ย้อนเวลามาเป็นอัจฉริยะ

ซัน จากชายหนุ่มวัยทำงานอายุ 25 ปีเป็นพนักงานกินเงินเดือน เกิดดวงซวยถูกบริษัทที่ทำงานมานานหลายคัดคนออกพร้อมกับพักงานอีกหลายร้อยคนเนื่องจากเศรษฐกิจไม่ดีทำให้เค้าตกงานแบบไม่ทันตั้งตัว

ขณะกำลังยืนคิดว่าจะบอกแม่เค้าอย่างไรดีกับมีรถที่พุ่งข้ามเลนมาชนเค้าที่กำลังยืนรอรถกลับบ้านเข้าอย่างจังจนร่างเค้ากระเด็นไปไกลหลายเมตรท่ามกลางเสียงกรีดร้องของผู้เห็นเหตุการณ์จำนวนมากเนื่องจากเป็นเวลาเลิกงานของพนักงานบริษัทพอดี

แต่ก่อนที่เค้าจะหมดสติไปเค้าก็ได้แต่นึกถึงแม่ของเค้าว่าท่านจะอยู่อย่างไรเมื่อไม่มีเค้า เพราะว่าเราอยู่กันแค่สองคนแม่ลูก ส่วนพ่อของเค้านั้นเค้าไม่เคยเห็นหน้าถามแม่ก็บอกแค่ว่าพ่อตายไปแล้วซึ่งเค้าก็ได้รับรู้แค่นั้นมาตลอด

"แม่ครับ ผมไม่มีโอกาสที่จะได้ดูแลแม่ให้นานกว่านี้ ผมรักแม่นะครับ"

และนั่นคือคำพูดสุดท้ายของเค้าที่หมดสติไปพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายของเค้าเช่นกัน

-----------------------------------

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดทั้งสิ้นค่ะ

มือใหม่หัดแต่งค่ะ