HUG Boy ขอกอดหน่อยนะ~ - นิยาย HUG Boy ขอกอดหน่อยนะ~ : Dek-D.com - Writer
×

    HUG Boy ขอกอดหน่อยนะ~

    คุณเคยได้ยินทฤษฎีทางจิตวิทยานี้มั้ย? 'ทฤษฎีการยึดติดผูกพัน' ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ เพราะมันเป็นพฤติกรรมทางธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต แต่ผมที่ได้รับการสัมผัสโดยการกอดมาตั้งแต่เด็ก มันก็เลย...เกิดการเสพติด

    ผู้เข้าชมรวม

    104

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    104

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    11
    จำนวนตอน : 3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 พ.ย. 60 / 21:05 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      พวกคุณเคยได้ยิน 'ทฤษฎีการยึดติดผูกพัน' ของนักจิตวิยา  'แฮร์รี่ เอฟ ฮาร์โลว์' มั้ย?  เค้าเคยได้ทำการทดลองเกี่ยวกับทฤษฎีทางจิตวิยานี้กับลิงรีซัส โดยการสร้างหุ่นจำลองแม่ลิงขึ้นมา2ตัว ตัวนึงทำจากลวดตาข่ายและมีขวดนม อีกตัวสร้างจากลวดตาข่ายแล้วเอาผ้าขนหนูมาห่อแต่ไม่มีขวดนม แล้วคอยสังเกตุพฤติกรรมของเจ้าลูกลิงนี้  ซึ่งถามว่าทำไมผมถึงมาเล่าอะไรเวื่นเว้อมีสาระแบบนี้หน่ะหรอ?....ก็เพราะผม ซึ่งได้รับความรักและการสัมผัสด้วยมากๆ จากคนในครอบครัว  ไม่ว่าจะเป็นจากป๊า ม๊า เจ้ หรือเฮีย มาตั้งแต่เด็กๆมันทำให้ผมเกิดเป็นโรคเสพติดการสัมผัส ตอนเด็กๆก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ....แต่ตอนโตหล่ะ  ตอนที่ผมควรจะเดินเท่เฉิดฉาย ให้สาวๆได้กรี๊ด คูลๆ ซังนัมจา แต่ผมดันต้องเดินจูงมือกับเพื่อนเดอะแก็งค์ของผม เพราะถ้าไม่มีการสัมผัสเกิดขึ้นกับตัวผมที่มากพอ ผมจะเกิดอาการเศร้าซึม และงอแงเป็นเด็กสามขวบขึ้นมา ซึ่งมันไม่เท่ห์เอาซะเลย และนั่นทำให้คนสนิทรอบตัวผมซึ่งก็คือครอบครัวและเพื่อนตั้งแต่เด็กของผมต้องสัมผัสผมบ่อยจนเกือบจะเป็นตลอดเวลา  แล้วผมก็เข้าใจและรู้สึกขอบคุณเพื่อนๆเดอะแก็งค์ของผมที่ช่วยผมมาตลอดตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้ผมว่าผมเริ่มไม่ค่อยเข้าใจพวกมันแล้วอ่ะ  เล่นสัมผัสผมตลอดเวลา ไม่ว่าจะจับมือตอนเรียน นั่งตักตอนกินข้าว กอดทุกครั้งที่มีโอกาส นั่งตักทุกที่ๆสามารถนั่งได้ บางครั้งหนักๆหน่อยก็หอมแก้ม หอมหน้าผาก  ผมก็เข้าใจว่าพวกมันอยากช่วยผมแต่...มันไม่เยอะไปหน่อยหรอ?  ผมเข้าใจว่าพวกมันอาจทำจนชิน ไม่รู้สึกอะไร  แต่มันไม่คิดบ้างหรอว่าคนอื่นที่เห็นเค้าจะเข้าใจผิด เค้าจะรู้สึกแปลกๆที่เห็นผู้ชายตัวใหญ่ๆมานั่งตักกัน เดินจับมือกัน กอดกัน
       เอาเป็นว่าผมเริ่มไม่เข้าใจพวกมันก็ตอน ม.ปลายเนี่ยแหล่ะ หรือพวกมันก็จะติดโรคนี้ด้วย  เฮ้ย!หรือว่าโรคนี้จะเป็นโรคติดต่อ ไม่นะ ไม่ได้การแล้วผมต้องรีบหาทางรักษาให้ได้เพื่อชีวิตซังนัมจาของผมและผองเพื่อน  ไอ้เท็ดดี้ไฟติ้ง!!!!!!



     TALK

       สวัสดีรีดทุกท่านะคะ เรื่องนี้เราแต่งขึ้นมาเองสดๆ แบบพึ่งนึกได้ อยากแต่งนิยายเล่นๆก็เลยแต่งเรื่องนี้ขึ้นมา สำหรับนิยายก่อนหน้าที่เราลบไปแล้ว เราก็ต้องขอโทษนักเขียนนิยายท่านนั้นด้วยนะคะ ต้องขอโทษจริงๆค่ะ หวังว่าจะยกโทษให้เราด้วยนะคะ เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ 
      
       เอาเป็นว่าตอนนี้เรามาพูดถึงนิยายเรื่องนี้กันดีกว่านะคะ เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เราแต่งหลังจากเปิดดูเว็บเล่นๆไปเรื่อย แล้วก็เจอกระทู้ที่น่าสนใจแล้วก็เกิดปิ้งไอเดียอยากแต่งนิยายแนวนี้ขึ้นมา ก็หวังว่ารีดทุกท่านจะชอบนะคะ ยังไงก็ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านไม่ว่าจะหลงเข้ามาหรือตั้งใจเข้ามาอ่านก็ตามค่ะ
      ถ้าเกิดมีข้อผิดพลาด ตัวหนังสือเล็กไป หรืออ่านไม่เข้าใจ หรือมีคำผิดคอมเมนต์มาได้นะคะ เราจะได้เอามาปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ

       ที่สำคัญนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย หรือชายรักชาย  ใครรับไม่ได้รบกวนกดปิดนะคะ


                                                                                           
                                                                                      

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น