treasury

ลำดับตอนที่ #3 : frenzied

Characters from fiction  ; w a l k o v e r .

a p p l i c a t i o n

" เฮ้ ยาหยี อย่าทำท่าทางน่ากลัวแบบนั้นได้มั้ย คุณรู้รึเปล่า ว่าหัวใจของผมสั่นไหวไปหมดแล้วนะ "

" แบบนั้นล่ะครับยาหยี เสียงของคุณเพราะดีออกนะ 

แหกปากร้องออกมาดัง ๆ ให้เท่ากับที่คุณปากเก่งไปเมื่อครู่นี้เลยนะ "

บทที่ต้องการ : others - มือซ้ายของทีม Velociraptor

ชื่อ TH | ENG : นาธาเนียล ชาฮาน | Nathaniel Shahan

โค้ดเนม TH | ENG : โจ๊กเกอร์ | Joker

▸ โค้ดเนมโจ๊กเกอร์ในที่นี้คือโจ๊กเกอร์ที่มาจากไพ่ มีตำนานและประวัติความเป็นมาเรื่องของไพ่ ได้พูดถึงไพ่โจ๊กเกอร์เอาไว้ว่าถูกคิดค้นขึ้นโดยชาวอมเมริกันประมาณปี ค.ศ. 1865 ซึ่งตอนนั้น ตั้งชื่อว่า ไพ่ยูเคอร์ (Euchre) ในแบบอัลเซเชียน และต่อมาก็เรียกเพี้ยนเป็น Juker จนกลายเป็น Joker ในที่สุด

บนไพ่โจ๊กเกอร์ทั้ง 2 ใบในสำรับจะมีรูปแบบที่แตกต่างกันออกไปอย่างหลากหลาย ส่วนใหญ่ใบหนึ่งจะเป็นโจ๊กเกอร์ขาวดำ และอีกใบหนึ่งก็จะเป็นสี  ซึ่งในเวลาเล่นไพ่ โจ๊กเกอร์ก็จะมีความหมายหรือแต้มที่ไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่ไพ่และเกมที่เล่น เช่น อาจจะแทนไพ่ที่มีแต้มสูงสุด หรือเป็นไพ่ที่มีแต้มเป็นศูนย์ในการเล่นไพ่ป๊อก เป็นต้น และในบางเกมเมื่อไพ่โจ๊กเกอร์ปรากฏขึ้นมา ก็ไม่อาจจะคาดเดาไม่ได้ว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นหรือแย่ลงเพราะไพ่โจ๊กเกอร์จะนับเป็นแต้มอะไรก็ได้ จึงเปรียบเหมือน ไพ่ตาย ทั้งฝ่ายที่ถือไพ่โจ๊กเกอร์และฝ่ายตรงข้าม เกมไพ่ที่มีไพ่โจ๊กเกอร์เป็นตัวแปร ส่วนใหญ่จะเป็นเกมของต่างประเทศ เช่น ในการเล่นเกมอย่างโปกเกอร์ (Poker) ไพ่โจ๊กเกอร์สามารถใช้แทนไพ่อื่นๆได้ทุกใบ ในขณะที่เกมไพ่ของไทย ไพ่โจ๊กเกอร์มักถูกนำไปใช้แทนไพ่ใบอื่นในสำรับ หรือแทนไพ่หายาก

นอกจากจะเป็นส่วนหนึ่งของการเล่นเกมไพ่รูปแบบต่างๆแล้ว ในเรื่องของโหราศาสตร์ ไพ่โจ๊กเกอร์ก็มีเป็นไพ่ใบสำคัญของการทำนายดวงด้วยไพ่เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นไพ่ทาโรต์ ไพ่ยิปซี หรือไพ่ป๊อก ซึ่งความหมายเมื่อเปิดไพ่ใบนี้ออกมาในการทำนายดวงชะตาก็คือ สิ่งที่ไม่สามารถคาดเดาได้หรือสิ่งที่อยู่เหนือความควบคุมนั่นเอง และอีกนัยหนึ่งก็ตีความได้ว่า อะไรจะเกิดก็ให้กันเกิด  เหล่านี้เป็นต้น ในส่วนของภาพโจ๊กเกอร์บนหน้าไพ่นั้น ก็มีทั้งแบบขาวดำและแบบมีสีสัน และมีหลากหลายรูปแบบตามจินตนาการของแต่ประเภทของไพ่  เช่น ภาพโจ๊กเกอร์ถือไพ่ใบอื่นไว้ในมือ  โจ๊กเกอร์เล่นดนตรี ในขณะที่ไพ่โจ๊กเกอร์สีดำส่วนใหญ่ จะมีลักษณะเหมือนโจ๊กเกอร์ที่เป็นตัวร้าย ปีศาจ ไม่รู้สึกถึงความเป็นมิตรแบบไพ่โจ๊กเกอร์สี 

▸ ในอีกมุม หากกล่าวถึงความรักแล้วล่ะก็ Joker ไพ่ใบนี้ในมุมความรักแล้ว มันไม่ได้หมายความว่ารักหลอกลวงรักเล่น ๆ หรือรักไม่จริง แต่มันหมายถึงรักที่ทุ่มเทพยายามทำทุกอย่างให้คนรักมีความสุขยิ้มได้หัวเราะได้สดใสเมื่ออยู่กับเราแม้บางทีตัวเจ้าดวงที่เป็น Joker เองจะมีปัญหรือเรื่องทุกข์ใจเหนื่อยใจอะไรอยู่ แต่ก็จะปกปิดปิดบังเอาไว้ไม่ให้คนรักของตนรู้ และทำทุกอย่างให้เขามีความสุขที่สุด เป็นทุกอย่างให้เธอคนนั้นได้ หน้ากากของ Joker ไม่ได้หมายถึงคนหลายหน้าครับแต่หมายถึงคนที่เป็นได้ทุกบทบาท เพื่อให้คนๆนึงมีความสุข : เพราะว่าที่มาของ Joker คือ เมื่อสมัยก่อนในฝรั่งเศส หรือหลาย ๆ ประเทศที่ในวังมีการเเสดงให้คนในวังดูเพื่ออารมณ์ขัน Joker คือตัวตลก ที่ต้องคอยทำอย่างเพื่อให้ทุกคนรู้สึกบันเทิง แต่ภายใต้หน้ากากนั่นอาจมีความจริงจังหรือมีภาระหน้าที่ที่ต้องแบกต้องทำเอาไว้อยู่มากมาย เพื่อคนรัก เพื่อครอบครัว เพื่อการใช้ชีวิตในแต่ละวันของเขาเอง เขาต้องเป็นได้ทุกอย่างทำได้ทุกอย่างเพราะ Joker เมื่อใส่หน้ากากไหนก็จะเป็นสิ่งนั่นได้มันหมายถึงคนที่ต้องทำงานหลายอย่างเกิดมาเพื่อเป็นหลายบทบาทหน้าที่ก็ได้เพื่อปากท้องตัวเองหรือมีคนข้างหลังต้องดูเเล คนคนนี้ทำงานหนัก อันนี้คือความหมายปกติหลัก ๆ ค่ะ แต่ถ้าลึกกว่านั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับคำถามและไพ่ที่ขึ้นมาคู่กันด้วยว่าภายใต้หน้ากากนั่นเขาจะเป็นอย่างไร.... 

▸ credit ; X X

แก๊ง | ทีม : Dinosaur Mafia . | Velociraptor

อายุ : 25 ปี (เขาเรียนช้ากว่าคนอื่นไปปีหนึ่ง เนื่องจากปัญหาในตอนที่ยังเด็ก ทำให้อายุมากกว่าคนในชั้นปีเดียวกันไปหนึ่งปี)

ชั้นปี : ปี 6

ส่วนสูง / น้ำหนัก : 187 เซนติเมตร / 78 กิโลกรัม

วันเกิด : 20 ธันวาคม

กรุ๊ปเลือด : บี (B)

รูปร่างหน้าตา : 

นาธาเนียล ชาฮาน บุรุษเพศเจ้าของเรือนกายกำยำดั่งนักรบ สรีระร่างกายที่ดูทั้งสูงและแข็งแรง บรรยากาศรอบ ๆ ตัวของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายของปริศนามากมายฟุ้งกระจาย น่าแปลกที่ชายผู้นี้มักมีกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ซึ่งชวนให้หลงใหลได้เสมอ กระนั้นในบางครั้ง มันก็มักจะปนมากับกลิ่นบุหรี่และกลิ่นอ่อน ๆ ซึ่ง... เป็นกลิ่นที่อ่อนมากจริง ๆ นั่นแหละ บางครั้งผู้คนก็ได้กลิ่นของมันแค่วินาทีเดียวแล้วก็หายไป นั่นทำให้พวกเขาเกิดข้อสงสัยข้องใจมากมาย แต่แล้วไม่ได้นานนักก็หายสงสัยไปเสียอย่างนั้น คงเพราะสิ่งดึงดูดคือรูปร่างหน้าตาของเขามากกว่า—ใบหน้าของนาธาเนียลมักเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา แต่กลับเป็นคนที่ลึกลับน่าค้นหา เพราะการวางตัวที่ไม่เคยเปิดเผยเรื่องส่วนตัวอะไรออกไป และอีกหลาย ๆ อย่างที่ทำให้ภาพลักษณ์ของเขาดูราวกับ...ซาตาน คงจะเป็นอย่างนั้น เพราะมันเป็นกลิ่นอายของความน่าหลงใหลปะปนไปกับชายหนุ่มลึกลับน่าค้นหานี่นะ

ดวงตาสีมาเจนต้าเรืองรอง นั่นคงเป็นสิ่งแรกที่ผู้คนมักจะสังเกตเห็น มันเป็นสีตาที่โดดเด่น มีเสน่ห์ คมสวย และเย้ายวน หรืออาจจะเป็นสรีระร่างกายกำยำสูงใหญ่แฝงด้วยความปราดเปรียวดุจหมาป่า ลาดไหล่มั่นคงน่าพาดพิง กล้ามเนื้อประปรายอยู่ทั่วร่าง ที่ทำให้เขาดูโดดเด่นท่ามกลางหมู่ผู้คน แต่กระนั้นนาธาเนียลก็ไม่ใช่ผู้ชายกล้ามโตอะไร มันอยู่ในระดับพอดี ๆ กับตัวเขาเสียมากกว่า เรือนผมของเขาเป็นสีดำขลับหยักศกเล็กน้อยนุ่มน่าสัมผัส จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหนาได้รูป ข้อกระดูกบนหลังมือและหลังเท้าที่เห็นเป็นเส้นนูนขึ้นมาอย่างชัดเจน บนท่อนแขนทั้งสองก็ยังมีร่องรอยของเส้นเลือดใหญ่ที่นูนขึ้นมาให้เชยชมเล็ก ๆ แสดงถึงความแข็งแกร่งอันน่าภาคภูมิ เขาเป็นคนผิวสีแทน ( ผิวแทนในที่นี้คือไม่ได้หมายความว่าเป็นคนผิวดำคล้ำไปเลยนะคะ เทียบกับเมจที่ใกล้เคียงก็ประมาณนี้ค่ะ click ก็คือไม่ใช่คนขาวจัด ขาวน้ำผึ้ง แต่ค่อนไปทางสีแทนเล็ก ๆ น่ะค่ะ ;w; ) แต่ผิวกายที่อยู่ภายใต้สาบเสื้อก็ไม่ได้เรียบเนียนเหมือนกับมือเท้า และคอที่แลบออกจากเนื้อผ้านัก มันมีรอยแผลเป็นมากมา และอีกอย่างนาธาเนียลสักอยู่สามตำแหน่ง ตำแหน่งแรกคือกลางอก ที่สักเป็นรูปไม้กางเขนขนาดปานกลาง แต่ก็ค่อนข้างโดดเด่นทีเดียว เวลาที่เขาถอดเสื้อออกน่ะ และอีกตำแหน่งก็คือสะบักบ่าข้างขวา—ซึ่งตำแหน่งนี้นาธาเนียลพยายามจะลับอยู่ แต่มันก็ลบไม่หมด แล้วเขาก็ดูจะไม่ปลื้มรอยสักตรงนี้เหมือนกับที่กลางอกด้วย มันเป็นตัวเลขอะไรสักอย่าง ซึ่งก็คือ 'A016' นั่นเอง แต่ตอนนี้มันก็กลายเป็นแผลเป็นไปครึ่งหนึ่งแล้ว เพราะการพยายามจะลบของเขานั่นแหละ ส่วนตำแหน่งสุดท้ายนั้นเป็นการสักเพื่อปิดรอยแผลเป็นเล็ก ๆ เท่านั้น นาธาเนียลบูรณะมันให้กลายเป็นรอยสักรูปไม้กางเขนบนโหนกแก้มข้างซ้าย ซึ่งแม้จะเป็นรอยสักเล็ก ๆ แต่ตรงนั้นนั่นแหละ ที่โดดเด่นที่สุดเลยล่ะ

นาธาเนียลมีสไตล์การแต่งตัวที่ดีมากทีเดียวโดยสไตล์ส่วนใหญ่ของเขาส่วนมากแล้วจะเป็น Swag Style ( สามารถดูอิจเมจและการแต่งกายคร่าว ๆ ได้ที่นี่เลยค่ะ click )  ที่ส่วนมากแล้วเป็นการ Mix & Match ระหว่างเครื่องแต่งกายสไตล์ Hip – Hop กับไอเทม Sport เข้ากันอย่างลงตัว เช่น เสื้อฮู้ดสีขาวแบบมีหมวกกับกางเกงยีนส์ขาด ๆ สีดำ รองเท้าผ้าใบ และกระเป๋าเป้ ซึ่งสิ่งที่นาธาเนียลใส่มักจะเน้นไปทางสไตล์ และการเคลื่อนไหวง่าย ๆ มากกว่า เขาไม่ชอบเสื้อตัวใหญ่โคร่งนัก แต่ก็ไม่ซีเรียสอะไรถ้าจะใส่ เพราะถึงยังไง แก้ผ้าไปเขาก็หล่ออยู่ (...) และสไตล์อีกอย่างของนาธาเนียลก็คือของแบรนด์เนมต่าง ๆ ที่จับเข้ามามิกซ์กันอย่างลงตัว เน้นไปทางเฉดสีดำ น้ำเงิน ขาว เทา เป็นส่วนใหญ่ แต่สีอื่น ๆ ก็มีปนมาบ้างเหมือนกัน แล้วแต่อารมณ์ตอนอาบน้ำเสร็จนั่นแหละ ว่าวันนี้อยากใส่สีอะไร เดี๋ยวสไตล์การจับเข้าคู่กันก็จะตามมาเองนั่นแหละ...

เขาเจาะหูอยู่ค่อนข้างมาก โดยเฉพาะข้างซ้ายที่เจาะเรียงตามปีกหูลงมาถึงสี่รู และใส่จิวเหล้กสีดำเรียบ ๆ ไม่มีลวดลาย ส่วนหูข้างขวา เขาเจาะแค่ตรงติ่งหู และห้อยจิวโลหะรูปไม้กางเขนสีดำไร้ลวดลายใด ๆ เหมือนกัน ทั้งนี้ทั้งนั้น ที่มีรูปไม้กางเขนติดตัวนาธาเนียลเยอะแบบนี้ก็ไม่ได้แปลว่าเขามันพวกคลั่งศาสนาหรอก เขาแค่คิดว่ามันเป็นสไตล์อย่างหนึ่งเท่านั้น และถ้าใครจะไปด่าว่านาธาเนียล ตัวเขาก็คงจะยิ้ม แล้วพูดออกไปว่า "ยาหยี นี่มันร่างกายของผมนะ ผมจะทำอะไรก็ได้ เพราะฉะนั้นอย่าเสือ_กสิครับ" อะไรแบบนั้นเลย และเครื่องประดับอีกอย่างของนาธาเนียลก็คือนาฬิกาข้อมือเท่านั้น นอกเหนือไปจากนี้เขาก็ไม่ได้ใส่อะไรอีกเลย

ลักษณะการพูด : นาธาเนียลมีน้ำเสียงนุ่มทุ้ม และออกจะแหบพร่าเล็ก ๆ นั่นทำให้เสียงของเขาฟังดูเซ็กซี่ยั่วยวนกว่าคนอื่น ๆ เล็กน้อย แต่ในอีกมุม มันก็กลับดูกวนประสาทจนน่ายิงทิ้ง สรรพนามที่นาธาเนียลจะใช้เรียกคนอื่นก็มีแค่ "ผม/คุณ" หรือ "คุณ(ชื่อ)" / "คุณ(ตำแหน่งยศ)" เท่านั้น ทว่านั่นก็สำหรับอะไรที่เป็นทางงการหน่อย ๆ แต่ถ้าตั้งใจจะกวนใครจริง ๆ เป็นคนสนิท หรือศัตรู (ที่เขาอยากจะกวนโอ๊ยใส่น่ะนะ...) สรรพนามที่เขาใช้ก็จะเป็น "ยาหยี" แทน ซึ่งมันสามารถเป็นได้บ่อยกว่าคำเรียกข้างต้นมาทีเดียว คงเพราะเจ้าตัวดูเป็นคนอารมณ์ดีตลอดเวลา เลยเรียกใครอื่นแบบนั้นบ่อย ๆ ล่ะมั้ง นอกจากนี้นาธาเนียลยังพูดจาสุภาพมากอีกด้วย เขามีหางเสียงติดห้อยมาตลอด ถ้อยคำและน้ำเสียงก็หวาน เว้นแต่ในบางครั้งรูปประโยคกลับเป็ยหอกแหลมอะไรอย่างนั้นเลยล่ะ... อ่า ใช่ นาธาเนียลด่าคนด้วยคสามสุภาพและน้ำเสียงหวาน แต่ก็แฝงไปด้วยความเจ็บแสบไม่น้อยเลยล่ะ

▸ example 1 ;

"...ตามนั้น ไม่ทราบว่ามีใครมีข้อเสนออะไรรึเปล่าครับ" จบคำบรรยายของหัวหน้าทีมจัดครั้งนี้ ทุกคนภายในห้องก็เงียบสนิท บรรยากาศดูเคร่งเครียดไปหมด เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้มันทำให้ใครหลาย ๆ คนเป็นกังวลไปหมด

เกิดเหตุระเบิดใกล้ ๆ นี้ ซึ่งสาเหตุดูเหมือนกับการวางแผนของใครสักคน แม้จะไม่มีผู้บาดเจ็บ แต่นั่นก็ดูจะเป็นการข่มขู่ที่กล้ามากของศัตรู พวกนั้นไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย... ดังนั้นแล้ว ทีมของเขาจึงต้องวางแผนที่จะต้องลงมือ และจัดการเสียให้ได้

อ่า... บอกไปแล้วสินะ ว่าบรรยากาศในตอนนี้น่ะ ค่อนข้างจะซีเรียสเลย แต่ว่านะ...

"ครับ ๆ คุณหัวหน้า ผมว่าผมมีข้อเสนอนิดหน่อย" นาธาเนียลเป็นคนเดียวที่เอ่ยขึ้น พร้อมกับยกมือ ซึ่งมันทำให้ผู้คนมากมายหันไปมอง ราวกับกำลังสงสัย ว่าคนอย่างเขามีข้อเสนออะไรกันแน่ "อา... ผมว่าคุณไม่เหมาะกับเสื้อเชิ้ตสีขาวเอาซะเลยนะครับคุณหัวหน้า วันนี้หน้าม้าแตกด้วย แนะนำให้ลองจัดผมใหม่นิด ๆ หน่อย ๆ นะครับ เดี๋ยวก็กลับมาหล่อเหมือนเดิมแน่นอน" นาธาเนียลยิ้ม แต่คนเป็นหัวหน้ากลับไม่ได้ยิ้มด้วย เช่นเดียวกันกับคนอื่น ๆ

ก็นะ นั่นมันนอกเรื่องเต็ม ๆ เลยนี่ แถมเล่นกวนประสาทกันในเวลาที่คนอื่นเขาเครียดจะตายอยู่แล้วด้วย

"นาธาเนียล ผมว่าคุณเองก็ควรจะนำเสนออะไรที่มันดูเป็นประโยนช์มากกว่านี้นะ" คนเป็นหัวหน้าเอ็ด

"อะไรล่ะครับ อย่างเช่นแนะนำเว็ปขายเสื้อผ้าออนไลน์น่ะเหรอ แบบนั้นผมก็..."

"ผมกำลังอยากให้คุณหุบปากน่ะ ถ้าไม่สามารถให้คำแนะนำอะไรได้เลย" อีกฝ่ายพูดแทรกเสียงขุ่น แต่นั่นกลับทำให้นาธาเนียลหัวเราะน้อย ๆ พร้อมกับส่ายหัวยิ้ม ๆ ก่อนจะเอ่ยอีกครั้ง

"ยาหยีครับ อย่าดุดันแบบนั้นสิ ผมเป็นมือซ้ายของคุณนะ ดุแบบนั้นแล้วผมจะร้องไห้ซบอกใครดีล่ะเนี่ย" คำพูดที่ดูเหมือนกับจะไม่สำนึกเท่าไหร่หลุดออกมาจากปากของเขา ซึ่งฝ่ายตรงข้ามก็ทำได้แค่ถอนหายใจ แล้วเปิดหัวข้อการประชุมต่อไป เพราะรู้ดีว่าถ้ายิ่งต่อปากต่อคำ ตัวเขาก็ขะยิ่งปวดหัวมากขึ้น และมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นแน่

▸ example 2 ;

อากาศในวันนี้ดีมาก ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ลมเย็นสบาย และมีแค่แสงแดดอ่อน ๆ เล็ดลอดหมู่เมฆาลงมาเท่านั้น นาธาเนียลที่นั่งแช่อยู่ในร้านกาแฟมาเกือบชั่วโมงแล้วหลับตาลง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ราวกับต้องการจะดื่มด่ำกับบรรยากาศแบบนี้ต่อไปนาน ๆ ทว่าไม่นานนัก เขาก็ต้องลืมตาขึ้น เพราะกาแฟแก้วที่สองที่เขาได้สั่งไปมาเสิร์ฟแล้ว

"ขอบคุณครับ" เขาเอ่ยกับพนักงานสาวคนนั้น ซึ่งเธอก็ดูจะปลื้มเขาไม่น้อยเลยล่ะ "คุณครับ จ้องผมขนาดนั้นมันไม่ดีนะ ผมเองก็เขินเป็นเหมือนกัน คุณกำลังทำให้หัวใจของผมสั่นไหวไปหมดแล้ว"

"เอ่อ..." พอถูกเอ่ยหยอดเข้าไปแบบนั้น อีกฝ่ายก็ถึงกับทำตัวไม่ถูก เธอมองซ้ายมองขวา ก่อนจะก้มหน้าลง แล้วเอ่ยบ้าง "ขะ... ขอโทษนะคะ ถ้าทำให้ไม่สบายใจล่ะก็..."

"เปล่าครับ ถึงจะเขิน แต่ผมก็ยินดีจะให้คุณมองผมแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ นะ" นาธาเนียลหัวเราะ ก่อนจะหยิบนามบัตรส่วนตัวออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วส่งให้แม่สาวคนนั้น "ให้เผื่อเอาไว้น่ะครับ ถ้าคุณอยากจะทำความรู้จักกับผมแล้วล่ะก็..." เขาขยิบตา ในขณะที่อีกฝ่ายหน้าแดงซ่านไปหมดแล้ว "ติดต่อกลับมาได้เลยนะครับ"

หญิงสาวพยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะรับนามบัตรของเขาไป

โดยที่เธอไม่รู้อะไร... นาธาเนียลเล่นแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้ว แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจผู้ติดต่อแปลกหน้านักด้วย ส่วนใหญ่ก็ค่อนข้างจะเมินเลยล่ะ เพราะเบอร์ติดต่อที่เขาให้คนอื่นไปเพื่อที่จะหยอดคำหวาน มันเป็นของโทรศัพท์มือถือสำรองอีกเครื่อง ที่เขาก็สนใจบ้าง ไม่สนใจบ้าง ในขณะที่เครื่องหลักมีไว้ติดต่อกับหัวหน้าทีม และคนในแก๊งค์โดยตรง

▸ example 3 ;

ร่างสูงใหญ่วิ่งเข้าไปหลบอยู่ภายในโกดังแห่งหนึ่ง อันเป็นสถานที่เก่ารกร้างที่เงียบสงัด เขารีบหาที่ซ่อนตัว ในขณะที่ใครอีกคนหนึ่งวิ่งตามเข้ามา... นาธาเนียล นาธาเนียล ชาฮานมาช้าไปเพียงสองนาที แต่ศัตรูก็หาที่หลับซ่อนตัวได้แล้ว ภายในโกดังเก็บของเก่า ๆ นี่ เขาพยายามปิดปากให้เงียบสนิท ในขณะที่เสียงฝีเท้าของนาธาเนียลดังก้องอยู่ไม่ไกล

ดวงตาสีมาเจนต้าของนาธาเนียลหาดมองไปทั่ว ดวงหน้าของเขาแย้มยิ้ม เมื่อไม่พบใครเลย

อา... แบบนี้สิ ถึงจะสนุก ศัตรูที่ดิ้นรนได้มากขนาดนี้สิ ท้าทายดีออก ถึงจะมีส่วนน่ารำคาญเล็ก ๆ ก็เถอะ...

"เฮ้ ยาหยี ออกมาเถอะ ผมคิดถึงคุณจะแย่อยู่แล้วนะ เล่นแบบนี้มันทำให้ผมเป็นกังวลนะรู้รึเปล่า... คุณกำลังทำให้ผมเสียเวลา และถ้าเสียเวลาไป เจ้านายของผมคงต้องดุผมอีกแน่เลย" เขาแผดเสียง ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่เสียงที่ปลุกเร้าให้ศัตรูเผยตัวออกมาได้เลย

นาธาเนียลไล่ต้อนเขาจนจนมุม และเขาก็ต้องซ่อนตัวอยู่แบบนี้...จนกว่าฝ่ายนั้นจะออกไป เพราะถ้าขยับแม้แต่นิดเดียว ฝ่ายนั้นก็อาจจะได้ยินเสียงของเขาเอาได้ เพราะตอนนี้เป็นตอนกลางคืน แถมบรรยากาศรอบ ๆ ก็เงียบสงัดมากนี่นะ...

ชายหนุ่มคิด ก่อนจะกลืนน้ำลาย และพยายามจะหาวิธีอื่น—ซึ่งอาจจะเป็นการค่อย ๆ ขยับตัวออกไปโดยระวังไม่ให้เกิดเสียงมากที่สุดก็ได้ เขากลืนน้ำลายดังเอื้อก ในขณะที่จ้องมองร่างของนาธาเนียล ที่ยืนอยู่กลางโกดัง แล้งตะโกนเรียกหาเขา ในขณะที่เขาซ่อนตัวอยู่หลังเคาเตอร์ไม่ไกลนัก

ทว่าในตอนที่เขาหลับตาลงไปครู่หนึ่งเพราะฝุ่นเข้าตา พอลืมตาขึ้นมาอีกที เขาก็ไม่พบร่างของนาธาเนียลยืนอยู่ที่เดิมแล้ว นาธาเนียลหายไป ซึง่มันทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างน่าประหลาด ดวงตาของเขาพยายามกวาดหาอีกครั้ง เพื่อที่จะตรวงสอบว่านาธาเนียลอยู่ที่ไหน หากทว่า...

"จ๊ะเอ๋ เจอตัวแล้วนะครับยาหยี" เสียงของนาธาเนียลดังแทรกผ่านความเงียบมาจากด้านหลัง ชายหนุ่มกู่ร้อง แต่ไม่ทันไร นาธาเนียลก็ลั่นไกปืนใส่หัวของเขาจนเสียชีวิตคาที่ไปแล้ว "ยอมให้ผมจับดี ๆ ซะตั้งแต่แรกน่าจะดีกว่าแท้ ๆ เฮ้อ..." เขาบ่นอุบ ในขณะที่ดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋า แล้วซับเลือดที่เลอะอยู่บนใบหน้าของตัวเองอย่างใจเย็น

▸ example 4 ;

"คีอาร์" นาธาเนียลเอ่ยขึ้น ขณะที่ร่างเล็กของชายหนุ่มอีกคนสาวเท้าเข้ามาในห้องพักของตนเอง ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยแผลเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา "ไปไหนมาน่ะ ทำไมกลับดึกขนาดนี้ ผมรอตั้งนานเลยแหน่ะ"

"ไปห้องสมุดมา แต่ตอนกลับมีปัญหานิดหน่อย" คีอาร์ตอบ ในขณะที่ทิ้งกายนั่งลงบนโซฟา "แต่ฉันจัดการไปแล้ว ไม่ต้องรอให้ไปถึงมือนายด้วยซ้ำ ยังไงฉันก็ดูแลตัวเองได้นั่นแหละน่า เลิกทำเหมือนกับว่าฉันเป็นเด็กสักที" ฝ่ายนั้นกอดอก ในขณะที่นาธาเนียลถอนหายใจ

"ก็ยังไม่ทันได้พูดอะไรสักหน่อย" เขายักไหล่แล้วเอ่ยต่อ "แต่ไม่เป็นไรก็ดีแล้วนี่"

"ว่าแต่นายเถอะ มีงานอดิเรกคือการบุกห้องคนอื่นเขาบ่อย ๆ รึไง มีธุระอะไรกับฉันอีกล่ะ แค่โทรมาก็ได้มั้ง" คีอาร์ว่า ก่อนจะหันไปสบตาบุคคลที่เป็นเหมือนกับพี่ชายของเขา

"ก็เปล่า แค่อยากรู้สารทุกข์สุขดิบนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้น แต่โทรไปแล้วนายก็ไม่ค่อยจะรับด้วยสิ" นาธาเนียลว่า ก่อนจะลุกจากโซฟาตัวที่ตัวเองนั่งอยู่ ไปนั่งบนโซฟาตัวเดียวกับคีอาร์แทน "วันนี้ขอนอนนี่ก็แล้วกันนะ ขี้เกียจกลับแล้วล่ะ"

"อะไรของนายวะ"

"เถอะน่า ขอล่ะ" เขาว่าก่อนจะโอบกอดคีอาร์ไว้หลวม ๆ แน่นอนว่าคราแรกคีอาร์พยายามจะสะบัดออก แต่ไม่นานนัก เจ้าตัวก็หยุด แล้วเอ่ย

"แค่คืนเดียวนะ ไอ้แก่"

▸ example 5 ;

"โธ่เว้ย! นายก็พูดอะไรบ้างสิวะ จะทำหน้าซื่อแบบนั้นอยู่อีกนานมั้ย ไม่รู้รึไงว่าตอนนี้..." เสียงโหวกเหวกโวยวายดังลั่น เมื่อถึงคราวงานผิดพลาด ตัวประกันตายเพราะทีมของเขามาช้าไป

และคนที่กำลังถูกก่นด่าอยู่ก็คือนาธาเนียล... ก่อนหน้านี้เขาประสานงานกับอีกทีมอยู่ ซึ่งก็ไม่แปลกอะไรถ้าเขาจะมาช้า แต่กับลูกน้องคนอื่น ๆ ก็คงขี้ขลาดเกินว่าจะลุยเองคนเดียว ถึงต้องรอหมากเบี้ยที่กล้าลุยแบบเขาเข้ามา แล้วพอมาช้า ความผิดทั้งหมด พวกนั้นก็ผลักมาให้เขาเสียอย่างนั้น

นาธาเนียลกอดอกเงียบฟัง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขายินยอมก้มหัวให้ใคร เขาแค่รอดูว่าฝ่ายนั้นจะพูดอะไรด้สักแค่ไหน โดยปกติแล้วเขาเ็นคนใจเย็น แต่แบบนี้มันก็ทำให้เขาโมโหได้เหมือนกันนะ

อ่า... และเพราะเป็นแบบนั้นนาธาเนียลจึงจ้องมองไปที่ปากของอีกฝ่ายที่กำลังขยับปาว ๆ ซึ่งมันดูน่าเกลียดจนเขาเผลอหลุดหัวเราะออกมาทั้ง ๆ ที่ยังถูกด่าอยู่เลยล่ะ แน่นอน... ว่ามันสร้างความไม่ประทับใจให้คนด่าแน่ ๆ

"หัวเราะบ้าอะไรของแก หา!?"

"คุณโคลเวลล์... ขอโทษนะ แต่ปากคุณเหม็นมากเลย" นาธาเนียลหัวเราะ แล้วลุกขึ้น ก่อนจะจ้ำอ้าวเข้าไปกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายอย่างเหลืออด "และถ้ายังไม่หยุดพูด ผมจะเลาะฟันคุณออกมาจริง ๆ ด้วย คุณกำลังทำให้ผมโกรธ... โกรธมากเลยล่ะ" เขายิ้ม ซึ่งมันขัดแย้งกับรูปประโยคจริง ๆ นะ... "เอาสิ ถ้าคุณคิดว่าผมไม่กล้าทำก็ดาผมต่อไปสิ โทษผมต่อไปเลย"

แน่ล่ะ ว่าหลังจากนั้นทุกคนก็เงียบสนิท เพราะจู่ ๆ บรรยากาศมันก็กดต่ำจนน่ากลัวเสียอย่างนั้น...

อุปนิสัย : 

▸ charming

ภาพลักษณ์ที่ดูราวกับเทพบุตรในคราบซาตาน หากจะเปรียบเปรยคำนิยามแล้วล่ะก็ ตัวตนของนาธาเนียลคงจะเป็นแบบนั้นนั่นแหละ จะว่าดูดีก็ใช่อยู่หรอก แต่มันก็แฝงไปด้วยความอันตรายอย่างน่าประหลาด ให้ความรู้สึกที่ลึกลับและน่าค้นหาไม่น้อยเลยล่ะ นาธาเนียลเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ หากแต่กลับมีบรรยากาศที่ไม่ค่อยน่าวางใจเท่าไหร่ ถ้าหากว่าลองตั้งใจมองดูดี ๆ น่ะนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนั้นนักหรอก ก็หน้าตาและรูปร่างของเขามันน่าสนใจมากกว่านี่นา ทั้งใบหน้าหล่อคมคาย เรือนกายสูงกำยำ กล้ามเนื้อที่ปรากฏตามสาบเนื้อผ้าที่แนบติดเนื้อ กลิ่นน้ำหอม หรือจะการวางตัวที่ยิ้มแย้มตลอดเวลา สุภาพ และออกจะเฟรนด์ลี่นั่นอีก ใครเขาจะไปสนใจบรรยากาศอันตรายอ่อน ๆ ที่ลอยอยู่รอบ ๆ ตัวเขากันล่ะ จริงไหม?

นาธาเนียลเป็นคนจำพวกที่มักจะยิ้มอยู่ตลอด ดูราวกับคนที่โปรยเสน่ห์ตลอดเวลา ทั้งยังไม่ปฏิเสธคนที่เข้าหาด้วย เขามักจะมอบช่องทางติดต่อให้ไปเสียเฉย ๆ เลย ราวกับว่านั่นเป็นเรื่องปกติที่เขาทำประจำ อีกทั้งเขายังปล่อยให้คนนั้นคนนี้เกาะแกะได้ตามสบายอีก ขึ้นอยู่กับว่าจะมีใครอื่นกระชากออกไปเองหรือเปล่าเท่านั้น ในด้านของการวางตัว นาธาเนียลไม่ได้หวือหวาด้านการอยากจะเป็นจุดเด่นแบบกระโตกกระตาก เขากลับทำทุกอย่างด้วยความเงียบเชียบ แต่ก็สง่าผ่าเผยและน่าสนใจ บางครั้งรอยยิ้มของเขาก็แฝงนัยน์บางอย่าง ผู้คนมักจะมองเขาไม่ออกอยู่เรื่อยเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ถึงได้ยิ้มอยู่ตลอดแบบนั้น

จริงอยู่ที่นาธาเนียลเป็นคนสุภาพ แล้วก็แต่งกายดูดี ทั้งยังมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดมากพอตัวเลยล่ะ แล้วตัวนาธาเนียลเองก็ออกจะชอบนัก ที่จะได้เป็นจุดสนใจของคนอื่น ๆ ด้วย นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะเรียกร้องมันแบบน่าสมเพชหรอก ก็แค่... ถ้ามีเข้ามาหาเขา เขาก็ยินดีที่จะตอบรับความสนใจที่มีให้เหล่านั้น เขาไม่ปฏิเสธใครที่เข้ามาหาตัวเองสักคน ซึ่งนั่นทำให้เขาดูเหมือนกับเป็นคนเจ้าชู้มาก แถมยังเข้าผับเข้าบาร์เป็นว่าเล่น บุหรี่ก็สูบบ้าง ถึงแม้จะไม่ใช่คนหัวร้อนชอบโวยวายอะไร แต่การที่เขาเป็นแบบนี้ คนส่วนหนึ่งก็มองว่าเขามันเป็นผู้ชายที่ไม่น่าเข้าใกล้ที่สุดคนหนึ่งเลยล่ะ ใบหน้ายิ้ม ๆ ตลอดเวลา กับท่าทีที่ยั่วยวนทุกคนตลอดนั่นน่ะ มีอะไรแอบแฝงอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ ไหนจะความลึกลับที่ซ่อนแฝงในตัวอีก โดยรวมแล้วเขาก็ดูดีนะ... แต่มันก็ก้ำกึ่งระหว่างอันตรายนั่นแหละ คงแล้วแต่คนมองแล้วล่ะ ว่าจะมองเขายังไง ซาตาน? หรือเทพบุตรกันแน่?

▸ confident

นาธาเนียล ชาฮาน เป็นชายผู้ที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก แม้จะไม่ถึงกับสบประมาทเลินเล่อ แต่มันก็น่าหมั่นไส้ในสายตาของคนอื่นอยู่ดีนั่นแหละ ก็ทั้งการวางตัว ท่าที และคำพูดของนาธาเนียลมันส่อแววความมั่นใจที่สูงลิบจนน่าดึงให้ล่วงลงมาเลยนั่นแหละ หากทว่า มันไม่สามารถทำแบบนั้นได้น่ะสิ หลาย ๆ คนถึงได้ไม่ค่อยชอบหน้าเขานัก ยิ่งท่าทียิ้มกวน ๆ กอดอกแล้วเดาะลิ้นเบา ๆ และความสบาย ๆ ที่แผ่ออกมานั่นก็ยิ่งทำให้หลาย ๆ คนอยากเอาชนะ ทว่าพอทำไม่ได้แล้วก็ยิ่งน่าโมโหใหญ่ เพราะนาธาเนียลจะปลอบใจผฝ่ายแพ้... ใช่ ปลอบใจ ปลอบใจจริง ๆ นั่นแหละ เพียงแค่น้ำเสียงและแววตาไม่ได้ค่อนเอนไปทางมีน้ำใจแบบนั้นเลย ถึงแม้ว่ารูปประโยคจะแสนดีจนผู้คนอีกกลุ่มมองว่ามันน่าหลงใหล แต่ฝ่ายที่โดนปลอบนี่สิ สัมผัสได้เต็ม ๆ เลยล่ะ ว่าไอ้หมอนี่มันย้ำซ้ำเติมนักหนา ว่าไม่มีทางที่จะเอาชนะได้ แล้วก็อย่ามาเล่นอะไรแบบนี้อีก ซึ่งมันก็หลายครั้งนะ—ไม่สิ เกือบทุกครั้งเลยที่นาธาเนียลทำแบบนี้แล้วไปไปยั่วโมโหอีกฝ่ายจนะคนเขาพุ่งเข้ามากระชากเสื้อแล้วสวยหมัดเข้ามาน่ะ แล้วนาธาเนียลก็บ้าพอที่จะไม่หลบในหมัดแรก รวมไปถึงอมยิ้มกวน ๆ ใส่เหมือนเดิม แต่สำหรับหมัดที่สอง—เขาก็ไม่ปล่อยอีกฝ่ายไว้แล้วล่ะ ครางนี้เขาตอบโต้ และดูจะเป็นการตอบโต้ที่รุนแรงเสียด้วย

สิ่งหนึ่งที่เขาออกปากพูดบ่อยที่สุดก็คงจะเป็นเรื่องหน้าตาล่ะ บอกไปแล้วใช่ไหม ว่าคนอย่างเขาน่ะ หน้าตาดี มีเสน่ห์ แต่ก็ก้ำกึ่งระหว่างหล่อคมแบบเทพบุตรกับหล่ออันตรายแบบซาตาน มันเป็นความขัดแย้งที่ลงตัว หล่อหลอมให้กลายเป็นตัวตนอย่างนาธาเนียลได้ ซึ่งเขาก็แสดงออกชัดเจนว่าพอใจกับรูปร่างหน้าตาของตัวเองสุด ๆ ไปเลยล่ะ ทั้งการพูดอวย เก๊กบ่อยครั้ง แล้วก็หว่านเสน่ห์โปรยยิ้มไปทั่ว (พูดสั้น ๆ นะคะ ก็คือนางแรด—แค่ก ขออภัยที่แทรกค่ะ) นาธาเนียลเชื่อในสไตล์ของตัวเอง และไม่คิดที่จะเปลี่ยนมันไปตามใครด้วย ก็ในคำว่าหล่อ มันแตกแขนงออกไปได้หลายอย่างนี่นา เขาก็หล่อของเขา อย่าได้มาบอกเขาเลย ว่าเปลี่ยนไปเป็นแบบนั้นแบบนี้ดีกว่า ระวังเขาตอกด้วยคำด่าที่ค่อนข้างสุภาพแต่เจ็บลึกไม่รู้ตัวเข้าล่ะ

ถึงแม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจในตัวเองสูงมากเสียขนาดนั้น แต่ก็พูดได้เลยว่านาธาเนียลไม่ใช่คนหยิ่งยโสอะไร และออกจะทำความรู้จักกับทุกคนได้ด้วยซ้ำ เพราะท่าทีที่มักจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาแบบนั้น มันค่อนข้างจะทำให้ใครหลาย ๆ คนคิดว่าเขาเป็นคนง่าย ๆ ยังไงก็ได้เลยล่ะ แถมนาธาเนียลก็ไม่ได้ผลักไสใครออกไปด้วย แบบนั้นก็ยิ่งทำให้ผู้คนค่อนข้างที่จะเชิดชูเขาด้านนี้เลย และอีกอย่าง นาธาเนียลก็ค่อนข้างที่จะอวยตัวเองแรงมากด้วย เขาสามารถพูดได้ชัดถ้อยชัดคำเลยล่ะ ว่าตัวเองน่ะ หล่อเลิศแค่ไหน และทำอะไรได้บ้าง แน่นอนว่าเขาไม่ได้พูดเปล่าหรอก สิ่งเหล่านั้นน่ะ เป็นความจริงแท้แน่นอน เขาไม่ได้โม้ไปเรื่อย แต่กลับหยิบยกเอาความโดดเด่นของตัวเองมาพูดค่อนข้างบ่อยเลย เขารู้ดีเสมอว่าตัวเองมีดี หรือมีข้อ่อนด้อยยังไง ข้อดีและข้ออ่อนด้อนน่ะเขาพูดไม่หมดหรอก เพราะถ้าพูดหมด มันก็เหมือนกับการประจานตัวเองน่ะสิ และถึงมันจะเป็นเรื่องจริง ยังไงก็ทำให้หลาย ๆ ฝ่ายหมั่นไส้กันยกใหญ่ด้วยล่ะนะ พอเป็นแบบนั้น เขาก็อาจจะถูกท้าอยู่บ่อย ๆ พอตอบรับ นาธาเนียลก็เป็นฝ่ายชนะอยู่เรื่อย เพราะปากเขาก็บอกอยู่นี่นา ว่าเขาถนัดเรื่องนั้นจริง ๆ แล้วพอเขาชนะ เขาก็แสร้งปลอบใจอีกฝ่ายไปตามระเบียบ ทั้ง ๆ ที่อยากจะยิ้มหยันให้จะแย่แล้ว

▸ crafty

เห็นท่าทีปล่อยตัวสบาย ๆ เหมือนคนที่ไม่ค่อยคิดอะไรแบบนาธาเนียลน่ะ อย่าเพิ่งไปตัดสินเลยเชียว ว่าเขาเป็นพวกโง่ ที่คิดอะไรไม่เป็นสักอย่าง เพราะถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแบบนั้น แต่สมองของเขากลับฉลาดล้ำจนน่าตกใจเลยทีเดียว ใคร ๆ ก็คงคาดไม่ถึงตรงจุดนี้แน่ เขาฉลาดพอ ๆ กับ [3] เสียด้วยซ้ำ เพียงแต่ด้อยกว่าตรงที่ไม่ค่อยมีทักษะด้านการควบคุมคนนัก เรียกได้ว่าความเป็นผู้นำด้อยกว่ามาก เขาจึงทำได้แต่เป็นผู้ตามเป็นส่วนใหญ่ หรืออาจจะควบคุมคนได้แค่กลุ่มไม่ใหญ่มากนัก หรืออาจจะเป็นคนกลุ่มที่ควบคุมได้ง่ายกว่าพวกมาเฟียที่ออกจะรุนแรงและอันตราย ถึงจะพอทำได้บ้าง แต่ถ้าเทียบกับ [3] แล้วเขาก็ด้อยกว่าในด้านการเป็นหัวหน้ามาเฟียอยู่ดี ส่วนเหตุผลที่เขาด้อยกว่า มันก็คงเพราะเขาคงได้ยุยงให้พวกเดียวกันต่อยกันเอง หรือก่อเกิดความวอดวายเอาน่ะสิ ถ้าเป็นการบริหารธุรกิจก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่กับการเป็นหัวหน้ามาเฟียนี่สำคัญนะ นาธาเนียลชอบทำตัวน่าหมั่นไส้ และยังกวนประสาทหนักด้วย คงได้พาแก๊งค์ตีกันตายก่อนแน่ ๆ อ่า... ช่างเรื่องนั้นเถอะ วกกลับมาที่ความฉลาดดีกว่า นาธาเนียลนั้นเป็นคนฉลาดแบบคมในฝักเสียส่วนใหญ่ อีกทั้งยังมีความเจ้าเล่ห์สูงมาก ฉลาดแกมโกง และสามารถล่อลวงอีกฝ่ายได้โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ จบลงด้วยการที่ฝ่ายนั้นมักจะติดกับเขา และเสียท่าอย่างน่าเจ็บใจกันไปหมด

นอกจากนั้นแล้วนาธาเนียลยังมีกลโกงมากมายอยู่ในหัวนะ จะบอกว่าเขาเป็นเจ้าแห่งการโกงก็ไม่ผิดนักหรอก หากทว่าชีวิตของเขา ไม่ได้สักแต่จะโกงไปทุกเรื่อง แต่ถ้าจำเป็น เขาก็จะทำอยู่ดี นาธาเนียลไม่ค่อยเลือกวิธีซะด้วยถ้ามันเป็นยามคับขันจริง ๆ น่ะ ต่อให้ต้องโกง เขาก็จะทำ เพราะถ้าผลลัพธ์มันคุ้มค่าจริง ๆ แล้วมันมีเหตุคับขันเข้ามา มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทำนี่ จริงหรือเปล่าล่ะ? แน่นอน นาธาเนียลตระหนักได้ว่ามันอาจจะไม่ยุติธรรมสำหรับบางคน หรือบางพวก ทว่าเขาก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจนักหรอก ในเมื่อมันไม่ใช่ปัญหาของเขานี่นะ แล้วเขาก็ไม่ได้แคร์ด้วย ว่าใครจะด่าว่าเขายังไง ก็ในเมื่อลงมือทำไปแล้ว จะให้ขึ้นไทม์แมชชีนย้อนเวลากลับไปก็ทำไม่ได้ด้วย เขาจึงทำเพียงแค่ไหวไหล่ และพูดขอโทษไปแบบห้วน ๆ น่าหมั่นไส้เท่านั้น

นอกจากนั้นแล้วนาธาเนียลยังมีทักษะด้านการคำนวณที่สูงมากอีกด้วย นั่นรวมไปถึงการวิเคราะห์ และอื่น ๆ อีกมากมาย เรียกได้ว่าสมองของเขา มันเป็นอะไรที่น่าชื่นชมมากทีเดียว หากแต่คำพูดที่กวนประสาทกับท่าทีของเขา กลับทำให้ใครหลาย ๆ คนคิดไม่ถึงด้านนี้นัก ใคร ๆ ก็คิดว่าเขามันเก่งแค่พละกำลัง ทำได้แค่ใช้แรงแก้ปัญหาเท่านั้น ซึ่งนาธาเนียลก็ไม่คิดจะเข้าไปแก้ต่างอะไรมากมายหรอก เขาไม่พูดอวยตัวเองจนเปิดเผยทุกอย่างหมดเปลือกแน่ แบบนั้นมันดูจะโง่เกินไป เพราะแบบนั้น บางครั้งเขาก็เลือกที่จะปล่อยให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดต่อไปดีกว่านั่นแหละ

▸ harass

บางครั้งเสียงหัวเราะของนาธาเนียลก็เป็นเหมือนกับกระดิ่งเตือนภัยในหลาย ๆ ความหมายเลยล่ะ ในความเป็นจริงแล้วมนุษย์เราไม่ใช่คนที่จะอารมณ์ดีได้ตลอดเวลาใช่ไหมล่ะ?—นาธาเนียลเองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน เขาไม่ได้อารมณ์ดีตลอดเวลาอย่างที่เห็นนักหรอก แต่เพราะยิ้มอยู่ตลอด แม้แต่เวลาที่กำลังโกรธก็ยังยิ้ม มันจึงทำให้ใครเขาคาดเดาอะไรไม่ออกไงล่ะ แถมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอันตรายจากตัวนาธาเนียลจะแล่นวาบเข้าหาตัวเมื่อไหร่ด้วย เว้นแต่ว่า ในเวลาที่เขาหัวเราะ น้ำเสียงของเขามันก็จะแฝงความนัยน์บางอย่างเสมอ ๆ บางครั้งอาจอารมณ์ดีจริง ๆ บางครั้งอาจกำลังโมโหแต่ก็กลบเกลื่อน บางครั้งอาจสะใจหรืออะไรสักอย่าง โทนเสียงของเขามันค่อนข้างจะต่างกันเลยล่ะ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะฟังออก หรือไม่ออกน่ะนะ บางครั้งมันก็ฟังดูนุ่มนวลชวนฝันหวาน แต่บางครั้งก็ดูน่าขนลุก ราวกับถูกปีศาจร้ายคุกคามเลยทีเดียว

นาธาเนียลเป็นคนที่ฝีปากร้ายกาจพอสมควรเลยล่ะ ทั้งกวนประสาท และจิกกัด เหน็บแหนมคนอื่นเก่ง แต่ก็ไม่ได้หยาบคาย เพราะเขามักจะคงเส้นคงวาด้านความสุภาพเสมอ ๆ เว้นแต่ว่าความนัยน์ที่แฝงไปในรูปประโยคมันจะไปสะกิดใจอีกฝ่ายจนหัวร้อนกันไปเป็นแถบ ๆ น่ะ แล้วอีกอย่าง... นาธาเนียลก็ถนัดนัก ไอ้เรื่องที่ยุยงอีกฝ่ายเนี่ย ไม่ว่าจะเป็นการยุยง หรือโน้มน้าวให้เชื่อตามคำพูดของเขา ให้ทำตาม หรืออาจจะเป็นการยุยงให้คนอื่นเขาทะเลาะกันเล่น แล้วตัวเขาก็จะเป็นฝ่ายสนุกเสีอย่างนั้น อ่า... จริง ๆ แล้วนาธาเนียลก็ไม่ได้ชอบความวุ่นวายหรอก แต่บางครั้ง มันก็สนุกกว่าความจืดชืดเหมือนกันนี่นา แล้วเขาก็ไม่ได้ไปยุใครให้ทะเลาะกับใครบ่อย ๆ ด้วย เว้นแต่ว่าจะเป็นความหมั่นไส้ หรือเหตุตัวแปรอื่น ๆ อะไรแบบนั้นน่ะ

คนอย่างเขา เป็นจำพวกที่ว่ากวนประสาทคนอื่นได้แทบทุกเวลาจริง ๆ นะ แม้แต่ในยามที่คนอื่นเขากำลังเครียดหนักกัน จู่ ๆ เจ้าตัวก็โพล่งเล่นมุก บ้างก็หยอดคำจีบคนเป็นหัวหน้าซะอย่างนั้น เรียกได้ว่ากวนไม่รู้เวลา แถมไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยด้วย มันยิ่งจะทำให้คนอื่นเขาเครียดมากกว่าเดิมเสียอีก แต่ถ้าถามว่านาธาเนียลโดนด่าแล้วสลดไหม? ...บอกเลยว่าไม่ ถึงยังไงเขาก็หน้าด้านอยู่แล้วด้วย ถ้าหัวหน้าสั่งหยุดก็หยุดอยู่หรอก แต่ถ้าปล่อยไว้เขาก็กวนอยู่นั่นแหละ กวนอย่างไม่กลัวตี_นเลยด้วย มันน่าหมั่นไส้จริง ๆ นะ กับคนอย่างเขาน่ะ ทว่าบทจะเงียบก็เงียบจนน่ากลัวเหมือนกัน ซึ่งในเวลาที่เขาเงียบนั้นก็คงเป็นเพราะคิดอะไรบางอย่างอยู่ หรือไม่ก็โกรธอยู่เท่านั้น จะว่ายังไงดีล่ะ คงสรุปได้ว่า เวลาที่กวน ก็กวนมากจนน่ายิงทิ้ง แต่เวลาที่เงียบสงบลง ก็เงียบจนหมดอารมณ์จะเฆี่ยนล่ะมั้ง

▸ exciting

เขาค่อนข้างที่จะชื่นชอบในความท้าทาย แต่ไม่ใช่ว่าชอบอะไรที่ดูท้าตายขนาดนั้น อย่างน้อย ๆ มันก็ต้องผ่านกระบวนการคิดของเขามาก่อนแล้ว ว่าการจะทำแบบนั้นแบบนี้ เปอร์เซ็นต์การรอด หรือได้รับชัยชนะมันมีมากกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์แน่นอน เขาไม่ใช่พวกที่ทำอะไรไม่คิดหรอก ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูเป็นคนแบบนั้นก็ตามทีเถอะ นาธาเนียลรู้ตัวดีว่าตัวเองกำลังทำอะไร และทำไปแล้วได้อะไรเป็นผลลัพธ์ตอบกลับมา และเมื่อใดก็ตามที่เขาคิดจะทำ เขาก็จริงจังกับมันค่อนข้างมากเลยล่ะ แน่นอนว่าในคราที่เขาจริงจัง มันก็ย่อมประสบความสำเร็จได้ดีอยู่แล้ว ติดที่ว่าเขาไม่ค่อยได้ตัดสินใจจะลองเสี่ยงอะไรจริง ๆ จัง ๆ มากนักน่ะสิ นอกเหนือไปจากการพนันแล้ว นาธาเนียลก็ไม่ได้สนุกกับอะไรเป็นพิเศษด้วย สิ่งที่สามารถร้องเรียกความสนใจจากเขาได้น่ะ มีไม่มากหรอก แล้วมันก็ต้องถูกกลั่นกรองผ่านกระบวนการคิดของนาธาเนียลมาแล้วด้วยอีก เพราะแบบนั้นเขาเลยไม่ค่อยได้ลงมามืออะไรไปมากมายนอกเหนือไปจากคำสั่งจากคนเป็นหัวหน้าเท่านั้นน่ะ

การจะกล่าวว่านาธาเนียลเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ นั่นก็คงไม่ใช่ความคิดที่ผิดไปสักเท่าไหร่หรอก เพราะเอาเข้าจริง ๆ แล้ว ถ้าหัวหน้าของเขาไม่ตามตัว หรือสั่งให้อยู่ใกล้ ๆ ไว้ นาธาเนียลก็เป็นคนที่ตามหาตัวยากที่สุดเลยล่ะ เขาไม่ค่อยปรากฏตัวออกมาให้ใครเห็นนัก ข่าวลือก็ว่าเขาชอบอยู่ที่บาร์—แต่บาร์ไหนล่ะ? นาธาเนียลอยู่ไม่เป็นที่เท่าไหร่ จากตรงนี้ไปตรงนั้น จากตรงนั้นไปตรงนี้ วนเวียนไปเรื่อยจนน่าปวดหัวไปหมด หากไม่ได้อยู่ในเวลางาน ก็คงไม่ค่อยมีใครเห็นนาธาเนียลอยู่เป็นหลักเป็นแหล่งนักหรอก นาธาเนียลเคลื่อนไหวอยู่ตลอด แต่บางทีก็นึกอินดี้อยู่แต่ในห้องเสียอย่างนั้น ทางที่ดี บอกให้หัวหน้าของเขาติดต่อมาดีกว่า เพราะถ้ามีงาน หรือเป็นทางการอะไร นาธาเนียลก็จะอยู่เป็หลักเป็นแหล่งกว่านี้เยอะ

นาธาเนียลเป็นคนเจ้าชู้—จะพูดแบบนั้นก็คงไม่ผิดเท่าไหร่ เพราะคนอย่างเขา นัวเนียกับใครกี่คนต่อวันก็ไม่รู้ หากแต่ก็ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนสักคน เว้นแต่ว่าฝ่ายนั้นจะตีโพยตีพายแล้วมโนไปเองว่าเขารักอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ที่ไหนได้ เขาก็ทำแบบนั้นกับคนที่เข้ามาจีบทุกคนนั่นแหละ ซึ่งมันก็เป็นเหมือนกับการเอาใจเล็ก ๆ น้อย ๆ มากกว่าการจีบนะ ตัวนาธาเนียลคิดแบบนั้น แล้วก็ไปหักอกใครเขาทั่วเลย และถ้าถามว่าแคร์ไหม? ...ก็ไม่ พวกนั้นคิดกันไปเอง เพราะแบบนั้นจึงไม่มีอะไรที่เขาจะต้องรับผิดชอบนี่นา ถ้าเขาชอบใครเข้าจริง ๆ การแสดงออกของเขาก็จะชัดเจนกว่านี้แน่นอน คงไม่ใช่แค่การซื้อของให้เล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วหยอดคำหวานหรอก แบบนั้นเขาทำเป็นประจำเลยล่ะ

▸ careful

นาธาเนียลมีทักษะติดตัวหลายอย่าง อย่างแรกคงเป็นการหาเงิน เขาเป็นคนที่หาเงินเก่งมาก ๆ เลยล่ะ เพราะแบบนั้น เขาถึงได้มีเงินเก็บมากมาย ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูเหมือนกับคนสิ้นเปลือง แต่จริง ๆ แล้วนาธาเนียลใช้เงินอย่างฉลาดจะตายไป เขาแบ่งเงินเก็บ กับเงินที่จะใช้ในการต่อเติมภาพลักษณ์ของตัวเองให้ดูเหมือนกับคนที่เปย์ใครไปทั่วไว้แล้วเท่านั้น เรื่องการหาเงิน นาธาเนียลก็ฉลาดรู้วิธีหลายทาง ไม่ว่าจะเป็นการเล่นหุ้น พนัน หรืออื่น ๆ อีกมากมาย ที่ไม่ได้เป็นการไปปล้นธนาคาร หรืออะไรแย่ ๆ แบบนั้นน่ะ... และสอง นาธาเนียลมีการระแวดระวังตัวเองสูงมาก ถึงแม้ว่าเขาจะทำตัวเหมือนกับปล่อยใหคนนั้นคนนี้เข้าหาได้ง่าย ๆ แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้วมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก แค่กำแพงของเขา มันไม่มีใครมองเห็น และจับต้องแทบไม่ได้เลยด้วย มันอันตราย และไม่ควรเข้าไปใกล้อย่างถึงที่สุดเลย นาธาเนียลทำความรู้จักกับคนนั้นคนนี้เยอะแยะ และสิ่งที่สามารถสังเกตเห็นได้ง่ายที่สุด ก็คือการที่เขาไม่ได้พูดเรื่องของตัวเองออกไปเลยนั่นแหละ หมายถึง... เรื่องส่วนตัวของเขาจริง ๆ น่ะ เรื่องที่ดูเหมือนกับการเปิดใจนั่นน่ะ ไม่เคยหลุดออกจากปากนาธาเนียลเลย แต่บางคนก็ดั้นด้นเอาว่าสนิทกับเขาอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งนาธาเนียลก็ไม่ได้แก้ให้หรอก ฝ่ายนั้นอยากจะคิดยังไงก็คิดไป แต่ความจริงมันก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่ดีนี่นา

นาธาเนียลมีความรอบคอบ และระแวดระวังตัวสูงมาก เพราะงั้นต่อให้สาวสวยอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเขาแสร้งทำทีเป็นว่าหลงใหลในความงามนั้น ในขณะที่หล่นกำลังล้วงเอาอะไรออกจากกระเป๋าเขาไป ยังไงเขาก็รู้ได้อยู่ดี ราวกับว่าสัญชาตญาณของเขามันเฉียบแหลมเสมือนสัตว์ป่าจริง ๆ เลยล่ะ นาธาเนียลมีไหวพริบดีมาก เพราะแบบนั้นเลยทำอะไรแล้วมีความผิดพลาดต่ำมาก รวมไปถึงการระวังตัวไม่ให้ข้อมูลถูกล้วงออกไปด้วย ตัวเขานั้นสันทัดด้านการมองคนมาก ๆ แม้จะไม่ได้มีพลังพิเศษในการอ่านใจคน แต่ก็คงเข้าขั้นคล้าย ๆ เลยล่ะ เพราะตัวนาธาเนียล ทำได้กระทั่งการคาดเดาอะไรต่าง ๆ นา ๆ ด้วยซ้ำ แม้จะไม่ได้แม่นถึงหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ความเป็นไปได้ก็สูง และตรงเอาเรื่องอยู่นะ

อีกเรื่องที่น่าภาคภูมิใจก็คือ การที่นาธาเนียลเป็นคนจำพวกที่ว่า รอบคอบ และมีความละเอียดอ่อนพอสมควร เวลาที่คิดจะทำอะไรแล้ว เขาก็สามารถเก็บกวาด ทำลายหลักฐาน และไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลยได้เหมือนกัน แม้ว่าจะต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่ความสามารถแบบนี้ นาธาเนียลก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลยนะ... เขาเป็นที่ต้องการตัวจากศัตรูด้วยซ้ำ หากแต่ นาธาเนียลก็เลือกที่จะขึ้นตรงกับไดโนเซอร์นชเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนแสนดีที่จะซื่อสัตย์อะไรหรอก แต่มันคงเป็นเพราะทางชีวิตที่เขาเลือกแล้ว และไม่คิดจะเปลี่ยนใจด้วย 

จะว่าไงดีล่ะ ก็เป็นถึงมือซ้ายเลยนี่นา ตำแหน่งระดับสูง ๆ แบบนั้น จะให้อ่อนข้อด้อยความสามารถน่ะ เป็นไปไม่ได้หรอก ต้องเก่งกาจและอันตรายราวกับปีศาจร้ายแบบนี้สิ ถึงจะถูก :)

▸ deep side

อันที่จริงแล้วนาธาเนียลเป็นคนจำพวกที่ไว้ใจคนยากมากทีเดียว เขาไม่ได้มอบความไว้ใจให้ใครง่าย ๆ นอกจากจะเป็นคำสั่ง หรือเวลางานที่จำเป็นเท่านั้น ถึงแม้ว่านาธาเนียลจะแยกออกว่าใครมาดีหรือมาร้าย แต่เขาก็ไม่ได้อยากสานสัมพันธ์กับใครมากมายขนาดนั้นหรอก เพราะถ้ามีมาก เขาก็ยิ่งต้องมีคนที่ต้องปกป้องมากเหมือนกัน มันคงลำบาก และย่ำแย่ ถ้าเขาปกป้องได้ไม่หมด เพราะเอาเข้าจริง ๆ แล้ว นาธาเนียลก็ไม่ถนัดเรื่องที่ต้องสู้ไปด้วย แล้วปกป้องคนอื่นไปด้วยนัก จริงอยู่ที่เขาไว้ใจคนยาก แต่ถ้าไว้ใจเข้าไปแล้ว เขาก็มอบความสำคัญให้มากจริง ๆ นะ เขาน่ะ เปิดใจให้คนได้น้อยมาก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครได้รับสิทธิ์นั่นเลย แค่บางครั้ง คนคนนั้นอาจจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ แล้วเขาก็ซีเรียสมากด้วย ถ้าคนคนนั้นถูกทำร้าย หรือบาดเจ็บ เขาจะตามทวงคืนอย่างน่ากลัวเลยล่ะ ใครทำคนที่เขารักเจ็บสักสิบ เขาก็จะไปตามเอาคืนถึงร้อย ยิ่งถ้าคนรักของเขาตาย มันก็ต้องตายเหมือนกันนั่นแหละ

คนอย่างนาธาเนียลนั้นมีความสามารถหลากหลายมากจนน่ากลัว เสมือนกับคนที่ไม่มีจุดอ่อนอะไรเลย แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาเองก็มีเหมือนกัน... แต่มันแค่ไม่มีใครรู้ คนอย่างเขาให้ความสำคัญกับคนที่เขาเปิดใจให้มาก ๆ เลยล่ะ (ซึ่งในปัจจุบันแล้วมันก็น้อยนะ... คนในแก๊งค์ก็สำคัญอยู่หรอก แต่มันก็ตามลำดับขั้นนั่นแหละ) อยู่ถึงขั้นที่ว่า ถ้าโลกนี้ไม่มีใครให้เขารัก ไม่มีใครให้ปกป้อง หรือไม่มีใครที่คอยเยียวยาเขา มันก็เหมือนกับไร้เหตุผลในการใช้ชีวิตเลยล่ะ

สุดท้ายแล้วนาธาเนียลเองก็มีช่องโหว่อยู่ในใจเหมือนกัน หากแต่เขาก็ทระนงตนเล็ก ๆ ที่จะทำตัวเหมือนกับว่าไม่ต้องการจะให้ใครเข้ามาเติมเต็ม ทว่าลึก ๆ แล้วในใจเขาก็ไม่ต่างจากคนทั่วไปเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าจะเหมือนปีศาจ แต่ท้ายที่สุดแล้ว... แม้แต่ปีศาจเอง มันก็มีหัวใจ และเหนื่อยล้าเป็นเหมือนกัน ถึงตอนนั้น สิ่งที่เยียวยาได้มากที่สุด ก็คงจะเป็นกำลังใจ หรืออ้อมกอดจากใครสักคนนั่นแหละ หากทว่า มันก็หลายครั้งที่นาธาเนียลแสดงความอ่อนแอต่อหน้าใครไปไม่ได้ เขามักเป็นฝ่ายปลอบและเป็นที่พึ่งพาให้เสียมากกว่า ดังนั้นแล้วเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะกอดตัวเองแล้วฮึดขึ้นมาจึงมีมากกว่าการรอพึ่งคนอื่นเสียอีก ก็นะ ถึงจะอ่อนแอ แต่ก็ไม่อยากให้ใครมารู้สึกแย่เพราะมารู้เห็นว่าเขาอ่อนแอเป็นนี่นา สู้ทำเป็นแข็งแกร่งเข้าไว้ แล้วคอยเป็นที่พึ่งให้คนอื่นมันไม่ดีกว่าหรอกเหรอ... (สรุปจริง ๆ นางก็ต้องการคนปลอบเวลาอ่อนแอค่ะ แต่เก๊กไว้ก่อน แต่ถ้าอีกฝ่ายดึงดันจะอยู่ข้าง ๆ เขา และปลอบเขา ตอนนั้นเขาก็จะดึงคนคนนั้นเข้ามากอด และปล่อยวางทุกอย่างลงได้ค่ะ แต่ก็ต้องเป็นคนที่เขาวางใจ รัก และเปิดใจให้แล้วน่ะค่ะ)

ประวัติ : 

[ happening ; frenzied ]

ชอบ : 

▸ การพนัน ; อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย แต่ของแบบนี้มันน่าสนุกสำหรับเขานี่นา แถมเขาเล่นไปก็ได้กลับมาเยอะมาก ๆ ด้วย เขามีกลวิธีหลากหลาย มีเทคนิค แถมยังดวงดีอีก ทว่าพอเล่นมาก ๆ เข้าแล้วชนะเรื่อย ๆ แบบนี้กลับเริ่มไม่ค่อยมีใครอยากแข่งกับเขาแล้ว ให้ตายสิ... 

▸ กาแฟ ; เขาชอบดื่มกาแฟ และชอบกลิ่นของกาแฟด้วย และที่ชอบที่สุดก็หนีไม่พ้นเอสเพรสโซ มอคค่า คาปูชิโน นั่นแหละ แต่แบบอื่น ๆ เขาก็ชอบเหมือนกัน มันค่อนข้างทำให้เขาผ่อนคลายเลย แต่ก็กินมากไม่ได้หรอก

▸ กล่องเพลง ; คงมีน้อยคนที่รู้ ว่าความจริงแล้วนาธาเนียลสะสมกล่องเพลงไว้ในห้องของตัวเองค่อนข้างมากเลย เหตุผลก็คงเพราะว่ามันดูคลาสสิค แล้วก็ไพเราะดีด้วย แต่ในปัจจุบันเขาก็ไม่เสาะอย่างจริงจังหรอก แค่เจอเมื่อไหน่ ถ้าถูกใจก็สอยมาเลยเท่านั้น

▸ ก้อนเมฆ ; อืม... ไม่รู้สิ คงเพราะมันดูลอยเอื่อย ๆ ไปวัน ๆ แล้วก็สวยดีล่ะมั้ง นาธาเนียลมักจะเงยหน้ามองขึ้นไปบ่อย ๆ เลยล่ะ แล้วก็บ่อยด้วย ที่เขาชอบเหม่อมองท้องฟ้าน่ะ

 ▸ ลูกอมรสนม ; น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเขาชอบอะไรแบบนี้ แล้วนาธาเนียลก็ชอบเคี้ยวลูกอมด้วย เขาจะดูเหมือนเด็กเลยล่ะ อีกอย่าง ในกระเป๋าของเขาเองก็มีลูกอมรสนมติดตัวมาเยอะด้วยนะ 

ไม่ชอบ : 

▸ อาหารรสเปรี้ยว ; นาธาเนียลค่อนข้างเลือกกิน และเขาก็ไม่ชอบอาหารรสเปรี้ยวสักเท่าไหร่ด้วย เว้นแต่จะเป็นน้ำที่กินได้ นอกเหนือไปจากนั้นเขาก็ออกจะพะอืดพะอมนิด ๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่ากินไม่ได้เลย

▸ หมากฝรั่งที่บังเอิญมาติดตามรองเท้าหรือเสื้อผ้า ; พอเป็นแบบนี้แล้วมันก็หงุดหงิดอย่างช่วยไม่ได้เลยล่ะ เขานึกอยากขะซัดหน้าคนที่คายทิ้งเล่น ๆ จริง ๆ นะ พอเสื้อผ้าหรือรองเท้าของเขาเสียหาย ถ้าพยายามเอาออกแล้วมันยังไม่เหมือนเดิม ทางออกก็คือเอาไปทิ้ง แล้วซื้อเสื้อผ้ามาใหม่เลยล่ะ

 ▸ ดอกไม้ ; ไม่ใช่เพราะว่ามันน่าเกลียดน่ากลัวอะไร แต่เขาแค่แพ้เกสรดอกไม้ และไม่ชอบจริง ๆ ที่มันมีผลกระทบต่อร่างกายเขา ทำให้เขาดูเป็นคนที่อ่อนแอลงเพราะสิ่งสวยงามเสียอย่างนั้น 

▸ เขม่าควัน ; เหม็น แถมทำให้เสียสุขภาพด้วย อีกอย่าง มันทำให้มีกลิ่นติดตัวเขามานิด ๆ ด้วยนะ นาธาเนียลไม่ปลื้มสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ถึงกับแก้ผ้าตรงนั้นเลยหรอก อย่างมากก็คงฉีดน้ำหอมกลบทับกลิ่นเหม็น ๆ ของตวันไปก่อนนั่นแหละ

▸ คนที่มาหาว่าเขาศัลยกรรม หรือวิจารณ์สิ่งต่าง ๆ บนร่างกายเขา ; แนะนำน่ะแนะนำได้ หรือถ้าจะทักอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ นั่นก็ได้เหมือนกัน แต่อย่ามาทำท่าทีเหมือนกับว่าเขาไปทำผิดอะไรนักหนาแบบนั้นเลย มีหวังเขาได้ตอกกลับด้วยคำพูดแสนสุภาพแต่แหลมคมดั่งคมหอกจนหน้าหงายเอาน่ะสิ

เกลียด :

▸ เสียงนกหวีด ; ไม่รู้สิ... ก็มันเกลียดน่ะ ทำให้หงุดหงิดได้ง่าย ๆ เลยด้วย ทั้งแสบแก้วหู แล้วถ้ายิ่งเป่ามาก ๆ โดยไม่จำเป็นล่ะก็ ระวังไว้ล่ะ เพราะนาธาเนียลอาจจะเดินไปตบปากสักผลั๊วะหนึ่งไม่ให้เป่านกหวีดได้อีกเลยก็ได้ 

▸ แมลง ; แมลงเกือบทุกประเภทที่นาธาเนียลไม่ชอบ เว้นแต่แมลงสวยงาม นั่นเพราะพวกมันน่ารำคาญ แล้วก็ไม่เคยทำประโยชน์อะไรให้เลยด้วย นาธาเนียลจะทำทุกวิถีทางในการปัดมันออกไปจากรัศมีสายตาเลยล่ะ

▸ พวกเหยื่อปากดี ; จะว่ายังไงดีล่ะ ก็จะตายอยู่แล้ว แต่ดันปากดีเข้าให้อีก เขาก็คงต้องซัดซะหนักกว่าที่วางแผนไว้แน่ ๆ จบลงด้วยการกำจัดฝ่ายนั้นไปอยู่ดี ...แค่ก่อนตาย ฝ่ายนั้นคงเจ็บระบมน่าดูเลยล่ะ 

กลัว : 

▸ การสูญเสียจุดยืน ; คล้ายกับว่าเป็นการกลัวการสูญเสียคนสำคัญ เพราะในปัจจุบันเขาก็ไม่ได้มีญาติพี่น้องมากนักอยู่แล้ว ถ้าไม่นับคีอาร์ เอเดน ครอบครัวของเอเดน หรือคนในแก๊งค์คนอื่น ๆ นาธาเนียลกลัวว่าในสักวัน ตัวเองจะไม่เหลือคนให้ตัวเองรัก หรือปกป้อง อะไรทำนองนั้น เพราะที่เขามีชีวิตอยู่ตอนนี้ก็เพื่อที่จะรัก และปกป้องครอบครัวเล็ก ๆ ที่เขามีอยู่นี่นา ในโลกที่เขาจะต้องอยู่คนเดียวอย่างทุกข์ทรมานอีกครั้งน่ะ ตาย ๆ ไปซะคงจะดีกว่าอีก

แพ้ : 

▸ เกสรดอกไม้ ; ไม่ได้แพ้รุนแรงอะไร แต่มันก็ทำให้เขาจามบ่อย ๆ คันจมูก และมีน้ำมูกอยู่ดี ซึ่งพอเป็นแบบนั้นแล้วจมูกของเขาก็แดงแจ๋เลย มันน่าออกจะน่าอายที่ภาพลักษณ์ของเขากลายเป็นแบบนั้น เขาก็เลยค่อนข้างเกลียดอะไรแบบนี้มาก ๆ เลยล่ะ อ้อ แล้วถ้าเรื่องความโรแมนติก อย่าหาว่าเขาแล้งน้ำใจที่ไม่ซื้อดอกไม้ให้เลยนะ เขาแพ้เกสรดอกมไม้ จึงไม่สามารถอยู่ใกล้มันได้มากนัก เขาไม่พกดอกไม้ติดตัวนาน เพราะถ้าจะซื้อ ก็คงซื้อแล้วให้อีกฝ่ายไปเดี๋ยวนั้นเลย หรืออาจจะสั่งซื้อแล้วจัดส่งไปให้เอง แต่ถ้าจะอยากเห็นนาธาเนียลเดินถือดอกไม้ไปให้ก็คงยากหน่อยล่ะ... เว้นแต่จะเป็นของอย่างอื่นที่ซื้อติดมือเอาไปให้น่ะ คงจะมีบ่อยหน่อย

งานอดิเรก :

▸ การเล่นพนัน ; เล่นเก่ง เทคนิคดี ดวงดี เลิศไปหมด เพราะแบบนั้นเขาถึงได้ชนะซะทุกครั้ง แล้วก็กอบโกยเงินมาได้เยอะแยะไงล่ะ อ้อ และเอาเข้าจริง ๆ แล้วนาธาเนียลไม่ได้ชอบโกงหรอก แต่เขามองออกเสมอว่าใครจะโกง ใครจะยุติธรรม และถ้าโกง... เขาก็จะโกงกลับไปให้ชนะเหมือนกัน แฟร์ดีออก :)

▸ เล่นหุ้น ; คล้าย ๆ กับข้อด้านบนเลยล่ะ เขาดวงดี แล้วก็รู้เทคนิคหลากหลายด้วย เพราะแบบนั้นถึงมีแต่ได้กับได้ไงล่ะ (อาจจะมีบ้างที่เขายอมเสีย แต่ถึงอย่างน้อยเปอร์เซ็นต์การได้ก็สูงกว่าอยู่ดี)

▸ ฝึกฝนการต่อสู้/ออกกำลังกาย ; การดูแลตัวเองเข้าไว้น่ะ เป็นเรื่องดีนี่นา แล้วนาธาเนียลก็ทำมันจนขินไปแล้วด้วย เขาดูแลรักษาหุ่นของตัวเองได้ดีมาก แถมยังฝีมือไม่ตกเลยด้วย 

▸ ไปปาร์ตี้ ผับ บาร์ ; คนอย่างนาธาเนียลน่ะเจ้าสำราญ แล้วก็รักสนุกมากด้วย เพราะแบบนั้นเขาจึงชอบเที่ยวเล่นสนุก ๆ แบบนี้เรื่อยไปเลยล่ะ อ้อ แน่นอนว่าก็ต้องมีการดื่ม และนัวเนียกับคนอื่น ๆ บ้างล่ะนะ :)

▸ นั่งแช่อยู่ในร้ายกาแฟ ; เขาชอบกลิ่นกาแฟมาก รู้สึกว่ามันผ่อนคลายดี เพราะแบบนั้นเลยไปนั่งแช่บ่อย ๆ แต่บางครั้งก็เอางานไปทำ หรือเอาหนังสือไปอ่านบ้าง อีกอย่าง เขาก็ชอบดื่มกาแฟด้วย 

▸ อ่านบทความในโซเชียล ; บางครั้ง็มีสาระ บางครั้งก็ไม่มี คาดเดาไม่ได้หรอก แล้วแต่ว่าอารมณ์ของนาธาเนียลจะมาแบบไหน บางวันนึกขรึมอยากอ่านความรู้ นาทีถัดมาเกิดบ้าอยากอ่านข่าวดราม่าก็มี 

ความสามารถพิเศษ : 

▸ พละกำลัง ; นาธาเนียลเป็นคนที่แรงเยอะมาก ร่างกายของเขาสมบูรณ์แบบไปด้วยกล้ามเนื้อและพละกำลัง บวกกับความปราดเปรียวและรวดเร็ว สมกับการเป็นนักสู้อย่างแท้จริงเลยล่ะ เรี่ยวแรงของเขามากขนาดที่ว่าทำกระดูกคนหักได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวเลยเชียว

▸ ทักษะการต่อสู้ทั้งแบบเดี่ยวตัวต่อตัวและแบบถูกรุมหมู่ ; เขามีไหวพริบดีมาก รวมทั้งมีสัญชาตญาณนักล่าที่ดีอีกด้วย มีความระแวดระวังตัวอยู่มาก เพราะแบบนั้นโอกาสที่เขาจะพลาดจึงน้อยมาก ๆ ไม่ว่าจะสู้แบบเดี่ยวหรือแบบหมู่ก็ตาม อันที่จริง ในรูปแบบถูกรุมเป็นหมู่ มันก็มีสิทธิ์ที่นาธาเนียลจะถูกโจมตีบ้างจริง ๆ นั่นแหละ แต่ร่างกายของเขาก็อึด ถึก ทนมากพอที่จะรับแรงกระแทกได้เยอะมาก ความอดทาของเขาสูง รวมทั้งร่างกายจึงแข็งแรง เพราะแบบนั้นใครก็ตามที่สู้ตัวต่อตัวกับเขาคงต้องคิดหนักหน่อยแล้วล่ะนะ และทักษะการสู้นั้น นาธาเนียลก็ถนัดอยู่หลายอย่าง แต่ที่เด่น ๆ ที่สุดเห็นจะเป็นซับมิชชัน / บราซิลเลี่ยนยูยิสสู /  brain buster / คราฟเมกา นอกเหนือไปจากนี้ก็ทำได้ แต่ก็ไม่ถนัดมากเท่ากับที่กล่าวไปหรอก

▸ การพลิกแพลงสถานการณ์ต่าง ๆ ; เขามักจะแก้ต่างสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดี รวมไปถึงการต่อสู้ด้วย ที่จู่ ๆ เขาก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมากะทันหัน ทำให้ชนะได้เร็วกว่าที่คิด อาจจะเป็นการหยิบเอาสิ่งของใกล้ตัวมาเป็นอาวุธ หรือการหลบหลีดแล้วพุ่งแทงด้านหลังอย่างที่คาดไม่ถึงก็ได้ นอกจากนี้นาธาเนียลยังปิ๊งแผนเจ๋ง ๆ ขึ้นมาในใจได้ด้วย มันก็เลยง่ายต่อการเอาชนะคู่ต่อสู้เลยทีเดียว

▸ การเล่นพนัน/เสี่ยงดวง ; นาธาเนียลเป็นผู้ชายที่ดวงดีมาก แถมยังดวงแข็งอีกด้วย และเพราะความพิเศษแปลก ๆ นั้นบวกกับทักษะความรู้เรื่องพนันต่าง ๆ ทำให้นาธาเนียลมีเทคนิคดี ๆ อยู่เยอะแยะ เขาชนะพนันได้ทุกรอบ กอบโกยเงินมาได้ก็เยอะ นับว่ารวยแต่ไม่ได้รวยอำนาจ เขารวยแต่เงินทาง แค่ไม่มีชื่อเสียงว่าเป็นเศรษฐีอะไร

▸ การบริหารงานธุรกิจ ; แน่นอนว่าเป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น เขาช่วยเหลือธุรกิจของเอเดนบางแห่งที่อยู่ต่างเมือง และคอยจัดการดูแลอยู่ห่าง ๆ แต่ก็ไม่เคยทำพลาดเลย แน่นอนว่าเขาทำได้เพราะเป็นการบริหารงานด้านธุรกิจเท่านั้น ไม่ใช่การควบคุมตัวมาเฟียหลาย ๆ คน เขาจึงทำได้ดีเลยล่ะ

▸ ทำอาหาร ; เห็นหนังหน้าแบบนี้ และท่าทีกวนประสาทจนน่ายิงทิ้งขนาดนั้น แต่นาธาเนียลทำอาหารเก่งมากจริง ๆ นะ โดยเฉพาะเรื่องการจัดจานให้น่ากินนี่ล่ะก็ ไว้วางใจเขาได้เลย

สเปคคนที่ชอบ : สำหรับนาธาเนียล เขามีรสนิยมแบบแพนเซ็กชวล ( Pansexuality ) และสเปคที่ชอบจริง ๆ ของเขา ถ้าให้เขาพูด นิยามสั้น ๆ ก็มีแค่ "ไม่น่าเบื่อ" แค่นั้น... แค่นั้นจริง ๆ ซึ่งพอฟังแล้ว ต่างคนต่างก็คงขมวดคิ้วแล้วอุทานในใจแน่ ๆ ล่ะ ว่าไอ้คำว่าไม่น่าเบื่อของเขาเนื่ย ขอบเขตของมันคืออะไรกันแน่—ซึ่งเอาเข้าจริง ๆ แล้วนาธาเนียลไม่ได้จริงจังกับด้านนี้โดยตรงหรอก เขาตอบส่ง ๆ ไปทั้ง ๆ อย่างนั้น โดยที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่รู้เลยว่าชอบแบบไหน แต่ที่ชัดเจนก็คงต้องอยู่เคียงข้างเขาได้ ซื่อสัตย์ และไม่หักหลังแค่นั้นล่ะมั้ง นอกเหนือไปจากนั้น เขาก็คิดว่าตัวเองคงสามารถเฝ้าดูแลคนรักได้บ้าง จะเข้ามาเกาะแกะก็ได้ หรือจะหยอกล้อก็ได้เหมือนกัน แล้วเขาก็สามารถปกป้องคนรักได้ด้วย...ถ้ามีขึ้นมาจริง ๆ น่ะนะ

เพิ่มเติม :

▸ นาธาเนียลเก่งในด้านการต่อสู้มากก็จริง แต่นั่นคงเป็นงานเดี่ยว เพราะถ้าจะให้เขาปกป้องใคร อย่างมีสาวน้อยอยู่ด้านหลัง ก็คงพูดได้ว่านาธาเนียลทำแบบนั้นไม่ค่อยถนัดนัก การที่จะต้องสู้ไปด้วย คอยระแวดระวังและปกป้องสาวน้อยไร้ทางสู้ไปด้วยน่ะ เขาอาจจะเผลอเตะสาวน้อยคนนั้นเพราะศัตรูอยู่ใกล้ ๆ ไปก็ได้ และเตะเข้าไปทีนึง เธอก็อาจจะคอหักตายแทนที่จะรอดชีวิตไปเลยก็ได้ สรุปง่าย ๆ ก็คือ ถ้าคุณไร้ทางสู้ และไม่รู้ทักษะอะไรเลย ถ้าต้องการจะให้นาธาเนียลไปเป็นบอดี้การ์ดก็คิดดี ๆ เสียหน่อย เพราะเขาทำงานแบบนี้ได้ไม่ดีนัก ถ้ามุ่งมั่นกำจัดศัตรู เขาก็ลืมที่จะปกป้อง ถ้ามัวแต่ปกป้อง ก็โดนโจมตีจนเสียเรี่ยวแรงไปได้ เพราะงั้นถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ นาธาเนียลก็ไม่รับทำงานแบบนี้หรอก เว้นแต่การคอยระแวดระวังให้กับ [3] ที่ทำจนชินแล้ว เนื่องจาก [3] ไม่เก่งด้านทักษะการสู้นัก ดังนั้นเขาจึงเป็นเครื่องมือที่สมบูรณ์แบบด้านนี้ แล้วเขาก็ถวายได้ทั้งชีวิตและร่างกายเพื่อปกป้องชายคนนั้นเลยล่ะ

▸ จากด้านบนแล้ว... บางคนอาจจะสงสัย ว่าคนอย่างเขายึดติดอยู่กับ [3] หรือเปล่า? คำตอบก็คือไม่ แต่แค่เขารักในแบบของเจ้านายเท่านั้น ขึ้นตรงเพียงคนเดียว และรวมไปถึงขึ้นตรงต่อหัวหน้าแก็งค์ไดโนเซอร์ด้วย กับคนรัก ที่ถ้าเขารักจริง ๆ ก็สามารถปกป้องด้วยชีวิตได้เหมือนกันนะ...

▸ จริง ๆ แล้วนาธาเนียลเก่งด้านการฟันดาบด้วย เป็นดาบญี่ปุ่นหรือดาบคาตานะ แต่สมัยนี้ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไหร่ แล้วตัวเขาก็กล้าที่จะพกดาบเดินไปโต้ง ๆ เลยด้วย แต่ดาบจะอยู่ในปลอก ซึ่งเป็นปลอกสีดำที่แข็งและทนทานพอสมควร ทว่านาธาเนียลก็ไม่ได้ชัดดาบออกมาใช้มั่ว ๆ หรอก ส่วนมากเขามักจะใช้ดาบที่ยังอยู่ในฝักฟาดใส่ศัตรูก่อนมากกว่า ซึ่งการตวัดฟาดฟันของเขาก็เรียกได้ว่าเฉียบคมและรวดเร็วจนน่ากลัว ถือเป็นการลองมือ แล้วก็ประเดิมฝีมือคู่ต่อสู้ด้วย หากมันจำเป็นจริง ๆ ก็ค่อยชักดาบออกมา ทั้งนี้ทั้งนั้นการจะแย่งดาบไปจากมือนาธาเนียลแทบเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยล่ะ อ่า... แต่ถ้ามีกฏห้ามพอพาอาวุธ เขาก็ยินดีจะเก็บซ่อนไว้นะ ไม่ใช่ว่าถ้าไม่มีดาบแล้วจะทำอะไรไม่ได้เลยสักหน่อย เว้นแต่เขาจะแอบลอบพกอาวุธเพราะเป็นหน้าที่ที่ต้องเป็นสปายหรืออะไรแบบนั้นน่ะ ถือว่าแอบพกอาวุธไว้สักหน่อย ซึ่งอาจจะอำพรางด้วยการเปลี่ยนปลอกเป็นร่ม ไม้เท้า หรืออะไรก็ได้

▸ นาธาเนียลไม่มีชื่อเล่นอื่นอีกเลย เว้นแต่จะเรียกฉายา (ที่บางครั้งก็งอกมาจากไหนไม่รู้) หรือโค้ดเนมของเขา

▸ เห็นนาธาเนียลมีทักษะรอบตัวมากมายขนาดนั้น แต่ถ้าระบิดลงหัว ก็ตายได้เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าฝ่ายนั้นจะวางแผนมาดีเด่นแค่ไหน เพราะนาธาเนียลก็เป็นแค่มนุษย์ เขาตายได้ แต่แค่ดวงแข็งเท่านั้น

▸ วาทะศิลป์ของนาธาเนียลเรียกได้ว่าห่วยแตก เพราะนอกจากจะกวนตี_นแล้วยังสามารถพูดให้คนอื่นเขาทะเลาะเบาะแว้งกันได้อีก สารเลวจริง ๆ

▸ เขาไม่ค่อยได้ลงสนามบ่อยนัก ...ก็นะ ปกติแล้วตัวเขาก็เปรียบเหมือนกับไพ่ตายที่คาดไม่ถึงนี่นา ปกติแล้วหัวหน้าของเขาก็ปล่อยให้ใ้ชีวิตเหมือนคนโง่ไปวัน ๆ เท่านั้น แต่ไม่มีใครรู้หรอก ว่าความจริงแล้วนาธาเนียลอันตรายขนาดไหน

▸ ปัจจุบันเขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน เว้นแต่จะหมุนเวียนผันเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ อย่างน่าสับคอทิ้งเท่านั้น

▸ พกอาวุธติดตัวได้อย่างแนบเนียน ทั้งปืนพก และมีด โดยเขามักจะซ่อนมันเอาไว้ตามจุดต่าง ๆ ของร่างกาย และ...อีกอย่างที่เขาพกติดตัวตลอดก็คือ ถุงยาง อย่าว่างั้นงี้เลยนะ เขาไม่ได้เซ็กซ์จัดหรอก แค่บางทีพกเอาไว้แล้วเอาไปแกล้งคนอื่นให้เขินเล่น จากนั้นก็รอดูปฎิกิริยาอีกฝ่ายนี่ก็สนุกดีเหมือนกัน

▸ จริง ๆ แล้วเขาค่อนข้างชอบสัตว์เลยนะ มองว่ามันน่ารักดี แล้วก็เป็นเพื่อนเล่นได้ด้วย แต่มันมีเรื่องฝังใจอย่างตอนที่เขาเคยเลี้ยงหนูแฮมเตอร์ แล้วมันวิ่งซนออกมาตอนที่เอาเปิดกรงเพื่อจะเติมข้าวให้ สุดท้ายพอเดินหาเขาก็เหยียบมันตายคาที่เลย จากตอนนั้นเลยไม่อยากเลี้ยงอะไรอีก แม้ปัจจุบันจะอยากเลี้ยงหมา แต่ก็กลัวว่าตัวเองจะเหยียบหัวหมาตายนั่นแหละ

▸ เห็นแบบนี้แต่นาธาเนียลก็ไม่ได้ขี้เหนียวนะ เขากระเป๋าหนัก และใช้เงินอย่างฉลาดจริง ๆ แต่ถ้าเพื่อความเท่ และเอาอกเอาใจคนอื่นบ้างบางครั้ง (บางคนน่ะ สำหรับคนไม่รู้จัก นาธาเนียลก็ไม่ได้ลงทุนลงแรงอะไรมากมายหรอก คนที่เขาดูแลส่วนใหญ่ก็เป็นคนในทีม หรือในแก็งค์นั่นแหละ) 

▸ เอเดนอยู่ต่างเมือง เจ้าตัวคอยบริหารธุรกิจเป็นส่วนใหญ่ และบางส่วนก็แบ่งให้กับนาธาเนียล ให้เขาได้บริหารบ้างนิดหน่อย ซึ่งนาธาเนียลก็ไม่ได้ทำหน้าที่นี้บ่อยนัก เพราะเจ้าตัวค่อนข้างชอบเอนไปทางอาชีพในวงการบันเทิงอย่างนายแบบมากกว่า และเอเดนก็ไม่ได้บีบบังคับอะไร เขาเป็นคนใจดี และเปิดกว้างพอสมควร ครอบครัวของเขาเป็นตระกูลที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมาเฟีย (มาเฟียที่ถูกกฏหมาย) มีส่วนสนับสนุนเป็นส่วนใหญ่ และเพราะนาธาเนียลกับคีอาร์เข้ามาเพื่อขออาศัยในตอนนั้น รวมทั้งเข้ามาร่วมตระกูลทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่สายเลือดแท้ พวกเขาทั้งสองจึงต้องทำงานเป็นการตอบแทนบ้าง ส่วนในเรื่องของเอเดน เขาเป็นลูกชายคนสุดท้องของตระกูล โดยเขามีพี่ชายสองคน พี่สาวอีกหนึ่งคน พักหลัง ๆ ก็คุยกันได้โดยไม่มีปัญหาอะไร ชีวิตของเอเดนไม่ได้มีปัญหาอะไรมากนัก คงเพราะฐานะที่มั่นคงอยู่แล้ว และครอบครัวที่ต้อนรับเขาอยู่แล้วด้วย และเขาก็ยังคงคอยเป็นห่วงเป็นใยน้องชายต่างสายเลือดที่รับเข้ามาอย่างนาธาเนียลและคีอาร์มากเหมือนกัน ปัจจุบันเขามีอายุอยู่ที่ 28 ปี [ image ]

▸ ประวัติมีการเชื่อมกับอีกตัวละคร ของคุณเด็กอ้วนนะคะ เชื่อมกันนิด ๆ หน่อย ๆ ค่ะ ฮา 

คีอาร์ ชาฮาน | Ciar Shahan

อายุ 19 ปี

Profile ; click

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

roleplay .

สวัสดีค่ะ ดิฉันคือหัวหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองของสถานศึกษาแห่งนี้ ก่อนอื่นเลย ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร เรียนอยู่ชั้นปีไหนแล้วคะ?

ร่างสูงทิ้งกายลงบนเก้าอี้ ก่อนจะเอนหลังพิงพนัก ยกขาขึ้นนั่งไขว่ห้าง แล้ววางมือลงบนหน้าขาอย่างเรียบร้อย ก่อนจะยกยิ้ม "สวัสดีครับ" นั่นเป็นคำทักทายแรกที่เขาเอ่ยออกไป และในเวลาต่อมา เขาก็กระแอมเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยอีกครั้ง "ผมนาธาเนียล ชาฮานครับ แบบว่า...คุณคงไม่ว่าอะไรนะ ถ้าหากผมจะเรียกคุณว่ายาหยีน่ะ มันเป็นคำติดปากไปแล้วล่ะ" เขาหัวเราะ แต่นั่นเป็นประโยคบอกเล่ามากกว่าประโยคคำถามเสียอีก เพราะนาธาเนียลไม่ได้ต้องการการอนุญาต แต่ต้องการแค่จะบอกเอาไว้เฉย ๆ เท่านั้น ...อืม ใช่ เขานั่นแหละที่ไร้มารยาท "อ้อ และผมเรียนอยู่ปีหกครับ ปีสุดท้ายแล้ว"

นักศึกษาของที่นี่จะสังกัดอยู่ในแก๊งมาเฟียเป็นส่วนมาก ถ้าหากคุณเป็นสมาชิกของแก๊งมาเฟีย ดิฉันอยากทราบว่าคุณสังกัดอยู่ในแก๊งใดคะ?

"โอ๊ะ แน่นอนครับ ผมเป็นสมาชิกของแก๊งค์มาเฟีย" ชายหนุ่มเอ่ยตอบ พร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย แสดงถึงความมั่นใจ และค่อนข้างจะภาคภูมิในคำตอบของตัวเอง "และแก็งค์ที่ผมกำลังสังกัดอยู่ในตอนนี้ก็คือแก๊งค์ไดโนเซอร์ครับ คิดว่าคุณคงจะเคยได้ยินอยู่แล้วนะครับ" และแน่นอน... ว่านั่นไม่ใช่ประโยคพูดเล่นขำ ๆ แต่นาธาเนียลกำลังบอกเป็นนัยน์ ๆ ว่า อย่ามาดูถูกอำนาจในเขตของเขาเชียว ใคร ๆ ก็ย่อมรู้กิตติศักดิ์ของแก็งค์นี้ดีกันทั้งนั้น

คุณคิดอย่างไรกับเมืองและสถานศึกษาแห่งนี้คะ?

"หืม..." นาธาเนียลส่งเสียงในลำคออย่างแผ่วเบา คล้ายกับกำลังใคร่รู้ในคำถามเหล่านั้น ใบหน้าของเขายังคงแย้มยิ้มเช่นเคย แต่ครานี้มันกลับแฝงมาด้วยการกลั้วหัวเราะ "ยาหยี ถ้านั่นจะเป็นคำถามลองใจล่ะก็ ผมว่าคุณน่ะ สุดยอดไปเลยนะ" เสียงกลั้วหัวเราะหยุดลง พร้อม ๆ กับเจ้าของร่างกายแกร่งที่ยิ้มจนตาหยี ขณะเอ่ยตอบ "เมืองนี้เป็นเมืองที่น่าสนใจอยู่หลายอย่างเลยล่ะครับ มันอาจไม่ได้สงบสุขดั่งที่ฝันเท่าไหร่ แต่สิ่งท้าทายหลาย ๆ อย่างนั้นมันก็คงหล่อหลอมให้คนที่นี่มีทักษะหลากหลายน่าดูเลยครับ" เขาหยุด และเว้นช่วงไปสักพัก "ผู้คนที่นี่เองก็เหมือนกัน มันเป็นสถาบันที่แปลก แต่คงมีอะไรที่น่าค้นหาอีกเยอะแยะ ผมว่าพวกเขาเองก็ต้องมีอะไรบางอย่างที่น่าทึ่งอยู่แน่ ๆ เลยล่ะ"

ทัศนคติที่คุณมีต่อแก๊งของคุณเป็นอย่างไรเหรอคะ?

"พวกเขาแข็งแกร่ง และมีวิธีการยืนหยัดด้วยตัวเองครับ" นาธาเนียลเอ่ยตอบแทบจะทันที เพราะเขาค่อนข้างมั่นใจในส่วนนี้มาก ๆ เลยล่ะ ...อ้อ แต่คงจะต้องมีเหตุผลเพิ่มเติมด้วยสินะ "จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ผมว่าพวกเขาแข็งแกร่ง และมีวิธีการจัดการที่ดีมากครับ ถึงแม้ว่าแก๊งค์อื่น ๆ จะแข็งแกร่งไม่แพ้กัน แต่ผมว่าทางเราเองก็มีวิธีการเฝ้าระวังที่จะไม่ให้ใครล้มตำแหน่งได้ง่าย ๆ นะครับ" เขากบืนน้ำลาย ก่อนจะวกไปหาเรื่องที่ผ่อนคลายกว่า "อืม... แล้วแต่ละคนก็เป็นคนแปลก ๆ ที่มองอีกมุมก็เป็นครอบครัวที่น่ารักดีครับ ถึงจะวุ่นวายไปบางวัน แต่มันก็เป็นเหมือนกับบ้านแสนรักเลย คุณเชื่อรึเปล่าล่ะ ยาหนี :)"

คำถามข้อสุดท้ายค่ะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนแบบไหนคะ?

"เห... ผมน่ะเหรอ" ชายหนุ่มลากเสียงยาวเล็กน้อย พร้อมกับเรียวคิ้วเข้มที่โก่งขึ้นเล็กน้อย "ใคร ๆ ก็บอกว่าผมเป็นพวกเจ้าชู้ แล้วก็น่ากลัว" เขาหัวเราะ "แต่ความจริงแล้ว ผมคิดว่าตัวเองแค่ดูดีเกินไปนะครับ แล้ว...มีศิลปะในตัวเองที่เข้าใจยาก คนอื่น ๆ เข้าไม่ถึงผมเท่าไหร่ แบบนี้มันน่าเศร้ามากเลยนะครับ" และแน่นอน... ไอ้ประโยคนั้นน่ะ อวยตัวเองล้วน ๆ เลยล่ะ ที่คนอื่นไม่เข้าใจมันก็คงจะถูกแล้วด้วย เขามันไม่ต่างอะไรจากตัวร้ายในภาพยนตร์ที่ยากจะคาดเดาจริง ๆ นี่นะ "โอ๊ะ... ว่าแต่ ยาหยีครับ มองมาที่ผมสิ คุณคิดว่าผมเป็นยังไงเหรอ?"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

talk with Vrissa .

สวัสดีค่ะ ไรต์มีนามปากกาว่าวริสซ่านะคะ หรือจะเรียกวริสก็ได้ คุณผู้ปกครองชื่ออะไรกันบ้างคะ?

: สวัสดีค่า มาอีกแล้วค่ะ โนคนเดิมเพิ่มเติมคือไม่หยุดสักทีค่ะ 55555

ตามเนื้อเรื่องคือมีฉากโรแมนซ์ค่อนข้างเยอะ แต่บรรยากาศชาวแก๊งก็ยังคงอยู่ค่ะ จะว่าอะไรไหมคะ ถ้าตลค. จะมีฉากกุ๊กกิ๊กสวีทวี้ดวิ้ว(?) เยอะหน่อย?

: ได้เลยค่ะ ตามสบายเลย แล้วจริง ๆ คนนี้ก็ส่งมาเพราะแอบไปเม้าท์มอยกับคุณวีวี่มาค่ะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อยากให้คอร์เคลล์มีผู้ให้หวีดจริง ๆ จัง ๆ มาก ทั้งนี้ไม่ได้บังคับว่าต้องคู่กันนะคะ ขำ ๆ ก็ได้ เราไปหวีดเขาก่อนเองค่ะ สะดวกแบบไหนก็คือแล้วแต่คุณวริสเลยนะคะ แง้ 555555

ถ้าหากเป็นบทที่ไม่ได้กำหนดว่าจะมีคู่หรือไม่ คุณผู้ปกครองอยากให้น้องมีคู่รึเปล่าคะ?

: ตามสบายเลยค่ะ เรื่องนี้ไม่ศีอยู่แล้ว กระซิบอีกที—คือคาร์นี้เราจงใจดึงมาจากของคุณวีวี่อีกแล้วค่ะ ตัวละครคอร์เคลล์นั่นเอง ให้เป็นทั้งที่พึ่งและคู่กัดนิด ๆ ไปเลยค่ะ ขำ ๆ ฮา ๆ เลือดสาด (?) กันไปบ้างอะไรบ้าง เหมือนกับนัดกันมานั่นแหละค่ะ ติดที่ว่าเราติดไฟทีหลัง ว๊าก 5555555555

ถ้าอยากให้น้องมีคู่ ไม่ทราบว่าอยากให้คู่ของน้องเป็น NORMAL หรือ LGBT คะ? (แต่บอกไว้ก่อนว่าไรต์ไม่ค่อยถนัดแนวยูรินะ ;-;)

: จากที่บ่น ๆ ไปด้านบนก็อาจจะเลี้ยวไปทาง BL นะคะ 55555 ทางนี้ไม่ซีเรียสเรื่องโพด้วยค่ะ เป็นสามีก็ได้ วันต่อมาจะเป็นภรรยาเขาก็คงไม่มีปัญหาเหมือนกัน แงแอ 555555 แต่ถ้าจะเป็นแบบนอร์มอลก็ได้เหมือนกันค่ะ ถ้าคุณวริสสะดวกยังไงเราก็พร้อมหวีดนะคะ!!

เรายังไม่ได้คิดว่าจะมีการตายของตัวละครไหนรึเปล่า อาจจะน้อยก็จริง แต่ถ้าหากตลค. ของคุณผู้ปกครองโดนบทนี้ จะรับได้ไหมคะ?

: รับได้ค่ะ การตายเป็นเรื่องธรรมชาติน่ะเนอะ (?)

ถ้าน้องไม่ติดบทที่ต้องการ จะให้ยัดบทให้หรือรับกลับคะ? (แต่โอกาสที่จะไม่ติดก็น้อยนะ .___.)

: เป็นตัวประกอบแล้ว ยัดนางเข้าไปเลยค่ะ ไม่มีที่จะไปแล้วล่ะ 5555555

สุดท้ายนี้ก็ขอให้คุณผู้ปกครองมีวันที่ดีและสดใส ขอบคุณที่ฝากน้องๆ เอาไว้กับเรา ขอให้น้องติดบทที่ต้องการกันทั่วทุกคนนะคะ (´▽｀) //รักส์

: ขอให้ทางนั้นมีวันที่สดใสปุ๊งปิ๊งกิ๊งก๊องก่องแก๊วก่าวก๊าวกู๊วกี้ว (?) เหมือนกันนะคะ >< 

_____________________________