PLAY A GAME (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #32 : ตอนพิเศษ (รับวาเลนไทน์ II )

ร่างเล็กและบอบบางสองร่างช่วยกันเลือกซื้อของในร้านค้าแห่งหนึ่ง

"นี้มากิ...เขาบอกว่าแชมเปญคือตัวแทนของความประณีต หรูหรา ความรัก และการเฉลิมฉลอง เราซื้อแชมเปญกันดีกว่าน่ะ" ยูยะหันมาถามความเห็นพี่ชาย


"แต่ว่าวันวาเลนไทน์มันเป็นวันที่เขาให้ช๊อกโกเลตกันไม่ใช้หรือไง" มากิหันไปตอบด้วยใบหน้าติดงงๆ



"แต่ว่า...เป็นวันที่ผู้หญิงให้ช๊อกโกเลตกับผู้ชายที่ตัวเองชอบแต่ว่าเราสองคนเป็นผู้ชายแล้วคนที่เราจะให้ก็เป็น...ผู้ชายเหมือนกัน" ยูยะหน้าแดงเขิน ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะมาหลงรักผู้ชายด้วยกันอย่างนี้


"อ๋อออ...งั้นเราก็ไม่ต้องซื้ออะไรให้หรอกมันเป็นวันสำหรับพวกสาวๆซื้อให้เราสองคนมากกว่าแล้วอีกอย่าง ฉันว่าถ้าซื้อของพวกนี้ให้ไอ้ถึกสองคนนั้นนายลองนึกภาพอาร์โนลด์ ชวาร์เซเนกเกอร์จิบเบอร์กันดีแสนนุ่มเพื่อผ่อนคลายหลังขับถนไล่ทับบรรดาผู้ร้ายดูสิ..บรื๋อออ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว" มากิทำท่าขนลุกขนพองประกอบ



"หยี๋~ มากิเปรียบซ่ะ" ยูยะเบ้หน้าตามเผลอคิดตามพี่ชายสุดแสบขอตัวเองไปด้ไงเนี้ย



"นี้แต่ว่าไคโต้ไม่เหมือนบอนด์บ้างเหรอ" ยูยะเข้ามากระแซะอีกที


"หึ! ไม่เหมือนเลยแม้แต่นิดเดียวบอนด์ที่ไหนจะหน้าถึกเถื่อนได้ใจขนาดนี้ฉันว่าไคโต้ของนายเหมือนอืมมมม...." มากิเลิกคิวขึ้นเอานิ้วชี้แตะแก้มแล้วยิ้มทะเล้นให้


"ไคโต้ของนายเหมือนหมีป่าตอนออกจากถ้ำจำศีลมากกว่าหิวนายจนหน้ามืดจ้องจะหม่ำนายท่าเดียวต่างหากแล้วบอนด์บ้านนายสิจะได้มีใบหน้ายี่ห้อธงชาติญี่ปุ่นหร่าแบบนั้น" พูดจบมากิก็หัวเราะคิกคักกับคำบรรยาของตัวเอง



"ว่าแต่คุณไคโต้แล้วทีคุณโทรุของมากิหล่ะหน้าตาก็อย่ากจะหม่ำนายท่าเดียวเหมือนกัน" ยูยะงอนแก้มป่องแล้วเข็นรถเข็นหนีพี่ชาย


"ใครบอกนายว่าไอ้ถึกนั้นเป็นของฉัน...ไม่ใช้ซะหน่อย!" มากิวิ่งตามแล้วร้องประท้วงน้องชาย ทั้งที่หน้าแดงแจ๋เป็นมะเขือเทศสุก


..............
.....................
.............................


ภาพหนังรักที่นำแสดงโดย คีนู รีฟส์ เรื่อง A Walk in the Clouds ในตอนทีทั้งคู่กำลังตกหลุ่มรักกันระหว่างพิธีกรรมเก็บเกี่ยองุ่นที่เย้ายวน ในบรรยากาศที่เนี้อเปล่าเปลือยบดย่ำองุ่นที่อ่อนนุ่มแต่..........


เจ้ามากิกับหัวเราะท้องขับท้องแข็งเพราะว่า....ทุกคนในไร่ติดปีกผีเสื้อที่ทำกันเองแล้ววิ่งไปทั่วไร่องุ่นโดยเชื่อกันว่าสามารถไล่น้ำค้างแข็งออกจากพวงองุ่น มากิเถียงว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไงนอกจากจะไม่ได้แล้วยังเหนื่อยเปล่าๆอีกด้วย


แล้วอีกตอนที่ตัวแสบขำก็คือตอนที่ช่วงก่อนพิธีกรรมจะเสร็จสิ้น แล้วไฟเริ่มไหม้หลังมีคนโยนตะเกียงไปที่ไร้องุ่น บรรดาผลองุ่นสีเขียวที่สุกแล้วลุกระเบิดในเปลวเพลิง 


เจ้าตัวแสบเถียงว่าจะให้ผลไม้ที่สุกแล้วมีน้ำฉ่ำขนาดนั้นคงต้องใช้เครื่องบินพ่นยา บินเหนือไร่องุ่นแล้วราดไร้ด้วยน้ำมันดีเซล และที่สำคัญคือหลังเพลิงไหม้พระเอกได้เป็นวีรบุรุษด้วยการดับไฟโดยไม่โดนไหครอกตายก่อน เป็นที่ยอมรับของครอบครัวนางเอก แถมยังมีการให้พระเอกและนางเอกไปเจอต้นองุ่นที่อยู่รอดปลอดภัยแสนสุขสบายอยู่บนยอดเขา แล้วพี่แกก็ถอนราต้นองุ่นเก่าแก่ได้ด้วยมือเปล่าอย่างง่ายดาย (เจ้าตัวเล็กเถียงผมว่าถ้าเป็นเรื่องจริงคงต้องเอารถแทรกเตอร์มาดึงถึงจะได้) และยื่นให้เจ้าของไร่เอามาโคลนนิ่งเพื่อสร้างไร้องุ่นใหม่



เฮ้ออ...ที่เล่ามาเนี้ยพวกคุณๆเห็นใจผมกับบ้างหรือเปล่าครับที่ดันไปหลงรักเด็กที่มีปัญหาต่อมความซึ้งตายด้านอย่างนี้แล้วงานนี้วาเลนไทน์ปีนี้ของผมจะได้หวานกับเขาบ้างหรือเปล่าเนี้ยเปิดหนังรักให้ดูมันดันเห็นเป็นหนังตลกไปได้


เอ๋หรือไม่ต้องไปทำแล้วไอ้บรรยากาศหวานแบบวันวาเลนไทน์เนี้ย จัดการจับกดให้จบไปเสียก็สิ้นเรื่องเอาเถอะยังไงวันนี้ก็เป็นแค่วันก่อนวันวาเลนไทน์เอาไว้หลังเที่ยงคืนก่อนเถอะคงจะคิดอะไรออกบ้างมั้งนะครับทุกคน




*******************************


เกร็ดเล็กน้อยของวันวาเลนไทน์  นกแห่งรัก

บางคนเชื่อว่า หากผู้หญิงเห็นนกโรบินในวันวาเลนไทน์จะได้แต่งงานกับกะลาสีเรือหากเห็นนกกระจอกจะได้แต่งงานกับคนจนแต่มีความสุขส่วนผู้หญิงที่ได้เห็นนกโกลฟินซ์นั้นจะโชคดีที่สุด เพราะจะได้แต่งงานกับเศรษฐี

หวังว่าสาวๆคงไม่ไปวางยาเบื่อนกกระจอกตายเป็นเบือไปก่อนนะะค๊าส่วนแถวบ้านไอ้คุณ Big ส่วนใหญ่เป็นนกพิราบอันนี้คงไม่ได้หมายความว่าเห็นมันแล้วจะได้แต่งกับพวกเก่งแต่พูดน่ะเพราะนกพิราบเมื่อก่อนเอาไว้ส่งข่าวกัน และนกกระยางอันนี้คงเป็นพวกหนักไปทางเดินหาปลาลูกเดียว คิดแล้วกลุ้มว่าแต่ไอ้นกโกลฟินซ์นั้นมันหน้าตาเป็นไงหว่าจะได้ไปหามาไว้ที่ห้องนอนก่อนวันที่ 14 เช้ามาจะได้เห็นมันแล้วมีสามีเป็นเศรษฐีเสียทีก็ดีเหมือนกันแต่สงสัยจะตายก่อนด้วยไขหวัดนก เหอๆๆๆๆๆๆ