ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : มีของมันต้องโชว์หน่อย
''เเล้วเราะฝึเเละนอนันที่ไหนละ?'' พร็อบถาม
รา้อนที่นั่ิบาอยู่
''ไปหาเาะอยู่สัเาะ'' รา้อนอบแบบสบายๆ
''ทำไมไม่ไปที่านทัพนายละ?'' พร็อบถาม่อ
''นายไม่ใ่นในะปิวัิ'' รา้อนล่าวบ็ยยิ้ม
''ันเป็นน้อายอนายนะ!!'' พร็อบท้ว
''น้อาย็ส่วนน้อายสิ..านทัพะปิวัิมันเป็นวามลับสุยอ'' รา้อนยิ้มว้าว่าเิม
''เหอะ..็ไ้เาะ็เาะ'' พร็อบนั่ิบาอยู่สัพั
''ไปันเถอะ'' รา้อนลุึ้นเเละบอให้ามมา
''ทาหลัร้านั้นหรอ'' รา้อนเินพาพร็อบไปออทาหลัร้าน
''ันไม่อยาให้ใรเห็นันอยู่ที่นี่'' รา้อนพูออมาเเล้วเินนำ่อไป
''อืม..นี่เเหละะปิวัิ'' พร็อบล่าวเเล้วยัิ้ว้าเียว
''เออ..พ่อนั'' รา้อนยัเินนำ่อไปโยไม่หันลับมา
ายฝั่เาะาบอนี้
''พร็อบ..นายมายัไ?'' รา้อนมอเรืออนเเล้วถามพร็อบ
''ันเินมา'' พร็อบมอเรืออรา้อนเเล้วอบลับ
''ันลืมไปว่านายไม่้อใ้เรือ'' รา้อนพยัหน้าเเล้วเินไปบนเรือ
ปล่อยให้ฮานะทำหน้า อะไรือไม่้อใ้เรือ เเละอะไรือเินมา เินบนน้ำ?
''เธอไม่ึ้นไปละ'' พร็อบหันไปถามฮานะที่ำลัมอนอย่าน่าสสัยอยู่
''เรื่ออัน'' ฮานะล่าวออมาเเล้วเินึ้นเรือไป
''ั้นเรา็ึ้นไปบ้าเถอะ'' พร็อบล่าวเเล้วับมือฮารุเินึ้นเรือไป้าๆ
''รา้อน..ันมีวิธีไปถึเาะเร็วๆ'' พอพร็อบเินึ้นมาบนเรือรา้อน็เริ่มัเเออเรือ
''ยัไ'' รา้อนที่ำลัเเะเือที่ผู้เรือไว้หันมาถาม
''ันบอเลย..มันส์มา'' พร็อบยิ้มแบบมีเลศนัย
''เี๋ยวนะ..ไม่!!'' พอฮารุนึไ้็ปิเสธทันที
''ไม่อะไรฮารุ!!'' ฮานะวิ่ไปถามน้ออนที่อยู่้าพร็อบ
''นายอย่าใ้พลันั่นนะพร็อบ!!'' ฮารุรีบห้ามพร็อบ
''อะไรน่าสนุะาย'' พร็อบยิ้มให้ฮารุ
''มันไม่น่าสนุเลยนะ!!'' ฮารุรีบท้ว
''มันือวิธีอะไรละน่าสนุั้นหรอ..รีบๆเเสเร็วเ้าพร็อบ!!'' รา้อนไม่อยาให้ฮานะบอให้น่วยเลยับท
''ัไปพี่าย'' พร็อบใ้พลัิันเรือออาฝั่้าๆ
''เเ่เนี่ย..ะลัวทำไมฮารุ'' ฮานะหันไปถามน้อัวเอ เเ่ลื่นพลัเบาๆทำไม้อลัว้วย
''ฟิ้ววว'' หลัาออมาาฝั่สัพัพร็อบ็เร่
สปีวามเร็วเรือ ''รี๊''
''ถึละ'' พร็อบล่าวออมาเเล้วลพลัล
''นะ..นายทำไ้ยัไ'' รา้อนเเละฮานะถามพร้อมัน
''มันือพลัผลปีศา'' รา้อนอบลับเเล้วมอูฮารุที่ยืนอยู่อย่าสบายๆ
''ัน็นึว่านายะยเรือ'' ฮารุออเเล้วล่าวออมา
''ฮ่าๆ..นึว่าลัวเรื่ออะไร'' พร็อบล่าวบ็ใ้พลัิยเรือึ้น
''รี๊ไม่นะ!!'' ฮารุับฮานะนั่อันเมื่อเรือเริ่มลอยึ้น
''เ๋นี่หว่าพร็อบ'' รา้อนยนิ้วให้พร็อบ
''เเน่นอน'' พร็อบูนิ้วโป้ลับ
''ฮือ..ันเือนเเล้วนะ'' ฮารุบอับพี่สาวฝาแฝอน
''ันอโทษที่ไม่เื่อเธอ..เเ'' ทั้สออันเเล้ว
เเสท่าไม่พอใ
''ฮ่าๆ..ันอยาไ้พลัแบบนายมั่ั'' รา้อนเินเ้ามาออพร็อบ
''มันมีลูเียวนี่สิผลปีศาหน่ะ'' พร็อบออเเล้วยิ้มอย่าภูมิใ
''ฮารุลุึ้นมาไ้เเล้ว..ไปหาไรินัน'' พร็อบล่าวเเล้วเินไปหาฮารุ
''ไม่..ไอนใร้าย!!'' ฮารุะโนไล่
''ถ้าั้น..ัน้อยเรืออีรอบเเล้วละมั้'' พร็อบทำท่าเหมือนะใ้พลัิีอีรั้
''ไม่!!'' ฮานะเเละฮารุะโนออมาพร้อมันเเล้วยืนึ้น
''ไปันเถอะ'' รา้อนเินนำลไปบนเาะ
าม้วยพร็อบเเละสอสาว
''นายทำอาหารเลยรา้อน'' พร็อบเริ่มใ้พลัิอน
'มีอมัน้อโว์หน่อย' พร็อบั้สมาธิ
''นายะทำอะไรพร็อบ'' รา้อนเห็นพร็อบำลัยืนใ้สมาธิอยู่็ถามึ้นมา
''ทำแบบนี้ไ'' พร็อบล่าวเเล้วยมือ้าวาึ้นมา
''ฟุ้ ฟิ้ว'' ปราสัว์ลอยอยู่เป็นสิบๆัวบนอาาศ
ราวนี้ทำรา้อนเเละนอื่นๆอึ้ไปเลย
''ันรู้นะว่าพลัผลปีศานายมันเเ็เเร่มาเเ่ไม่น่าะทำไ้นานี้นะ'' รา้อนมอสัว์ที่ลอยอยู่สลับันไป
''นั่นมันเพราะันเป็นนใ้ยัไละ'' พร็อบใ้พลัิทำให้สัว์พวนั้นลอยมาบนลุ่มอน
''เลือสิะใ้เนื้อัวอะไรเป็นอาหาร'' พร็อบล่าวเเล้วเริ่มัระเบียบสัว์
ส่วนสัว์พวนั้นะหรอ มัน้อยอมอยู่นิ่ๆโยไม่ัืน เพราะพร็อบไ้ปล่อยฮาิราันย์ใส่ทำให้พวมันลัวนไม่ล้ายับ
''อืมั้น็ ัวนี้ นี้ นี้'' รา้อนี้ไปที่สัว์ทั้สาม
''ถ้าั้นัวอื่นๆ็ลับไปะ'' พร็อบวาสัว์ที่รา้อนไม่ไ้เลือเเล้วใ้ฮาิราันย์สั่ให้มันไปะ
''นะ..นายทำไ้ยัไ'' ฮานะอึ้มาที่พร็อบมีพลัถึนาสั่สัว์ไ้
''มันือ..พรศวรร์ยัไละ'' พร็อบหันไปอบฮานะที่ำลัยืน้อนอยู่
''นายหัให้ฮานะอ่าน่าวหนัสือพิมพ์ะบ้าสิะไ้รู้ััน'' พร็อบหันไปบอับรา้อน
''ไว้ว่าๆละัน'' รา้อนอบลับเเล้วหันไปมอฮานะ
'หัอ่าน่าวหนัสือพิมพ์ ในนั้นมันมีอะไร?' ฮานะเ้าไปให่
''ฮารุ..สามีอเธอเป็นใรันเเน่'' ฮานะหันไปถามน้อสาวฝาแฝอน
''เาือนัล่า่าหัวโพธิ์ำ'' ฮารุเอาหนัสือพิมพ์ที่มี่าวอพร็อบออมาาเเหวน
''นั่นือเเหวนอะไร'' รา้อนมอที่เเหวนอฮารุเเล้วล่าวลอยๆ
''มันือเเหวนมิิ..นาย็เอาไปสิสอว'' พร็อบหยิบเเหวนมิิที่นเอแอบไปสั่่าีเหล็ไว้
ออมาเเล้วส่ให้ับรา้อน
''โห..นี่น้อายอนาย่อเรื่อไว้หนัว่านาย
อีนะเนี๊ย'' ฮานะที่อ่าน่าวหนัสือพิมพ์ไปสอส่วนสามทั้หม็ล่าวออมาเเล้วมอไปที่รา้อน
''เเน่นอน..น้อันมันน'' รา้อนอบฮานะลับ
แบบอายๆ
เเล้วพร็อบ็สอนรา้อนใ้เเหวนในอนที่ินอาหารัน
''เเล้วเราะนอนไหนันละ?'' ฮานะล่าวถามออมา
''เี๋ยวสร้าบ้านแบบเียว็เสร็ละ'' พร็อบเรียอุปร์สร้าบ้านออมาาเเหวนเเล้วอไว้
''มันมีประโยน์ริๆ'' รา้อนมออที่พร็อบเรียออมาสลับับเเหวนที่นิ้วอน
''สร้าสอหลันะ..ห่าๆันหน่อย'' พร็อบล่าว
ออมาเเล้วเริ่มใ้พลัิบัับอุปร์พวนั้นให้เริ่มสร้า
ผ่านไป 3 ั่วโม
''เสร็เเล้วละ..พออยู่ไ้เนาะ'' บ้านที่พร็อบสร้าเป็นระ๊อบเล็ๆที่มีเเ่ห้อนอน
''ปะ..เ้าห้อนอนัน'' พร็อบับมือฮารุเเล้วพาเินเ้าบ้าน
''เี๋ยวสิันะนอนับพี่ัน'' ฮารุท้ว
''หืมม'' พร็อบหันไปหืมเล็น้อย
''รา้อน!!'' พร็อบะโนเรียื่อรา้อนเเล้วเริ่มแผน
รา้อนุฮานะเ้าบ้านอน ส่วนพร็อบ็ใ้วามเร็วอนอุ้มฮารุเ้าบ้านอีหลั
''เธอหนีันไม่ไ้หรอนะฮารุ'' พร็อบวาฮารุบนเียเเล้วึ้นไปร่อมไว้
''ืออ'' ฮารุอเเพอเป็นพิธีเเล้ว็
--------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น