ก่อนอื่นเลยขอชื่นชมที่คนแต่ง แต่งได้ดีมาก เนื้อเรื่องไม่เอื่อย ไม่น่าเบื่อ
(บีบหัวใจเก๊าทุกตอนเลย ;-;)
ใช้ภาษาก็สวยดีค่ะ อ่านง่าย สบายตา ไม่มีคำผิดด้วย อ่านแล้วดูไหลลื่นมากๆเลย
ปกติเราไม่ค่อยเจอนิยายที่อ่านแล้วบีบหัวใจหนักๆแบบนี้เท่าไหร่
นี่อ่านแล้วเหมือนโดนบิ้วท์มาเรื่อยๆเลยค่ะ แบบเก็บสะสมมาเรื่อยๆตามจำนวนของจิ๊กซอว์ TT
พอครบร้อยชิ้น ก้อนสะอื้นนี่ขึ้นมาคาคอเลยค่ะ ฮือออออออ
ตอนอ่านเราก็เอะใจว่าแบคจะเป็นอะไรไหม แต่เห็นคุณหมอบอกว่ามีทางหายเราเลยคิดว่าคนแต่งคงไม่ใจร้ายกับเราขนาดนั้นที่จะพรากน้องไปจากเรา
แต่เราคิดผิดค่ะ ! คนแต่งใจร้ายมากเลย ฮือออออ บีบหัวใจเก๊าแหลกคามือเลย
แต่เราก็เป็นพวกซาดิสต์ค่ะ ฮี่ฮี่ นานๆจะเจอนิยายที่ถูกใจทั้งพลอตเรื่อง การดำเนินเรื่อง และภาษา แต่แอบเคืองพี่ชานจริงๆที่ตอนสุดท้ายเพิ่งคิดได้ว่าน้องสำคัญ รักน้อง ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆ
ถึงจะเคืองพี่ชานแต่เราก็อยากให้น้องกลับมานะ ฮือออออออออออออออออออ
ตอนที่พิมพ์นี่ยังรู้สึกหน่วงๆอยู่เลยค่ะ ชาหนึบไปทั้งใจ ฮือออ

สุดท้ายขอบคุณอีกครั้งนะคะที่แต่งนิยายดีๆมาให้เราได้อ่าน (แอบขอบคุณตัวเองที่อู้อ่านหนังสือสอบจนมาเจอนิยายดีๆ 5555 )
จะรอนิยายสนุกๆ จากคนแต่งอีกนะคะ

ปล. เขียนคำนิยมครั้งแรกเลย ถ้าผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ แต่ข้างบนนั้นมาจากใจเราล้วนๆ ไม่มีแป้งผสมเลยค่ะ (ไม่ใช่ลูกชิ้น ! )