ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : FOURTEEN 100%
FOURTEEN
ผมไ้แ่นัุ่มยับอยู่หน้าห้อรวให่ แบฮยอนะเป็นอะไรมารึป่าวแ่ถ้าไม่เป็นอะไรมาุอาะให้แบฮยอนเ้าห้อรวให่ทำไม ผมำวามรู้สึนี้ไ้วามรู้สึที่แม่โรเียเลยแม่ผม็้อมาบีวิที่ห้อนี้
ถ้าแบฮยอนเป็นอะไรไปผมะไม่มีวันให้อภัยัวเอเลย ทำไมผมไม่มาูแบฮยอนให้เร็วว่านี้นี่ผมเป็นแฟนแบฮยอนนะทำไมวะทำไมถึไมู่แลแบฮยอนให้ีสอนเสร็แล้วทำไมไม่รีบมาหาแบฮยอนทำไมวะมึทำอะไรลไปไอ้านยอ ฮึ
น้ำาลูผู้ายอสามศอ่อยๆไหลออมา้วยวามเ็บปวทีู่แลนรัอัวเอไม่ี เาไ้แ่โทษัวเอรั้แล้วรั้เล่า
ปึ
ประูห้อรวให่เปิึ้นพร้อมับุอาที่เินออมาผมรีบวิ่ไปหาุอาทันที
"อารับแบฮยอนเป็นอะไรเาปลอภัยใ่ไหม"
ผมถามอย่าร้อนรน
"ใเย็นาน"
ุอาพูอย่าใเย็นแล้ววามือลที่ไหล่ผม ผมพอะรับรู้ไ้ว่าแบฮยอนะปลอภัย ็โล่อไปเปราะหนึ่
"แฟนเรานะไม่ไ้เป็นอะไรมาแ่วามันสูน่าะมาาวามเรียและนอนึนะเี๋ยวนอนให้น้ำเลือหมถุพรุ่นี้็ลับบ้านไ้แล้ว"
"อารับั้นย้ายแบฮยอนเ้าห้อวีไอพีเลย่าใ้่ายมาเ็บับผม"
ผมยิ้มออมาทันทีเมื่อรู้ว่าแบฮยอนแ่เพียวามันึ้นสูเท่านั้นแ่ผม้อรู้ให้ไ้เลยแบฮยอนเรียเรื่ออะไรนัหนาถึไ้เป็นนานี้
"หลานอาใปั้มริๆห้อวีไอพีแพนะ"
"ไหวรับอายัไแฟนผม็้อไ้สิ่ที่ีที่สุ"
ผมยัิ้วทีเล่นทีริให้อา
"อา็พูไปั้นนี่แฟนหลานรัยัไ็ฟรี"
"อาผมใปั้มนะเนี่ยฮ่าฮ่า"
"แ่นี้ิ๊บๆแล้วอนบออาารอานี่็ใแทบแย่นึว่าหัวใาเลือเียบพลัน"
"แ่ผม็บออาารามวามรินะรับ"
ใ่ผมพูวามริทุอย่าที่ผมเห็นแบฮยอน็อาเียน่อนะเป็นลมไป
"พูามวามรินะ็ใ่แ่เรานะใะพาลอาใไป้วยเลย"
อาหัวเราะำเบาๆ
"แหม็แฟนผมทั้น"
ผม็้อเป็นห่วธรรมาสิถูไหม
"เออระวันะแฟนเป็นนัเรียนนะระวัมีปัหาทีหลั"
อาเริ่มทำหน้าริั
"ผมรู้รับแ่ยัไผม็ไม่ไ้เป็นรูทั้ีวิอา็รู้มันแ่แป๊บเียวอาวาใเถอะรับ"
"อารู้ว่าานิีแล้วะทำอะไร็ระวัไว่แ่ยัไอา็้ออบุแฟนาน้วยนะ"
"อบุ???"
ผมเลิิ้ว้วยวาม อบุ อบุอะไรแบฮยอนวามันึ้น้ออบุทำไม
"็อบุที่ทำให้อาไ้เห็นน้ำาานไร้อเป็นเ็เีย"
"อาเห็น้วยเหรอ"
"เห็นสิอาไม่ไ้าบอยัไเี๋ยวอาไป่อนนะอาสั่พยาบาลไว้แล้ว"
"รับอา"
หลัาที่อาออไปไ้ไม่ถึห้านาทีพยาบาลับบุรุษพยาบาล็เ็นเียอแบฮยอนออมาาห้อผม็ไ้แ่เินามไปเ้าไปในลิฟ์แล้วึ้นไปั้นบนสุเพื่อไปที่ห้อวีไอพี
"เี๋ยวะมีพยาบาลเอาเสื้อผ้ามาให้นะะ"
พยาบาลสาวหันมาบอผมยิ่มๆผมยิ้มลับไปามมารยาท แ่วามริพยาบาลนนี้็น่ารัมาๆเลยนะเฮ้ยมเยๆไม่ไ้อบถ้าแบฮยอนรู้อนผมายเลย
"เออะทำอะไรรับ"
ผมหันไปถามบรุษพยาบาลที่เหมือนำลัะอุ้มแบฮยอน
"ะอุ้มนไ้ึ้นเียรับ"
"ผมัารเอีว่ารับ"
ผมไม่รอห้ใรอบ็เินไปอุ้มแบึ้นมาบนเียหน้าาเยทำไมใระมีปัหาับผมเหรอ เรในามสุล ปาร์้วย
พนาบาลับบุรุษพยาบาลทำหน้าๆแ่็ไม่มีใรพูอะไรแล้วพยาบาลอีน็เ้ามาพร้อมับรถเ็นที่มีถุน้ำเลือและอุปร์เาะเลือ
"ออนุาิให้น้ำเลือนไ้นะะ"
ผมพยัหน้ารับเบาๆ่อนะเินไปยืน้าๆแบที่ยัหลับอยู่ มอหน้านไ้ที่หลับสนิทนี้ผมเป็นถึั้นนี้แล้วรอพึ่ะบันแ่สามสัปาห์ว่าๆเอ
"นี่ือุอโรพยาบาลถ้านไ้ื่น่อยเปลี่ยน็ไ้ะ"
"รับอบุรับ"
ผมรับุมาวาไว้บนเีย้าๆแบฮยอน
"ยัไถ้ามีอะไรเรียไ้ลอนะะอัว่อนะ"
"รับ"
ผมยืนรอนทั้สามนออไปาห้อผม็เินไปหยิบเ้าอี้มานั่้าๆแบฮยอน ผมับมือแบฮยอนมาุมไว้แล้วลูบวนเบาๆ
"แบฮยอนถ้าุเป็นอะไรไปผมบ้าแน่ๆทำไมันนะถึไมู่แลัวเอีๆรัมานะรับรู้ไหม"
ผมุมพิเบาๆที่หลัมือแล้วเอื้อมมือไปปัไลผมบนหน้า
"ะเรียอะไรมามายัวแ่นี้หือ"
ผมุมพิลอีทีที่หน้าผาเนียน
ผมนึึ้นไ้ว่ายัไม่ไ้ลาใรเลยผมึหยิบโทรศัพท์ึ่นมาโทรหา ผู้อำนวยารเพื่ออลาสอวันแล้ว็โทรไปบอไอ้เฮุนให้ลาให้แบฮยอน้วย
50%
แบฮยอนหลับไปสี่ั่วโมไ้ โย่วเวลาที่แบฮยอนหลับผม็ลไปื้อนมื้อน้ำื้อนมผลไม้เอออทั้หมที่ผมื้อมาผมโทรถามอาแล้วว่าแบฮยอนสามารถินไ้
แล้ว็ลับไปเอาระเป๋านัเรียนแบฮยอนลับมาาโรเรียนแล้ว็แวะไปเอาเสื้อผ้าับี้าและอที่ำเป็นมาาอนโ
เปลือาอแบฮยอน่อยๆเปิึ้นผมรีบลุึ้นยืนแล้วเทน้ำในเหยือใส่แ้วทันทีเพราะอาบอไว้ว่าถ้าแบฮยอนื่นให้ื่มน้ำเยอะๆ เพื่อทแทนน้ำที่เสียไปใน่วที่หลับ
"แบฮยอนลุึ้น่อนนะรับื่มน้ำ่อน"
ผมเินมาหมุนที่ปรับเียรปลายเียให้มันปรับเป็นหสิบห้าอศา(สมับเป็นรูิ)พอที่แบฮยอนะนั่ไ้
ผมเินไปหยิบแ้วน้ำมาและหยิบหลอน้ำมาใส่แ้วเพื่อให้แบฮยอนู
"อบุรับพี่าน"
"เป็นอะไรทำไมไม่บอผมหือทำไมบอว่าแ่ปวหัวละรับ"
ผมเอามือไปวาบนหัวแบฮยอนแล้วลูบเบาๆ
"็ผมไม่อยาให้พี่านเป็นห่วนี่รับ"
แบฮยอนนู่ปาแล้วมอผม้วยแววาทีู่อ้อนๆมันน่านัพอรู้ว่าะโนุ็อ้อนทันทีเลยนะแล้วแบบนี้ใระุละ
"็เป็นหนัแบบนี้ิว่าพี่ไม่ห่วรึไรับทีหลัมีอะไร้อบอไม่ใ่มาปิันเ้าใไหม"
"ร๊าบป๋ม"
แบฮยอนอบ่อนะยับัวมาอเอวผมไว้แล้วเอาหัวุับอผมลูบหัวแบฮยอนเบาๆแล้วผละออ
"หิวรึยัรับพี่ื้อนมับผลไม่มาินรอท้อ่อนนี่สี่โมแล้วเี๋ยวอาหาร็มา"
"หิวแล้วรับพี่านื้ออะไรมามั่อะ"
"็มีสอว์เบอร์รี่ับบลูเบอร์รี่เ้ผลไม้แล้ว็น้ำเ้าหู้าำ"
"โหผมินเ้ับน้ำเ้าหู้ไ้้วยเหรอรับ"
"ไ้สิมันเป็นเ้ที่ใ่วามหวานาน้ำาลเทียมใส่น้ำาลริๆนิเียวส่วนน้ำเ้าหู้นี่็ไม่หวานมันะืๆ"
ผมร่ายรายละเอียให้แบฮยอนฟัวามริอนแรผม็ไม่รู้หรอระบแ่อาแนะนำมาว่ามันมีร้านที่ายอแบบนี้้วยผมเลยรีบออไปื้อมาเลย
"ั้นผมอินเ้นะรับ"
"ไม่ไ้รับอาหาระมาแล้วะินอหวาน่อนอาวไม่ไ้เอาเป็นสอว์เบอร์รี่ีว่านะรับเี๋ยวผมล้าใส่านให้"
"แล้วะถามทำไม"
ผมไ้ยินเสียแบฮยอนบ่นุ้ิ้็อที่ะำไม่ไ้็ถูถ้ามะไม่ให้เาินอย่าอื่นทำไมไม่เอาสอว์เบอร์รี่มาให้เลย
"พูอะไรนะผมไ้ยินนะ"
"ผมบอว่า รั ปาร์ านยอลที่สุเลย"
เป๋สิรับเอแบฮยอนเล่นมุแบบนี้ใส่เป๋เลยแ่ผม็พยายามีพลุทำหน้านิ่ไว้
"แล้วนี่ลเรียอะไรอาผมบอว่าุวามันึ้นสูเพราะเรียและนอนน้อย
มีอะรไหนเล่าให้ผมฟัสิ"
ผมถือานสอว์เบอร์รี่ที่ล้าเรียบร้อยแล้วมาให้แบฮยอนและถามำถามที่ผมาใมาั้แ่แบออาห้อรวให่ แบฮยอนมีท่าทีะัไปเล็น้อยแล้วหยิบสอว์เบอร์รี่เ้าปาือไม่ยอมอบผม
"แบฮยอนผมถามให้อบ"
ผมเสียนิ่ถามแบฮยอนเรื่อนี้มีีเรียสและริัมาถ้ามีอะไรที่หนัๆผมะไ้่วยไ้ยัไละ
"ือเรื่อเรียนนิหน่อยนะรับ"
" วิาอะไรทำไม้อเรียนานี้ทำไม่ไ้็ปรึษารูเาหรือไม่ให้ผมสอน็ไุ้รู้ไหมถ้าะวามันสูเพราะนอนน้อยุ้อนอนวันละไม่ถึสามั่วโมิอันนานๆ"
"ผมเออ"
"วิาอะไรแบฮยอน"
"เออ"
"ิรึป่าว"
"ือ"
แบฮยอนยัมีท่าทีอ้ำอึ้เหมือนไม่อยาอบ
"ใ่รึป่าว"
"รับ"
แบฮยอนอบเสียอ่อย
นี่แบฮยอนมีปัหาับวิาิเนี่ยนะเาทำารบ้านส่รบเวลาสอบะแนน็ออมาีลอแล้วะเรียอะไรนอะา
"เรื่อแ่ใ่ไหมแบฮยอน"
"รับ"
เห้อ!
ผมถอนหายใออมาหนัๆหนึ่ที สิ่ที่ผม้อารไม่ไ้อยาให้แบฮยอนเรียนานี้เลยไม่ไ้็ือไม่ไ้ะมาเรียอะไรผมยอมรับเลยสิ่ที่ไ้ยินมันทำให้ผมหุหินิหน่อย
"แบฮยอนผมไม่ไ้อยาใหุ้ริัับมันนานั้นไม่ไ้็ไม่เป็นไรอย่าเรีย"
๊อๆๆ
ผมหันไปมอที่ประูึ่มีเสียเาะา้านนอ่อมาประู็เปิออพร้อมับพยาบาลที่ถือเรื่อวัวามันามมา้วยพยาบาลที่ถือถาอาหารและอา
"อวัวามันนไ้หน่อยนะะ"
"รับ"
แบฮยอนอบลับไป้วยสีหน้าทีู่ไม่ีนัเพราะพึ่ถูผมุไป
"าินไ้ะนี่ืออาหารและยาหลัอาหารนะะ"
ผมรับถาอาหารมาาพยาบาลแล้วเินไปวาที่โ๊ะ่อนะเินลับมายืน้าๆแบฮยอน่อ
"วามันลแล้วนะะอีนิะเ้าสู่เ์ปิ"
"รับ"
"อัว่อนนะะ"
พยายาลทัู้่เินออไปโยไปลืมปิปรพูให้แ่อายัยืนอยู่
"ไละเราเป็นไบ้า"
อาผมเินเ้าไปถามแบฮยอนนิ่ๆ แบฮยอน็มีท่าทาเล็น้อยแ่็บอไปว่าีึ้นแล้วผม ผมละำอาเาิว่าแบฮยอนรู้ัเารึไนะไปทัแบบนั้น
"นี่แบฮยอนอาผมเอส่วนนี่แบฮยอนรับอา"
"สวัสีรับุอา"
แบฮยอนล่าวทัทายามประสาเ็มารยาที
"รับสวัสรับแบฮยอนแฟนเ้มานสินะแล้วนี่านยัไม่ไ้เปลี่ยนุให้เหรอหรือว่าพึ่ื่น"
"เออ็พึ่ื่นเมื่อี้รับ"
แบฮยอนอบไป
"อ๋อั้น็ทาน้วเสร็็รีบอาบน้ำนอนนะรับอาอยาให้วันนี้เรานอน่อนสี่ทุ่มไ้ไหม"
"ไ้รับ"
ผมออผาอบำอาแทนแบฮยอนถึไม่ไ้ยัไ็้อไ้ผมไม่ยอมให้แบฮยอนัำสั่หรอ
"โอเั้นเี๋ยวอามาเยี่ยมใหม่นะอย่าเรียมาพัผ่อนเยอะๆอาไปละ"
TALK
นี่เราูเป็นไรท์ที่ใร้ายนาที่ะทำให้แบป่วยหนัเลยเหรอโอมายยะเราเป็นไรท์นาฟ้า ำที่มีนบอว่าแบท้อือยัไม่มี NCะ ท้อับไม้ไผ่เหรอ 555 หยอๆ
อบอะที่มีนมาแสวามเห็นเยอะๆแบบนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น