กว่าจะถึงวันนี้

กว่าที่ผมจะมีวันนี้ได้ ผมผ่านอะไรมาเยอะมาก จากเด็กตัวเล็ก ๆ ที่เล่นบอลตามโรงเรียนวัด ด้วยความที่ต้องการเข้าโรงเรียนประจำจังหวัด ผมใช้ความสามารถของผมบวกกับให้โค้ชฝากให้ด้วย เพื่อจะให้ได้โควต้านักกีฬาเข้าไป และได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนประเภทฟุตบอล ซึ่งการฝึกซ้อมก็หนักเอาการอยู่ แต่ผมโชคดีในเรื่องการแข่งขัน ต่าง ๆ จะมีกลุ่มของผู้ปกครองเป็นคนช่วยในการสนับสนุนการแข่งขันต่าง ๆ ร่วมกับโค้ชผู้ฝึกซ้อม จากนั้น พอจบมัธยมศึกษาปีที่ 3 ด้วยความที่ผมเป็นคนที่เพื่อนเยอะ และติดเพื่อนมาก ทำให้ผู้ปกครองผมหนักใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ยังมีความโชคดี ที่ได้รู้จักกับบุคคลท่านหนึ่ง ซึ่งทำให้ผมได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในสโมสรที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และทำให้ผมได้มีโอกาสได้เดินทางไปหาประสบการณ์ โดยผมได้ไปศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนอุบลรัตน์ จังหวัดนครปฐม แต่ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่างทำให้ผมได้ย้ายโรงเรียน ไปเรียนที่นนท์พิทยาคม จังหวัดนนทบุรี พอจบ มัธยมศึกษาปีที่ 4 ผมได้ย้ายมาเรียนที่โรงเรียนรัชตวิทยาคม จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  แต่เนื่องจากสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคน่า 2019 ทำให้เส้นทาง ของฟุตบอลผมหยุดชะงัก  จนล่าสุดผมได้มาอยู่ที่สโมสรกานดารีสอร์ท และได้มาเรียนที่โรงเรียนหัวหินวิทยาคม จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมตั้งใจและทุ่มเทกับการฝึกซ้อมฟุตบอลเป็นอย่างมาก ซึ่งทำให้ผมได้รับโอกาสได้เล่นฟุตบอลอาชีพ T3  ของสโมสรหัวหินซิตี้ (Huahin City)

ผมต้องขอขอบคุณโค้ชทุกท่าน และบุคคลที่อยู่เบื้องหลัง ให้โอกาสและผลักดันให้ผมได้มาถึงวันนี้ และที่จะขาดไม่ได้เลย คือครอบครัวผมที่คอยสนับสนุนผมในทุกเรื่อง และผมจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด ให้สมกับที่ทุกคนให้โอกาสผม