ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่17 เรื่องราวของดาบ
“พร้อมเมื่อไรก็เล่าละกัน”
หลังทั้งสองกลับมาถึงที่พัก เอ็นริวขอนั่งพักซักหน่อย..เขาไม่รีบที่จะรับฟังเรื่องราวของเธอ
เพราะอยากให้แน่ใจและพร้อมที่สุด..สำหรับทั้งสองฝ่าย ยิ่งเป็นเรื่องปัญหาครอบครัวด้วย
อาจต้องใช้เวลาในการรวมความกล้าในการเล่า
“ฉันขอเล่าเรื่องตระกูลของฉันก่อนละกันนะ มันไม่ได้เน่าเฟะ แต่ก็ไม่ได้ดีเลิศอะไร”
“ตระกูลของฉันนะ…”
ตระกูลยาซึริ บุตรของตระกูลจะได้รับการฝึกสอนวิชาเคียวโตริวที่สืบทอดกันมาช้านาน เป็นวิชาไร้ดาบแต่ถ้าให้อธิบายขยายคือใช้ดาบไม่ได้ เมื่อฝึกถึงจุดหนึ่งพวกเขาจะต้องได้รับการสอบเพื่อกลายเป็นดาบร่างสมบูรณ์
เคียวโตยาซึริ คือชื่อของมัน เขาเองก็เป็นหนึ่งในผู้สืบทอด ในตอนสุดท้ายของการสอบในขณะที่กำลังปะทะกับดาบร่างพิสดารเล่มสุดท้าย
เขาเกิดกลัวขึ้นมา สาเหตุเป็นเพราะการได้รู้จักปฏิสัมพันธ์กับผู้คนมากมายนอกตระกูล
แต่เหล่าผู้นำตระกูลก็มีวิธีขจัดความเป็นมนุษย์ของเขาอยู่
ยาซึริ เมงุระ พี่สาวของเขา…เธอน้อมรับการลงทัณฑ์ทั้งหมดแทนเขาด้วยชีวิต เขาเห็นด้วยตาของตัวเอง
วินาทีที่ศรีษะหลุดจากบ่า…โดยน้ำมือพ่อของเขา
แต่สุดท้ายแล้วชีวิตของเธอเพียงคนเดียวไม่สามารถรับโทษทัณฑ์แทนได้ทั้งหมด…คราวนี้เป็นแม่ของเขา
เขาตัดสินใจเรียนวิชาเคียวโตริวทันทีตั้งแต่วินาทีนั้น…จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้รับรู้ความจริง
ว่าการตายของทั้งสองคนคือแผนเพื่อให้เขากลายเป็นดาบที่สมบูรณ์…และทั้งสองก็น้อมรับมันด้วยความยินดี
เขาได้รู้อีกครั้งว่าในตระกูลนี้ไม่มีใครทำเพื่อเขาอย่างแท้จริง…ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคือแผนการเพื่อกลายเขาเป็นดาบเคียวโตยาซึริร่างสมบูรณ์
สุดท้ายเอ็นริวได้กวัดแกว่งตนเองสังหารหมู่ทั้งตระกูล
และตัดสินใจว่าจะไม่สุงสิงกับใครอีก!!!
และนั้นคือเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนตัวเขาจะถูกส่งตัวมายังต่างโลกเพียงหนึ่งวัน
“สุดท้ายแล้ว…ตัวฉันยังมีจิตใจหลงเหลืออยู่ละนะ…สุดท้ายก็ไม่สามารถเป็นดาบร่างสมบูรณ์ได้”
“ดีแล้วไม่ใช่เหรอ…เพราะแบบนั้นนายเลยมาช่วยฉันตลอดเวลามีปัญหาสินะ”
“เธอไม่กลัวฉันจะสังหารเธอเหรอ??”
“อือ…หากเป็นแบบนั้นนายคงสังหารตั้งแต่ตอนที่รู้ใจตัวเองแล้วไม่ใช่เหรอ”
“นั้นสินะ…ฉันยังอ่อนแออยู่ละนะถึงต้องการที่พึ่งทางใจอย่างเธอ”
“ดีแล้วละ ฉันก็ไม่ได้รังเกียจสักหน่อย…ออกจะชอบด้วยซ้ำ”
“เมื่อกี้ว่าไงนะ”
“เปล่า…แค่คิดว่าดีจังนะที่พวกเรามาพบกัน”
“นั้นสิ”
เอ็นริวหลับไปหลังจากการพูดคุย การที่เขาได้ระบายเรื่องทั้งหมดให้ใครได้ฟังทำให้รู้สึกปลอดโปร่งขึ้นเป็นอย่างมาก พร้อมกับสาบานในใจอีกอย่าง…
ว่าเขาจะไม่ยอมให้คนของเขาจากเขาไปง่ายๆ อีก
“ได้ฟังเรื่องของนายแล้ว…ตื่นขึ้นมาฟังเรื่องของฉันด้วยละ”
เฮเลนล้มตัวนอนข้างเอ็นริวโดยใช้แขนเขาเป็นหมอนเพราะตัวเขาหนักไปที่จะยกขึ้นเตียงสำหรับเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น