    "มาทำอะไรที่เดมอส"

    "หาเพื่อน"คนแคระที่กำลังจดงานอยู่ชะงักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มที่สวมผ้าปิดตาไว้ข้างหนึ่ง

    "เพื่อนที่ไหน"

    "เพื่อนฉัน"ครี้ดยิ้มกว้าง นัยน์ตาพราวระยับอย่างสนุกสนาน

    "เจ้าหญิงเฟลิโอน่า"คนแคระคนนั้นเบิกตากว้าง

    "ใช่ๆๆๆ อึ้งละสิ ที่ฉันเป็นถึงเพื่อนของไอ้เจ้าหญิงนั่น"ตาของคนแคระลุกวาวไปด้วยความโกรธ

    "เจ้ากล้าเรียกเจ้าหญิงของข้าอย่างนั้นได้ยังไง! ทหาร!!"คราวนี้ครี้ดหน้าเสียขึ้นมาทันที

    พรึ่บ

    ควันกระจายไปทั้วบริเวณเล็กๆก่อนจะจางหายไป พร้อมทั้งปรากฎร่างของ..

    องค์หญิงแห่งเดมอส!!

    "องค์หญิง!!"คนแคระคนนั้นพร้อมทั้งทหารก้มลงเคารพ

    "ไม่ต้องเป็นพิธีการมากหรอก เรดเดอร์"คนแคระที่ชื่อเรดเดอร์เงยหน้าขึ้นมา

    "องค์หญิงยังคงมีความเป็นกันเองเหมือนทุกครั้งนะพะยะคะ"

    "เจ้าไม่ต้องจับเขาไป นี่เพื่อนข้าเอง เจ้าทำงานได้ดีเช่นเคย"เรดเดอร์ยิ้มอย่างดีใจ

    "ขอบพระทัยพระเจ้าคะ"เฟรินหันไปมองทางครี้ดด้วยสายตาตำหนิ

    "ส่วนเพื่อนข้า ข้าจะจับไปสั่งสอนเอง"เฟรินพูดเสียงเหี้ยม เรียกรอยยิ้มแหยๆจากครี้ด แต่เรียกรอยยิ้มที่กว้างขึ้นของเรดเดอร์

    "แล้วข้าจะบอกท่านพ่อเองว่าเจ้าทำงานดีแค่ไหน"เฟรินยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

    "ไม่ต้องหรอกพะยะคะ แค่พระองค์ทรงมาเยือนด้วยตัวเองก็ถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูงแล้วพะยะคะ"

    "เจ้านี่ก็ถ่อมตัวเช่นเคยนะ เรดเดอร์ สมแล้วที่ข้าตั้งให้เจ้าเป็นคนโปรดของข้า"เรดเดอร์เบิกตากว้าง

    "ว่ายังไงนะพะยะคะ"

    "ฮิๆๆ ข้าบอกว่าเจ้านะ เป็นคนโปรดของข้าเลย นิสัยของเจ้านี่แหละที่ข้าชอบ เอาละๆ กลับไปทำงานทำการเถอะ"เรดเดอร์รวมทั้งทหารทั้งหลายต่างก็กลับไปทำงานทำการกันต่อ เฟรินหันมามองครี้ด แล้วพูดว่า

    "ตามมา เรามีเรื่องต้องสะสางกัน"ครี้ดเดินตามเฟรินไปอย่างจ๋อยๆ

    ตลอดทางที่มีผู้คนสัญจร เมื่อเฟรินเดินผ่าน ผู้คนก็จะพากันก้มหัวให้ จนครี้ดอดทึ่งไม่ได้ในความยิ่งใหญ่ของเจ้าหญิงแห่งเดมอส

    "พี่โรเวนคะ ท่าทางจะลืมไปอีกหนึ่งคนนะคะ"เสียงหวานของเฟรินพูดขึ้นทำให้โรเวนที่กำลังเช็คเหล่าอดีตรุ่นน้องอยู่หันมามองเฟริน จากนั้นจึงไล่สายตาหันไปมองครี้ด

    "ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกละ"ครี้ดสะดุ้งเฮือกก่อนจะส่งยิ้มแหยๆไปให้

    "อ้อ ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่ครี้ดเขากะจะใช้เส้นเข้าไปในเดมอสหน่อยนะคะ เผอิญ ไปเจอทันพอดี ไม่งั้นรับรองว่าครี้ดจะต้องได้ถูกส่งไปเมืองยักษ์แน่ๆคะ"

    โรเวนมองครี้ดด้วยสายตาประมาณว่า เดี๋ยวชำระบัญชีทีหลัง เล่นเอาครี้ดเสียงสันหลังวูบ

    "งั้นก็ครบทุกคนแล้วนะคะ งั้นเฟจะไปรอที่นครจันทรา ที่มาก่อนเพราะว่าบังเอิญเห็นใครบางคนนะคะ งั้นเฟไปก่อนนะคะ"โรเวนพยักหน้า เฟรินพึมพำอะไรบสงอย่างก่อนที่จะมีควันกระจายออกมาและหายไปพร้อมร่างของเจ้าหญิงแห่งเดมอส

    ไม่มีอุปสรรคอะไรตั้งแต่ป่าหลงลืมจนถึงหุบเขาหัวกะโหลกที่ผ่านลำบากหน่อยเนื่องจากหลายคนอยากแวะที่นี่ แต่โรเวนก็สมารถพูดจนทำให้ทุกคนออกไปจากเมืองนั้น(ก่อนที่จะรู้ว่ามันคือเมืองที่มีคนแคระกินคน) จนทั้งหมดมาถึง นครจันทรา..

    "อยู่เมืองนี้ต้องรู้จักสงบปากสงบคำเข้าไว้นะ เข้าใจมั้ย"โรเวนพูดพลางปรายสายตาไปทางครี้ด

    "เมืองนี้ คนที่อยู่จะพูดโกหกไม่ได้ แต่ถ้ารู้จักเงียบๆไว้ก็ใช้ได้"โรเวนเสริม

    "ครับ/คะ"ทุกคนเดินตามโรเวนไปยังหญิงสาวคนหนึ่ง

    "มากันกี่คนคะ"พนักงานสาวคนนั้นถามพลางปรายสายตามามองโรเวน

    "18 คนครับ"

    "18 คนนะคะ ผู้ชาย 15 คน ผู้หญิง 3 คน นะคะ"หญิงสาวว่า

    "ขอหนังสือเดินทางด้วยคะ"โรเวนยื่นสมุดให้ แล้วหญิงสาวก็จดทะเบียนลงในกล่องสีดำที่มีตัวอักษรอยู่เต็มไปหมด

    "ลงทะเบียนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้วนะคะ ก่อนออกจากเมืองจะต้องไปประทับตราที่ราชินีจันทรานะคะ กำหนดการอีกสามวันนะคะ

    "ครับ"โรเวนตอบสั้นๆ

    "ทางเรามีบริการจองที่พักด้วยนะคะ ต้องการให้จัดการให้หรือเปล่าคะ"

    "งั้นรบกวนด้วยครับ"

    "คะ ต้องการอะไรเป็นพิเศษ หรือมีงบประมาณจำกัดหรือเปล่าคะ"

    "เอาใกล้ๆราชวัง ปลอดภัย แล้วก็ไม่ต้องแพงมากก็พอครับ"หญิงสาวหันไปที่กล่องสีดำอีกครั้งแล้วหันกลับมายิ้มหวานให้โรเวนพลางพูดว่า

    "คะ ทางเราจองโรงแรม..."

    "ไม่ต้องหรอก ซาเดียน่า"หญิงสาวคนนั้นหันมามองตามเสียงก็ต้องเบิกตากว้าง

    "องค์หญิงเฟลิโอน่า"

    "คนพวกนี้จะไปพักที่พระราชวังนะ ไม่ต้องจองโรงแรมให้แล้วละ"

    "เพคะ แต่องค์หญิงคะ ต้องขอประทานโทษนะคะ คือหม่อมฉันจองไว้แล้ว"ซาเดียน่าก้มหน้าอย่างสำนึกผิด

    "ไม่เป็นไร"เฟรินสะบัดมือไปทางกล่องสีดำนั่น แล้วข้อมูลการจองโรงแรมของโรเวนก็หายไป

    "เท่านี้ก็โอเค เอาละ งั้นฉันไปก่อน พี่โรเวนคะ ตามมาคะ"โรเวนและทุกๆคนเดินตามเฟรินไป ทิ้งซาเดียน่าที่ยืนมองอย่างอึ้งๆอยู่ด้านหลัง

    วังจันทรา...

    เฟรินเดินเข้าไปในพระราชวังอย่างเงียบๆ โดยมีครี้ดที่กำลังโดนโรเวนส่งสายตาตำหนิมาให้เนื่องจากตลอดทางที่เดินมา ครี้ดพูดโอ่ไปตลอดทางที่มีคนเคารพให้เฟรินจนเกือบจะโดนลงไม้ลงมือจากเหล่าชาวเมืองทั้งหลายแล้ว

    ก๊อกๆๆ

    "เข้ามา"เสียงหวานแต่ทรงอำนาจดังขึ้น เฟรินเปิดประตูเข้าไปก็พบกับราชินีจันทราที่นั่งอยู่บังลังค์ทอง

    "ท่านอา"เฟรินพูดแล้วเข้าไปกอดราชินีจันทรา

    "มากันแล้วรึ"เฟรินพยักหน้าเล็กน้อยแทนคำตอบ

    "เชิญพวกท่านเลือกห้องตามสบาย ที่วังจันทรานี่มีห้องให้ท่านพักมากมาย"โรเวนพยักหน้าเป็นคำตอบแทนทุกคนที่กำลังอึ้งกับความงามของราชินีจันทรา

    "ขอบพระทัย ฝ่าบาท"ทุกคนแยกย้ายกันออกจากห้องโถงเหลือไว้เพียงแต่เฟรินและราชินีจันทรา

    "วันนี้ไม่มีใครมารับประทับตราหรือคะ"เฟรินถาม

    "เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง หลานเองก็ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เราตกลงกันแล้วว่าจให้หลานมาดูงานของอาด้วยกัน"เฟรินยิ้มร่าก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินออกไปจากห้อง

    เฟรินเดินไปตามทางระเบียงแล้วหยุดตรงสวน เธอนั่งลงบนเก้าอี้ม้าหินอ่อนตัวหนึ่งแล้วมองดูพระจันทร์ตอนกลางคืนที่วันนี้สุกสว่างสดใส

    ฟิ้ววว

    ลมเย็นพัดมาทำให้เฟรินยกมือขึ้นกอดตัวเอง ก่อนจะรู้สึกถึงความอบอุ่นที่หลัง

    "ถ้าหนาวทำไมไม่เอาเสื้อคลุมมาละ"เสียงทุ้มกล่าว เฟรินหันไปมองคนที่หยิบผ้าคลุมไหล่มาคลุมให้พลางยิ้มหวาน คาโลเดินมานั่งข้างๆแล้วโอบร่างบางไว้

    "คิดถึง"คำเรียกสั้นๆทำเอาเฟรินหน้าสูบฉีดเลือดขึ้นมาทันทีแล้วซุกตัวเข้ากับอกของชายหนุ่ม

    "มาที่นี่แล้วก็นึกถึงวันที่เรามาที่เดมอสกันครั้งแรก"คาโลพูดขึ้นมา

    "อืม"เสียงอู้อี้ตอบสั้นๆ

    "ที่เมืองหน้าด่าน ท่าทางจะมีคนสืบต่อปนิธานเธอแล้วละ"คาโลหัวเราะเบาๆ

    "นี่ถ้าฉันไม่ได้ดูเหตุการ์ณตอนนายเดินทางมาตลอดนะ รับรองว่าครี้ดได้ไปอยู่เมืองยักษ์แน่ๆ"เฟรินเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดยาวยืด

    "มีเวลาอีกสามวัน พรุ่งนี้ไปเที่ยงกันมั้ย?"คาโลถาม เฟรินเงยหน้าขึ้นมาสบนัยน์สีฟ้า แล้วยิ้ม

    "ดีสิ"สำหรับคนที่ชอบการเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ เฟรินตอบรับอย่างรวดเร็ว

    "ค่าพาไป"เฟรินมองหน้าคนพูดงงก่อนที่จะหน้าแดงขึ้นมา

    "บ้ารึไง"เฟรินพูดเบาๆ คาโลเชยคางหญิงสาวขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้แล้วประทับริมฝีปากเข้าไปอย่างนุ่มนวล ก่อนจะถอนออกมาช้าๆ

    "ไปนอนเถอะ ดึกแล้ว อากาศหนาว"เฟรินพยักหน้าน้อยๆแล้วลุกขึ้นปัดกระโปรงตัวเองเล็กน้อย แล้วทั้งสองก็เดินออกไป...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×