เห็นเคจมาคอมเม้นท์ไว้ว่าชอบบทสนทนาภาษาอังกฤษ จริงๆแล้วมันเป็นบทสนทนาที่คอฟฟี่ใช้เรียนจริงๆนะ! ตอนนี้อยู่ ม.๕ เรียนเรื่องการต่อราคาหรืออะไรทำนองนั้นน่ะ อาจารย์ให้จับกลุ่มสามคนแล้วก็แต่งบทสนทนาไปพูดหน้าห้อง ซึ่งบังเอิญว่าที่นั่งคอฟฟี่น่ะหน้าสุดพอดี เข้ากับบทสนทนาที่เขียนไว้เป็นอย่างยิ่ง คอฟฟี่ก็เลยนั่งอยุ่กับโต๊ะเป็นเจ้าของร้านเพชร แล้วให้คู่สามีภรรยายืนอยู่หน้าห้อง ซึ่งก็เป็นหน้าโต๊ะคอฟี่พอดี สวมบทคู่รักที่มาหาซื้อแหวนหมั้น เพื่อนๆฮือฮาเป็นอันมากเพราะเราไม่แคร์การดัดสำเนียงหรือพูดให้มีแอคเซ่นอะไรทั้งนั้นแต่ใส่อารมณ์แบบเต็มที่เลย ตอนต่อราคาท้ายๆคอฟฟี่ลุกขึ้นมาเท้าเอวประจันหน้ากับฝ่ายสาวเสียด้วย จนอาจารย์ถามเลยว่านี่ขายของหรือจะฆ่ากัน คอฟฟี่ก็บอกว่าธุรกิจย่อมดุเดือดเป็นธรรมดา!
ตอนที่คิดว่าจะเอาอไรลงในสมุดของเซียดี กนึกขึ้นได้ว่ายังเก็บกระดาษใบที่ใช้ร่างบทสนทนาไว้อยู่เลย (ยังมีอะไรอีกเยอะที่คอฟฟี่เก็บไว้ แล้วจะทยอยเอาลงให้อ่าน...ถ้าอยากอ่านกันนะ 555+) ข้างล่างนี้คือบทสนทนาที่ว่านั้น เฮ้อ! ช่างเป็นความทรงจำที่น่าระลึกถึง...
ความคิดเห็น
ฝากเนื้อฝากตัวและฝากเวปเครื่องสำอางค์ด้วยค่ะ ขอบพระคุณอย่างสูงค๊า