ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : ฮารุเดินไม่ได้หนึ่งวัน
''อ่า..นี่มันห้อเ็บเหล้าั้นหรออ'' ฮารุที่ถูพร็อบอุ้มอยู่็ถามึ้นเมื่อมาถึห้ออน
พร็อบไม่พูไม่ล่าวอะไรเเ่วาฮารุลบนเียเบาๆ
''ืม'' ฮารุอพร็อบลมาบนเีย้วย
''ใ่สิ..เาว่านเมาะไม่พูโห?'' พร็อบนอนอฮารุ
''ฮารุ..เธอรัันมั้ย'' พร็อบถามนที่นออยู่
''นะ..นายือใรอ่า''
''ันพร็อบไ''
''นายมันบ้าา..ืออ'' พอไ้ยินำว่าบ้าออมาาปานเมาเท่านั้นเเหละ ''ฟอ'' พร็อบหอมไปที่
เเ้มนุ่มนิ่มนั่นทันที
''อบไม่รำถามะโนลโทษเอานะ''
''เธอรัันมั้ยฮารุ'' พร็อบสบาับนที่นถาม
''ันรันายยย'' ฮารุอพร็อบเเล้วเอาหัวถูไปถูมา
พร็อบยิ้มแบบมีวามสุเเล้วาม่อ
''เธออยาสนุเเละมวามสุไหมในืนนี้''
''ันอยาสนุ'' ฮารุอบลับมาเเล้ว็เ้นในท่านอน
''ัน็อยาสนุเหมือนัน'' หลัานั้น็
--------------------------------------------------------------------
''ืออ'' ฮารุื่นึ้นมาแบบัวเีย
''ทำไมนายมานอนรนี้เนี่ยพร็อบ!!'' ฮารุสะุ้ทันทีเมื่อเห็นนที่นอนอยู่้าๆ
''เเล้วทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า!!''
''หืม'' พร็อบื่นเเล้วลุึ้นมาเาหัวน
''เธอำเมื่อืนไม่ไ้หรอ'' พร็อบหันไปถามนที่ยับหนีนไปสุอบเีย
''ำอะไร''
''ทำไมำไม่ไ้ละ..เมื่อืนเธอนี่สุๆเลยนะ'' พร็อบอบลับไปเเล้วทำสายาแบบหื่นๆ
''ยะ..อย่าบอนะว่า!!'' ฮารุ้มลไปมอร่าายอนที่ไม่ไ้ใส่อะไรอยู่เลยเเม้เเ่ิ้นเียว
''นาย..ทำมันไปเเล้วหรอ'' ฮารุหยิบผ้าห่มมาปปิร่าายอน
''ใ่'' พร็อบยับเ้าไปอฮารุ
''เธอ..ไม่อยาทำับันอย่านั้นหรอ'' พร็อบทำหน้าเศร้า
''ไม่ใ่..เเ่ว่า'' ฮารุทำหน้าเศร้าไปอีน
''เเ่ว่าอะไร''
''ันยัเป็นสาวอยู่นะถ้าท้ออนนี้็อโว์หุ่นันพอีสิ'' ฮารุเอาผ้าห่มลุมหัวอน
''ไม่้อห่วเเ่ 9 เือนเอ.. เเ่เี๋ยวสิโว์ให้ันูนเีบว็พอ'' พร็อบหัวเราะเบาๆเเล้วลูบหัวฮารุ
''นาย..รัเเัน'' ฮารุ้มลไปนอนัวอยู่ใ้ผ้าห่ม
''ไม่้อห่ว..ันะรัเเเธอทุืนเลย'' พร็อบลไปอนที่นอนัวอยู่
''ไอบ้า..นี่ยัไม่พอใอีหรอ'' ฮารุในอนนี้ไม่สามารถเินไ้เพราะเมื่อืนหนัเินไปเเละเป็นรั้เเรอเธอ้วย
''เี๋ยวันะูเเลเธอเอ'' พร็อบล่าวบ็อุ้มฮารุึ้นมาเเล้วพาไปอาบน้ำ
พอัารอาบน้ำแปรฟันันเสร็พร็อบ็อุ้มฮารุออมาาห้อเเล้วพาไปห้อรับประทานอาหารบนเรือ
''อะ.เอ่อ'' พอเหล่าลูเรือสัเเห็นพร็อบที่อุ้มฮารุมา็ันให่
''ฮารุบาเ็บนิหน่อยัน็เลยอุ้มมา'' พร็อบอบให้พวลูเรือหายสสัย
''ัปันบาเ็บรไหนหรอะ!!'' เหล่าลูเรือลุึ้นเเล้วเินไปหาฮารุ
''ไม่เป็นไร'' ฮารุอบลับลูเรืออนาม้วย
พร็อบวาฮารุลบนที่นั่
''ินเสร็ไปันเลยนะ..เเล้วพวเธอละ'' ฮารุบอับพร็อบเเล้วหันไปถามลูเรืออน
''พวเรา..'' เหล่าลูเรือิหนัเพราะอยู่บนทะเลโยไม่มีัปันมัน็อันราย ะให้ไปที่เมือหรือเาะ็ไลพอสมวร
''ถ้าั้นพวเธอไปที่เาะมนุษเือะสิ'' พร็อบพูึ้นมาทำให้เหล่าลูเรือหันมามอพร็อบ
''พวเือเียมนุษย์แบบเราไม่ใ่หรอ'' รอัปันถามพร็อบ
''พวเธอเอารานี่ไป'' พร็อบยื่นรารูปรีศูลให้ับรอัปันเรือ
''เเล้ว็ไปอพบับราาเนปูนบอว่าเป็นเพื่อนอัน'' พร็อบล่าวแบบสบายๆ
''ไอราเนี่ยนะสามารถเ้าพบับราาอมนุษย์เือไ้'' รอัปันหมุนรานั่นไปมา
พร็อบหยิบ้าวปั้นึ้นมาิน ''ใ่''
ผ่านไป 20 นาที ทุน็อิ่ม
''เอาละ..พวเธอ็ไปที่เาะมนุษย์เือเลยนะ..ันลุมเรือให้เเล้ว'' พร็อบินเเ่ 10 นาที ที่เหลือพร็อบไ้ไปลุมฟออาาศให้ับเรือ
''ทำไมไวัละ!!'' เหล่าลูเรือใทำไมลุมเรือมันเร็วนานี้
''เพราะันือโพธิ์ำ'' พร็อบยิ้มเเล้วเินไปทาฮารุที่นั่ินผลไม้รอนอยู่
''ไปันเถอะฮารุ'' พร็อบอุ้มฮารุึ้นมาเเล้วเินออาห้อรับประทานอาหารไป
''พร็อบ'' ฮารุึเเนเสื้ออพร็อบ
''ว่าไ'' พร็อบ้มไปถามนที่ึเเนเสื้ออน
''นายให้บีเบิลาร์ับรอัปันสัใบสิ..เผื่อเิอะไรึ้น'' ฮารุพูเบาๆ
''็ไ้..เธอะเป็นห่วลูเรืออัวเอใ่มั้ยละ'' พร็อบเินไปหารอัปันเเล้วหยิบบีเบิลาร์ให้
''ถ้ามีอะไรเิึ้น็ีระาษใบนี้ออเป็นสอส่วนะ'' พร็อบล่าวบ็หายไปทันที
เาะาบอนี้
''ที่เิมเลยหรอเนี่ย'' พร็อบสัเทิศทาที่บีเบิลาร์บอพบว่ามันเป็นที่ที่าร์ปใ้พูุยับพวนในราว่อน
พร็อบเินเ้าไปในร้านนั่รที่เิมเเล้วายเเ่็ปราัวึ้น
''รับอะไรีรับ'' ายเเ่ถามพร็อบ
''รับรา้อนรับ'' พร็อบอบลับไปเเล้วอุ้มฮารุที่เพิ่ไ้นั่ึ้นมา
''ามผมมารับ'' ายเเ่็เินพาไปที่หลัร้านเหมือนเิม
ายเเ่ไ้เปิประูให้พร็อบเ้าไป พอพร็อบเ้ามาในห้อ็พบับายที่ลุมผ้าสีเียวเเละผู้หิที่นั่อยู่้าๆน
''สวัสีพี่าย'' พร็อบทัรา้อนเเล้วเินไปนั่ฝั่ร้ามพร้อมับวาฮารุล
''หวานันริๆเลยนะ'' รา้อนหยอพร็อบ
''พอีฮารุบาเ็บเล็น้อย'' พร็อบหันไปทาพี่ายอน
''เี๋ยวนะ!!'' พร็อบสัเผู้หินนั้น็..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น