เรื่องบ้าๆ ของผม

ลำดับตอนที่ #18 : (นอกเรื่อง) นิยายที่ดีต้องมีอิมเมจตัวละคร!

นิยายที่ดีต้องมีอิมเมจตัวละคร

จากประสบการณ์ฝ่าดินแดนแห่งความกลัวที่ผ่านมา ผมก็รู้สึกกล้าหาญชาญชัยมากขึ้น แล้วก็นึกครึ้มอยากแบ่งปันความกล้าแบบบ้าๆ นี้มาให้ร่างทรงของผมบ้าง ผมจึงพยายามค้นข้อมูลในหัวของเธอดู หาว่ามีวิธีอื่นไหมที่จะช่วยให้นิยายเป็นที่นิยม ถ้าทลายกำแพงตรงๆ ไม่ได้ ก็น่าจะมีทางอ้อมอยู่บ้างนะ

แล้วผมก็ได้พบว่า ลักษณะของนิยายออนไลน์ที่เป็นนิยมนั้นมีอยู่อย่าง นั่นคือ มักจะมีภาพอิมเมจตัวละครสวยงามดึงดูดสายตาเชิญชวนให้คนอยากเข้ามาอ่านยิ่งขึ้น แต่ด้วยความที่ร่างทรงของผมถือระเบียบจัด ยึดมั่นอย่างคร่ำครึว่า นิยายที่ดีอาศัยเพียงตัวอักษรอย่างเดียวก็สื่อความได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีรูปประกอบมาชักจูงจินตนาการของผู้อ่าน และเธอก็ไม่อยากจะไปขโมยผลงานของคนอื่นมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตอีกด้วย

จริงๆ แล้วข้ออ้างเหล่านี้เป็นแค่คำปลอบใจในความด้อยสามารถของตัวเธอเองเท่านั้นล่ะ ร่างทรงของผมก็วาดรูปไม่เก่งเหมือนผมนั่นแหละ ถ้าเธอวาดได้คงวาดประกอบเองแล้ว หรือถ้าเธอมีเพื่อนที่เก่งด้านนี้และพร้อมจะเสียสละเวลามาช่วยสักนิดก็คงสบายไป แต่เมื่อไม่มีก็จึงได้แต่ยกเรื่องนี้มาปลอบตัวเองล่ะ

ผมเป็นตัวร้าย ไม่ยึดถือกฎปฏิบัติใดๆ และไม่ได้มีความคิดโบราณคร่ำครึอย่างเธอ ผมคิดว่าอิมเมจตัวละครเป็นทางเลือกหนึ่งของผู้อ่าน ถ้าเป็นคนที่มีพลังจินตนาการสูงอยู่แล้ว ถึงเห็นภาพที่ไม่ตรงกับใจคิด ก็คงไม่มีผลกระทบใดๆ หรอก เมื่อมีดีกว่าไม่มีเช่นนี้แล้ว หามาประดับไว้ก็คงไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่อย่างใด

เท้าความมาเสียยาว... มาดูอิมเมจตัวละครของเรื่องบ้าๆ นี้กันเลยดีว่า

คนแรก...

ร่างทรงของผม (หรือที่พวกคุณน่าจะรู้จักกันในนามว่า Caje)

ยายนี่พอจะมีคนภาพวาดเหมือนให้อยู่บ้าง ซึ่งก็ดีแล้ว เพราะผมจะได้ไม่ต้องหาภาพถ่ายจริงมาลงให้ดู แน่นอนว่าตัวจริงนั้นดูแย่กว่านี้หลายเท่า ไม่น่ารักนักหรอก

ดูหน้าแล้วจำไว้ซะ จะได้มาลงถูกคนเวลาอ่านเรื่องนี้แล้วไม่พอใจ

ที่ผ่านมาผมไม่เคยบอกชื่อร่างทรงให้รับรู้มาก่อนในเรื่อง ในตอนนอกเรื่องนี้ก็บอกไว้หน่อยแล้วกัน

นามแฝงที่ใช้ในเน็ตของเธอก็คือ 'Caje' ซึ่งอ่านว่า 'เคจ' เหมือน Cage นั่นแหละ

ส่วนนามปากกาที่ใช้นอกจาก Caje แล้วก็ยังมี 'สัจนา'

คนต่อมา...

เชน

เชนหน้าตาดีกว่านี้ ผมสีส้มเหมือนกัน แต่แลตั้งกว่านี้หน่อย ตาสีทองอำมหิต เขี้ยวแหลมเห็นชัดยิ่งกว่า ส่วนลักษณะการแต่งกายต่างๆ แต่คล้ายภาพอิมเมจนี่แหละ

ไม่แน่บางที เชนอาจจะแต่งคอสเพลย์ตามตัวละครตัวนี้อยู่ก็ได้นะ

มีภาพฉากคล้ายๆ ตอนเขาอาละวาดด้วยล่ะ

แล้วก็มาถึงสาวงามประจำเรื่อง...

เนฮีเดีย

ลักษณะโดยภาพรวมก็คล้ายๆ เธอคนนี้...

ผมสีทรายปกหน้า เปลี่ยนจากกอดตุ๊กตาเป็นกอดหนังสือสีปกหนังสีน้ำตาลเล่มหนาแทน แล้วฮู้ดก็ทำเป็นรูปหูแมวยื่นออกมา มีตาบ้องแบ๊วและเส้นปากหยักเป็นรอยยิ้มวาดไว้ด้วย กางเกงที่ใส่ไม่ได้พอง แล้วรองเท้าก็ดูทันสมัยกว่านี้นิดหน่อย

สรอยยิ้มลึกลับของเธอให้อารมณ์คล้ายภาพนี้...

แต่ไม่มีน้ำตาไหลพรากแบบนี้หรอกนะ

.

.

.

.

.

.

กำลังมองหาภาพอิมเมจของผมอยู่ล่ะสิ...

โฉมหน้าตัวร้ายสุดยอดอย่างผมจะเปิดเผยกันง่ายๆ ได้อย่างไร

แต่ก็ไม่แน่นะ ถ้าผมอารมณ์ดีขึ้นมา อาจจะเอาภาพมาให้ดูบ้างก็ได้...

ติดตามกันต่อไปล่ะกัน

สุดท้ายแล้ว... ผมก็ยังคงเห็นแก่ผู้หญิง ชั่วช้าไม่พออยู่ดี ต้องเอาเดรดิตภาพที่ใช้มาลงให้หน่อยล่ะ


Credit

ภาพ Caje ภาพแรกวาดให้โดย pammon ภาพที่สองเป็นภาพ SD นักเขียนที่นักวาดจากสำนักพิมพ์วาดให้

ภาพอิมเมจเชนทั้งหมด และภาพอิมเมจรอยยิ้มของเนฮีเดียมาจาก Parashi โดย Nuri และ Basara
http://www.parashi.info/
ผมได้ใช้เคจให้ไปขอภาพของเขามาใช้ และได้รับการอนุญาตอย่าง(ค่อนข้าง)เป็นทางการแล้ว

ส่วนภาพอิมเมจเนฮีเดียเต็มตัวเป็นตัวละครที่มีชื่อว่า Dorothy จากเกม Rune Factory 2

(ทำไมผมถึงยังเลวได้ไม่เต็มขั้น ไม่ขโมยภาพคนอื่นมาใช้โดยไม่บอกกล่าวไปเลยนะ)