บีอ่ะอย่าอ่อยคริสสิ

“ โสดแล้วค้ะ โสดเมื่อกี้โสดแบบตั้งใจ เอ๊ะ แล้วทำไม ดูฉันก็ยัง ฟาย ฟ๊าย ฟายยย (Fine Fine Fine) ‘’

ร่างเล็กยืนโยกร้องเพลงอยู่บนรถสปอร์ตสีแดงเปิดประทุนท่ามกลางสายตาคนมองบนท้องถนนสี่แยกไฟแดง…

“คริสคะ พอได้แล้ว บีอายเค้าา ‘’ ร่างสูงมองร่างเล็กด้วยสายตาอ้อนวอนผสมเอือมละอานิดๆ  หรืออาจจะไม่นิด

“ ทำไมอะบี อายใคร บีไม่ต้องกลัววว คริสอยู่นี่ !! ‘’  คริสพูดพร้อมมองลงมาที่บีแล้วยิ้มให้แบบเยิ้มๆ

“ บีไม่ได้กลัวใครคริส แต่บีอายเค้า ‘’ หมวยเอ้ยยย นี่สี่แยกไฟแดงนะเว้ยยย บีพยามก้มหน้าขอโทดให้คนที่มองมา

“ มองอะไรกันคะ จะไฝว้หรอ เด่วโบกแม่มมม ‘’ ร่างหมวยตะโกนลงจากรถด้วยระดับเสียง 180 เดซิเบล

บีสะดุ้งกับเสียงที่คริสตะโกนออกมา พร้อมมองหน้าคนรอบข้าง “ ขอโทษนะคะ ขอโทษทีค่ะ ‘’

‘’ คริสคะ ‘’ น้ำทิพย์เรียกร่างเล็กด้วยน้ำเสียงเข้มๆ ระดับ 2 พอให้เข้าใจว่าเธอไม่โอเคกับการกระทำนั้น แล้วรถนี่ติดนานไปมั้ยเนี่ย อีกแค่ 30 วิ น้ำทิพย์ ใจเย็นๆไว้  ไม่เย็นแล้วเว้ยยย น้ำทิพย์ลุกขึ้นยืนกดตัวร่างบางให้นั่งลงกับที่พร้อมปิดประทุนทันที  ‘’ บี !! ทำไมทำแบบนี่ละ คริสร้องเพลงอยู่นะ ‘’ ร่างบางหันมามองน้ำทิพย์ด้วยสีหน้างอแง

น้ำทิพย์ไม่ตอบ พร้อมกับ... บรื้นนนนน !!! น้ำทิพย์เหยียบคันเร่งทันทีที่ไฟจราจรขึ้นสีเขียว ด้วยความเร็วระดับ พอล วอร์กเกอร์ ยังยอมแพ้ ในที่สุด ทั้งสองก็มาหยุดอยู่ที่หน้าคอนโดของน้ำทิพย์ ‘’ คริสคะ คริสถึงแล้วค่ะ ‘’ ร่างสูงหันไปเรียกคนหน้าหมวยที่หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้.. เมื่อกี้ยังบ้าอยู่เลย ที่งี้อะหมดฤทธิ์ ร่างสูงคิดในใจ ก่อนจะก้มหน้าเข้าไปให้ไกล้กว่าเดิม .. ‘’ คริสคะ คริส ตื่นได้แล้วค่ะ บีมาถึงแล้ววว คริสสส หมวยย !! ‘’ แก่แล้วยังขี้เซาอีก  น้ำทิพย์ได้แต่บ่นในใจ เพราะถ้าหมวยได้ยินเธอตายแน่

ศิรินดึงร่างสูงเข้ามาไกล้แล้วส่งมือไปโอบรอบคอ พร้อมกระซิบข้างหูร่างสูง… ‘’ บีคะ คริส คริส… ฮึก ‘’  

“ คริสคะ คริสร้องไห้หรอ ไม่เป็นไรนะคะ ‘’ น้ำทิพย์ถามพลางลูบหลังคนหน้าหมวย เธอรู้ว่าถึงคนตัวเล็กจะพยายามเข้มแข็งขนาดไหน แต่เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา… ‘’ คริสคะ คริสยังมีบีอยู่นะ บีรักคริสมากกว่าผู้ชายคนนั้นอีก ‘’

ร่างสูงพูดพลางเอามีลูบหัวคนตัวเล็ก “ บีจะ ไม่ทิ้งคริสอีกคนใช่มั้ย ‘’ ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงที่ตอนนี้ปลายจมูกชนกันอยู่  ‘’ บีจะทิ้งคริสได้ไงละ คริสน่ารักขนาดนี้ ‘’ ร่างสูงพูดพลางยิ้มให้ร่างบาง “ ปล่อยบีก่อนนะคะ เดี๋ยวบีพาขึ้นห้องนะ ‘’ อันที่จริงบีรักคริสแบบเพื่อนรัก หรือพี่สาว แน่นอนเธอไม่ได้คิดอะไรเกินเลย แค่มีไหวๆ บ้าง บางครั้ง แต่เพราะคริสชอบผู้ชาย บีเลยหยุดความคิดไว้แค่นั้น 

 “ อื้อ คริสเดินไม่ไหวอะบี ขี่หลังได้มะ ‘’ ร่างเล็กหันมาทำหน้าเว้าวอนใส่น้ำทิพย์ 

ถ้าหมวยจะอ้อนกันเบอร์นี้อ่ะนะ ใครจะใจแข็งได้เล่าาาา  “ ขี่หลังหรอหมวย หลังบีจะหักป่าวเนี่ย ? ‘’ ร่างสูงพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันไปมองร่างเล็กที่ทำหน้างอใส่เรียบร้อย

“ บีอะ งั้นคริส ไม่ขึ้นก็ได้ นอนมันในรถนี่แหละ ‘’ ร่างเล็กหันมาทำหน้ายู่ใส่ก่อนจะทำท่านอนลงไปจริงๆ  ร่างสูงหัวเราะกับท่าทีของคนข้างหน้า แก่กว่าเธอตั้ง 2 ปี แต่ทำตัวเป็นเด็กปอ 2  “ บีก็ไม่ได้บอกว่าจะไม่ให้ขี่นี่คะ แค่ถามว่ากหลังบีจะหักมั้ยแค่นั้นเอง ‘’ ร่างสูงพูดพลางลงจากรถแล้วมาเปิดประตูให้คนหน้าหมวย  ‘’ ไปค่ะ ขี่หลังบีนะ ‘’  น้ำทิพย์ พูดพลางย่อตัวลงให้คนหน้าหมวยขึ้นมาได้  ‘’ บี หลังบีนี่นิ่มเนอะ หอมด้วย ให้สาวขี่หลังบ่อยอะป่าว ? ‘’ ร่างเล็กที่ปีนขึ้นมาขี่หลังคนตัวสูงได้สำเร็จถามขึ้น พร้อมกับเอาคางเกยไหล่คนร่างสูง  “ คริสคนแรกนี่แหละค่ะ บีคงไม่ให้ใครขี่หลังบีแล้วหล่ะ '' ร่างเล็กยิ้มออกมาอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้  ….แสดงว่าเค้าสำคัญอะดิ ถึงให้เค้าขี่หลังคนเดียวอะ อ้อนได้ผลแหะ  ตัวเล็กคิดในใจ พร้อมแกล้งถามคนตัวสูง ‘’ ทำไมหรอบี ทำไมไม่ให้ใครขี่แล้วล่ะ ‘’ ร่างเล็กยิ้มจนตาหยี แต่คำตอบที่ได้ถึงกับทำให้ความมโนดับวูบบ ‘’ อื้อหืมม ขนาดคริสคนแรกยังหนักขนาดนี้ แล้วถ้าให้คนอื่นขี่อิกนี่หลังบีไม่หักเลยหรอคะ ไม่เอาหรอก สาวๆของบีอะ บีอุ้มเลยค่ะ ‘’ น้ำทิพย์ยิ้มๆแค่พูดกวนประสาทคนตัวเล็กซึ่งที่จริงก็ไม่ได้หนักอะไรนักหนา เธอแค่ล้อเล่นเฉยๆ

ปล.เรื่องแรก ด่าได้แต่อย่าแรง

ไรท์เซนท์ซิทีฟ <3