ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ชั่วโมง ดูหนัง
ไงจ้ะ รีดเดอร์ทุกท่านวันนี้ก็ลงช้านะค้าาาาา แล้วก็สั้นนิดหน่อยเนื่องจากพึ่งเขียนเสร็จสดๆร้อนๆเลยเจ้าาาาา
อย่าพึ่งหายกันไปน้าาาา ใครอยากดูฉากไหนก็บอกไรท์น้าาาา ไรท์จะลองเขียนให้ก่อน ถ้าได้ไรท์ก็จะลงให้ละกันเน้ออออ
ไปดูกับเตอะ
ตอนกลางวัน
""ฮาระๆ"ฟูวะที่อยู่ข้างหนังหันหลังมาเรียกฮาระที่นั่งอยู่ข้างหลัง ซึ่งตอนนี้เป็นกลางวันฮาระที่กำลังกินข้าวกลางวันด้วยสปีดความเร็วแสง(?)ก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่มาขัดเวลาแห่งความสุขของตนอย่างสงสัย
"อะไรหรอ ฟูวะ"ฮาระที่เคี้ยวอาหารเสร็จก็ถาม
"ก็เมื่อวานนี้สนุกเนอะที่อาจารย์บิทส์พยายามลอบอาจารย์คาราสึมาไง"ฟูวะพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"อ๋อ ที่พนันกันน่ะหรอ ชั้นก็ลุ้นนะสุดท้ายก็ชนะ ชั้นลุ้นแทบแย่เลย"ฮาระที่นึกได้ก็คุยกับฟูวะอย่างสนุกสนานเพราะเมื่อวานมีอาจารย์ของอาจารย์บิทส์มาท้าว่าใครลอบสังหารอาจารย์คาราสึมาได้คนนั้นจะชนะและถ้าอาจารย์บิทส์แพ้ก็ไม่ต้องมาลอบสังหารอาจารย์โคโระไป แต่ท้ายที่สุดอาจารย์บิทส์ก็ลอบสังหารอาจารย์คาราสึมาได้
หลังเลิกเรียน
"อารมณ์จังนะครับ อาจารย์โคโระ หลังเลิกเรียนมีอะไรรึเปล่าครับ"อิโซงาอิที่เห็นอาจารย์ของตนฮั่มเพลงอย่างสบายใจก็อดไม่ได้ที่จะยิงกระสุนกำจัดใส่ แต่ก็เหมือนเดิมคืออาจารย์โคโระก็หลบได้สบายๆ
"ครับบบบ อาจารย์กะจะไปดูหนังที่ฮาวายน่ะครับ พอดีมีกำหนดฉายปฐมทัศน์ เลยจะไปดูสักหน่อย"อาจารย์โคโระที่หลบกระสุนก็พูดโดยที่ตายังอ่ายนิตยสารหนังที่จะไปดูอย่างเพลินๆ
"ขี้โกงง่ะ อาจารย์!"นากามุระที่ได้ยินก็มาพูดกับอาจารย์โคโระอย่างเสียดาย
"นุรุฟุฟุ ความเร็ว 20 มัคมีไว้ใช้เพื่อการนี้ไงล่ะครับ"อาจารย์โคโระพูดด้วยความยิ้มกวนใส่
"โซนิค นินจาเหรอ???"คาตาโอกะ เมงุที่เห็นก็มาเห็นนิตยสารที่อาจารย์โคโระถามอย่างสงสัย
"อา..เรื่องฮีโร่เรื่องนั้นสินะ"นากามุระพูดแล้วชะโงกมองด้วยคนแล้วไม่ทันไรก็ถูกเพื่อนๆรุมล้อมกันหมด
"งั้นก็มาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ"นากามุระพูดพร้อมมองอาจารย์โคโระ
"ครับ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"อาจารย์โคโระก็ตอบตกลงไป โดยที่อยู่ในสายตาของนางิสะและคารุมะที่กำลังอ่านนิตยสารแบบเดียวกัน
' 'อยากไปดูด้วยจัง' 'ทั้งสองคิดแล้วมามองหน้ากันก่อนพยักหน้าพร้อมกันเป็นการตกลงโดยที่ลืมความปลอดภัยระหว่างการเดินทางไป
ผ่านไปไวเหมือนโกหก เมื่อใกล้ถึงเวลาไปดูหนังของอาจารย์โคโระ
"เอาล่ะ งั้นไปล่ะนะครับ"อาจารย์ก่อนจะยืดเส้นยืดสายเตรียมตัว
"อาจารย์โคโระ พาพวกผมไปด้วยได้ไหมครับ!!"นางิสะและคารุมะก็เรียกอาจารย์โคโระก็รีบเดินไปหาก่อนที่อาจารย์จะไปก่อน
"ชอบหรอครับ???"อาจารย์โคโระที่ได้ยินก็หันมามองด้วยสีหน้าที่ตกใจเล็กน้อย
"ครับ ผมรอภาคต่อมานานแล้วล่ะครับ"นางิสะพูดพร้อมตาสีครามกำลังเป็นประกาย
"แต่ก็ไม่นึกนะครับว่าคารุมะก็ชอบดูเหมือนกัน"อาจารย์โคโระพูดพร้อมมองคารุมะด้วยสายตาอึ้งๆ
"ผมชอบผู้กำกับน่ะครับ"คารุมะพูดพร้อมเกาหัวอย่างเขินๆ
"ดิฉันก็อยากไปด้วยค่ะ!! แล้วชั้นก็อยากมีประสบการณ์บินของอาจารย์โคโระเอาเป็นข้อมูลด้วยน่ะค่ะ"ริทสึที่อยู่ในโทรศัพท์ก็ตะโกนสร้างความตกใจให้กับเจ้าขิงโทรศัพท์อย่างนางิสะมาก
"ก็ดีนะครับ ไปดูหนังกันเถอะครับ"อาจารย์โคโระพูดพลางอุ้มนางิสะและคารุทะใส่เสื้อของตนเอาไว้เพื่อป้องกันอันตรายต่างๆได้สะดวก
"คารุมะคุง เรากำลังทำเรื่องงี่เง่าไปหน่อยใช่รึเปล่า"นางิสะพูดอย่างเงิบๆ
"ก็นะ เรายังไม่ได้คำนึงคงามปลอดภัยเราเลยนี่เนอะ"คารุมะพูดพร้อมเหงื่อตกเพราะอาจจะทำให้เราไปที่ชอบหันได้เลย
"นุรุฟุฟุ ไม่ต้องห่วงครับเดี๋ยวอาจารย์จะค่อยๆเร่งความเร็วเพื่อไม่ให้เป็นอันตรายนะครับ!!"อาจารย์โคโระพูดพร้อมกับพุ่งตัวบินไปทันทีเพื่อไม่ให้ดูหนังไม่ทัน และในระหว่างบินก็ทำการสอนไปในตัว คนที่ไม่ชอบการเรียนอย่างคารุมะก็ต้องจำใจฟังเพราะถ้าเผลอใช่มีดแทงซี้ซั้วอาจารย์แสนดี(?)คนนี้อาจจะปล่อยกลางมหาสมุทรเลยก็ได้
ณ โรงภาพยนตร์ เกาะฮาวาย
"บลาๆๆๆ เพราะฉะนั้นจึงมาปรับใช้เป็นเสื้อกันกระสุนด้วยนะครับ เข้าใจแล้วใช่มั้ยครับ โรงหนังอยู่ชั้นล่างนะครับ"อาจารย์โคโระที่หลังจากสอนเสร็จก็เอาเครื่องปลอมตัวใส่เสร็จสรรพ
'ร เรามาถึงฮาวายแล้วหรอเนี้ย!!!'นางิสะคิดพร้อมมองบรรยากาศรอบๆ
ข้างในโรงหนัง
"หนาวจังแฮะ"คารุมะพูดพร้อมลูบแขนเบาๆแสดงความหนาว
"อ๋อ ที่นี้เค้าจะเปิดแอร์แรงน่ะครับ เอาหน้าห่มมาห่มแล้วกันนะครับ"อาจารย์โคโระพูดพร้อมหยิบผ้าสองผืนมาให้พวกคารุมะห่มโดยทั้งสองผืนเป็นลายสตอเบอร์รี่ คารุมะที่ได้ปุ๊ปก็หันไปหาอาจารย์โคโระ แต่ก็ยอมห่มไปเพราะความหนาว
'ค คารุมะคุงน่ารักมากเลยครับบ'อาจารย์โคโระคิดแล้วแอบขำโดยคารุมะที่เห็นก็มองด้วยสายตาอาฆาตนิดหน่อยก่อนจะหันไปรอดูหนัง
"ต แต่ว่าที่นี่มันฮางายพวกผมจะแปลออกหรอครับ"นางิสะพูด เพราะมันก็จริงแต่อาจารย์โคโระก็มีวิธีแก้
"อ๋อ เดี๋ยวเอาหนวดไปฟังนี่ไปก็ได้ครับ มันจะพากย์ให้ฟังน่ะครับ แล้วนี่ครับ โคล่ากับป็อปคอร์น"อาจารย์โคโนะพูดแล้วยื่นหนวดไปให้แล้วคารุมะและนางิสะก็ใส่ไปอย่างงงๆ
แล้วหนังนั้นก็เริ่มโดยแต่ล่ะคนก็มีกิริยาต่างกันไปโดยที่อาจารย์โคโระก็เอาแต่จ้องหน้าอกนางเอกแล้ววิเคราะห์ว่าขนาดเท่าไร ส่วนนางิสะก็มองตาไม่กระพริบพร้อมดื่มโคล่าเป็นระยะๆ แต่คารุมะก็เท้าคางฟังไปเพลินและก็เผลอหลังไปเป็นระยะๆ เมื่อโรงหนังจบลงอาจารย์ก็รีบพากลับไปหน้าอาคาร
หน้าอาคารเก่า
"โอ้มันช่างน่าเศร้าจริงๆนะครับ"อาจารย์โคโระหลังจากดูจบก็เอาแต่ร้องไห้ตลอดทางกลับจนถึงตอนนี้ด้วย แต่สำหรับนางิสะคงสนุกจนอยากดูอีกครั้งแต่คารุมะก็คิดว่าลักษณะคล้ายกับหนังทั่วไป นางิสะและคารุมะมองอาจารย์โคโระที่เอาแต่ร้องไห้อย่างเหนื่อยๆ
' 'อินไปป่ะนั้น??!' 'นางิสะและคารุมะคิดพร้อมกัน โดยก็แอบกระซิบนินทากันแบบเงียบ
"วันนี้ขอบคุณนะครับ อาจารย์โคโระ" "ลาก่อนนะครับ อาจารย์"นางิสะพูดขอบคุณ คารุมะจึงพูดลาอาจารย์ไปทำงานต่อ
"ครับ ลาก่อนนะครับ แล้วก็ช่วยส่งความคิดเห็นเรื่องหนังเป็นภาษาอังกฤษด้วยนะครับ เป็นการบ้าน ส่งพรุ่งนี้"อาจารย์โคโระไม่ทันไรก็สั่งการบ้านเสริมให้ คารุมะที่ได้ยินก็เหงื่อตก
"ง่าาา ไม่อยากทำจังเลยยย"คารุมะพูดพร้อมเอามือจับท้ายทอยอย่างเบื่อๆ
"ถือว่าเป็นค่าตอบแทนนะครับ"อาจารย์โคโระพูดเสริม
"โอเคครับบบบ"นางิสะพูดตกลงก่อนจะเดินกลับบ้านพร้อมกับคารุมะแล้วก็เริ่มพูดเกี่ยวกับอาจารย์โคโระว่าเค้าจะกำจัดได้รึเปล่าอย่างเครียดๆ
ด้านอาจารย์โคโระ
"เอาล่ะ เราก็ไปบ้างดีกว่ามีนัดติวที่บ้านมิมูระคุงด้วยสิ"อาจารย์โคโระเมื่อพูดเสร็จก็บินไปที่บ้านมิมูระทันที แต่ก็ไม่รู้ว่ามีสายตาจับจ้องไปที่เค้าอยู่สองคู่
"เป็นไง มองทันมั้ย"บุคคลปริศนาได้ถามเด็กผู้ชายที่อยู่บนต้นไม้ ซึ่งเด็กตนนั้นก็พยักหน้าตอบ
"งั้นก็ดี ถ้าเป็นเธอต้องฆ่าได้แน่"บุคคลปริศนาพูดพร้อมกอดอกไว้อย่างพึงพอใจ
"พี่ชาย..."เด็กคนนั้นพูดด้วยสายตาอยากเอาชนะ
แฮ่ อาจจะเบื่อๆนะ เดี๋ยวตอนต่อไปจะเขียนให้หนุกๆเลย และวันนี้ก็มีภาพมาให้อีก แจกภาพละตอนจิตแจ่มใส(?) อิอิ
ฮุฮุ เป็นภาพที่ไรท์รักมากกกก ไรท์ค่อนข้างบ้าอยู่
โหลดได้นะ ไม่ว่า(ใครจะโหลดฟะ!!)
เจอกันอีกสองวันน้าาาาาาาาาาาา
See you
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น