ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนเสริม[◇ฮันเตอร์◇]
ผมื่อฮันเอร์ ิน รัเอรี ผมเป็นผู้สืบเื้อสายาบาปทั้สอ ือไพร์และรัเอรี เหุผลที่ผมอยู่ในรัเอรีนั้น็เพราะผมยัอายุไม่ถึ20ปีึไม่สามารถเ้าอยู่ในไพร์ไ้ เพราะหาผมเ้าไปอยู่ในไพร์็อยู่ในานะผู้นำระูลน่อไป แ่อีไม่ี่สัปาห์ผม็ะรบ20แล้ว ผมึอท่านพ่อย้ายมาเรียนที่โรเรียนเียวับเมที่เป็นเพื่อนสมัยเ็ และนอาเรียนผมยั้อารมาูแลว่าที่เ้าสาวอผม ใ่พวุรู้แล้วว่าเธอเป็นใร เธอือบุรสาวนเล็อระูลที่สืบเื้อสายมาาาาน เธอื่อ เลเวียธาน ิน ูอฟนีย์ เธอเป็นเ็สาวัวเล็น่ารั ในรั้แรที่ผมเอเธอผมรู้ยัไม่อยาเ้าใล้เธอ้วย้ำ เพราะแววาอเธอมันเย็นาราวับไร้ีวิ แ่พอไ้เอับเธอบ่อยเ้าผม็เริ่มเ้าหาเธอโยไม่รู้ัว เพราะหลใหลในวามใส่ในรอบ้าอเธอ และนิสัยที่เ็เี่ยวสมับเป็นนระูลาน ในอนนั้นผมที่อายุ17หลรัเ็อายุ12เ้าเ็มเปาเสี่ยิุนาไหนิูเถอะ เรียไ้ว่ารัแบบโหัวไม่ึ้น หลัาที่ผมเยเที่ยวมีวามสัมผัสับผู้หิมามาย ทำไไ้ผมเป็นัิวบัสเรื่อแบบนี้มันอยู่ในสายเลือ แ่ผม็อลั้นเพราะเธอ เธอทำให้ผมหลหัวปัหัวปำอยาับปล้ำทำเมียให้รู้แล้วรู้รอ แ่ถ้าทำแบบนั้นพ่อและพี่ายเธอาม่าผมแน่ๆ ผมึะรอให้เธอพร้อม และในวันหนึ่รอบรัวอเธอ็ย้ายไปที่เมือมนุษย์เพราะวามหวลูสาวอุอา ผมรู้ว่าเา้อารันผมออาเธอแ่ใระยอมแพ้ล่ะ ผมให้นามูเธออยู่ลอเวลา รับรู้ทุอย่าเี่ยวับเธอ เธออยาไ้อะไรผมหาให้เธอทุอย่า
แ่แล้ววันหนึ่นอผมลับมาพร้อม่าวร้าย ในวันที่เธออายุรบ14 เธอไ้หมั้นับไอ้อ์ายแนมนุษย์นั้น ่าวนั้นมันทำให้ผมลั่ ผมอยาะไป่ามัน ีร่ามัน ทำลายมัน ทำให้มันหายไปาีวิเธอ เธอเป็นอผมนเียว แ่ผม็ทำไม่ไ้เพราะถูท่านพ่อับล่ามไว้ในุใ้ิน เวลาราวับเป็น่วเวลาที่ผมนร ผมไม่ไ้่าวเี่ยวับเธอมันทำให้ผมแทบเป็นบ้า ผมอาระวาพยายามพัห้อุอยู่หลายรั้แ่็ไม่สำเร็ และในวันหนึ่ท่านพ่อ็มาปล่อยผมพร้อมับ่าวที่สุแสนะี เธอโนถอนหมั้นาไอ้อ์ายเฮวยและสิ่ที่ทำให้ผมีใือ เธอยอมรับารถอนหมั้นอย่าหน้าาเยนั้นทำให้ผมรู้ว่าเธอไม่ไ้รัมัน ผมึอท่านพ่อทันทีและ้วยวามสสารท่านพอึเราับท่านอานผมไ้เรียนที่เียวับเธอและอยู่บ้านเียวับเธอ ในวันนั้นผมแ่ัวนิที่ว่าสาวเห็น้อหลเพื่อไปอ่อยเธอ แ่ลับเป็นเมสอนที่ิับแทน แวบแรที่พบเห็นหน้าเธอใอผมสั่นระรัว้วยวามีใแ่พอไ้สบาที่มีแ่วามระมัระวั และรัเีย มันทำให้ผมโรธ โรธนแทบอยาะลาเธอึ้นห้อสั่สอนให้หลาบำ ยิ่น้ำเสียและวิธีพูที่ห่าเหินมันทำผมฟิว์านใ้พลัับเธอ แ่้อยอมรับว่าเธอน่าินมา ลิ่นหอม รสหวาน นทำให้ผมอยาะินเธอสะเี๋ยวนั้นแ่็ทำไม่ไ้ เพราะถ้าทำพ่อและพี่เธอระทืบผมมธรีแน่นอนผมึำใัฟันใ้มนสะให้เธอหลับแล้วรีบลับห้อไม่่มอารม์และในืนนั้นผม็นอนไม่หลับเพราะพอหลับาในหัวมันมีแ่ภาพอเธอร้อเรียผม้วยเสียราสะอื้น พอเ้าผมึรีบออาบ้านเพราะลัว ลัวใัวเอว่าะเผลอปล้ำเธอบนรถ ผมมาถึโรเรียนแล้วอำพราัวรอเธอมานเธอ เธอูหุหิแล้วเินไปมีเรื่อับผู้ายลุ่มหนึ่ราวอัศวิน่วยสาวาม ผมมอามเธอไปเียบๆ่อนะเลิอำพราัวแล้วเินไปอีทาแ่็มีผู้หิเินเ้ามาวาผมไว้ ผมเลิิ้วมอเธอ หน้าาธรรมาไม่โเ่น ผมยืนมอเธอนิ่ๆไม่พูไม่อบเธอเอื้อมมือมาะับผม็หลบแล้วเินไปหานบาน ผมุยธุระับนบานเสร็ผม็ไ้ยินเสียมาาลานประลอ ผมึเินเ้าไปูผม็เห็นุ๊าอผมำลัอัผู้หิที่วาผมเมื่อเ้านน่วม ผมเินล้วระเป๋าาเเินไปูผลานอุ๊าน้อย่อนะยยิ้มออมา แบบนี้ไผมถึรัเธอ ผมหันไปะะทัเธอแ่็พบว่าเธอำลัเหลือบามอไอ้เ้าายเฮวยนั้นอยู่ หรือเธอยัอาวร์มัน!! อารม์อผมปะทุึ้นอย่าห้ามไม่ไ้หลัเธอเินไปผม็หันไประทืบไอ้อ์ายเฮวยนั้นนนรอบ้าใยืนอึ้ พอระทืบนพอใผมึรีบไปัรอเธอที่ห้อพยาบาลเพราะผมรู้นิสัยเธอีว่าเป็นยัไ เธอูะใมาที่เห็นผมและะถอยหนี เธอหนีผมอีแล้ว แ่ใระให้หนีล่ะ ผมใ้มนร์ให้เธอลอยมาหาแล้วอเธอไว้พร้อมลโทษเธอ้วยูบที่แสนหวานพร้อมย้ำรอยที่ลำอให้ัเน เธอูหวาลัว ึ่ผมพอใับมัน ยิ่เธอหวาลัวเธอยิ่เป็นอผม่ายึ้น ผมปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้วปล่อยให้เธอพัผ่อน ส่วนผม้อไปัารไอ้สารเลวนั้นให้บ เธอเป็นอผม และเป็นลอไป ใรหน้าไหนแย่เธอไปผม่าไม่เลี้ยแน่นอน
แ่แล้ววันหนึ่นอผมลับมาพร้อม่าวร้าย ในวันที่เธออายุรบ14 เธอไ้หมั้นับไอ้อ์ายแนมนุษย์นั้น ่าวนั้นมันทำให้ผมลั่ ผมอยาะไป่ามัน ีร่ามัน ทำลายมัน ทำให้มันหายไปาีวิเธอ เธอเป็นอผมนเียว แ่ผม็ทำไม่ไ้เพราะถูท่านพ่อับล่ามไว้ในุใ้ิน เวลาราวับเป็น่วเวลาที่ผมนร ผมไม่ไ้่าวเี่ยวับเธอมันทำให้ผมแทบเป็นบ้า ผมอาระวาพยายามพัห้อุอยู่หลายรั้แ่็ไม่สำเร็ และในวันหนึ่ท่านพ่อ็มาปล่อยผมพร้อมับ่าวที่สุแสนะี เธอโนถอนหมั้นาไอ้อ์ายเฮวยและสิ่ที่ทำให้ผมีใือ เธอยอมรับารถอนหมั้นอย่าหน้าาเยนั้นทำให้ผมรู้ว่าเธอไม่ไ้รัมัน ผมึอท่านพ่อทันทีและ้วยวามสสารท่านพอึเราับท่านอานผมไ้เรียนที่เียวับเธอและอยู่บ้านเียวับเธอ ในวันนั้นผมแ่ัวนิที่ว่าสาวเห็น้อหลเพื่อไปอ่อยเธอ แ่ลับเป็นเมสอนที่ิับแทน แวบแรที่พบเห็นหน้าเธอใอผมสั่นระรัว้วยวามีใแ่พอไ้สบาที่มีแ่วามระมัระวั และรัเีย มันทำให้ผมโรธ โรธนแทบอยาะลาเธอึ้นห้อสั่สอนให้หลาบำ ยิ่น้ำเสียและวิธีพูที่ห่าเหินมันทำผมฟิว์านใ้พลัับเธอ แ่้อยอมรับว่าเธอน่าินมา ลิ่นหอม รสหวาน นทำให้ผมอยาะินเธอสะเี๋ยวนั้นแ่็ทำไม่ไ้ เพราะถ้าทำพ่อและพี่เธอระทืบผมมธรีแน่นอนผมึำใัฟันใ้มนสะให้เธอหลับแล้วรีบลับห้อไม่่มอารม์และในืนนั้นผม็นอนไม่หลับเพราะพอหลับาในหัวมันมีแ่ภาพอเธอร้อเรียผม้วยเสียราสะอื้น พอเ้าผมึรีบออาบ้านเพราะลัว ลัวใัวเอว่าะเผลอปล้ำเธอบนรถ ผมมาถึโรเรียนแล้วอำพราัวรอเธอมานเธอ เธอูหุหิแล้วเินไปมีเรื่อับผู้ายลุ่มหนึ่ราวอัศวิน่วยสาวาม ผมมอามเธอไปเียบๆ่อนะเลิอำพราัวแล้วเินไปอีทาแ่็มีผู้หิเินเ้ามาวาผมไว้ ผมเลิิ้วมอเธอ หน้าาธรรมาไม่โเ่น ผมยืนมอเธอนิ่ๆไม่พูไม่อบเธอเอื้อมมือมาะับผม็หลบแล้วเินไปหานบาน ผมุยธุระับนบานเสร็ผม็ไ้ยินเสียมาาลานประลอ ผมึเินเ้าไปูผม็เห็นุ๊าอผมำลัอัผู้หิที่วาผมเมื่อเ้านน่วม ผมเินล้วระเป๋าาเเินไปูผลานอุ๊าน้อย่อนะยยิ้มออมา แบบนี้ไผมถึรัเธอ ผมหันไปะะทัเธอแ่็พบว่าเธอำลัเหลือบามอไอ้เ้าายเฮวยนั้นอยู่ หรือเธอยัอาวร์มัน!! อารม์อผมปะทุึ้นอย่าห้ามไม่ไ้หลัเธอเินไปผม็หันไประทืบไอ้อ์ายเฮวยนั้นนนรอบ้าใยืนอึ้ พอระทืบนพอใผมึรีบไปัรอเธอที่ห้อพยาบาลเพราะผมรู้นิสัยเธอีว่าเป็นยัไ เธอูะใมาที่เห็นผมและะถอยหนี เธอหนีผมอีแล้ว แ่ใระให้หนีล่ะ ผมใ้มนร์ให้เธอลอยมาหาแล้วอเธอไว้พร้อมลโทษเธอ้วยูบที่แสนหวานพร้อมย้ำรอยที่ลำอให้ัเน เธอูหวาลัว ึ่ผมพอใับมัน ยิ่เธอหวาลัวเธอยิ่เป็นอผม่ายึ้น ผมปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้วปล่อยให้เธอพัผ่อน ส่วนผม้อไปัารไอ้สารเลวนั้นให้บ เธอเป็นอผม และเป็นลอไป ใรหน้าไหนแย่เธอไปผม่าไม่เลี้ยแน่นอน
--------บ-----------
เอามาฝาอีอน่าาา
อนนี้เป็นเรื่อราวอฮันเอร์ พระเอเราหึโห หึแรมา แ่เหลือบมอ็ไม่ไ้ เาหวอเา5555
อิมเมอนพระเอโหโมเพราะนาเอเหลือบมอพวัวเอ แ่เฮียแเล่นระทืบแ่อ์าย555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น