ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My ghost นี่ผีหรือที่รัก?

    ลำดับตอนที่ #17 : #จันทร์เจ้าเด็กผี:: 08[อัพครบ]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.45K
      88
      5 พ.ค. 62

    ประกาศจ้าาาา
    ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา
    FB PAGE: BBeatrizXX
    จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><
    ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา



           แล้วความสัมพันธ์ของผมกับจันทร์เจ้าหลังจากนั้นก็ปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือผมไม่ได้หลับไม่ได้นอนนั่นเอง!
           คือเรื่องมันเป็นแบบนี้... จันทร์เจ้าอ่ะเข้ามาในฝันผมได้ อันนี้เข้าใจ แต่พอเข้ามาแล้วผมที่นอนหลับอ่ะ... ถ้ามองจากภายนอกอ่ะมันก็นอนนั่นแหละ แต่ความจริงจิตและความคิดมันไม่ได้พักผ่อน!! การนอนหลับที่ดีคือหลับสนิทไม่ใช่ในหัวมีเรื่องอะไรวิ่งไปมาเต็มไปหมดแบบทุกวันนี้ที่จันทร์เจ้าเข้ามาเล่นกับผมน่ะ!!!
           "มึงไม่ได้นอนอีกแล้วหรอ?" เพื่อนผมถามขึ้นพร้อมกับมองผมด้วยแววตาแปลกประหลาด จะไม่แปลกได้ยังไงในเมื่อเที่ยวก็ไม่ได้ไป หอบสาวไปกินตับที่อื่นก็ไท่ทีนี่เสือกมานั่งง่วงเหงาหาวนอนอยู่ในคลาสเรียนอ่ะ!
           "ผีเด็กกวนกู" ผมตอบก่อนจะฟุบหน้าลงอย่างเหนื่อยล้า 
           ตอนตื่นมามันก็เหนื่อยอ่ะแหละ แต่ตอนอยู่ในฝันมันสนุกอ่ะ มันไปได้ทุกที่ในโลกนี้แค่ผมคิดอ่ะ แต่ว่าทุกครั้งมันจะเริ่มจากทุ่งหญ้าเขียวๆก่อน พอผมเริ่มนึกมันก็ค่อยๆเปลี่ยน 
           แล้วรู้อะไรมั๊ย? จันทร์เจ้าอ่ะโคตรชอบเลย!
           และเพราะแบบนั้นแหละเธอถึงมาเข้ามาเล่นกับผมในฝันบ่อยๆ เธออยากทำอะไรก็ได้ทำหมด นั่นเลยทำให้ผมรู้ว่าการที่จันทร์เจ้าติดอยู่กับผมเนี่ยไม่ใช่ว่าเธอมีความสุขดี
           เธอก็อยากไปเที่ยวเล่นตามประสาเด็กนั่นแหละแต่เพราะผมไม่พาไปไง ถึงบางครั้งเธอจะไปไหนมาไหนคนเดียวแต่ก็ไปแค่แถวๆคอนโดแค่นั้น ไม่ได้ไปไหนไกลเลย...
           จะให้ทำไงวะ ให้ผมไปเที่ยวคนเดียวก็ไม่ได้ป่ะ? อีกอย่าง...ให้ผมไปกับผีเนี่ยนะ!?
           บ้าไปแล้ว!!
           "เออมึง น้องจันทร์เจ้าของมึงเคยมาเข้าฝันกูด้วย" ไอ้น้ำพูดขึ้นตอนที่ตาผมกำลังจะปิด แต่เชื่อมั๊ยว่าผมต้องสะดุ้งขึ้นอย่างแรงทันทีตอนที่ได้ยินคำบอกเล่าของมัน...
           มันรู้จักจันทร์เจ้าผ่านการที่ผมเล่าให้มันฟังเท่านั้นเพราะหลังตากการจุดธูปเรียกเธอตอนโน้น ผมก็ถูกมันถามทุกวันจนต้องเล่าให้ฟัง... นึกว่าจะไม่มีอะไรแต่มาบอกว่าเด็กนั่นเข้าฝันเนี่ยนะ...
           มันไม่เคยเห็นจันทร์เจ้าไม่ใช่รึไง!!!
           "มึงรู้ได้ไงว่าใช่เด็กนั่นมั๊ย?" ผมถามเสียงเข้มก่อนจะมองไปรอบๆห้องเผื่อว่าจันทร์เจ้าอยู่ด้วยจะได้เรียกมาบ่นให้ฟัง
           อะไรของยัยเด็กนั่นก็ไม่รู้ เที่ยวเข้าฝันคนอื่นไปเรื่อยคิดว่ามันปลอดภัยรึไงวะ?! แล้วนี่ยิ่งเป็นผู้ชายอีก! บ้ารึเปล่า? ก่อนเข้าคิดแต่เอาสนุกอย่างเดียวแน่ๆเลย 
           "ก็น้องเขาบอก เป็นเด็กผู้หญิง มัดผมขึ้นใช่มั๊ย? แล้วก็ใส่เสื้อสีขาวตัวเล็กๆ น่ารักน่ากอดใช่มั๊ย?" มันว่าพลางอธิบายรูปลักษณ์ของเด็กที่มันฝันเห็นให้ผมฟัง จะไม่อะไรเลยถ้ามันไม่บอกว่า 'น่ารักน่ากอด' น่ะ...
           "แล้วเด็กนั่นไปเข้าฝันมึงได้ยังไง?"
           "ก็หลับในห้องสมุดวันก่อน อยู่ๆก็ฝันเห็นน้องเขา เขาบอกว่า 'ฝากพี่เหนือด้วยนะคะ' กูเลยถามไปว่าใคร น้องเขาเลยบอกว่าชื่อจันทร์เจ้า"
           เหอะๆๆ เที่ยวแนะนำตัวเองกับชาวบ้านชาวช่องเขาอีก - -
           "วันหลังถ้าเจอในฝันอีกก็ไล่เลย อย่าไปพูดกับเด็กนั่นมาก" ผมว่าก่อจะฟุบหน้าลงอีกครั้งเมื่อตอนที่เห็นว่าอาจารย์เดินเข้าห้องมาแล้ว
           วันนี้กลับไปที่คอนโดคงต้องได้พูดกับจันทร์เจ้าเรื่องนี้...ยาวแน่


    ธalk1
    มาแล้วจ้าาาาา ขอเม้นด้วยน้าาาาาา
           

    #จันทร์เจ้าเด็กผี
    1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×