(MDZS)กลิ่นท้อกลางทุ่งโบตั๋น - หลานซีเฉิน

          ตัวข้านั้นเป็นเทพเซียนที่เกิดบนสวรรค์  แต่ได้รับภารกิจให้มาดูแลรักษาเหล่าตระกูลเซียนที่ไม่เข้าลัทธิมารให้คงอยู่  อิทธิฤทธิ์ของข้านั้นถูกปิดผนึกเอาไว้จนกว่าข้านั้นจะอายุ 17 ปี  และต้องฝึกวิชาของเหล่าเซียนอีกด้วย  แต่ก็ใช่พลังได้เพียงแค่ครึ่งเดียวหรือแค่เหนือกว่าเซียนอาวุโสไป2ขั้น3ขั้นเท่านั้น  ความทรงจำท่ี่มีมาก็ต้องถูกลบเลือนไปจะเหลือแค่สัญชาตญาณที่จะนำทางตัวข้า

"ข้าจะให้นามนางว่า  จินฟางเซียน  นามรอง  ซิ่นหลี่"ประมุขจิน  จินกวงซ่านกล่าวแล้วมองทารกน้อยเพศหญิงในอ้อมแขนที่เหมือนจะชอบใจกับนามของตนเองจึงยิ้มกว้างแล้วส่งกลิ่นท้อให้ผู้เป็นบิดา

"ท่านพ่อ  ข้าอยากได้แมวสีขาว"เด็กน้อยเพศหญิงบอกกับผู้เป็นพ่อว่าต้องการสิ่งใด

"เอาสิๆ  เดี๋ยวพ่อจะซื้อให้"

"ท่านพ่อ  ให้ลูกไปอวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่กับท่านพี่เถิดนะเจ้าคะ"เด็กสาวอ้อนผู้เป็นพ่อเพื่อให้ตนเองได้ไป

"ก็ได้ๆ  พ่อยอมเจ้าแล้ว"

"ท่านพ่อ  ผู้หญิงของท่านเข้าไปในเขตของลูก  แล้วทำร้ายแมวของลูก"หญิงสาวบอกด้วยโมโห

"เดี๋ยวพ่อจะจัดการให้"

               ข้านั้นมักทำตัวเป็นลูกสาวที่แสนเอาแต่ใจ  แต่ข้าก็มีเหตุผลของข้าหรอกนะ  เหนือกว่าความเอาแต่ใจก็คือความสะใจที่ได้แกล้งพวกนางโลมที่นิสัยไม่ดีเอาแต่ได้ไม่เจียมตนคอยแต่กลั่นแกล้งผู้อื่น  ถึงจะเป็นตัวโปรดของท่านพ่อข้าก็ไม่สน  ให้มันรู้กันไปว่าลูกสาวแท้ๆสุดที่รักอย่างข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยว

"ขอบคุณเจ้าจริงๆ  ฟางเซียน  ที่ยืนอยู่เคียงข้างข้า"

"ข้ายินดี  ที่จะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ  ท่านพี่ซีเฉิน"

ฝากอีกหนึ่งผลงานที่เกิดจากความบ้าของไรท์มี่เค่อด้วยนะคะ

ช่องทางการติดตาม