My ghost นี่ผีหรือที่รัก?

ลำดับตอนที่ #36 : #จันทร์เจ้าเด็กผี:: 15[50 per.]

ประกาศจ้าาาา

ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา

FB PAGE: BBeatrizXX

จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><

ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา

       ในขณะที่กรกำลังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องสาวของตนอยู่นั้น... ก้อนวิญญาณของจันทร์เจ้าที่ได้เลือนลางลงเรื่อยๆ จนมองไม่เห็นก็กำลังยื้อยุดกับวิญญาณปริศนาเพื่อที่จะเข้าร่างของเธอ

       หลังจากจันทร์เจ้าออกจากฝันของดาวเหนือเธอก็ยืนมองชายหนุ่มที่กำลังมองไปรอบๆ อยู่นานก่อนจะตัดสินใจรีบกลับมาเข้าร่างของตัวเองเพื่อที่จะได้รีบตื่น...

       วินาทีที่เธอแตะตัวของดาวเหนือไม่ได้นั้น...ร่างกายเธอดูโหวงไปหมด

       มันก็ใช่ที่เธอเป็นแค่กลุ่มก้อนวิญญาณ ไม่สามารถแตะต้องกันได้อยู่แล้ว แต่ข้อยกเว้นคือถ้าเข้าฝันทั้งคู่จะแตะกันได้...

       แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ จันทร์เจ้าแตะตัวของดาวเหนือไม่ได้แม้แต่ในฝัน...

       สุดท้ายร่างบางก็ตัดสินใจหยุดร้องไห้เพื่อตั้งสติในการกลับมาหาร่างของเธอ แต่พอมาเจอกลับพบว่ามีวิญญาณก้อนอื่นมายืนอยู่ก่อนแล้ว...

       "ป้าขาา ฮึก นั่นร่างของจันทร์เจ้านะ" ร่างเล็กนั่งลงพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้หญิงสูงอายุที่พยายามจะเข้าร่างของเธอด้วยน้ำเสียงเว้าวอน

       นั่นร่างที่เธอตามหานะ ร่างที่เธอเป็นเจ้าของ ทำไมคนอื่นจะมาแย่งแบบนี้ล่ะ?

       "เรื่องของเธอสินังหนู วิญญาณฉันมันเชื่อมกับร่างเธอได้นี่!"

       "แต่...นั่นร่างจันทร์เจ้านะคะ ฮึก พี่ดาวเหนือรอจันทร์เจ้าอยู่นะ ฮืออ" ใช่ ดาวเหนือกำลังรอเธออยู่ ถ้าเกิดว่าคนอื่นมาเข้าร่างเธอแทนพี่ดาวเหนือของเธอต้องเข้าใจผิดแน่ๆ ก็พวกเราสัญญากันแล้วนี่ว่าจะมาเจอกันหลังจากเข้าร่างน่ะ...

       เธอต้องทำตามสัญญาที่ให้กับดาวเหนือสิ

       "แล้วไง? ฉันหนียมบาลมาสามวันแล้วนะ! ถ้าครั้งนี้ฉันไม่หาร่างคนอื่นเข้า ยมบาลก็ต้องตามร่างฉันเจอสิ!" คำพูดที่สะเทือนจิตใจของจันทร์เจ้าทำให้ร่างเล็กยิ่งสะอื้นหนักกว่าเดิมอีก

       ถ้ามีความคิดที่ดีกว่านี้... ไม่เห็นแก่ตัวกว่านี้คงพอให้อภัยได้ แต่คำพูดที่ดูเห็นแก่ตัวแบบเมื่อกี้น่ะ...จันทร์เจ้ารับไม่ได้ที่สุดเลย

       "ทำไม ฮึก ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้คะ? จันทร์เจ้ายังไม่หมดอายุขัยนะฮึก ครอบครัวจันทร์เจ้าก็มีให้กลับไปหา มีคนรอจันทร์เจ้าเยอะเลยนะ ฮืออ"

       "ของฉันก็มี!"

       "ถ้ามี ฮึก ก็กลับเข้าร่างตัวเองสิคะ มาเข้าร่างจันทร์เจ้าได้ไง?"

       "ก็ฉันตายแล้วไง! ไม่ได้แค่วิญญาณหลุดออกมาแบบเธอน่ะ!"

       "ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่สิคะ"

       "ถ้าได้ไปเกิดใหม่ ป่านนี้ฉันไม่หนีหัวซุกหัวซุนหรอก"

       อ่า...นั่นสินะ เขาเพิ่งจะบอกว่ายมบาลกำลังตามเขาอยู่นี่นา... จันทร์เจ้าได้แต่สะอื้นพร้อทกับคิดในใจแล้วก็นึกถึงลุงยมของเธอที่ตีหน้าโหดบ่อยๆ ด้วย

       "คุณป้ากลัวหรอคะ?" จันทร์เจ้าถามเสียงสั่น... ความคิดชั่วดีในหัวของเธอกำลังตีกันยุ่งในหัวไปหมดขณะที่สองตากำลังมองภาพของหญิงวัยกลางคนที่กำลังพยายามจะเข้าร่างของเธอ

       ส่วนดีบอกว่าให้เธฮต่อรอง... ถ้าได้เข้าร่างเธอจพทำบุญไปให้ป้าเขา

       แต่ส่วนไม่ดีกำลังบอกให้เธอเรียกลุงยมออกมารับผู้หญิงคนนี้ไป... เธอกำลังโดนวิญญาณนิสัยไม่ดีคุกคามอยู่

       "กลัวสิ ก่อนตายฉันไปขโมยทองมา ก่อนหน้านั้นก็หนีคดีอีกตั้งหลายคดี โดนจับไปจะตกนรกไปขุมไหนก็ไม่รู้!"

       หลังจากฟังที่ป้าเขาอธิบายมา...จันทร์เจ้าก็ได้แต่คิดในใจว่าคนแบบนี้ไม่สมควรช่วย ถ้าช่วยก็ไม่ต่างกับให้ความช่วยเหลือโจรเลย

       มือเล็กยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ แล้วตั้งสติทำใจแข็งแม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ใหญ่ก็ตาม แต่ถ้าเธอไม่ทำอะไรที่มันเด็ดขาด เธอไม่มีทางได้เข้าร่างแน่ๆ

       "แล้วทำไม...ทำไมตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ถึงไม่กลัวตกนรกล่ะคะ?"

       "แล้วแบบไหนมันรวยเร็วกว่ากันล่ะ?" คำตอบที่น่าตกใจทำให้จันทร์เจ้าตัดสินใจได้เด็ดขาดกว่าเดิม...

       "ถาป้าคิดแบบนี้...ก็ควรตกนรกแล้วแหละค่ะ" จันทร์เจ้าพูดเสียดังก่อนจะเดินเข้าไปผลักหญิงวัยกลางคนก่อนจะตะโกนเสียงดัง "ลุงยม!!!"

       

Talk1

ช่วงนี้ก็จะวุ่นวายหน่อย ทั้งฝ่ายคน ฝ่ายผี ตีกันไปหมด เดี๋ยวไรท์จะมาทีละฝั่งนะคะจะได้ไม่ต้องสลับไปมา

#จันทร์เจ้าเด็กผี

1 เม้น = 1 กำลังใจน้า