ป่วย > Blog: Caje

ไม่รู้ว่าอะไรเริ่มก่อนกัน

เราเริ่มทำตัวขี้เกียจเพราะรู้สึกว่าตัวเองจะป่วย จึงนอนพักผ่อนเยอะๆ อู้เขียนนิยาย แล้วก็โดนน้องว่าว่าขี้เกียจ

ต่อจากนั้นก็ป่วยจริงๆ แล้วก็ได้ทำตัวขี้เกียจสมใจ น้องไม่กล้าว่าอีก งานหลักที่ทำก็ต้องหยุดไปด้วย แต่ก็ดีเพราะว่าว่างอย่างนี้จึงเขียนนิยายได้สะดวก ไม่มีใครรบกวน

ตอนนี้ก็เขียน The Seekers ภาคจงชิวจบแล้ว วันนี้พักสักหน่อย พรุ่งนี้ค่อยรีไรท์เก็บรายละเอียด ถ้าเป็นไปได้ก็อยากส่งให้สำนักพิมพ์พิจารณาเร็วๆ เหมือนกัน

ไม่รู้ว่าจะสมหวังอย่างที่คิดไว้ไหม แต่การที่ต้องรอคอยอะไรนานๆ โดยไม่มีความคืบหน้าอย่างนี้ ถ้าเรามีแต่โทษโชคชะตาฟ้าลิขิตหรืออะไรก็แล้วแต่ ก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก สู้ทำหน้าที่ของตนเองให้สุดๆ ไปเลยดีกว่า

ลองดูสักตั้ง...

...

บางครั้ง ก็คิดเหมือนกันว่า เวลาอย่างนี้ไม่ใช่เวลาจะมานั่งเขียนนิยายอยู่นะ แต่พอคิดอีกที ถ้าไม่เขียนนิยายแล้วจะให้เราทำอะไรอย่างอื่นได้ล่ะ มนุษย์เกิดมาก็ต้องทำหน้าที่กันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ เราอาจยังเด็กจึงไม่มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบหนักหนาอะไร แต่ก็อยากทำสิ่งที่ชอบให้ดีล่ะนะ

เราเข้าใจดีว่าคนอื่นกำลังเดือดร้อน เพราะว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจนปฏิบัติหน้าที่ปกติไม่ได้ ก็อยากช่วยเหลืออยู่นะ แต่คิดอีกแง่ การทำงานของเราให้ดี ทดแทนที่พวกเขาอยากทำแต่ได้ทำก็คงเป็นการช่วยเหลือทางหนึ่งเหมือนกัน

รู้สึกว่าที่จริงมีอะไรเยอะกว่านี้ที่อยากพูด แต่ช่างมันเถอะ เท่านี้ก็คงพอแล้ว
(เริ่มไข้ขึ้น)

ไปก่อนนะ

ป่วย

ความคิดเห็น