ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TaoKacha af8]Nope!! ขอโทษครับ ผมไม่ใช่เกย์!!

    ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.71K
      5
      19 ธ.ค. 54

    Chapter 7

    _______________________________________________________

     

                เก่งน่ะมึงอะคนตัวสูงยืนกอดอกจ้องคชาที่ยืนส่องกระจกอยู่ในห้องนอนเขา

     

                เก่งเชี่ยไร?เสียงใสตอบกลับขำๆ

     

                มึงอย่าคิดว่ากูดูไม่ออกคชา แรงผู้หญิงตัวเล็กแค่นั้นทำไรมึงไม่ได้หรอก

     

                หึหึ ดูเก่งน่ะมึงอะ ใช่! ยัยนั่นแรงเท่ามดไต่มาก กูจะไปเจ็บได้ไง?

     

                กูถึงได้บอกไง ว่ามึงอะ เก่งน่ะ แสดงละครเก่งชิบหาย ฮ่าๆๆๆ

     

                แต่แหม ยัยนั่นแม่งน่าหมั่นไส้ชิบหาย แค่มึงจำมันไม่ได้เสือกจะร้องไห้ บ้าปะว่ะ?

     

                หึงกูอะดิ =..=”

     

                หึงพร่องส์!”

     

                เมื่อไหร่มึงจะยอมรับว่ามึงรักกู แล้วมึงก็หึงกูว่ะ?

     

                หลงตัวเองเกินไปแล้วมั้งครับคุณเศรษฐพงศ์!” มือบางยกขึ้นมากอดอกแล้วเลิกคิ้วใส่หน้าคนตัวสูง

     

                กูไม่หลงตัวเองหรอก ... แต่กูหลงมึงว่ะ

     

                สัส!!” =/////////////=

     

                เขินอีกแล้วมึงอะ มึงเขินเขินเขินนน” ^o^

     

                เขินเชี่ยไร?! อย่ามั่วได้ปะ?! กูนอนล่ะ! ห้ามทำไรกูด้วย ถ้ามึงลักหลับกู กูขอให้มึงเป็นหมัน!”

     

                คำขู่มึงอนุบาลชิบหาย =____=”

     

                ยุ่งอะไรกับคำพูดกูเนี่ยยยย?!!”

     

                ไอ้เป็ดอนุบาล!”

     

                ไอ้เผือกเอ๋อ!!”

     

                ก็โตกว่าเด็กอนุบาลอะ!!”

     

                ตบแม่งงง!!” มือบางโบกใส่หัวของร่างสูง แล้วกระโดดลงซุกตัวนอนในผ้าห่มผืนหนา

     

                โห! ตบแล้วชิ่งหรอมึง?! เจอดีแน่แสร้สสส!” เต๋ารีบมุดผ้าห่มตามไปก่อนจะดึงเอวบางมากอดรัดแน่นๆ

     

                ไอ้เชี่ย! ปล่อยกู!!” ดิ้นดุ๊กดิ๊ก

     

                ฝันซะเถอะมึง!” ร่างสูงระดมหอมแก้มคนตัวเล็กหลายที

     

                ไอ้ต๋าวววว อย่ารังแกกู!!!!”

     

                มึงโบกกบาลกูก่อนอะ!”

     

                แล้วทำไมมึงต้องหอมแก้มกูเนี่ยยย! มือเนี่ย จะล้วงหาเชี่ยไร?!!” =/////=

     

                ล้วงหา ... หามึงไง!”

     

                อีตอแหลล!!!”

     

               

                แล้วคืนนี้ ... พวกแกจะได้นอนกันมั้ยเนี่ย? =__________=

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

                เฮ้ออออออใบหน้าหล่อเหลาของใครบางคนนั่งอยู่ริมระเบียงห้องนอน มือหนาถือกระป๋องแอลกอฮอล์ยี่ห้อดัง และบนพื้นก็เต็มไปด้วยขวดแอลกอฮอล์และกระป๋องอีกหลายยี่ห้อ เดาได้ว่าชายหนุ่มคนนี้ คงนั่งดื่มด่ำกับมันมาเป็นเวลาซักพักแล้ว

     

                แดกเข้าไป แดกเข้าไป! มึงไม่อัดบุหรี่ด้วยเลยล่ะ จะได้เลวครบสูตร!” ร่างสูงหันไปมองหน้าเพื่อนร่วมห้อง ก่อนจะหันไปมองวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพฯ

     

                เหม็นชิบหายเลยว่ะเฟรม! มึงแดกไปเท่าไหร่ล่ะว่ะ?!”

     

                มึงก็นับดิเฟรมพูดโดยไม่มองหน้าคู่สนทนา

     

                เออๆ นั่งหล่อแดกเหล้าเข้าไป นั่งแดกเหล้าแบบนี้ไม่ทำอะไร แล้วเมื่อไหร่เขาจะสนใจมึง?!”

     

                เชี่ยไทด์! ใครสนใจ? สนใจเหี้ยไร?!” เฟรมหันมาหรี่ตามองเพื่อนที่นั่งยิ้มเจ้าเล่ห์

     

                คิดอะไรกับไอ้คชามันล่ะสิ๊~”

     

                คิดเหี้ยไร?! อย่ามั่วได้ปะ?!”

     

                หรา~ ถ้ามึงไม่คิดงั้นกูจีบคชาน่ะ!”

     

                เฮ้ย!ไม่ได้!”

     

                ทำไมไม่ได้? -..-”

     

                ก ...ก็ ...ก็คชามัน ... คบกับไอ้เต๋า ... ยิ่งพูด ยิ่งรู้สึกว่าความจริงกำลังทำร้ายจิตใจ

     

                แล้วไงว่ะ? คบได้ก็เลิกได้

     

                มึงหมายความว่าไง?

     

                ก็แล้วแต่มึงจะคิด ถ้าคบได้ก็เลิกได้ ถ้าไม่เลิกก็แย่งแม่ง

     

                มึงแม่งแย่ว่ะ จะไปทำให้เขาเลิกกัน

     

                เฮ้ยกูเปล่า! กูพูดเฉยๆ คชากับไอ้เต๋ามันก็เหมาะสมกันดีนี่หว่า

     

                กับกูเหมาะกว่า ...

     

                ฮั่นนน่ะ!!! มึงเผยมาแล้ว!!! มึงคิดไรกะไอ้คชา!!”

     

                เออๆ กูคิด! แล้วไง?!”

     

                กูถึงได้ถามไง? ว่ามึงมาเต๊ะท่านั่งหล่อแดกเหล้า เขาจะสนใจมึงมั้ย? ไม่ทำเหี้ยไรเลย

     

                เรื่องของกูเหอะ!”

     

                นี่! กูจะบอกไรให้น่ะ มึงไม่บอกเขา เขาก็ไม่มีวันรู้หรอกเว้ย แล้ววันนึงมึงจะเสียใจที่บอกเขาช้าไป!” ไทด์ตบไหล่เพื่อนแล้วยิ้มให้กำลังใจ

     

                แล้วมึงจะให้กูทำไง?

     

                ก็บอกรักคชาไปสิว่ะ!”

     

                แล้วถ้าชาไม่รับ?

     

                อกหักดีกว่ารักไม่เป็น! คำพูดมันอาจจะโหล แต่กูพูดจริง

     

                แต่ชามันคบกับไอ้เต๋า

     

                แล้วไงว่ะ?! คบกันแล้วไง? มันเป็นแฟนกันไม่ได้หมายความว่ามึงจะบอกรักมันไม่ได้

     

                ไอ้เต๋าได้ฆ่ากูตายห่า!”

     

                มึงบอกรักคชา ไม่ได้หมายความว่ามึงจะแย่งคชา แต่ถ้าคชาชอบมึง คชามันก็มาหามึงเองแหละ!”

     

                กูรู้เว้ยไทด์ ชามันไม่ได้รักกูหรอกเฟรมยิ้มเศร้าๆ

     

                มันเคยบอกมึงหรอว่ามันไม่รักมึง?

     

                มึงหมายความว่าไง?

     

                คชามันเคยบอกปะล่ะว่ามันไม่ได้รักมึง? ได้ข่าวว่ามันกับไอ้เต๋าคบกันเพราะเต๋ามันบังคับ

     

                ทำไมวันนี้มึงทำตัวมีสาระ?

     

                กูให้คำแนะนำก็ด่ากูอีก ห่า!!”

     

                ฮ่าๆๆๆ มึงทำให้กูฮึดว่ะ!”

     

                เห็นปะกูคนดี =..=”

     

                ถ้าคชาไม่รับรักกูอะ?!!! กูเครียดอะ กูกลัวมันจะตัดคำว่าเพื่อนทิ้ง

     

                คนอย่างไอ้คชา ไม่มีทางเลิกคบมึงด้วยเหตุผลงี่เง่าแบบนั้นหรอกว่ะ

     

                มึงแน่ใจได้ไง?

     

                เฟรม มึงคิดดูน่ะ เรารู้จักคชามานานแค่ไหนแล้ว?

     

                ก็ ... นานอะ

     

                แล้วมึงไม่รู้นิสัยมันรึไง? เพื่อนคนไหนบอกรักมัน มันไม่เห็นจะเลิกคบซักคน

     

                แต่กูก็กลัวอยู่ดีว่ะ กลัว ... ว่ากูนี่แหละ จะเป็นคนถอยห่างออกมา

     

                ทำไมมึงถึงจะถอย?

     

                ถ้าคชามันไม่รักกู กูคงขอถอยไปทำใจ ยิ่งกูเห็นหน้ามัน กูยิ่งลืมมันไม่ได้

     

                เออช่างแม่งเหอะ =___=”

     

                อ่าว ... ไมมึงพูดงี้อะ?

     

                มึงแม่งบ้าปะว่ะ? ยังไม่ทันบอกรักมึงก็ท้อ ประสาท!!”

     

                ใครๆก็กลัวกันทั้งนั้นอะ! มึงไม่เคยมีความรัก มึงไม่เข้าใจกูหรอก!!”

     

                ... แล้วกูเคยบอกมึงหรอว่ากูไม่เคยมีความรัก?

     

                มึงหมายความว่าไงว่ะ?

     

                สัส! มึงพูดคำนี้มา 3 รอบล่ะ มึงโง่จริงหรือมึงโคตรโง่ว่ะ?!!”

     

                ก็กูไม่เข้าใจอะ! =[]=”

     

                ใครบอกว่ากูไม่เคยมีความรัก?

     

                ก็กูไม่เห็นมึงจะจีบใครอะ!”

     

                กูไม่จีบใคร ไม่ได้หมายความว่ากูไม่ได้รักใคร

     

                เหยกกกเขร้! โคดคมอะ!”

     

                บาดปะ?

     

                บาดเชี่ยไร?

     

                ก็คำพูดกูคม มันบาดปะล่ะ?

     

                สัส! มุขเชี่ย!”

     

                อืม ... กูก็เพลียตัวเองว่ะ ขอไปพักน่ะ

     

                เฮ้ยยย!! เดี๋ยวดิ! มึงยังไม่บอกเลยว่ามึงมีความรักกับใคร?!”

     

                สัส!อย่าเสือก!”

     

                มีมึงยังรู้เลยว่ากูชอบชา!”

     

                ก็กูฉลาดอะ!!”

     

                มึงบอกมาเลยน่ะ!!”

     

                ถ้ามึงฉลาดมึงก็รู้เองอะ!!”

     

                มึงด่ากูโง่หรอเชี่ยไทด์?!!”

     

                กูเปล่า! กูแค่จะบอกว่ามึงไม่ฉลาด~”

     

                เชี่ยปลวกกกกกกกกกก!!!!”

     

                กูยอมรับ!! ฮ่าๆๆๆไทด์เดินเข้าไปในห้องนอน เฟรมมองตามแผ่นหลังเพื่อนไปจนเพื่อนเดินเข้าห้องนอนไป ดวงตาคมจ้องมองความมืดในท้องฟ้ายามค่ำคืน

     

                นั่นสินะ ... ก็จริงอย่างไทด์บอก ถ้าเขาไม่ลองบอกรัก ไม่ลองจีบ แล้วเมื่อไหร่คชาจะหันมาสนใจล่ะ?

     

               

    ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที ไม่ว่ายังไงต้องลองดี .. ซักวัน!!!

            อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงภาพในความฝัน!!

    ***********************************************************************************************************

    ขอเสียงเชียร์คนรักเฟรมหน่อยเร็ววว ฮริ้วววววววววววว~

    ฟังเพลงเล่นของสูงไปด้วยจะได้ฟีลน่ะ ฮึกเฮิมมาก! ฮ่าๆๆๆ

    ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจคะ (: 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×