PLAY A GAME (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 12

หายไป มากิหายไป เจ้าตัวเล็กหายไปแต่ร่องรอยต่างๆก็ฟ้องชัดอยู่แล้วว่ามากิโดนจับตัวไป

"บ้าชิบ!" ผมสบถกับตัวเอง 

"ไอ้โง่เอ้ย!" ประมาทจนได้เรื่องทั้งๆที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าเรื่องในสมาพันธ์กำลังยุ่งๆ ไอ้เรื่องผลประโยชน์ที่ไม่ลงตัวแต่ เป็นเพราะมากิเลยทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นจากเรื่องยุ่งๆพวกนี้ แล้วไอ้เรื่องพวกนี้อีกนั้นแหละทำให้มากิโดนจับไป

ผมรีบกดโทรศัพท์หาไคโต้ที่ปรกติไม่เคยจะให้ยุ่งเรืองของยากุซ่าของผมนักเพราะเจ้านั้นเป็นนักธุรกิจไม่ใช้พวกเดนตายแบบผมแต่ตอนนี้ผมต้องการข้อมูลจึงต้องดึงไคโต้เข้ามาด้วย

"ไคโต้...มากิโดนจับตัวไปฉันต้องการข้อมูลของกลุ่มโคมารุอย่างละเอียดและเร็วที่สุด!" ผมเน้นเสียงเฉียบขาดในตอนท้าย ผมร้อนรนผมเป็นห่วงมากิ ผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าตัวเล็กนั้นบ้าง ขออย่าให้เกิดเรื่องร้ายแรงกับนายเลย ไม่นานฉันสาบานว่าไม่นานฉันจะเอาตัวนายออกมาให้ได้

ไอ้สองตัวที่ผมตามมันจนคลาดกับมากิถูกยิงไปทั้งคู่คงไม่สาหัสนักลูกน้องผมก็มาจัดการทันที่ที่ได้ยินเสียงปืน เอาว่ะอย่างน้อยคงได้ข้อมูลจากไอ้สองตัวนั้นบ้างไม่มากก็น้อย 

.....................................................................................................

ผมควรจะดีใจดีหรือเปล่าครับที่โดนยากุซ่าอีกกลุ่มลากตัวมาแล้ว...
 
ไอ้ตัวที่มันบอกว่ามันชื่อเคนโด้ มันมาลอยหน้าลอยตาอยู่ตรงหน้าผม ขอบอกครับว่าหมอนี้หน้าตาดีแบบปานกลางถึงหนักมาก แต่ผมว่าไอ้โทรุหล่อกว่า...แล้วตูจะคิดถึงมันทำไมฟ่ะ แล้วทำไมไม่มาช่วยสักทีว่ะไหนบอกว่าเป็นยากุซ่าทำได้ทุกอย่างแค่มารับฉันกลับแกยังทำไม่ได้แล้วฉันจะเชื่อน้ำหน้านายได้อีกเหรอ

"ยินดีต้อนรับว่าที่นายหญิงของกลุ่มคุโรดะ" มันทักทายผมด้วยรอยยิ้ม...ขณะที่สาวใหญ่ถึงใหญ่มากยกน้ำชาหอมกรุ่นมาให้ผม

"ไอ้บ้าแกเอาตาตุ่มดูหรือไงว่าฉันเป็นผู้ชาย...แล้วก็เป็นแค่ขี้ข้าของไอ้โทรุด้วย" เอาว่ะมีทางไหนไหลได้ไหลไปก่อนตู เป็นขี้ข้าอย่างไงคงดีกว่าได้ชื่อว่าเป็นเมียไอ้ถึกนั้นแน่

มันยิ้มอีกแล้วครับขอโทษเถอะน่ะแกเป็นยากุซ่าสาขาเก็บค่าต๋งยอมยิ้มหรือไงฟ่ะยิ้มอยู่ได้ อันนี้ได้แต่คิดครับขืนพูดออกไปผมได้ไปนอนเล่นในอ่าวโตเกียวเป็นแน่

"ลูกน้องที่ไหนจะกล้าเรียกเจ้าโทรุที่มีตำแหน่งเป็น คุมิโจ ว่าไอ้อย่างเต็มปากเต็มคำไม่เกรงกลัว แถมหมอนั้นก็ทำตัวติดกับเธอเป็นอาทิตย์...แล้ววันนี้ก็มาด้วยกันโดยให้ผู้ติดตามทั้งขโยงตามอยู่ห่างๆถ้าไม่ได้แปลว่าอยากอยู่ด้วยกันสองต่อสอง" มันบอกด้วยเสียงแหบแต่เนิบนาบกับยิ้มมุมปากแบบน่าโดดถีบเป็นที่สุด


"แล้วที่ฉันเป็นตัวผู้นายจะอธิบายว่าไง" ผมยืดอกสามศอกอันกระจิดริดของตัวเองตอบ...เอาเด้ตอบเด้แน่จริงตอบให้ใด้เด้ แล้วยักคิวให้อีกหนึงที

"ผู้ชายอย่างนาย...มันน่ากอดกว่าผู้หญิงตั้งเยอะไม่ได้รู้ตัวเลยหรือไง" มันบอกด้วยวิธีกระซิบข้างหูผมเอาล่ะซิ ผมขนหัวลุกเลยครับงานนี้ สปริงตัวหนีจากไอ้บ้านั้นทันที หยะแหยง เวลาโทรุทำกับผมแบบนั้น...เดี๋ยวอย่างเพิ่งเข้าใจผิดครับผมหมายถึง หอมแก้ม กระซิบผม กอดผม....เอออพอเถอะยิ่งอธิบายยิ่งเข้าตัวแปลกๆ เอาเป็นว่าผมไม่ได้รังเกียจ แต่พอไอ้เคนโด้ทำผมอยากอ้วกครับ

"แกจะบ้าหรือไงพูดจากประสาทเสียแบบนั้น...ฉันเป็นผู้ชายจริงๆโว้ยเต็มร้อยด้วยถ้าไม่เชื่อ แก้ให้ดูเลยก็ได้" ผมลงมือถอดเสื้อตัวเองออกโชว์ความแมนของตัวเองทันที และกำลังจะตามด้วยกางเกงยีนส์ของผมแต่แล้ว....

โทรุครับ คุโรดะ โทรุ ในชุดกิโมโน เต็มยศ ใบหน้านิ่งขรึมอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนแต่ที่สายตาสุดโหดที่มองมาที่ผมที่กำลังโชว์ความเซ็กซี่ด้วยการเปลือยท่อนบน ให้ไอ้เจ้าเคนโด้ดูความแมนอยู่น่ะซิ ทำไมผมรู้สึกเหมือนกับว่าชีวิตผมกำลังจะถึงฆาต ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าต้องรีบใส่เสื้อ แล้วก็แต่งตัวให้เรียบร้อย

"เหวออ~" ผมร้องเสียงหลงเมื่อตัวเองถูกดึงไปกอดโดยไอ้บ้าเคนโด้ แกทำบ้าอะไรว่ะ! 

 โอ้ยแล้วไอ้โทรุบ้าแกจะตาขวางใส่ฉันทามม๊าย มาช่วยหน่อยซิโว้ยหยะแหยงจะตายแล้วผมดิ้นขลุกขลัก ไอ้เคนโด้มันไม่ได้กอดเฉยๆครับมันเริ่มเอาหน้ามาซุกไซร้คอผมแล้วด้วย แหวะ แหวะ

ก็ได้แกไม่ยอมช่วยฉันใช้ไม๊ไอ้โทรุบ้าฉันช่วยตัวเองก็ได้นี้แน่~ ผมเลยขึ้นเข่าเข้ากลางกล่องดวงใจไอ้บ้าที่ที่กำลังลวนลามผมต่อหน้าโทรุ ที่ตีหน้ายักษ์ใส่ผมอยู่

"อู้ย~~เจ็บเป็นบ้า" ไอ้บ้ากามครางอย่างเจ็บปวด สมเล่นกับใครไม่เล่น

"แค่เจ้าของตัวจริงมาเห็นก็ไม่ต้องทำเขินจนต้องรุนแรงเลยก็ได้นี้" โห! ไอ้หน้าด้านฉันว่าฉันลืนแล้วเอ็นนี้โคตรลืนเลยว่ะ

"ไม่ต้องกลัวน๊าเด็กน้อยฉันคุ้มครองเธอได้" มันไม่เข็ดครับทำท่าจะมาลากผมเข้าไปหามันใหม่แต่ผมยังไม่ทันได้กระทำการฆาตกรรมน้องชายมันรอบสอง ผมก็ถูกมือใหญ่ลากไปกอดอีกทีแต่คราวนี้ผมรู้สึกดีกว่าไอ้เคนโด้นั้นกอดผมเยอะเลยครับก็คนที่กอดผมอยู่คือโทรุนี้ครับ

อบอุ่นเป็นบ้านายหายไปไหนมาฉันเกือบเสร็จมันแล้วน่ะถ้านายไม่มาฉันเป็นอะไรไปน่ะน่าดูต่อให้ฉันเป็นผีก็จะตามราวีนายให้ถึงที่สุด ผมได้แต่คิดครับว่าแต่ผมเคลิ้มไปกับไอ้โทรุบ้านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ฟ่ะ ท่าทางจะอาการหนักแล้วเรา

"อย่ามายุ่งกับของ ของฉันอีกจำไว้ครั้งหน้าไม่ใช้แค่เผาโกดังแกเท่านั้น ถ้ามีอีกฉันจะถลกหนังหัวแกจำไว้"

โทรุโยนบางสิ่งให้เคนโด้มันเป็นโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งครับมันเอาแนบเข้าหูตัวเองแล้วทำตาโตตามด้วยความวุ่นวายอย่างใหญ่หลวงผู้คนมากมายวิ่งกับให้ขวักไขว่ ไอ้เคนโด้ทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าคน ส่วนผมก็โดนโทรุลากไปครับลากไปที่รถเจ้านั้นเองแล้วผมก็....

"อือออ......" เจ็บ ครับเจ็บลิ้นผมเหมือนจะขาดเลย พอมาถึงไอ้บ้าโทรุก็จูบผมแบบไม่ปราณีเลย ผมหายใจก็ไม่ออกจะดิ้นหนีก็ไม่ได้มือโทรุล๊อกท้ายทอยผมไว้แน่น

โกรธหมอนี้โกรธผมอยู่ว่าแต่เรื่องอะไรหล่ะผมไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อยทำไมต้องโกรธผมด้วยว่ะ พอคิดได้อย่างนั้นผมก็ ทุบบึกๆๆ ไปที่ออกหนานั้นแต่ไม่สะเทือนเลยครับ ผมโมโหเลยกัดลิ้นไอ้บ้าโทรุเข้าไปที หมอนั้นผงะออกไปแต่ส่งสายตาดุดันมาให้ผม

"เป็นบ้าอะไรของนาย!" ผมตะโกนถามด้วยความข้องใจ

"นายสิเป็นบ้าอะไรโดนฉุดมาแต่ดันถอดเสื้อยั่วยวนมัน" มันตะคอกผมครับผมตะโกนถามแต่มันตะคอกใส่ หดเลยครับหดความกล้าของผมหดลงในบัดดล

"ไม่ใช้อย่า...." ผมพูดได้แค่นั้นคำพูดผมก็ถูกกลืนหายไปในริมฝีปากได้รูปนั้น ช่วยด้วยครับใครก็ได้ช่วยผมทีตอนนี้ผมกลัวแล้วกลัวมากด้วยโทรุไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยหมอนี้น่ากลัวชะมัด ฮืออออแล้วผมจะทำไงดี 

ที่สำคัญตอนนี้ผมชักเคลิ้มกับจูบร้อนแรงของคนเจ้าอารมณ์นี้แล้วซิผมต้องเอาแขนตัวเองคล้องเข้าที่คอของโทรุไม่งั้นผมต้องร่วงไปกองกับตักเขาเป็นแน่ ผมทำอะไรไม่ถูกเลยหน้ามันผมก็ไม่กล้ามองรีบปล่อยแขนตัวเองออกก้มหน้างุดไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น รู้แต่ว่าหมอนั้นเอนหัวผมให้หนุนตักแล้วขับรถออกไป ผมหลับตานิ่งพยามหายใจเอาอากาศเข้าปอดให้มากที่สุดเพราะจูบเมื่อครู่ทำผมเกือบตายเพราะขาดอากาศ


*************************************************************************

ทะเลสวยจังเลยยยยยย เราออกมาชมทะเลกันเถอะ เหอๆๆๆ คิดหล่ะสิว่าจะได้อ่านตอน....ตัดครับตัดฉึบ! โดดซ้าย โดดขวา หลบคุณเตะทุกๆท่านที่ปาใส่ ขอไปบิ้วอารมณ์ก่อนน๊าว่าแต่ตอนหน้าต่อเลยหรือไปที่คู่ยูยะก่อนดีน๊า