ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ชั่วโมง แย่งชิง
แหม่ วันนี้ไรท์ต้องรีบเขียนเพราะไรท์ง่วงสุดๆ ไม่รู้ง่วงมาจากไหนต้องรีบปั่นก่อนน็อค แต่ก็เขียนให้เยอะสุดเบย ไปดูเบย
ด้านนักเรียนห้อง E หลังจากคารุมะถูกจับตัวไป
"เอาแล้วไง....โดนชกไปอีกแล้ว ตอนทัศนศึกษาก็โดนตอนนี้ยังโดนอีกเว้ย ขนาดไม่แต่งหญิงแล้วนะ"ซึกิโนะได้เปิดประเด็นในการประชุม
"สมกับเป็นคารุมะหวานใจทุกๆคนเลยแฮะ โดนทุกที่ที่มีคน"นากามุระพูดซะเป็นคำคมเลยทีเดียว
"แล้วทำไงดีล่ะ ถ้าคารุมะโดนทำอะไรจะทำยังไงล่ะ"คิมูระพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"อืม..แถมไม่รู้ด้วยว่าโดนฉุดไว้ที่ไหนด้วยทำไงดีเนี้ย!!!"โอคาจิมาพูดด้วยท่าทางกระวนกระวาย
"เงียบๆหน่อยสิ เจ้าโรคจิต!!!"คาตาโอกะพูดพร้อมกระโดดถีบหน้าโอคาจิมาเต็มแรง
"นักเรียนทุกคนมีอะไรรึเปล่า เสียงดังเชียว"อาจารย์บิทส์ที่พึ่งมาโรงเรียนเมื่อกี้นี้รีบมาดูทุกๆคนที่กำลังทำหน้าเครียด
"อาจารย์บิทส์....คารุมะถูกนักเรียนใหม่ที่ชื่อว่าอิโตนะจับตัวไปอ่าาาาา!!!"ทุกคนพูดตอบกันพร้อมเพรียง อาจารย์บิทส์ที่ได้ยินดังนั้นจึงรีบเข้ามา
"ว่าไงนะลูกสาวชั้นโดนขโมยงั้นหรอ"อาจารย์บิสท์ถึงกับหัวเสียกับการที่คารุมะลูกศิษย์ของตัวเองโดนจับตัว เพราะคารุมะเป็นลูกศิษย์ของแรกของเธอเปรียบเสมือนว่าตนเป็นแม่นั้นแหละ
"ล ลูกสาวหรอครับ อาจารย์บิทส์"นางิสะที่ได้ยินถึงกับเงิบเล็กน้อย
"ช่างเถอะ แต่ทำไมมาคุยเล่นกันแล้วไม่ไปหากันล่ะ"อาจารย์บิทส์ที่เผลอหลุดปากไปก็รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
"พวกผมกับอาจารย์คาราสึมามาวางแผนกันอยู่น่ะครับ อาจารย์บิทส์จะร่วมด้วยมั้ยครับ???"อาจารย์โคโระเป็นคนตอบแทนคนอื่นแล้วหันไปมองด้วยหน้าตาที่อ่านออกยาก
"แน่นอนสิยะ ลูกศิษย์ชั้นทั้งคน"อาจารย์บิทส์เข้าร่วมด้วยอย่างไม่ลังเลแล้วมารวมตัวกันวางแผนโดยมีอาจารย์คาราสึมาคุม
ด้านคารุมะที่โดนจับตัว และตอนนี้พวกชิโระกำลังเดินไปสถานที่เก็บตัวอยู่
"ปล่อยชั้นๆ ปล่อยยยย!!!"คารุมะที่ถูกจับโดยขยับแขนไม่ได้ แต่ขยับขาได้ก็ใช่ขาดิ้นไปมาและพยายามจะทืบอิโตนะ แต่ก็ไม่ถึง
'เอ๊ะ จำได้ว่าเราเอามีดกำจัดอาจารย์มานี่น่า แต่...ขยับแขนไม่ได้โว้ยยยย'แขนคารุมะที่โดนรัดแนบกับตัวพยายามยื่นมือไปที่กระเป๋ากางเกง จนชิโระจับสังเกตได้
"หืม อิโตนะเอาแขนของคารุมะคุงไว้เหนือหัว"ชิโระได้สั่งอิโตนะ และอิโตนะได้ทำตามที่ชิโระสั่งโดยเอาหนวดเส้นเดียวรวบแขนคารุมะไว้เหนือหัว
"ชิ!!"คารุมะส่งเสียงเจ็บใจออกมาเพราะเจ้าชิโระมันก็ค้นตัวคารุมะแล้วเอาอาวุธออกมาจากตัวเค้าไปหมด แม้แต่กรรไกรตัดเล็บด้วย(ยังเอามาอีกเรอะ!!)
"ร้ายไม่เบานี่...เอาล่ะมาถึงแล้วล่ะ"ชิโระพูดออกมาด้วยท่าทางยียวนใส่คารุมะ และไม่รู้เลยว่าคารุมะสะบัดรองเท้าของคารุมะไว้ข้างถนนโดยชิโระไม่เห็น(คารุมะทำไมเทพจัง...)ก่อนจะมาถึงสถานเก็บตัว
"เหหห ทำไมมันมืดแปลกๆล่ะครับบบบบบ"คารุมะพยายามทำตัวให้ปกติแล้วพูดออกไปเพราะที่นั้นมันเป็นสถานที่ที่มืดสุดๆ แต่ที่แปลกคือมันมีห้องจัดไว้ชัดเจนและมีอุปกรณ์ต่างๆไว้ครบซะด้วย
"หึ อิโตนะเธอไปเฝ้าคารุมะคุงไม่ให้หนีที่ห้องเธอละกัน"ชิโระพูดพลางเปิดประตูเข้าห้องตนไป
"ไปกันเถอะ เจ้าหัวแดง"อิโตนะพูดพลางไปที่ห้องของตัวเอง
"ชั้นไม่ปายยยยย!!! ปล่อยยยยย"คารุมะที่ได้ยินก็หน้าซีดเผือกและดิ้นอย่างรุนแรงแต่ก็ไม่สะทบสะท้านเลย
ด้านห้อง E
"แล้วใครมีไอเดียดีๆบ้างล่ะ ไหนลองออกความคิดเห็ยซิ"อาจารย์คาราสึมาที่เป็นคนคุมก็เริ่มเปิดประเด็น
"ชั้นว่าต้องอยู่ที่มืดๆนะ จากการ์ตูนที่ชั้นดูมาล่ะ"ฟูวะผู้เชี่ยวชาญเรื่องการ์ตูนสืบสวนได้ออกความคิดเห็นคนแรก
"ผมว่า....คนอย่างคารุมะคุงไม่น่าอยู่เฉยแน่ๆ เพราะฉะนั้นต้องทิ้งอะไรสักอย่างตอนโดนจับอยู่แน่เลย"นางิสะที่รู้นิสัยเพื่อนตนดีก็เลยออกความคิดเห็นด้วยคน
"อืม..ชิโอตะออกความคิดเห็นได้ดี"อาจารย์คาราสึมาพูดชื่นชมนางิสะที่เกาที่ท้ายทอยแก้เขิน
"งั้นลองไปหาแถวๆนี้ก่อนมั้ยล่ะ เผื่อจะเจอเบาะแส"อิโซงาอิได้พูดคิดเห็นด้วย
"นุรุฟุฟุ ไม่ต้องทำอะไรหรอกครับ เพราะผมมีวิธีแล้วล่ะ"อาจารย์โคโระที่นึกวิธีได้แสดงความมั่นอกมั่นใจออกมา
"หา!!! ยังไงล่ะอาจารย์"นักเรียนทุกคนพูดแล้วหันไปหาอาจารย์โคโระทันที
"ให้ผมดมกลิ่นเอาไงครับ"อาจารย์โคโระตอบก่อนจะปลอมตัวเป็นหมา
".....หา"ทุกคนที่มาประชุมต่างงงกันไปตามๆกันเลยทีเดียว
ด้านคารุมะ
ตอนนี้สถานการณ์กำลังแย่เพราะหลังจากเข้ามาคารุมะก็โดนกุญแจมือทั้งสองข้างไว้ด้วยอ่ะ!!!
"อ เอาชั้นออกไปนะ เจ้าบ้าาาา"คารุมะพูดพร้อมดิ้นไปมาที่เตียงนอนของอิโตนะ
"ไม่ได้หรอก เพราะชั้นจะกินนาย"อิโตนะพูดโดยหน้ายังนิ่งอยู่และตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าของตน และหยิบสิ่งๆนึ่งขึ้นมา
นั้นคือกิโนโมสีแดงลายซากุระ มีผ้ามัดเอวเป็นสีเขียวอ่อนแถมไม่ใช่กิโมโนปกติเพราะตรงส่วนกระโปร่งล่างนั้นสั้นจนเห็นขาอ่อนได้ไม่เหมือนกิโมโนะธรรมดาเลยซักนิด
"อ เอามาทำไมอย่าบอกนะว่า..."คารุมะพูดอย่างตะกุกตะกัก เพราะถ้าเค้าคิดถูกล่ะก็จะทำให้แย่กว่าเดิมซะอีก
"ใส่ซะไม่งั้นชั้นจะจับนายกดเดี๋ยวนี้ล่ะ"อิโตนะพูดพร้อมยื่นกิโมโนไปทางคารุมะ
"ไม่อ่ะ"แน่นอนว่าคำตอบที่ได้กลับมาคือปฏิเสธ
"ชั้นจะจับกดนายแล้วนะ"อิโตนะพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้คารุมะเรื่อยๆ แล้วจับแขนคารุมะไว้เหนือหัวก่อนจะเชยคางคารุมะให้มาสบตากับตน
"อย่าน้าาา ไม่เอาาาาา"คารุมะที่ไม่อยากโดนจับกดก็พยายามหนีให้ห่างจากคนตรงหน้าให้ได้
"งั้นใส่ซะ"อิโตนะพูดพร้อมปลดกุญแจมือใส่แล้วคารุมะก็ยอมใส่แต่โดยดีแล้วอิโตนะก็หันหลังให้
ด้านห้อง E
"ดมกลิ่มหรอครับ อาจารย์โคโระ"นางิสะพูดพร้อมเหงื่อตกเล็กน้อย
"อ้อ คุณคงไม่รู้สินะว่าผมมีต่อมรับกลิ่นน่ะเท่ากับหมาเลยนะครับ เพราะฉะนั้นหายห่วงแน่"อาจารย์โคโระได้แนะนำความสามารถตัวเองไปด้วย
"แต่ก็ไม่ต้องใส่ชุดหมาก็ได้นี่ครับ"มาเอฮาระพูดพร้อมชี้ไปที่อาจารย์โคโระที่ใส่ชุดหมาอยู่
"แต่เราจะเอาอะไรให้อาจารย์โคโระดมดีล่ะ ที่เป็นของคารุมะอ่ะ"ยาดะได้พูดทำให้บรรยากาศเครียดมากขึ้น
'อ เอ๋ ชั้นพูดผิดอะไรเนี้ย'ยาดะที่เห็นก็นึกเหตุผลไป
"แล้วกระเป๋าคารุมะอยู่ไหนล่ะน่าจะเอาอันนั้นได้นะ"มิมูระพูดพลางทุบกำปั้นเหมือนนึกออก
"อ๋อถ้าอันนั้นโดนน้ำฝนจนกลิ่นของคารุมะหายไปแล้วล่ะ"มาเอฮาระพูดพร้อมกุมขมับตัวเองว่าฝนไม่น่ามาวันนี้เลย แล้วทุกคนก็นึกไปเรื่อยๆ เลยในที่สุด....
"งั้นเอาเป็นที่คารุมะจับครั้งสุดท้ายคืออะไร"ทาเคบายาชิพูดพร้อมดันแว่นขึ้น
"เหมือนจะเป็นโต๊ะของคารุมะตอนจัดสนามมั้ง......"คานาโนะพูดพลางทำท่านึก
เดี๋ยวนะ.....
" "โต๊ะ!!!!" "ทุกคนในห้องพูดพร้อมวิ่งหาโต๊ะคารุมะจนวุ่น
"เดี๋ยวก่อนอย่าไปแตะซี้ซั้วนะ เดี๋ยวกลิ่นหาย"อาจารย์คาราสึมาพูดห้ามนักเรียนก่อนจะแย่กว่าเดิม
"งั้นจะทำยังไงล่ะ อาจารย์คาราสึมา"คุราฮาชิพูดพลางมองอาจารย์ตนอย่างกระวนกระวาย
"ลองหาโต๊ะตัวเองก่อน"อาจารย์คาราสึ ทุกคนจึงหาโต๊ะของตนจนครบแล้วก็เห็นโต๊ะที่ไม่มีเจ้าของหนึ่งตัว
"งั้นอาจารย์จะดมกลิ่นแล้วนะครับ"อาจารย์โคโระคลานไปดมกลิ่นทันที
ด้านคารุมะที่กำลังใส่ชุดอยู่
"ส เสร็จแล้ว"คารุมะที่ใส่เสร็จก็หันหลังมองอิโตนะที่หันมาสบตาเช่นกัน ซึ่งอิโตนะก็มองไม่กระพริบเลย เพราะส่วนล่างก็เห็นขาอ่อนขาวเนียนของคารุมะชัดเจน
"...."อิโตนะไม่พูดอะไร แล้วไม่เอากุญแจมือมาใส่ให้คารุมะก่อนแล้วผลักคารุมะให้นั่งบนเตียง
"จ จะทำอะไร!!!"คารุมะที่กำลังโกรธผสมเขินก็ตะคอกใส่
"นั่งนิ่งไปซะ เดี๋ยวชั้นจัจัดท่าให้"อิโตนะพูดพลางจับคารุมะในท่าที่ยั่วยวนสุดๆ คารุมะที่ยอมทำตามก็ต้องหน้าแดงไปตามปกติ และต้องแดงขึ้นไปอีกเพราะตอนนี้อิโตนะกำลังเลือดกำเดาไหลอยู่ หลังจากที่อิโตนะที่จัดการเรื่องกำเดาตัวเองเสร็จก็ผลักคารุมะให้นอนก่อนไปนั่งคร่อมทันที
"ลุกออกไปน่าาาาาาาา"คารุมะใช่เท้าดีดไปมาแต่ก็ไม่ได้ผลซักนิด ส่วนอิโตนะที่ได้ทีก็ลูบไล้ไปทั่วตัวคารุมะ จนเจ้าตัวต้องเผลอครางไปเป็นพักๆ
"อ ออก...ไป...นะ"คารุมะที่สติเริ่มขาดหายก็ส่งเสียงสุดท้ายก่อนจะหลับไป
*ปัง!!!*
แล้วอาจารย์โคโระก็เข้ามา อิโตนะที่เห็นดังนั้นก็รีบหนีไปทุกๆคนที่เห็น คารุมะในสภาพกิโนโมแล้วหลับอยู่ก็พากันถ่ายรูปบ้าง กลืนน้ำลายบ้าง แต่สุดท้ายก็ไปเป็นหน้าที่ของอาจารย์โคโระที่ต้องแบกคารุมะที่หลับอยู่ส่งบ้านไป
"อือ....ชั้นอยู่ที่บ้านแล้วหรอเนี้ย...แสดงว่าทุกคนมาช่วยแล้วสินะ...หลับต่อดีกว่า"คารุมะที่ตื่นมาก็กลับเข้าสู่ช่วงนิรันดร์ต่อ....
วันนี้เอาแค่นี้นะเอาไว้ต่อกันคราวหน้า
ถึงช่วงเวลาแจกภาพคารุจังงงงงงงงง
ภาพนี้ไรท์ว่าโครตโมเอะเบยยยยย//ฟินพร้อมจิกหมอนกระฟัดกระเฟียด
ดิ้นๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น