Perfect Villain นางร้ายสายอ่อย

.การเล่นมายากล ก็ถือเป็นศิลปะการแสดงอย่างหนึ่ง สามารถสร้างความรู้สึกตื่นเต้นและความเพลิดเพลินใจให้เราได้ในเวลาเดียวกัน แต่ในความสวยงามของมายากลก็แฝงไปด้วยกลิ่นอายของเล่กลลวงที่สามารถทำให้คุณตกหลุมพลางได้ในทันทีที่เผลอไผลไปกับมัน คอยฉุดรั้งสติ และดึงดูดสายตาคุณให้เห็นเพียงที่ผู้แสดงต้องการให้เห็น และเก็บงำความลับไว้ในจุดบอดและเงามืดในจุดเล็กๆที่คุณไม่ทันได้สังเกตุหรืออาจเป็นจุดที่คุณไม่ได้คาดถึง...........และ

นั้นหละ คือความสามารถที่น่าภาคภูมิใจของฉัน ซึ่งนั่นทำให้ทุกคนเรียกฉันว่า " แซนดร้านักมายากลร้อยเล่" ยังไงหล่ะะ คิคิ ภูมิใจในตัวเองสุดๆเป็นนักมายากล(พ่วงตำแหน่งหน่วยสืบพิเศษของรัฐ)ที่สวยที่สุดในสามโลก แถมยังทั้งสวย รวย เก่ง  และยังฉลาดเฉลียว เพอร์เฟ็คไปอีก โอ้ยย ทำไมถึงเกิดมาได้น่าอิจฉาขนาดนี้นะะ เฮ้อออ ได้โปรดอย่าอิจฉากันเลยนะคะ มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้อ่ะนะ มันทำให้ฉันรู้สึกลำบากใจสุดๆเลย

        แต่แล้วชีวิตของนักมายากลแสนสวยอย่างฉันก็เกิดการพลิกผันอย่างใหญ่หลวง เหตุเกิดจากการไปพบคุณย่าแสนใจดีที่ยื่นหนังสือมายากลที่ดูไม่น่าไว้ใจนั่นมาให้ แล้วบอกว่ามันคือสิ่งที่พ่อแม่ที่เสียไปแล้ว (พ่อของฉันเป็นนักมายากลที่เก่งสุดเลยหละ แถมหล่อมากด้วยย ) ของฉันฝากไว้ให้เมื่อฉันอายุครบ 25 ปี 

         พอลองเปิดอ่านดูมันก็เป็นมายากลที่น่าสนใจดี แต่ไปๆมาๆ ดันไปจ๊ะเอ๋เข้ากับสุดยอดมายากลที่บอกไว้ว่าสามารถทำให้เราและผู้ที่ถูกเอ่ยนามสามารถไปยังอีกโลกที่เราต้องการได้ แล้วคนที่รักการเล่นเกม ( เพราะตัวละครหล่อ ) อย่างฉันกับเพื่อนซี้สุดที่รักจะพลาดได้ยังไง แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นไปได้จริงหรอกนะ มันก็คงเป็นแค่เรื่องหลอกเด็ก แต่ถ้าลองก็ไม่ได้เสียหายอะไรหรอกมั้ง แต่ไหง ฉันกับเพื่อนดันมาโผล่กลางดงวายร้ายสุดที่รักและโคตรหล่อในเกมที่ชอบได้เนี่ยยย แต่ไม่เป็นไร แค่ฉันได้เจอราคิสจอมวายร้ายสุดหล่อที่รักของฉันก็พอแล้วว กรี๊ดดดด ฉันอยากได้เขาา ฉันรักเขา ได้เวลาเปิดโหมดแซนดร้าสายอ่อยแล้วววว

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

สวีดัส...สวัสดีค่าาา ยินดีต้อนรับสู่นิยายเรื่องนี้นะคะ เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาจากจินตนาการ การเพ้อฝัน และความขี้มโนของไรท์ล้วนๆ ไม่มีความเกี่ยวข้องกับในโลกความเป็นจริง สถานที่ บุคคล ตัวละคร ไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ และหากมีส่วนไหนของนิยายคล้ายคลึงกับนิยายเรื่องอื่นๆ ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย และไม่มีเจตนาแฝงหรือตั้งใจลอกเลียนแบบใดๆทั้งสิ้น

      ตัวเอกในเรื่องนี้ นางเอกเป็นผู้หญิงสายอ่อย( เฉพาะกับพระเอกของเรื่อง ) แต่นางสตรองนะบอกก่อน โปรดทำใจกับความขี้อ่อย ขี้มโนของนาง แถมหลงตัวเองและมั่นหน้าสุดๆ แต่ไม่ได้มากเกินงามนะคะ มีความพอเหมาะพอดี๊พอดี ( เข้าใจนางด้วยมันเป็นนิสัยส่วนตัว อาจทำไปโดยไม่รู้ตัว )  ส่วนคุณพระเอกเป็นผู้ชายสายโหด โฉด และเกือบชั่ว.. มั้ง 555555 ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของไรท์ เป็นมือใหม่หัดเขียน ยังไงก็ช่วยติชม แนะนำหน่อยนะคะ ว่าได้ด่าได้ แต่อย่าแรงน้าา เดี๋ยวเค้าบ่อน้ำตาแตก คอมเม้นแสดงความคิดเห็นกันได้เต็มที่ ไรท์ไม่ถืออ มันหนัก (-..- เล่นไรของไรท์อ่ะ) อาจมีคำหยาบบ้างเพื่อเพิ่มอรรถรส เพราะนางเอกนางเป็นพวกเถื่อนนิดหน่อย หยาบนิดนึง หรือป่าวหว่า

อีกอย่างเรื่องนี้แต่งสด ด้นสดมันตรงนี้ อาจจะล่าช้าไปบ้าง ยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แต่อาทิตย์นึงไรท์จะลงให้อ่านอย่างน้อยที่สุดคือหนึ่งถึงสองตอนค่ะ ถ้าว่างๆจะลงเยอะหน่อย ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวฝากใจกับรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนด้วยนะค่ะะะ ขอบคุณคร้าา~~~

:::::โปรดอ่านตรงนี้สักครู่:::::

อะๆ อย่าพึ่งไปนะคะๆๆๆๆๆ คือเรื่องนี้ตัวเอกหลุดไปในเกมที่เป็นแฟนตาซี ต่อสู้ บู๊ แอคชั่น มีครบทุกรส ตลก ฮาๆ ก็มี เป็นเกมที่มีทั้งรักระหว่างชายหญิงและชายชาย แต่เนื้อเรื่องหลักจะกล่าวถึงเพียงรักชายหญิงนะคะ อาจมีชายชายแทรกมาบ้างนิดหน่อย แต่ถ้ารีดอยากอ่านชายชาย ไรท์จะเขียนตอนพิเศษให้นะคะ    ขอบคุณที่สละเวลาอ่านค่าาาาาา ~~~

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

::: Lakris :::

เธอเหมือนดวงดาวที่สุกสกาวบนฟากฟ้าในยามค่ำคืน

คอยปลอบประโลมในยามที่หงอยเหงา

ถึงแม้จะเป็นคืนที่ไร้แสงจันทร์

แต่เธอกลับเจิดจรัสอย่างน่าประหลาด  

แล้วเมื่อรู้ตัวอีกที  

เธอก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขาไปเสียแล้ว

:::  Sandra  :::

เขาเหมือนหิมะที่โปรยปรายในยามค่ำคืนของฤดูหนาว

คอยโอบกอดในยามที่โดดเดี่ยว

ถึงแม้จะเป็นหิมะที่เย็นเหยียบ

แต่เขากลับให้สัมผัสอบอุ่นอย่างน่าประหลาด

แล้วเมื่อรู้ตัวอีกที

เขาก็กลายเป็นสัมผัสที่เธอโหยหาไปเสียแล้ว

   

》》》》 ตัวอย่างนิดหน่อยที่ตัดมาจากสักตอนในอนาคต 《《《《

" ตัวเองเป็นห่วงเค้าหรอคะ หืม  J " 

ร่างบางเอ่ยข้างหูของร่างสูงแผ่วเบา พลันสองมือขยับขึ้นไปโอบรอบคอแกร่งเอาไว้ นิ้วเรียวขยับขึ้นไปเล่นผมของอีกฝ่ายอย่าเย้าหยอก

" หึ ยังมีหน้ามาถามอีกนะ เธอทำอะไรไม่รู้จักคิด เจ็บแล้วไม่จำ  ฉันน่าจะปล่อยให้เธอโด- "

" ชู่~~ " 

ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มร่างสูงจะกล่าวจบ นิ้วเรียวยาวของหญิงสาวก็จรดลงบนปากเรียวของเขา ก่อนจะส่งเสียงชู่ออกมาอย่างน่ารัก

" ไม่เอาๆ อย่าบ่นเค้าเยอะเลยนะคะ เค้าสำนึกผิดไม่ทันแล้วเนี่ยย " 

 ร่างบางบอกขณะยิ้มหวานมาให้ อย่างไม่มีวี่แววของคนสำนึกผิดเลยแม้แต่น้อย ยิ่งทำให้ร่างสูงหงุดหงิดกับท่าทางแบบนั้นเป็นเท่าทวีคูณ ก่อนตอบเสียงแหบห้วนอย่างใช้อารมณ์

" เหอะ !! เอาที่เธอสบายใจเหอะ "

 ร่างสูงตอบด้วยใบหน้าบึ้งจัด ที่แสดงออกว่าตนกำลังงอนหญิงสาวตรงหน้าอย่างหนัก ก่อนกลับหลังหันเดินหนีไปอีกทาง   พอร่างบางเห็นอย่างนั้นก็ยกยิ้มมุมปากอย่างนึกสนุก ก่อนจะรีบวิ่งไปคว้าแขนแกร่งของชายหนุ่มไว้

" เดี๋ยวก่อนสิ อย่าพึ่งไปเลยนะ " ร่างบางเอ่ยพลางทำตาละห้อยอย่างน่าสงสาร

" ปล่อย!! จะไปทำบ้าอะไรที่ไหนก็เรื่องของเธอ ไม่ต้องมายุ่---- " 

ร่างสูงพลันต้องกลืนคำพูดกลับลงไป เพราะการจู่โจมที่ไม่คาดคิด 

จากริมฝีปากนุ่มหยุ่นที่ประกบจูบชายหนุ่มอย่างเร่าร้อน ทำเอาร่างสูงแทบละลายไปกองกับพื้น!!

》》》》 ตัดจบดังฉับ 《《《《

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

~สุดท้ายนี้  ขอให้สนุกกับนิยายนะคะ  คุณรีดเดอร์ที่น่ารัก ♡ ^(+++)^ ~