ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : น้องแบม
ร่าสูเปิประูห้อทำาน ผายมือให้ร่าบาเินเ้าไป แล้วร่าสู็เินามมานั่้านัวเล็ที่นั่ไว่ห้า ออ ไม่สบอารม์
"ุทำแบบนี้ทำไม ยหุ้นให้ันทำไม"ร่าบาถามแ่ไม่ไ้หันไปมอน้าๆ มาร์เอาแนเท้า้นามือประสานันแล้ว้มหน้ามอพื้น
"ุไม่อยาไ้มันหรอ"
"ใ่ มันไม่ใ่อัน" แบมแบมยัยืนยันแบบเิม
"แ่มันเป็นอผม ึ่ผมำลัะเป็นสามีุ อๆสามี ็เหมือนอๆภรรยา เพราะเมื่อเราแ่านัน เรา็เท่าับเป็นนๆเียวันแล้ว" มาร์เยหน้าึ้นสบาหวานอแบมแบมที่มอมา มาร์ส่สายาที่แสให้แบมแบมเห็นถึวามั้ใริอเา และเหมือนมีแรึูให้ทัู้่เลื่อนใบหน้าเ้าหาัน เหลือเพีย่อว่าที่ถึืบ
"ุรู้ไหมว่าุำลัทำหวั่นไหวนะุมาร์" แบมแบมยมือวาลูบแ้มาวอมาร์พร้อมสบาร่าสู้วยสายาสื่อวามหมาย
"ผมอนุาใหุ้รัผมไ้นะ ถึอนนี้ผมยัไม่ไ้รัุ แ่ผมสัาว่าผมะมีุเพียนเียว" มาร์ยมือ้ายึ้นมาทาบบนมือเรียวที่ับแ้มเาอยู่ ่อนะเลื่อนใบหน้าเ้าใล้ร่าบา นปลายมูนัน ร่าบาเิอาารประม่าึเม้มปาลั้นวามเิน
"ผมอูบุไ้ไหม แบมแบม" มาร์เอ่ยอเมื่อเห็นร่าบาเม้มปาแน่น
"อือ" ร่าบารารับในลำอ แล้วลายปาออมา มาร์ไม่รอ้าเมื่อไ้ยินำอนุาาร่าบา มาร์่อยๆบรรูบร่าบาเบาๆ บเม้มริมฝีปาล่าบนสลับันเบาๆ เหมือนเป็นารหยอล้อ และออนุาร่าบาไปในัว แบมแบมยอมเปิปาให้มาร์ไ้ลุล้ำเ้าไป มาร์สอปลายลิ้นร้อนเลรยริมฝีปาอิ่มอแบมแบม่อนะส่ลิ้นร้อนเ้าไปหยอล้อับลิ้นเล็ในปาอร่าบา ลิ้นเล็พยายามหลบหนีสัมผัสแปลใหม่ แ่ยิ่หนียิ่ปลุอารม์ิบในัวมาร์มาึ้น มาร์่อยๆันัวแบมแบมเอนลบนโฟาัวให่ลาห้อทำาน โยที่ทั้แลยัแลูบไม่ปล่อย มาร์รู้สึไ้ถึบาสิ่บาอย่าที่ำลัื่นัวึ้น มาร์รู้ัวีว่านยัไม่สมวรทำแบบนี้ับแบมแบม แ่ะให้เาหยุอนนี้เาบ้าายแน่ และวาม้อารในายเามีมาว่าวามรู้สึผิอบั่วี มาร์ไล้ปลายมูไปใล้ใบหนูาวที่อนนี้เปลี่ยนเป็นสีแเรียบร้อย เบาลมเบาๆใส่ใบหูเล็ นนใ้ร่าเสียว่าน
"พี่อไ้ไหมน้อแบม" แบมแบมไ้ยินสรรพนามที่เปลี่ยนไปที่อนแรว่าเินแล้วอนนี้เินหนัว่า ร่าบาไม่ไ้เอ่ยอบ แ่พยัหน้าบาๆ ร่าสูเห็นร่าบาอบรับำอึ้อนัวร่าบาึ้นในท่าเ้าสาวเินไปยัห้อพัหลัโ๊ะทำาน ที่มาร์เอาไว้พัผ่อนเวลาานยุ่บ่อยๆ มาร์วาแบมแบมลบนเียนุ่ม แล้วเินไปล็อประูห้อ แล้วลับมาหาร่าบาที่นอนรอเาบนเียว้า มาร์่อยๆบเม้มริมฝีปาอิ่มเบาๆแล้วเพิ่มวามร้อนแรึ้นเลยๆ นร่าบาเบียายเ้าหาร่าหนา มาร์รับรู้ไ้ถึวาม้อารอแบมแบมเมื่อ้นาอเาแทรเ้าไปในหว่าาอร่าบาที่มีารื่นัวึ้น มาร์่อยปลระุมาเสีรีมบนัวแบมแบมออแล้วรูาเออนหลุออาาเรียวสวย มาร์่อยๆไล้มูไปามออาว บเม้มเบาๆนเิรอยแทุที ที้ริมฝีปาร้อนลาผ่าน เสื้อแนยาวสีาวที่แบมแบทใส่มาถูมาร์เลิายเสื้อึ้นนเห็นหน้าท้อาว หน้าออิ่ม และหลุออาร่าบา มาร์บเม้มเบาๆามออิ่ม นิ่มๆ าวๆ สัมผัสเนียนนุ่ม ทำเอามาร์ปวหนึบที่ลาลำัว แบมแบม่อยๆถอเสื้อแนยาวลายทาอมาร์ออ เผยให้เห็นแผอว้า ที่มีล้ามเนื้อแน่นๆ อนูแลสุภาพ ลอนิแพ็ไ้รูปสวย มัล้ามแนที่วนหลไหล แบมแบมลูบแผอเร่ลไปนถึอบาเ แบมแบมันมาร์ลนอนราบับพื้นเียนุ่ แล้วัารับาเัวเะะ าเายาวถูถอออะโยนลพื้น เหลือเพียอันเอแวร์ที่ปปิส่วนสำัที่ำลัพอัวเ็มที่ แบมแบมลอบลืนน้ำลายเมื่อิว่ามัรที่ำลัออฤทธิ์อนนี้ะัวให่นาไหน ไวเท่าวามิแบมแบมเอามือับพามัรที่พร้อมสำแฤทธิ์ ผ่านเนื้อผ้านุ่มลูบเบาๆ แล้วปลอาภร์ิ้นสุท้ายออ เมื่อ พามัรปราสู่สายาแบมแบมแอบหวั่นว่าเาะรับไหวไหม เหมือนมาร์ะรู้ว่าแบมแบมิอะไร ึับแบมแบมเ้าอนอนอ แล้วถอาเั้นใน ิ้นสุท้ายออ แล้วึแบมแบมึ้นมาร่อมบนัวมาร์ เมื่อส่วนอ่อนไหวอทัู้่สัมผัสัน แบมแบม็เิอาารเินอีรั้ แ้มที่ปราริ้วแๆ ทำให้มาร์อยิ้มไม่ไ้ มาร์ลุึ้นนั่ทั้ที่ร่าบายัทับอยู่บนัว แบมแบมใึยมือึ้นล้ออมาร์
"ลัวหรอ ไม่้อลัวนะน้อแบม" มาร์ใ้ปลายมูลอเลียพวแ้มมพูระเรื่อ แล้วปลอบนบนร่า
"มันเ็บมาไหม น้อแบมไม่เย" ำพูน่ารัที่เอ่ยออมาาปาร่าบาสร้าวามพึ่พอใให้ร่าสูไม่น้อย
"เ็บหน่อยๆ อนพี่เอาเ้า แ่ถ้าเอาเ้าสุแล้ว ะรู้สึี" มาร์ยัปลอบนัวเล็และลอเลียับพวแ้มไม่เลิ
"เบาๆนะ อย่าทำแร" แบมแบมบหน้าลับไหล่ว้าเมื่อ มาร์เริ่ม เบิทา ้วยเลล่อลื่นที่วาอยู่
"ไม่ใส่ถุไ้ไหมน้อแบม" ร่าสูเอ่ยถามวามยินยอมอร่าบา
"แล้วถ้าแบมท้อล่ะ" แบมแบมเยหน้าสบาับร่าสูอย่าัวล
"ยัไเรา็ำลัะแ่านัน พี่ะรับผิอบเอ" มาร์พู้วยน้ำเสียหนัแน่น นร่าบาใอ่อน บหน้าลับไหล่ว้าามเิม มาร์่อยๆ แทรายเ้าไปในัวร่าบา อย่าถนุถนอม เพราะลัวร่าบาะเ็บ
"อือ เ็บ" แบมแบมิเล็บลบนแผ่นหลัว้า
"ะัพี่ เพื่อระบาย็ไ้นะ" มาร์่อยๆัวแบมแบมลมาทีละน้อย เพื่อให้แบมแบมปรับัว
"ี๊ ับมา เสี่ยว" ร่าสูราเบาๆ ออมา แ่ร่าบาไ้ยินันเิน มาร์ไม่ปล่อยให้ร่าบาเินนาน ็ยับร่าาย บรรเลบทรั่อไป เสียเนื้อระทบเนื้อ ัลั่นห้อ อยู่นานหลายนาทีไม่มีทีท่าว่าะบล่าย
TALK
เิมเลือให้ไรท์หน่อย สารภาพามร แ่ไปหื่นไป
โอ๊ย แ่เอฟินเอ
อยาไ้อมเม้นาทุนนะ่ะ อยารู้ว่า ทุนรู้สึยัไ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น