ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Assassination Classroom [Yaoi] วันหนึ่งของผมทำไมต้องลำบากขนาดนี้นะ!! (All x karma)

    ลำดับตอนที่ #2 : ชั่วโมง วางแผน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.79K
      201
      9 มี.ค. 60

    ค้าาาาาาา สวัสดีค่ะมาต่อตอนที่ 2 แล้วค่ะ ขอบคุณคุณ BM_PSCC(Y)นะค้าที่มาดู และทุกคนอีกหลายๆคนค่ะ อาจจะมีบางวันไม่ได้เขียนนะคะตอนนี้กำลังสอบปลายภาคจ้าาาาาาาาา ถ้าอยากให้มาเร็วก็บอกเน้อจะพยายามปั่นให้ได้ดูกัน





    "ก แกล้งคารุมะคุงงั้นเหรอ แล้วจะทำยังไงล่ะ" คายาโนะ คาเอเดะได้พูดพร้อมกับทำหน้าสงสัย
    "นั้นสิน้าาาาาา......." นากามุระพูดและทุกคนในห้องที่ไปๆมาๆก็มาร่วมด้วยคิดกัน
    .
    .
    .
    " "ฉันนึกออกแล้ว!!! เอ๊ะ?" " ฟูวะ ยูซึกิและทาเคบายาชิพูดพร้อมกันและหันหน้ามามองกันแล้วแอบกระซิบกันนิดหน่อยก่อนที่จะ.......
    "อะ....ฮ่า ฮ่า ฮา ฮ่า" ก่อนจะหัวเราะเพราะว่าทั้งสองคนนั้นคิดเหมือนเลย
    "นี่หัวเราะอะไรกันน่ะ ถ้านึกออกก็บอกกันหน่อยสิเร็วเข้า!!" มาเอฮาระ ฮิโรโตะตะโกนเพราะตนนั้นอยากจะแกล้งคนเต็มแก่แล้ว โดยเฉพาะกับคารุมะที่หน้าเหมือนผู้หญิงจนหน้าหมั่นไส้
    "งั้นก็...."ฟุวะเป็นคนอาสาพูดให้เพื่อนในห้องฟังแทนทาเคบายาชิ
    *ซุบซิบๆๆๆ*ฟุวะได้บอกแผนที่บรรเจิด(?)ให้เพื่อนฟัง
    "อื้อ ใช่ได้เลยนี่น่าดีมาก ฟุวะใช่ไหมนากามุระ" โอคาจิมะ ไทกะพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่หื่นเมื่อคิดว่าถ้าแผนการสำเร็จ
    "เยี่ยมมากฟุวะแต่จะหา'ไอ้นั้น'ยังไงล่ะ"นากามุระพูดและคิดกันพร้อมกับห้อง E และ.....
    "นุรุฟุฟุฟุ อาจารย์มีนะ'ไอ่นั้น'น่ะ เอามั้ยครับ"
    .
    .
    .
    อาจารย์โคโระ...
    "หาาา!!!!" ทุกคนในห้อง E ตกใจไม่ใช่เพราะว่าอาจารย์โคโระอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่เพราะอาจารย์โคโระมี'ไอ่นั้น'ได้ไง
    "จ จริงเหรอคะที่อาจารย์มี'มัน'น่ะ อย่าโกหกนะ" คุราฮาชิ ฮินาโนะพูดอย่างตะกุกตะกักเพราะไม่ใช่ว่าตนคนเดียวแต่ทุกคนในห้อง E ก็อยากแกล้งคนสวย(?)ที่มาใหม่ในวันนี้
    "นุรุฟุฟุ แน่นอนครับเพราะอาจารย์ก็อยากเอาคืนคารุมะคุงจะเต็มแก่แล้วนะครับ" อาจารย์พูดพร้อมกับทำหน้าเยาะเย้ย หน้านั้นทำให้ทุกคนแอบสงสารคารุมะอยู่ในใจแต่ก็ต้องให้ความร่วมมือเพราะตนนั้นได้ร่วมมือไปแล้ว
    "อ เอ่อเราว่าอย่าดีกว่ามั้ง ไม่งั้นเดี๋ยวคารุมะไม่อยากอยู่ห้องก็ได้นะ"อิโซงาอิ ยูมะ พยายามค้านหัวชนฝาเพราะจะทำให้น้องใหม่มาเจอเรื่องนี้ตั้งแต่วันที่สองมันก็น่าสงสารไป
    "อืม นั่นสิน่าาา....ฉันก็เห็นด้วย"ยาดะ โทวกะคิดแล้วก็ไม่เห็นด้วยกับความคิดของนากามุระที่เป็นหัวหน้าการประชุมนี่
    .
    .
    "ต แต่ฉันว่าไม่น่าจะเป็นอะไรนะ"จู่ๆก็มีเสียงที่น่าจะกลับไปแล้วแต่ก็กลับมาเพราะเหตุก็ไม่รู้
    "ว ว่าไงนะ นายหมายความไงว่าไม่เป็นไรน่า นางิสะ"อิโซงาอิพูดพร้อมกับอึ้งเพราะทำไมเพื่อนที่ดีของคารุมะอย่างนางิสะจะอยากร่วมสมาคม(?)ด้วย
    "ก ก็...ผมรู้ว่านิสัยของคนอย่างคารุมะคุงที่เป็นคนที่สบายๆ ไม่คิดมากน่าจะโกรธได้มั้งครับ"นางิสะพูดด้วยความไม่ค่อยมั่นใจเพราะมันก็มีโอกาสที่คารุมะโกรธจนถึงขั้นฆ่าหมกศพเลยก็ได้
    แต่ก็มีเสียงหัวเราะของอาจารย์โคโระดังขึ้น
    "อาจารย์มีความคิดดี แล้วล่ะครับแต่ก็ต้องมีข้อมูลว่าคารุมะจะคิดสังหารอาจารย์ในวันพรุ่งนี้น่ะครับ"อาจารย์พูดพร้อมกับความมั่นใจ
    "งั้นนางิสะ คารุมะได้บอกวิธีสังหารรึเปล่าตอนพาคารุมะกลับบ้านน่ะ"มาเอฮาระพูดเพื่อจะทำให้แผนการครั้งนี้สำเร็จลุล่วง
    "มีครับ แถมคารุมะบอกมาซะละเอียดด้วยครับ"นางิสะพูดพร้อมกับยิ้มแย้มจนเหมือนผู้หญิงจนไม่แพ้กับคารุมะเลย

    ทางคารุมะ
    "ฮ ฮัดเช้ยย!! เป็นแล้วซะเนี้ยเรา"คารุมะที่กำลังเล่นเกมพกพาหยิบทิชชู่มาซับน้ำมูก

    ทางห้อง E
    "โอเค งั้นเรามาทบทวนแผนกันใหม่กันเลยยยย!!"นากามุระผู้เป็นหัวหน้าการประชุมพูดพร้อมยกมือขึ้นสูง
    " " " " " โอ้ว !!!!!!" " " " " คนในห้องพูดพร้อมยกมือขึ้นมานากามุระ
    "........งั้นเราก็ไม่ต้องยุ่งหรอกเนอะ"อิโซงาอิพูดพร้อมยิ้มแห้งๆกับยาดะที่กำลังทำหน้าเหนื่อยๆ
    "อืม นั้นสิ"ยาดะพูดพร้อมกับเก็บกระเป๋ากลับบ้านไม่รอคนอื่นที่กำลังทบทวนหน้าที่ของแต่ละคนอยู่ และอิโซงาอิก็กลับบ้านตามไป

    วันต่อมา
    'เมื่อวานเราวางแผนไปต้องได้ผลกับอาจรย์แน่ๆเลย แต่ทำไมคนในโรงเรียนถึงมองชั้นแบบนั้นอยากโดนต่อยรึไง'ผู้พูดไม่ใช่ใครหน้าไหนนอกจากคารุมะ ที่เค้าอยากจะต่อยคนเพราะเค้าเห็นผู้ชายในโรงเรียนมองเค้าด้วยสายตาแบบเห็นสาวสวยเมื่อเค้ามองหน้าก็หลบหน้าเฉยเลย
    "ช่างมันก็แล้วกันนนน"คารุมะพูดพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่ายแต่สำหรับคนในโรงเรียนมันเป็นเสียงที่ทำให้หลงใหลมากยิ่งขึ้น
    ' 'ผ ผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่งงไปหมดแล้ววว!' ' คนในโรงเรียนพูดพร้อมกับหน้าที่แดงแจ๋มากกว่าเก่า
    .
    .
    เมื่อถึงที่ห้อง E แล้วคารุมจึงรีบทำตามแผนของตน
    'โอเค ทำตามแบบที่วางเรียบร้อย อะแล้วทำไมทุกคนต้องมองมาทางนี้ แต่คงไม่แปลกหรอกก็เรามาทำแบบนี้ไม่น่ามีใครที่ไม่สนใจหรอก'คารุมะคิดอย่างนั้นก็ไม่ใช่เพราะแบบนั้นที่ทุกคนจับจ้องเพราะมันตรงตามคำที่นางิสะบอกและกำลังเริ่มแผนอีกไม่นานนี้
    ' 'หึหึหึ นายเสร็จแน่คารุมะ' ' ทุกคนคิดและแอบแสยะยิ้มจนคารุมะรู้สึกหนาวๆแต่ก็ไม่หันมามองและไปนั่งประจำที่ของตน 

    พูดกับไรท์
    เย้ๆๆๆใน ที่สุดก็เสร็จสักที อันนี้เยอะหน่อยแต่งเพลินๆ แล้วเหนื่อยเลยหลังจากทำเสร็จพรุ่งนี้อาจจะทำต่อน้าาาาาา(มั้งนะ)
    รักผู้อ่านทุกท่านนะค้าาาาาาาา




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×