ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Assassination Classroom [Yaoi] วันหนึ่งของผมทำไมต้องลำบากขนาดนี้นะ!! (All x karma)

    ลำดับตอนที่ #13 : ชั่วโมง ทัศนศึกษา (3)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.08K
      78
      24 มี.ค. 60

    วันนี้ลงช้าหน่อยน้าาาา เพราะวันนี้ไปดูหนังมาและเริ่มปั่นเลยทีเดียว ไปดูเบยล่ะกัน!!!



    ทัศนศึกษาวันที่ 2

    เวลาหกโมง
    'ในที่สุดก็มาถึงแล้วสินะการลอบสังหารอาจารย์โคโระน่ะ'เมื่อคารุมะที่ตื่นมาก็คิดพลางทำกิจกรรมตอนเช้าให้เรียบร้อย เพราะวันนี้จะมีนักฆ่ามาเด็ดหัวอาจารย์ของเราโดยถูกจ้างมาจากกระทรวงกลาโหมโดย 'อาจารย์คาราสึมะ' นั่นแหละ โดยเราต้องเบี่ยงเบนความสนใจให้และนักฆ่าก็จะปิดฉาก เป็นวิธีการที่คารุมะไม่ค่อยชอบแต่ก็ต้องยอมทำอ่ะนะ
    "ไง ซึกิโนะ"คารุมะที่เห็นซึกิโนะพึ่งตื่นก็ทักระหว่างกำลังเดินไปเปลี่ยนเป็นชุดประจำ
    "อืม...จะไปเปลี่ยนชุดหรอนี่พึ่งหกโมงเองนะ แถมคนอื่นยังไม่ตื่นด้วย.."ซึกิโนะพูดด้วยน้ำเสียงง่วงๆ เพราะมันก็ถูกคนอื่นยังไม่ตื่นเลยแต่คารุมะตื่นมาทำกิจกรรมตอนเช้าในตอนนี้เหลือแค่ไปเปลี่ยนชุดแล้ว
    "เดี๋ยวๆ นายคิดว่าคนอย่างชั้นจะตื่นสายหรอ ถึงเห็นอย่างนี้ชั้นก็เป็นคนตื่นเช้านะ"คารุมะพูดด้วยท่าทางเคือง
    'น่าเชื่อตาย'ถึงอย่างนั้นก็ตอบ"หรอ"ซึกิโนะพูดพร้อมไปห้องน้ำไปแปรงฟันและทำกิจกรรมของตนด้วยส่วนคารุมะก็เดินไปห้องเปลี่ยนชุดโดยครั้งนี้เค้าก็ได้ใส่กางเกงตัวเดิมแล้ว(โถ่ ใส่กระโปร่งอ่ะดีแล้- แอ้ค!!!//โดนกระทืบ)
    "อืม ใส่เสร็จแล้ว"คารุมะพูดพร้อมเดินไปที่ห้องรับรองเมื่อเปิดประตู....
    "นุรุฟุฟุ เป็นไงครับหลับสบายรึเปล่า คารุมะคุง"อาจารย์โคโระที่ใส่เสื้อประจำกำลังนั่งจิบชาอยู่
    "ครับ สบายดีถ้าเมื่อวานไม่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นน่ะนะ..."คารุมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างอาจารย์ของตน
    "นั้นสินั้นครับ โดนที่โรงเรียนไม่พอมาโดนที่ทัศนศึกษาด้วย คารุมะคุงโชคร๊าย โชคร้าย"อาจารย์โคโระพูดพร้อมชิบชาอีกนึงอึก
    "แล้วใครเป็นคนบังคับให้ผมใส่กระโปร่งล่ะครับ"คารุมะพูดพลางส่งสายตาเหนื่อยๆ แล้วหลังจากนั้นพวกเขาก็คุยกันไปเพลินๆ

    เวลาเจ็ดโมง
    ด้านทุกคนที่ยังไม่ตื่นก็หลับเพลินๆ แต่เมื่อตื่นมาก็ผู้ชายและผู้หญิงเริ่มวิ่งมารวมตัวกันและโวยวายบางอย่าง
    "เห้ย!!! คารุมะหายไปไหนล่ะ!!!"โอคาจิมาเปิดประเดิมคนแรก
    "ใช่ๆ มันต้องหลับอยู่ไม่ใช่หรอออออ"เทราซากะทำท่าทางลุกลี้ลุกลน
    "อดแกล้งตอนหลับเลยวุ้ยยยยย"นากามุระพูดพลางนึกเสียดาย
    "นั่นสิครับ คารุมะคุงตื่นสายจะตาย"นางิสะพูดพลางหาร่างผมแดง
    "งั้นแสดงว่า....ถูกลักพาตัวหรอ!!!!"ฟุวะพูดด้วยท่าทางแตกตื่นเพราะอนิเมะที่เธออ่านนั้นจะมีฉากนี้อยู่บ่อยๆ
    "แสดงว่าพวกนักเลงงั้นเหรอ"นางิสะพูดด้วยท่าทางที่ตกใจโดยที่ไม่รู้เลยคารุมะที่ตามหากำลังนั่งจิบชาอยู่ คารุมะที่กำลังจิบชาเริ่มรำคาญกับการแตกตื่นของห้อง E ก็เดินไปที่ห้องนอนแต่เมื่อกำลังจะเปิดก็โดนผลักอย่างแรงจากเพื่อนห้อง E ที่กำลังวิ่งออกมาเพื่อตามหาคารุมะ
    "อั่ก!!! ไอพวกบ้า!!"คารุมะที่โดนผลักชนกับกำแพงก็ถึงกับจุก
    " "คารุมะ!!!!!" "เพื่อนห้อง E รีบมาดูอาการคารุมะที่กุมหน้าท้องตัวเอง
    "ใครทำกับนายหรอ คารุมะ!!!"มาเอฮาระพูดด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก
    "ก็พวกนายนั่นแหละว้อยยยยย"คารุมะตะโกนใส่พวกห้อง E ที่ทำร้ายตนโดยไม่รู้ตัว
    "หา?? ไม่ใช่ว่าคารุมะคุงโดนลักพาตัวหรอกหรอ"นางิสะพูดพร้อมเอียงคอสงสัย โดยที่ทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยส่วนคารุมะก็เหงื่อตกเพราะเพื่อนๆนั้นคิดเยอะไปรึเปล่า อย่างเค้าน่ะนะจะโดน(แต่ก็โดนไปแล้วไม่ใช่หร- อ้ากกก//โดนรัดคอ)ลักพาตัว
    "แล้วถ้าชั้นอยู่นี่แสดงว่าชั้นโดนลักพาตัวรึไงล่ะ"คารุมะำดพลางกุมขมับตัวเอง
    "งั้น....."ทาเคบายาชิพูด แล้วทุกคนในห้อง E มองไปที่ฟุวะที่ทำให้เข้าใจผิด
    "เอ๋!! ชั้นเหรอก็แหม่...."ฟุวะที่ตกใจก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูกได้แต่เกาหัวพลางๆ แล้วหลังจากนั้นฟุวะก็โดนยำเละเนื่องจากทำให้คนอื่นเข้าใจผิด(ยังไม่ตายนะ)


    แล้วนักฆ่าก็มาที่จุดนัดพบพร้อมกับเราและวางแผนเสร็จก็เริ่มปฏิบัติตามแผนโดยทั้งวัน นักฆ่าคนนั้นก็จัดการอาจารย์โคโระไม่ได้แม้แต่หนวดซักเส้น เมื่อแผนล้มเหลวเราก็กลับไปที่พักโดยกุมขมับไปด้วยเพราะอาจารย์โคโระสามารถรับมือได้โดยง่ายดายและทุเรศสุด เช่น ตอนหลบกระสุนก็ใช่ขนมบังไม่ให้โดน เป็นการรับมือที่แม้แต่นักฆ่ายังอ้าปากเหวอ โดยตอนนี้อาจารย์และนักฆ่าก็หายไปไหนก็ไม่รู้แล้ว แถมตอนนี้ห้าโมงเย็นแล้ว(เวลานี้อาจารย์โคโระกำลังคุยกับนักฆ่าอยู่)

    ที่พักห้อง E 
    "เฮ้อ สุดท้ายก็ฆ่าอาจารย์ไม่ได้หรอเนี้ย"ซึกิโนะพูดจับท้ายทอย
    "ก็ช่วยไม่ได้นี่น่า อาจารย์โคโระสามารถหลบได้หมดเลยนี่"อิโซงาอิพูดพลางยิ้มแห้งๆ
    "แถมพรุ่งนี้เราก็กลับไปที่ห้องเรียนของเราแล้วล่ะ"จิบะพูดพลางเดินไปนั่งเก้าอี้
    ' 'ห้องเรียนลอบสังหารสินะ' 'ทุกคนในห้องคิดพลางเล่นคลายเครียดพลางๆ ให้หายเหนื่อยก่อนจะไปแช่ออนเซ็น และจุดประสงค์ของผู้ชาย เช่น โอคาจิมา  ที่ไปแช่ก็ไม่ใช่อะไรก็ไปดูผู้หญิงอาบน้ำนั่นแหละเพราะที่นี้เค้าแช่รวมไงล่ะ!!!! ส่วนผู้หญิงไปแช่ เช่น นากามุระ ไปแช่เพราะจะดูคารุมะ แช่ออนเซ็นแต่ก็ไม่ใช่แค่นากามุระหรอกทั้งหญิงและชายก็อยากดูเพราะเมื่อวานคารุมะไปอาบเร็วจนไปไม่ทันแต่วันนี้เค้าจะอาบรวมโดยกว่าจะขอได้ต้องให้นางิสะไปขอร้องจนคารุมะเริ่มรำคาญเลยตกลงไป
    "งั้นคารุมะคุงไปอาบด้วยกันเถอะ"นางิสะพูดพลางจับมือคารุมะพา(ลาก)ไปออนเซ็นโดยคารุมะที่ระแวงก็ไม่ลืมนุ่งผ้าขนหนูปิดข้างล่างไว้ และข้างหลังก็มีเพื่อนแอบตามมาด้วยเป็นกระจุก
    "นี่ ถ้าอยากอาบกับชั้นก็ออกมาเลยไม่ต้องแอบก็ได้"คารุมะที่รู้ตัวก็พูดออกมาดังจนเพื่อนก็เริ่มทยอยกันออกมายอมรับผิด คารุมะที่เห็นก็เดินเข้าไปแช่ออนเซ็น โดยที่เพื่อนก็ถอดเสื้อผ้าออกแล้วนุ่งผ้าขนหนูกัน แต่โอคาจิมาพี่แกไม่เหมือนใครเพราะเค้านั้นเข้ามาแบบล่อนจ้อนเลยโดยไม่อายใคร
    "ห เห้ย โอคาจิมาแกเอาแบบนี้เลยหรอ"มาเอฮาระที่กำลังลงไปแช่หันมาพูดพลางเขยิบหนี
    "ชั้นเป็นคนหื่นนะ!!! ชั้นไม่อายหรอก"โอคาจิมาพูดด้วยความภาคภูมิใจ
    ' 'น่าอวดดีเนอะ' 'ทุกคนห้อง E พูดด้วยความเหนื่อยและโอคาจิมาก็กระโดดลงออนเซ็นจนน้ำหายไปนิดหน่อย
    "อย่ากระโดดดิเห้ย!!!"คารุมะที่กำลังแช่สบายๆก็ตะโกนว่า
    "โอ้ คารุมะนายหุ่นดีจัง ทำไมผอมจังเลยยย!!"คายาโนะพูดพลางชี้ไปที่เอวผอมของคารุมะ โดยเพื่อนก็เริ่มเข้าไปใกล้ๆคารุมะ
    "จะทำอะไรเนี้ย เจ้าพวกบ้าาา"คารุมะเริ่มโวยวายเมื่อเห็นเพื่อนกำลังจบเอวของตนพลางทำหน้าแดงแจ๋
    'โอ้ยยย อย่าทำหน้านั้นดิ โครตน่ารักเลยย'มาเอฮาระคิดพลางไปจับขาอ่อนของคารึมะโดยไม่ขออนุญาติ
    "อย่าจับโว้ยยยย ชั้นจะแช่ให้สบายหน่อย ออกปายยยย"คารุมะพูดพลางดันหน้าคนอื่น
    "แหม่ คารุจังล่ะก็ ผมนี้นิ่มจังเลยน้าาาา"นากามุระพูดพลางจีบผมของคารุมะและลูบไปมา
    "เห้ย ผมยุ่งแล้วววว"คารุมะพูดพร้อมเอามือนากามุระออกไป
    และกว่าจะออกไปจากคารุมะ คารุมะก็เหนื่อยกันเลย
    'กว่าจะแช่ดีได้'คารุมะพูดพลางแช่อย่างเหนื่อยๆ และคนก็เริ่มทยอยไปและคารุมะก็ออกไปด้วยและใส่ผ้าคลุมออนเซ็นและเดินไปที่ห้องนอนผู้ชาย แต่ในห้องนอนหญิงนั้นก็กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานและเห็นอาจารย์โคโระมาเผือกก็วิ่งตามกันไปฆ่า

    ห้องนอนผู้ชาย
    "โอ้ ว่าแล้วเชียวว่าคัยซากิต้องได้ที่หนึ่งอะนะ"มาเอฮาระพูดเพราะเค้าได้โหวตว่าชอบผู้หญิงคนไหนแล้วได้คันซากิเป็นที่หนึ่ง
    "ก็ไม่มีใครเกลียดเธอหรอกน่า"มิมูระพูดพร้อมจับท้ายทอยของตน
    "แล้วมีคันซากิไปอยู่แล้วเป็นไงบ้งล่ะ ซึกิโนะ"มาเอฮาระหันไปมองซึกิโนะที่ยืนอยู่
    "พวกเราเจอปัญหานอดหน่อยจนไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ"ซึกิโนะพูดด้วยท่าทางเสียดาย
    "งั้นเหรอเนี่ย"มาเอฮาระพูดตอบ
    "เห คุยอะไรกันอยู่หรอ"คารุมะที่เปิดเข้าห้องนอนพูดพลางยกน้ำดื่ม
    "คารุมะเองหรอ นายชอบใครหรอ"มาเอฮาระพูดด้วยท่าทางสนใจไม่ต่างกับผู้ชายทุกคน
    "อืม...คุณโอคุดะล่ะมั้ง"คารุมะหยิบกระดาษขึ้นมาพลางคิดไปด้วย
    "ไม่มั้ง"ซึกายะพูดด้วยท่าทางไม่เชื่อ
    "แล้วทำไมล่ะ"มาเอฮาระที่ดูเหมือนจะสนใจก็ถามขึ้น
    "ก็ถ้ามีเธอที่ทำยาได้ก็ทำให้ทักษะของชั้นดีขึ้นไงล่ะ"คารุมะพูดด้วยน้ำเสียงโรคจิตแล้วหางกับเขาเดวิลก็เริ่มงอก
    ' 'ไม่จิ้นเลยไอคู่นี้เนี้ย' 'ทั้งห้องเรียนพูดพลางเหนื่อยกับความคิดของคารุมะ
    "งั้นก็เก็บไว้เป็นความลับอย่าให้ผู้หญิงกับอาจารย์รู้เข้-"อิโซงาอิพูดไม่ยังจบก็เหลือบไปเห็นอาจารย์โคโระที่มาแอบฟังอยู่
    "อืมๆ อย่างงั้นหรอครับ ดูซิๆ..."อาจารย์ก็ถือสมุดโน๊ตแล้วเขียนเสร็จก็ปิดประตูช้าๆ โดยทุกคนก็หันไปมอง
    *ปัง* เสียงประตูดังแล้วทุกคนก็วิ่งไล่ฆ่าอาจารย์โคโระ
    "ฆ่ามัน!!!!"มาเอฮาระผู้เป็นคนเปิดประตูก็ตะโกนแล้วทุกคนก็เริ่มวิ่งตามไป และโชคก็เข้าข้างอาจารย์(หรอ)เมื่อถึงมุมแล้วตรงนั้นก็มีผู้หญิงกำลังวิ่งมาฆ่าและโดนดัดอีกทางด้วยผู้ชาย
    "ชิบแล้ว จนมุมแล้วอ่ะ!!!"อาขารย์โคโระพูดด้วยน้ำเสียงตกใจแล้วก็เริ่มการสังหารโดยอาจารย์ก็หลบมีดได้ทุกครั้ง และไปที่ห้องอาจารย์คารสึมะที่พิมพ์งานอยู่
    "เกือบตายแล้ว"อาจารย์โคโระพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ
    "เอะอะไรกันน่ะ"อาจารย์คารสึมะได้ยินเสียงดังก็หันไปถาม
    "อ๋อ นิดหน่อยน่ะครับ"อาจารย์พูดพลางหาอะไรบางอย่างจากในตัวแล้วก็ถึงเวลานอนทุกคนเลยเข้านอนเพื่อเก็บพลังเพื่อกลับไปห้องเรียนตน
    'ห้องเรียนลอบสังหาร'


    เย้ๆ ในที่สุดก็จบตอนทัศนศึกษาซะที //ลิ้นห้อยเลย
    วันนี้ไรท์จะเอาภาพมาแจกสักภาพ ถ่ายโดยไรท์น้าาาาา

     
    นี้ไงงงงง (ใหญ่ไปป่าวอ่ะ แต่ช่างเถอะ) อันนี้เป็นภาคเสริมนะ Koro sensei quest ไปดูกันนะสนุกมาก
    ไรท์ชอบภาพนี้มากเลยยยยยย โหลดได้นะไม่ว่า
    จากไรท์
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×