ดุจใจร้าว
คุณชัชขา หืม ว่าไงเด็กดื้อ พิมร้อน ถอดเสื้อนะ ถอดให้หน่อย ไม่พูดเปล่าพยายามจะดึงคอเสื้อลงมาด้วย อดทนหน่อย เดี๋ยวก็ถึงแล้ว เขาดึงมือซุกซนมาจับไว้ข้างหนึ่ง ได้ผล ! พิพิมเลยหันมาสนใจเขาแทน
ผู้เข้าชมรวม
8,229
ผู้เข้าชมเดือนนี้
24
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“สนุกมากไหม”
เสียงทุ้มลอดผ่านไรฟันที่ขบกันแน่น ทั้งข่มอารมณ์
ทั้งข่มความรู้สึกรุ่มร้อนบางอย่างในกาย หากมันปะทุออกมาทุกอย่างที่ทำมาคงสูญเปล่า
และไม่อาจกลับเป็นเหมือนเดิมได้อีก ซึ่งเขาไม่มีวันยอมให้อำนาจฝ่ายต่ำเอาชนะได้
แม้เนื้อนวลหอมกรุ่นจะเย้ายวนใจเพียงใดก็ตาม
“สนุก” เธอยังไม่สำนึก มิหนำซ้ำยังมองมาตาแป๋ว
หนุ่มใหญ่ทอดถอนลมหายใจออกมาปลงๆ ดั่งสำนวนที่กล่าว
อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา หากแต่คนเมาคนนี้ทั้งสวยและทั้งเย้ายวน
เขาจะจัดการกับเด็กดื้ออย่างไรดี
“มาเถอะ ฉันจะสระผมให้”
หนุ่มใหญ่ตัดบทพลางรวบรวมจิตใจที่ฟุ่งซ่านไปไกลให้กลับสู่สมาธิอีกครั้ง
มือหนาบีบแชมพูสระผมหอมกรุ่นใส่มือ บรรจงถูเรือนผมเบาๆ คนรับบริการหลับตาพริ้ม
แสนสบายกับปลายนิ้วนุ่มนวล
“ยายจ๋า หนูหนาว” พิพิมเพ้อเสียงหลง
“หนาวก็นั่งเฉยๆ”
สองร่างชิดใกล้ ลมหายใจผะแผ่วชวนไหวหวั่น ท่ามกลางสายน้ำเย็นฉ่ำ
ดวงตาสองดวงสบสาน พิพิมหนาวกาย รณชัชหนาวใจ แม้อยากคว้าร่างบอบบางมากอดกกเพียงใด
แต่ทำได้เพียงอดทน!
ฝากเพจด้วยจ้า
ผลงานอื่นๆ ของ ปัณภัส - รสลิน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ปัณภัส - รสลิน
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น