ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : ชั่วโมง พักผ่อนที่ไม่เหมือนการพักผ่อน (2)
มาแล้วค่าาาาาา ตอนใหม่แกะกล่อง ที่ไรท์ทำให้มันให้ดีที่สึดเลยค่ะ เพราะอีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ เพราะเดี๋ยวไรท์ก็ทำเหมือนอนิเมะที่มีภาคสองค่ะ ของไรท์ก็มีภาคสองเหมือนกันค่ะ!!!! ไรท์จะทำเป็นภาคมหาลัยด้วยนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ~ หยุดพล่ามไปดูกับเลยยยยยย
ไรท์บรรยาย
หลังจากที่ห้อง E เริ่มทำการลอบสังหารและหาคารุมะ นั้นก็ผ่านไป 3 ชั่วโมงแล้ว
กลุ่มเทราซากะที่พึ่งทำภารกิจล่ออาจารย์โคโระเสร็จก็ตามหาคารุมะ
"อยู่ไหนวะเนี่ย ในถ้ำก็ไม่มี เจ้าโรคจิตนั้นเอาคารุมะไปไว้ไหนเนี้ยยย"โยชิดะพูดแล้วลูบหัวตัวเองไปมา
"นั้นสินะ หรือว่าตายไปแล้วรึเปล่า"คิราระพูด
"อย่าพูดแบบนั้นเดียวมันเป็นจริงเรอะะะ"มุรามัทสึพูดด้วยท่าทีวิตก
กลุ่มจิบะและฮายามิ
"จิบะ นายเห็นคารุมะมั้ย??"ฮายามิพูดแล้วกวาตาไปรอบๆ
"ไม่เห็นแม้แต่รอยเลยล่ะ"จิบะพูดแล้วกวาดตามอง
"ตอนนี้เราต้องรีบหาที่ยิงแล้วก็หาคารุมะไปด้วยสินะ บนภูเขาก็ไม่มีตอนไปรวมตัวต้องไปบอกซะแล้วแหะ ใช่มั้ยคิมูระ"ทาเคบายาชิพูดแล้วดันแว่นให้เข้าที่
"ใช่ ชั้นวิ่งรอบๆแล้ว ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยล่ะ มีแค่โรงแรมที่อยู่บนภูเขาน่ะ"คิมูระพูดแล้วมองไปรอบๆ
"โรงแรมงั้นสินะ..."ทาเคบายาชิพูดลอยๆ
ด้านนางิสะ
"คายาโนะจัง!! เจอมั้ย"นางิสะที่กำลังขับเรือตะโกนถามคายาโนะที่ขับอีกคัน
"ไม่เห็นเลยนางิสะคุงงง!! เราต้องไปบอกทุกคนแล้วล่ะว่าในน้ำไม่มีที่หลบเลย"คายาโนะตะโกนกลับ
"คารุมะคุง...จะเป็นอะไรมั้ยนะ"นางิสะพูดด้วยท่าทีเป็นห่วง
ด้านอิโซงาอิ
"ยาดะ เป็นไงบ้าง"คุราฮาชิที่ลงจอดเครื่องบินร่อนแล้วถามยาดะที่ลงจอดกับอิโซงาอิพร้อมกัน
"ไม่เห็นแม้แต่เครื่องบินเลย"ยาดะพูดเอามือมาจับแก้มแสดงความกลุ้มใจ
"งั้นบนท้องฟ้าก็ไม่มีงั้นเหรอ"อิโซงาอิพูดแล้วครุ่นคิด
"คารูม้าาาาา มันไปอยู่หนายยยย"มาเอฮาระตะโกนแหกปาก
ด้านโรงแรม xxx (ไม่รู้โรงแรมชื่ออะไรเอาชื่อนี้ปายยยยย)
ด้านคารุมะ
"จะเยอะไปไหนเนี้ย จะรักษาความปลอดภัยไปแล้วนะเห้ย!"คารุมะพูดแล้วพยายามหลบยามที่เดินดูความปลอดภัย
'งั้นลองย่องไปแล้วกันนะ เอ๊ะ! ห้องตรงนั้นน่าจะโอเคนะ'คารุมะที่กำลังย่องๆอยู่ก็เหลือบไปเห็นประตูที่เขียนไว้ว่า'ห้องพนักงาน'จึงย่องเข้าไปในนั้น
"เห...มีเสื้อพนักงานด้วยแหะ เสร็จตู"คารุมะพูดแล้วเริ่มลงมือแต่งตัวเป็นพนักงานเสริฟน้ำ แต่คารุมที่คิดว่าถ้าใส่เสื้อผู้ชายต้องมีคนของ'เจ้านั้น'จำตนำได้จึงตัดสินใจใส่ผู้หญิงแม่งเบย แล้วใส่วิกผมยาวสีฟ้าด้วย
'หวังว่าจะไม่มีใครจำได้นะ'คารุมะคิดในใจแล้วเดินหวังจะหาทางออกต่อไป
หลังจากที่ห้อง E ทำภารกิจที่ได้กำหนดไว้แล้วก็ไปรวมตัวที่เรือชมวิว พร้อมกับอาจารย์โคโระที่มีสภาพคล้ายนิกโก
"นุรุฟุฟุ เป็นไงบ้างครับ หาคารุมะเจอยังครับ"อาจารย์โคโระพูดแล้วกวาดตามอง
"ถ้าพวกผมเจอคงไม่มานั่งเป็นหมาหงอยหรอกครับ"โอคาจิมาพูดแล้วนั่งวิตกต่อ
"เอ่อ อาจารย์คะ คือหนูไม่รู้เลยล่ะค่ะว่าอาจารย์ทำหน้ายังไง"นากามุระพูดแล้วชี้ไปที่หน้าของอาจารย์โคโระ
"ขนาดนั้นที่หรอครับ"อาจารย์โคโระพูดแล้วสำรวจตัวเอง
"มากเลยล่ะครับ"อิโซงาอิเห็นด้วยกับนากามุระ
"นุรุฟุฟุ นักเรียนอย่าลืมนะครับว่าผมน่ะมีไม้ตายลับอยู่นะครับ ลอกคราบไงล่ะครับ *พึบ* เห็นมั้ยครับ เอี่ยมอ่องแล้วครับ"อาจารย์โคโระพูดแล้วลอกคราบอย่างรวดเร็วเหมือนกับว่าลืมอะไรที่สำคัญบางอย่าง....
"เอ่อ..คือว่านะครับ อาจารย์โคโระไอลอกคราบนี้ใช้ได้แค่เดือนละครั้งใช่มั้ยครับ"สึกายะพูดแล้วชี้ไปที่คราบที่หลุดออกจากร่างของอาจารย์โคโระ
"ใช่ครับ วิชานี้เป็นวิชาที่เอายามฉุกเฉินน่ะครับ....เอาไว้ยาม...ฉุกเฉิน!!!!!"อาจารย์โคโระแล้วมองไปที่คราบของตนแล้วตะโกนออกมาแล้วเปลี่ยนไปเป็นหน้าช็อค
"อาจารย์โคโระนี่นะ ลอกคราบเอายามฉุกเฉินแท้ๆ เอามาใช้พร่ำเพื่ออีกนะครับ"คิมูระพูดแล้วยิ้มแห้งๆ แล้วทุกๆคนก็เริ่มกินอาหารกัน
ด้านคารุมะ โรงแรม xxx ในผลับของโรงแรม
'เราต้องอยู่ในนี้สักพักก่อนแล้วกัน เดี๋ยวตอนเช้าค่อยหนีก็ได้'คารุมะพูดแล้วถอนหานใจปลงๆ เพราะเมื่อตนเข้ามาพนักงานก็เริ่มจัดงานให้เค้าแล้วเริ่มทำงาน
"เห! นี่เธอตรงนั้นน่ะ"แล้วก็มีชายคนหนึ่งตะโกนเรียก
'ชิบหายล่ะ งั้นก็ลองตอบไปก่อนละกัน!' "คะ???"คารุมะตอบแล้วยิ้มกลับ ทั้งที่ในใจก็วิตกอยู่ เมื่อดูจากเหงื่อบนใบหน้า
"เอาเบียร์มาให้หน่อยได้มั้ยจ้ะ แม่สาวน้อย~"ชานคนนั้นพูด
"เดี๋ยวเอามาให้นะคะ"คารุมะพูดแล้วเดินไปเอาเบียร์แล้วเดินกลับไปให้
"แต้งกิ้วนะจ้ะ"ชายคนนั้นพูดแล้วแอบลูบขาของคารุมะไปมา
"ม ไม่เป็นไรค่ะ งั้นดิชั้นไปก่อนนะคะ"คารุมะพูดแล้วรีบเดินออกไปจากตรงนั้นโดยเร็ว
'เห้อ นึกว่าอะไร ไอบ้านั้น! อยากคิดว่าตรูไม่รู้นะว่าแอบลวนลามน่ะ!!'คารุมะคิดแล้วมองชายคนนั้นแรง จนชายคนนั้นรู้สึกหนาวๆ
"เอ่อ คุณตรงนั้นน่ะครับ"ชายคนหนึ่งเรียกแล้วสะกิด
'อะไรอีกเนี้ย....'คารุมะที่หงุดหงิดอยู่ก็หันไปดูก็ตกใจเพราะ คนของ'เจ้านั้น'ยืนอยู่ข้างหน้าเลย
"มีอะไรรึเปล่าคะ??"คารุมะพยายามไม่แสดงสีหน้าตกใจไว้
"เห็นชายคนนี้ผ่านไปมั้ย"ชายคนนั้นแล้วนำภาพมาให้ดู แล้วคนในภาพนั้น ไม่ใช่ใครอีกเป็รคารุมะนั้นแหละ
'ร รู้แล้วงั้นสินะ'คารุมะคิดด้วยความหวั่นใจนิดหน่อย
"ไม่เคยเห็นนะคะ"คารุมะพูดออกไป
"งั้นก็แล้วไป"ชานคนนั้นพูดแล้วเดินไปถาทมคนรอบๆ
'เราต้องระวังเพิ่มขึ้นสินะ'คารุมะคิดแล้วก็ทำหน้าที่ต่อไป
ด้านห้อง E หลังจากที่ทำการลอบสังหารแล้ว แต่ผลที่ได้รับคือ.....ล้มเหลว
"ชิ!!! หาคารุมะก็ไม่ได้ ฆ่าอาจารย์โคโระก็ไม่ได้อีก"เทราซากะพูดด้วยความเจ็บใจ
"ไม่เแนไรหรอก ชั้น..ขอกลับห้องก่อน..นะ..."นากามุระพูดด้วยความอ่อนแรงแบบผิดปรกติแล้วก็ล้มลงกับพื้น
*ตุ้บ!!*
"คุณนากามุระ!!!"นางิสะพูดออกมาอย่างตกใจ แล้วมองรอบๆก็เห็นเพื่อนๆของเค้ามีอาการแปลกๆออกมา อาจารย์คาราสึมะเห็นดังนั้นก็ตกใจ
"อ อาจารย์ค่ะ มีคนเอาวิดีโอมาให้น่ะค่ะ"โอคุดะวิ่งไปหาอาจารย์โคโระ แล้วยื่นโทรทัศน์ขนาดเล็กมาให้
'หึ พวกแกที่เห็นวิดีโอนี้แสดงว่าคนของพวกแกป่วยแล้วสินะ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าแกทำตามที่ชั้นบอกล่ะก็ พวกแกจะปลอดภัย แกต้องเอาเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นมาแลกกับยาและ....คารุมะคุงน่ะนะ เพราะแกหาไม่เจอซักทีชั้นเลยต้องใช่ไม้นี้แทน งั้นมาหาชั้นที่โรงแรม xxx ละกันนะ แล้วก็เอาเจ้าผมฟ้สกับผมเขียวเป็นคนมาแลกนะ อย่าตุกติกล่ะ'
"!!!!"ทุกคนที่ได้ยินวิดีโอนี้ถึงกับอึ้งเมื่อได้ฟังจบ
"เจ้านั้น เลห์เยอะนักนะ"เทราซากะพูดแล้วทุบโต๊ะอย่างแรง
"งั้นคนที่ไม่เป็นอะไรสองคนเผ้าไข้ไว้นะ พวกเราต้องที่สบายดีต้องไปพูดโรงแรมก่อน"ครูเอรีน่าพูดโดยไปฟังคำทักท่วงแล้วลากไปที่โรงแรมทันที
โรงแรม xxx ที่ด้านหลัง
"งั้นเราจะทำยังไงดีล่ะ ระหว่างไปแลกเปลี่ยนหรือจู่โจมน่ะ"อิโซงาอิพูด
"นุรุฟุฟุ ไม่ต้องถามเรอะครับ เราต้องบุกจากด้านหลังตามที่คุณริสึพูด แล้วไปชิงยารักษาครับ"อาจารย์โคโระพูดประกาศให้ทุกคนในห้อง E ได้
"เราต้องใช้วิชาทั้งหมดเพื่อที่จะทำลายป้มปราการของศัตรูด้วยการลอบสังหารครับ!!!"
เอาล่ะค่ะ ตอนนี้ใกล้ถึงจุดไคล์แม็กซ์แล้วนะคะ รีดที่ไม่ได้ดูถือว่าพลาดมากเลยค่ะ เพราะฉะนั้นช่วยติดตามตอนหน้าด้วยนะคะ ไรท์คาดว่าอีกประมาณสองตอนก็จบแล้วล่ะค่ะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ ภาคสองมาแน่นอนค่ะ
6
See you
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น