เพราะความซนเป็นเหตุ

สวัสดีจ้า

แหมก็เพิ่งจะลองเขียนไดอารี่ครั้งแรกนี่ก็ต้องทักทายกันหน่อยสิ

เราชื่อบิว

เอาล่ะเข้าเรื่องนะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...เอ๊ยไม่ใช่...ห้องเรามีนักเรียน 51 คนมีนักเรียนหญิงแค่ 12 คน เรื่องก็คือว่ามีอยู่วันหนึ่งเราเรียนวิชาสุขศึกษาแล้วเขาก็ให้สอบกระโดดเชือก อา...ในชั่วโมงรอดแล้ว ออดดังแล้วเล่นดีกว่า 555+ ความจริงเราไม่ได้ตั้งใจเล่นสักหน่อยถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนของเรามันมาแกล้งก่อน...( ผู้ชายอ่ะนะ ) พอมันแกล้งทีนี้เราก็จัดการไล่เตะด้วยความหมั้นไส้ ( แกเป็นผู้หญิงเปล่าเนี่ย ) เสร็จแล้วมันก็วิ่งไล่ขับเราบ้าง ( เออเอาเข้าไป ) และแล้วปรากฎว่าเราวิ่งมันพลักเราล้มมันก็มาช่วยดึงแต่อนิจจังเราขาหักซะแล้ว สภาพเงี้ยดูไม่ได้เลยอ่ะ ก็เล่นล้มขาหักมันกลางสายตาสารธณชนเลยนี่ นำตาลูกผู้ชายของเพื่อนเราไหลพรากๆ เราเลยขาดโรงเรียนไปเกือบเดือนตอนนี้ก็ยังต้งใช้ไม่เท้าช่วยเดินเป็นอะไรที่หดหู่จัง... แต่ก็ช่างมันเราไม่โกรธเพื่อนหรอก ก็เล่นเองนี่

เพราะความซนเป็นเหตุ

ความคิดเห็น