คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #99 : วันครอบครัว I
มากิยืนทำหน้าเหวอ เมื่อเห็นใครคนหนึ่งเดินเข้ามาหาตน ทั้งๆที่อยากจะวิ่งหนีแต่ยูยะที่อยู่ใกล้ๆด้วย ก็กำลังสนุกกับการคุยกับเด็กๆแถวนั้นจนไม่อยู่ในระยะที่คว้าตัวพาวิ่งไปได้ แถมโทรุกับไคโต้หายไปไหนทั้งคู่ก็ไม่รู้ เด็กน้อยได้แต่ยื่นละล้าละลังทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น
“มากิ มาเที่ยวกับยูยะแค่สองคนเหรอแล้ว...สองคนนั้นหายไปไหนกันล่ะไม่มาด้วยหรือไง” คนที่เข้ามาทักหันซ้ายหันขวามองหาคนที่ถามถึง
“มาสิ อยู่แถวๆนี้แหละ อย่ามาทำอะไรบ้าๆนะไม่งั้นสองคนนั้นเอาเรื่องแน่ๆ” ทั้งๆที่กลัวจนเสียงสั่น แต่ยังทำท่าทางราวกับไม่เกรงกลัว ยังน่ารักไม่เปลี่ยนจริงๆ คนที่เข้ามาทักคิดในใจ
“งั้น เดินเที่ยวด้วยกันแถวนี้ก่อนดีมั้ย ระหว่างรอสองคนนั้น” แขกไม่ได้รับเชิญยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“ไม่!” มากิหูลู่ไปด้านหลังตั้งท่าพร้อมจู่โจม (เออ..หมาน้อยแล้วนะนั่น)
“โอเค ไม่ไป ก็ไม่ไป แต่ทานไอศกรีมหรือเปล่าฉันไปซื้อให้...อ๋อไม่ต้องห่วงฉันเลี้ยงเองไม่คิดเงินหรอก” แขกไม่ได้รับเชิญยังคงรอยยิ้มอ่อนโยนไว้ได้ดี ทั้งๆที่มากิแสดงท่าหวาดระแวงเต็มที่
“ไม่เอา เดี๋ยวคุณใส่อะไรแปลกๆมาให้ผมกินอีก” เด็กน้อยยังคงฝังใจเรื่องเก่า
“อืม...จริงสินะเธอยังคงโกรธฉันอยู่สินะ ฉันขอโทษก็แล้วกันเรื่องคราวนั้น ฉันสัญญาว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นอีกแน่ๆ” คราวนี้นิ้วก้อยถูกยืนมาให้เป็นการทำสัญญา
“ใครเชื่อ ก็มีลูกเป็นลิงแล้ว” มากิกอดอกเชิดหน้าตอบ ใครจะเชื่อลงคราวที่แล้วถ้าไอ้ถึกโทรุไม่เข้ามาช่วยเขาคงเสร็จคนตรงหน้าไปแล้วแน่ๆ
“มากิคุยกับใครนะ~” ยูยะที่คุยเล่นกับเด็กๆนั้นหันมาเห็นมากิกำลังคุยกับใครบางคนอยู่จึงเข้ามาหา แล้วร้องถาม
“แค่คนรู้จักนะยูยะ” มากิจับแขนยูยะที่เข้ามาเกาะไหล่ไว้ราวกับจะปกป้องน้องชายจากสิ่งที่น่ากลัว
“แต่เป็นคนที่มากิเกลียดที่สุดด้วยนะสิยูยะ” แขกไม่ได้รับเชิญต่อประโยคนั้นให้จบ
“อ้าว? ทำไมมากิต้องเกลียดคุณด้วยล่ะ หรือว่าคุณเคยแกล้งมากิครับ” ยูยะทำหน้างงๆแล้วถามออกไป
“ใช่แล้วครับ ผมเคยแกล้งมากิไว้ แถมแกล้งไว้หนักด้วย พอมาขอโทษมากิเลยไม่ยอมยกโทษให้” ใบหน้าสำนึกผิดแถมแววตาน่าสงสารนั่น ทำเอายูยะถึงกับตีแขนพี่ชาย
“มากิใจร้าย คุณเขาอุตสาห์ขอโทษแล้ว ทำไม่ยังไม่ยกโทษให้อีก” มากิแทบกรี๊ด ยูยะถ้านายรู้ว่าเจ้าบ้านี่ทำอะไรเขาไว้มีแต่จะลากเขาให้หนีไป แต่...ถ้าขืนบอกตอนนี้คงได้มีการตกใจ แล้วถ้าเกิดแหกปากขึ้นมาคง...ได้มีการมุดทรายหนีแน่ๆ ถ้างั้นไม่ดี ไม่ดี แล้วทำไงดี
“ก็ได้ ผมยกโทษให้คุณก็ได้” มากิหน้าบูดตอบส่งๆ แล้วยกนิ้วก้อยขึ้นเกี่ยวคนที่ยกรอค้างไว้อยู่นาน
“ขอบใจนะมากิ นายน่ารักมากเลยรู้ตัวหรือเปล่า อ๊ะ! ยูยะด้วยน่ารักเหมือนกันเลย” รอยยิ้มจริงใจส่งมาให้เด็กหนุ่มทั้งสอง ทำเอาทั้งคู่ถึงกับแก้มแดงด้วยความเขินอาย
“คุณเคนโด้ ทำไมคุณ...” มากิเอียงคอมองชายหนุ่มตรงหน้า เขารู้สึกว่าเคนโด้ดู...น่ารัก แล้วก็ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนเมื่อก่อนเลย แถมแววตาที่มองเขานั้นดูต่างไปจากเดิม
“ทำไม...มีอะไรหรือเปล่า ฉันทำให้เธอไม่สบายใจอีกหรือไง งั้นฉันไปก็ได้ถ้าเธอสองคนรู้สึกไม่ดี” ใบหน้าได้รูปสลดลงทันที ที่เข้าใจว่ามากิยังไม่ยกโทษให้
“เปล่าครับ ผมแค่...ช่างเถอะ ว่าแต่คุณยังอยากเลี้ยงไอศกรีมผมอยู่อีกหรือเปล่า” ไม่รู้สิทำไม่ถึงได้ไว้ใจเคนโด้แล้วก็ไม่รู้ มากิผู้มีความสามารถในการลืมเรื่องในอดีตที่ร้ายกาจยิ้มถาม
“แน่นอน” รอยยิ้มกว้างและจริงใจทำเอาเด็กหนุ่มอีกสองคนยิ้มตามไปด้วย
“แน่นอนเหรอ ฉันว่าแกจะแน่นิ่งก่อนนะสิ” น้ำเสียงยียวนตามแบบฉบับของเจ้าตัว ทำเอาเด็กหนุ่มสามคนที่กำลังจะมีความสุข ? ถึงกับเซ็ง
“มากิเธอแอบไปจุดธูปเรียกไอ้ตัวมารนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่” เคนโด้ที่มีความเซ็งสูงสุดเป็นคนเอ่ยปากคนแรก
“ผมเปล่านะ ยูยะนายเป็นคนทำหรือเปล่า” มากิโยนให้น้องชายแทน
“ไม่ใช่ยูยะแน่นอน สาบานยังได้เลย” น้องชายรีบตอบอย่างรวดเร็ว
“ไม่รู้มาก่อนว่า...พวกนายสาม คนเดี๋ยวนี้สนิทกัน” โทรุชักจะหงุดหงิดมากขึ้นให้ตายเถอะเขาคิดถูกหรือคิดผิดกันนะ ที่พามากิมาที่นี่ด้วย แล้วมาเจอกับเจ้า...จะลำดับญาติกับมันยังไงดีฟร่ะ
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม” มากิลอยหน้าเถียง ทำเอาโทรุชักอยากจะจัดการกับเจ้าตัวแสบ แต่ติดตรงที่ยูยะกับเคนโด้อยู่ด้วย
“มากิอย่าแกล้งคุณโทรุนักสิ เดี๋ยวตอนกลางคืนก็...” น้องชายรีบเตือนก่อนที่คืนนี้ตนเองจะเดือดร้อนไปด้วย
“ทำไมเหรอ? เจ้านี่ทำอะไรเธอสองคน บอกฉันมาเดี๋ยวฉันจัดการให้” เคนโด้ออกหน้าอาสาปกป้องสองหนุ่มน้อย
“ก่อนจะจัดการฉัน นายจัดการตัวเองให้รอดจากคนข้างหลังนายก่อนดีกว่า” โทรุยิ้มอย่างผู้ชนะส่งให้เคนโด้ แม้ไม่ต้องหันไปมองเด็กหนุ่มก็พอจะเดาได้ว่าคนข้างหลัง ที่อดีตคู่กัดเขานั้นบอกเป็นใคร ก็หน้าไอ้เวรนั่นมันสะใจจนออกนอกหน้าซะขนาดนั้น
“ยังไม่เลิกหลอกเด็กอีกหรือไงเจ้าบ้า” เสียงทุ้มเย็นทำเอาเด็กหนุ่มสามคนถึงกับ ขนหัวลุก
“ผมไม่ได้หลอกเด็กสักหน่อย แค่ทักทายตามประสาคนรู้จักกัน” เคนโด้จัดการแถเถือกไปตามเรื่อง แต่ไม่ยอมหันไปสบตาคนที่อยู่ข้างหลัง
มากิและยูยะได้แต่มองหน้ากันเลิกลั่ก เออออ....คือว่าคนนี้ถ้าจำไม่ผิดเป็น...
“คุณพ่อ/คุณลุง” สองเสียงเล็กๆประสานกันโดยไม่ได้นัดหมาย แต่เคนโด้นั้นกำลังทำหน้าไม่ถูก ตรูคิดถูกหรือคิดผิดฟร่ะที่มาทักสองคนเอาตอนนี้
“ยูยะ เจ้าไคโต้กำลังตามหาเธออยู่แถวๆสระน้ำนะ” ชายหนุ่มร่างสูงยกมือขึ้นชี้ไปทางสระน้ำของโรงแรม ยูยะได้แต่ยิ้มหวานแล้ววิ่งจากไป
“โทรุฉันว่าแกพามากิไปเดินเล่นได้แล้วนะ” ปากพูดกับหลานชาย แต่ดวงตาคมหรี่ลงแล้วยิ้มน่ากลัวส่งให้เคนโด้ ที่เอาแต่มองหาจุลินทรีย์ในเม็ดทราย
“ต...แต่ผมสัญญากับมากิว่าจะเลี้ยงไอศกรีมไว้นะครับ ผมของพามากิไปตามสัญญาก่อนแล้วกัน” มือเรียวรีบคว้าแขนเล็กๆของคนข้างๆ แล้วแผ่นหนีจากตรงนั้นก่อนจะโดนดีอย่างที่เคยมาก่อน
ขาเรียวยาวก้าวอย่างเร่งรีบ และไม่ลืมลากร่างเล็กๆของมากิติดมือมาด้วย ท่าทางรีบร้อนลนลาน ผิดปรกติอย่างเห็นได้ชัด ทำเอามากิถึงกับเหวอ
“คุณเคนโด้ทำไม่ต้องกลัวคุณชิเมซุขนาดนั้นด้วยครับ” มากิขืนกายด้านแรงลากของเคนโด้ไว้ ถึงแม้ว่าเรี่ยวแรงจะต่างกันพอสมควรก็เถอะ
“ป...เปล่านะ ไม่ได้กลัวสักหน่อย” เคนโด้แก้ตัว แต่ดวงตาใสแจ๋วนั่นทำเอาเขาเขินเหมือนกัน เพราะว่ากำลังรู้สึกเหมือนกับว่าโกหกอยู่
“ไม่ได้กลัว แล้วทำไมถึงรีบหนีออกมาล่ะครับ แถมยังลากผมออกมาด้วย แบบนี้มีพิรุธ น๊า” เสียงเล็กๆร้องถามอย่างรู้ทัน
“ว่าแต่...คุณเคนโด้คบอยู่กับคุณชิเมซุเหรอครับ” เมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีสูงโปร่งตรงหน้าแก้มแดง งานนี้ทำอามากิกลายร่างเป็นปีศาจตัวน้อยในทันที
“ไม่ต้องอายหรอกครับรับรองผมไม่บอกใครหรอกน๊า นะ นะ บอกหน่อยนะครับ” ตอนนี้มากิกำลังมีเขาเล็กๆ และหางแหลมๆ โผล่มาโบกอยู่ไหวๆ
“ม...ไม่ใช่แบบนั้นเสียหน่อยเธอคิดไปเองนะมากิ” ยิ่งถูกปีศาจตัวเล็กไล่ต้อนเคนโด้จากที่เคยมาดนิ่ง ดูน่ากลัว ก็กลายเป็นของเล่นของมากิไปในบัดดล
“หน้าแดงขนาดเนี้ยนะครับ ยังจะมาหาว่าผมคิดไปเอง คุณเคนโด้โกหกไม่เก่งเลย ผมไม่เชื่อหรอก แถมคุณชิเมซุก็ออกอาการหวงคุณขนาดนั้น ไม่งั้น...ผมจะจุ๊บคุณต่อหน้าคุณชิเมซุด้วย มาเลย...คนขี้โกหก” มือเล็กจากที่ถูกจูงมาเปลี่ยนเป็น ฝ่ายลากคนสูงกว่าแทน คราวนี้กลายเป็นเคนโด้ที่ต่อต้านแล้วก็ไม่ยอมเดินตาม
“โอเค ก็ได้ฉันยอมแล้ว...” เด็กหนุ่มที่ถูกปีศาจตัวน้อยกลั่นแกล้ง ก็พ่ายแพ้ไปในที่สุด
“ยอมแล้วเหรอครับ งั้นแสดงว่าคุณกำลังคบอยู่กับคุณชิเมซุจริงใช่มั้ยครับ” รอยยิ้มซุกซนที่ส่งมาให้ทำเอาเคนโด้เขินหนักเข้าไปอีก
“แล้วแต่เธอจะคิดก็แล้วกัน” เด็กหนุ่มตอบส่งๆแล้วแกะมือเล็กๆ ที่กุมมือตนไว้แน่นออก แล้วรีบเดินไปทางร้านไอศกรีม คิดว่ารีบซื้อให้เจ้าหนูน้อยตัวแสบนี่ก่อนจะดีกว่า เพื่อว่ามีอะไรไว้หม่ำเร็วๆสถานการตนเองจะดีขึ้น
ไม่อย่างนั้นเขาต้องเสร็จเจ้าเด็กตัวร้ายนี่แน่ๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเมื่อก่อนเขาจะเห็นว่า เจ้าหนูมากิน่ารักน่าฟัดจนเกือบจะล่วงเกิน แต่พอมาได้รู้จักอีกด้านแบบนี้ ปีศาจตัวน้อยชัดๆ ว่าแต่...เจ้าโทรุเจอคนแบบนี้เข้าไป หึ หึ หึ ไม่อยากจะคิดเลย....(ไม่ได้ดูตัวเองเลยว่าโดนป๋าแกล้งทุกวันนั่นเป็นไง)
“อุ๋ยหยา~ ทำไมคุณเคนโด้เดี๋ยวนี้น่ารักจัง เวลาเขินแล้วเหมือนยูยะเลย แบบนี้ก็สนุกสิต้องแกล้งให้เยอะๆ หึ หึ หึ โทษฐานที่เมื่อก่อนเคยแกล้งเราไว้ แต่เอ๋...แบบนี้ต้องชวนยูยะมาร่วมวงด้วยอีกคนถึงจะสนุกสินะ” มากิจากเด็กน้อยน่ารัก กลายร่างเป็นปีศาจตัวน้อยสมบูรณ์แบบไปแล้วตอนนี้ ในหัวกำลังคิดแผนการที่กำลังจะพาให้ ทั้งเคนโด้ ยูยะ หรือแม้แต่ตนเองเดือดร้อนไปด้วย...
********************************************************************
มากิจ๊า...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าคนแต่กำลังคิดอะไรอยู่ หุ หุ หุ หัวเราะโรคจิตอย่างบ้าคลั่ง หลังจากผีชนะเชลซีไปเมื่อคืน ไอ้ Big ก็บ้าไปแล้วคะ TwT (เค้าอุตส่าห์นั่งเชียร์ค่อนคืนดันแพ้จุดโทษได้) เลยมานั่งจิ้มๆ กดๆ แล้วเป็นตอนนี้ขึ้นมาค๊า แล้วคิดว่าคงจะหายไปสักสองสามวัน หรือจะทั้งอาทิตย์ไม่รู้ นะคะ หากใครค้าง ก็จุดธูปเรียกได้คะ แล้ว Big จะกับมาเอง ไปล่ะคะบายยยย
ท่าน MeAwKiM ขอบคุณที่ชอบตอนจบนะค๊า แต่คู่ต่อไปคือ...ไม่รู้เหมือนกันคะเลยงัดมาหมดทุกคนเลย
ท่าน RedDevil with BlackMagic คือว่า...จะดีเหรอคะไปอยู่กับสองคนนั่น Big ว่าอย่าเลยคะเดี๋ยวได้เลือดหมดตัวกันพอดี ^^
ท่าน แอล ไม่รู้เหมือนกันค๊าเพราะเอาออกมาทุกคนเลย
ท่าน *JM4* จบตอนเฉยๆ ค๊า แล้วก็มาต่อให้แล้วคะ แต่คงไม่มีการสลับคู่นะคะ เอาเป็นแบบนี้ไปอ่านเล่นก็แล้วกันนะคะ
ท่าน for ever ว้าย ว้าย มาหอมเค้า เค้าก็เขินสิจ๊ะ ตะเอง (แหลจริงตรู) ว่าแต่ไม่ค่อยชอบเคะ ออกแมนนิดๆเหรอค๊า แต่หนูเคนน่ารักจริงๆ นะคะ แล้วก็เพื่อให้ท่าน for ever หายเครียดเลยส่งสองหนูน้อยออกมาแล้วนะจ๊ะตัวเอง ส่วนเรื่องเรียน หุ หุ หุ Big ล่ะนับถือเด็กสายวิทย์จริงๆ สามารถมากเรียนวิทย์ เลข ฟิสิกส์ ได้ Big แค่เลขอย่างเดี๋ยวก็ตายสนิทแล้วคะ
ท่าน เฟย์_เฟย์ อืม...สงสัยจะได้ตามที่ขอคะเพราะว่า Big เองก็ขี้เกียจคิดตัวละครใหม่ๆเหมือนกัน ดังนั้นเรื่องนี้คงได้เป็น Never Ending Story แห๋งมๆ เลยจ๊า ^^ ส่วนเรื่องรายงานคิดเสียว่าเป็นรสชาติของชีวิตแล้วกันนะจ๊ะ และการบ้านคือน้ำจิ้มไง อย่าเครียดอย่าเครียด เดี๋ยวไม่สวยนะจ๊ะคนดี
ท่าน kiki00 ขอบคุณค๊า แล้วก็มาต่อให้แล้วนะคะ
ท่าน Attack จัดให้แล้วน๊า
ท่าน k_roro คือว่า...มีลูกเหรอคะ @-@
ท่าน meiarchan ตอนชำแหละคุณนายมิโดริเหรอคะ อืม...น่าสนใจคะ ว่าแล้วก็ไปนั่งนึกก่อนนะค๊า ส่วนยูยะงอน คิก คิก ไม่บอกหรอกนะจ๊ะว่ายังไงรออ่านแล้วกันนะคะ ว่า Big จะทำได้หรือเปล่า
ท่าน melodiiz ไม่ต้องเครียดไปคะ มาต่อให้แล้ว และก็สงสัยว่าเรื่องนี้อาจจะได้เป็น Never Ending Story เพราะ Big นั้นคิดเรื่องใหม่ไม่ออกนั่นเอง ^^
ท่านเจ๊ mama คือว่า...เอาหนูมากิมาจากตักเจ๊ แล้วตอนนี้ Big รู้สึกว่าจะแสบมากว่าเดิมนะ เจ๊เลี้ยงยังไงเนี่ยมาถึงก็แกล้งหนูเคนเลย ส่วนเรื่องได้เที่ยว...หึ หึ หึ อาศัยเพื่อนๆไปคะ แทบไม่ได้จ่ายเงินเองเลย คิก คิก อยากให้ Big ออกจากถ้ำต้องมีการล่อกันหน่อยคะ
ท่าน bigbeeboom แค่จบตอนหลักค๊า แต่ก็มีโผล่ตอนอื่นๆ มาเป็นระยะๆ คะ ส่วนหวานเลือดกำเดาสาด...บ้าจังตะเองเค้าไม่เข้าใจหรอกนะเขาออกจะใส่ซื่อบริสุทธิ์ (อาจจะมีในตอนต่อไปคะแต่ไม่กล้ารับปากกลัวคิดไม่ออกคะ)
ท่าน รัติกาลที่ว่างปล่าว จบตอนที่แล้ว และก็มาโผล่ตอนใหม่ค๊า
ท่าน สวยซะให้เข็ดกว่า หาแม่ให้หนูเคน จะดีเหรอค๊าท่าน ^^”
ความคิดเห็น