ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Assassination Classroom [Yaoi] วันหนึ่งของผมทำไมต้องลำบากขนาดนี้นะ!! (All x karma)

    ลำดับตอนที่ #4 : ชั่วโมง แต่งตัว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.43K
      182
      11 มี.ค. 60

    มาต่อๆ ไรท์เขียนให้แล้วจ้า ไงไรท์บอกแล้วว่าไรท์น่ะถึ้กถึกแต่ก็ขอบคุณเม้นที่เป็นห่วงไรท์นะค้าาา แต่ไรท์จะพยายามจะไม่นอนดึก (แต่ทั้งๆที่ทำประจำ)
    ไรท์อ่านทุกความคิดเห็นแล้วไรท์ชื่นใจมากๆค่ะที่มีคนชมและติดตามมา ตื้นตันใจสุดเลยค่ะ//พูดแล้วซับน้ำอย่างซึ้งใจ
    โอเค พูดเท่านี้แล้วกันมาดูตอนนี้เลยจ้าาาา


    "ช ชุดเมดงั้นหรอ!! ชั้นไม่เอาหรอกเอาอันอื่นได้มั้ยเนี้ย!!!"คารุมะตะโกนลั่นป่าจนทำให้นกแตกรัง
    "นุรุฟุฟุ ไม่ได้นะครับคุณต้องทำผมนะครับไม่งั้นผมไปป่าวประทุกคนในห้องนะครับว่าคารุมะคุงไม่ทำตามสัญญาหรือคารุมะคุงปดนะครับ นุรุฟุฟุ"อาจารย์โคโระยิ้มแล้วทำหน้าลายสีเขียว
    'หน่อยเอาเรื่องสัญญามาข่มขู่รึกะแล้วเชียว'คารุมะแล้วทำหน้าเบ้
    "เห้ออออ ก็ได้ใส่ก็ได้แต่.....ขอใส่แค่เฉพาะตอนเรียนอาคารเก่าได้มั้ยอันนี้ขอล่ะ"คารุมะพูดแล้วเกาแก้มด้วยใบหน้าเขิน
    "นุรุฟุฟุ ทำไมล่ะครับใส่มาเลยไม่ดีกว่าหรอครับ"อาจารย์โคโระพูดแล้วยิ้มเจ้าเลห์เมื่อได้เอาคืนจากเมื่อวานได้สมใจไปเลย
    "ทำแบบนั้นได้ที่ไหนกันเล่า!!!! ถ้าทำอย่างนั้นก็ถูกด่าไม่ก็แอบนินทาชั้นซี้!!!"คนขี้โวยวายเริ่มเดือดกับการสั่งที่เอาแต่ใจของปลาหมึกสีเหลืองข้างหน้าโดยไม่ถามความเห็นเค้าสักคำ
    ' 'ต แต่ฉันว่าถึงใส่ไปก็ไม่น่ามีใครด่าหรอกม้างงงง คงโดนเข้าใจผิดมากกว่าว่าเป็นผู้หญิงมากกว่าหน้าออกจะหวานขนาดนั้น' ' นางิสะและอาจารย์โคโระทำหน้าเหนื่อยและพูดในใจเพราะถึงคารุมะจะใส่แต่ก็คงจะเหมาะมากแน่ๆ นางิสะโดยที่ไม่ว่าตนเองทำหน้าหื่นๆจนคารุมะที่เห็นก็เหงื่อตกนึกว่าเพื่อนตนนั้นบ้าไปแล้ว
    .
    .
    "นุรุฟุฟุ ก็ได้ครับถ้าพูดถึงขนาดนั้น"อาจารย์ปลาหมึกหัวเราะตามแบบฉบับของตนและตัดสินใจเพราะถ้าทำแบบนั้นอาจจะทำให้คารุมะเสียใจจนไม่กล้วมาโรงเรียน
    "เห้อ ค่อยดีหน่อยว่าแต่นางิสะคุงทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ"คารุมะทักนางิสะที่ทำหน้าหื่น นางิสะที่พึ่งรู้สึกตัวก็สะดุ้งตื่นจากจินตนาการที่ลำเลิศ(?)ของตนก็รีบพูดแก้ต่าง
    "ม ไม่ใช่นะ! คารุมะคุง"นางิสะพูดพร้อมหน้าที่ขึ้นสีนิดๆ
    "งั้นหรอ....."คารุมะมองนางิสะที่ทำท่าทางลนลานอย่างจับผิดแต่ก็ไม่สนใจเพราะคิดคงไม่เป็นไรกับตัวเค้าแต่ที่จริง เป็นมากและเป็นสุดๆเลยล่ะ!!!
    แล้วอาจารย์โคโระก็พาคารุมะและนางิสะกลับบ้านโดยพาคารุมะกลับบ้านก่อนส่งกลับบ้าน
    "นุรุฟุฟุ แล้วครูจะรอดูคารุมะคุงใส่ชุดเมดนะครับ นุรุฟุฟุ"อาจารย์โคโระพูดโดยเน้นเสียงบางคำเพื่อซ้ำเติมคนผมแดงที่ได้ยินแล้วปล่อยไอจิตสังหารทั่วหน้าจนคนที่ผ่านมาต้องผวา
    'น หน่อยต้องเอาคืนถึงชาติหน้าเลน คอยดู!!'คิดก่อนจะปิดประตูเสียงดังแล้วก็ทำกิจกรรมต่างๆแล้วหลับทันทีด้วยความเหนื่อย

    วันต่อมา
    "เห้อ ไม่อยากมาวันนี้เลยยยยย"คารุมะพูดพร้อมเหงื่อตกเพราะชุดเมดที่อยู่ตรงหน้าในห้องน้ำเพราะเมื่อเข้านากามุระก็เอาชุดเมดมาให้แล้ววิ่งออกไป
    "อ โอ้ช่างเหมาะสุดๆไปเลยนะครับ นุรุฟุฟุ"อาจารย์โคโระที่เห็นคารุมะใส่ชุดเมดแล้วพูดด้วยเสียงอึ้งๆ เพราะคารุมะออกมาจากห้องน้ำก็มีนักเรียนห้อง E ยืนอยู่เต็มไปหมด


    "อ อะไรเล่ามีปัญหาหรอครับ แล้วผมว่าไม่น่าเข้ากับผมด้วยนี่มันแกล้งชัดๆเลย!!!"คารุมะตะคอกครูที่อยู่ตรงหน้าโดยที่มือทั้งมือนั้นกำลังจับชายกระโปร่งที่สั้นสุดๆ!!
    ' 'เอ่อ....มันก็จริงอย่างที่อาจารย์ว่าเลยแฮะเหมาะซะจนแยกไม่ออกว่าเป็นผู้ชายเลย ทั้งเอวที่โดนรัดจนเห็นได้ชัดโอ้..สวรรค์ได้เลือกสิ่งที่เหมาะกับคารุมะแล้วแน่ๆ!!!' ' ผู้ชายและผู้หญิงคิดแล้วก็มีความรู้สึกของชายหญิง ผู้ชายรู้สึกหลงใหลในตัวคนข้างหน้ามากยิ่งขึ้น แต่ในด้านผู้หญิงนั้นรู้สึกสมเพชตัวเองที่สู้ความน่ารักไม่ได้แม้กระทั่งผู้ชายที่หน้าหวานน่าถนุถนอมของคนตรงหน้า!
    "แหม่ คารุมะคุงมีพรสรรค์ในการแต่งหญิงนะเนี้ย~~จริงมั้ยทุกคน~"นากามุระพูดพร้อมยกมือแสดงความคิดเห็นและผลลัพท์ก็เป็นไปตามอย่างมี่คาดการไว้เพราะทุกคนรวมถึงคนที่ไม่เห็นด้วยในแผนการอย่างอิโซงาอิและยาดะยังยกมืออย่างเผลอตัว ทำให้คารุมะยื่นแข็งทื่อและหน้าที่แดงแจ๋ของคนตรงหน้า ทุกๆคนมองคารุมะที่ทำอะไรไม่ถูกอย่างพึงพอใจ
    "งั้น เราไปเข้าเรียนกันเถอะเนอะ คารุจัง"มาเอฮาระพูดพร้อมกับทำหน้ากวนใส่ทั้งที่ตนเองก็กลืนน้ำลายเพราะเส้นความอดทนเกือบขาดแต่ก็พยายามอดทนเพื่อไม่ให้ตนได้ทำอะไรที่เสียเกียติไป
    "ย หยุดพูดได้แล้วน่าาา!!"คารุมะพูดพร้อมกับหน้าแดงผสมโกรธแล้วรีบวิ่งเข้าห้อง
    แล้วการเรียนก็หมดลงแต่ในบางช่วงคนในห้องก็แอบมองคารุมะอยู่แบบหางตาเพราะคนข้างหลังเค้ามันน่ารักเกินพิกัศ
    .
    .
    .
    แล้วในที่สุดช่วงเวลาที่โหดร้ายของคารุมะก็หมดลง
    "เห้ออ...จบสักทีเพราะชุดนี้ก็เลยขยับตัวไม่ถนัดเลยอ่ะ"คารุมะพูดกับท่าทางเหนื่อยๆเพราะชั่วโมงพละเค้าก็ต้องใส่จนเกือบพลาดท่าให้ทุกคนแต่เหมือนทุกคนก็ไม่อยากสู้กับคารุมะเพราะกลัวชุดเมดนั้นเปื้อนจนไม่สวย
    ในตอนนั้นคารุมะได้นำเสื้อของตนไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำแต่ก็ชนกับใครบางคนจนล้ม 
    "โอ้ย! ใครน่ะ-"ในตอนที่คารุมะจะปล่อยหมัดแต่ก็ต้องหยุดชะงักแล้วก็เอ่ยชื่อผู้ที่ชนตนไปด้วยเสียงสั่นๆ
    "อาซาโนะ กาคุชู"คารุมะเอ่ยโดยไม่สนเลยว่าตนนัเนยังอยู่ในสภาพชุดเมดอยู่เลย!
    "อาคาบาเนะ คารุมะงั้นเหรอ"กาคุชูพูดด้วยเสียงอึ้งๆเพราะคนตรงหน้าเป็นผู้ชายแต่ใส่ชุดเมดอยู่จนแอบกลืนน้ำลายลงคอ


    มาอีกตอนแล้วจ้าาาาาา เย้ในที่สุดกาคุชูก็มาสักที่เพราะไรท์นั้นชอบคู่กาคุชูกับคารุมะสุดเลยค้าาา //ยิ้มแล้วทำตาเป็นประกายพร้อมหลบหมัดของคารุมะที่จะซัดตน
    หึหึหึ คอยติดตามนะว่ากาคุชูจะทำไงต่อเมื่อเจอคารุมในสภาพแบบนั้น ฮิฮิฮิ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×