พี่ใหญ่...ข้าไม่ชอบคนผู้นี้! 姐姐，我不喜欢他!

พี่ใหญ่...ข้าไม่ชอบคนผู้นี้!  姐姐，我不喜欢他!


บิดาสั่งเสียไว้ 'เจียเอ๋อร์ พ่อไม่อยู่แล้วเจ้าต้องปกป้องพี่สาวให้ดี' เด็กชายวัยสิบสองปาดน้ำมูกน้ำตา
พยักหน้าหงึกหงักก่อนขานรับเสียงดัง สาบานอย่างแน่วแน่ว่าจะดูแลพี่ใหญ่สุดกำลัง!!


'ซ่งฉิงเจีย' วัยสิบสองปีมีเรื่องหนึ่งที่คิดไม่ตก...
มารดาจากไปสามปีก่อน มาตอนนี้บิดาก็ทิ้งกิจการโรงเตี๊ยมเล็กๆ ไว้ให้ก่อนสิ้นลมตามไปอีกคน
เหลือกันอยู่สองคนพี่น้องเช่นนี้มีแต่ต้องดูแลพี่ใหญ่สุดความสามารถเท่านั้นจึงจะถือว่าไม่ผิดคำพูดต่อบุพการี
หากพี่ใหญ่ 'ซ่งเสวี่ยเวย' จะไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจบุรุษมากหน้าหลายตาในคราเดียว
เขาคงไม่ต้องมานั่งปวดหัวเช่นนี้หรอก!

กลิ่นอาหารเลิศรส ใบหน้าหวานใส เสียงอื้ออึงโวยวายของเด็กชาย อา....โรงเตี๊ยมแห่งนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

----------------------------------------------------------

ตัวอย่าง

     “มีสิ่งหนึ่งข้าอยากให้เจ้ารู้ไว้” ดวงตาของเขาทอแสงอ่อนโยนเต็มไปด้วยความเอ็นดู “ข้าทำเพราะอยากทำหากไม่เคยคิดให้มันเป็นบุญคุณแม้แต่น้อย ฉะนั้นอย่าได้ดีต่อข้าเพียงเพราะอยากตอบแทนเล่าเสี่ยวเวย”

     ช่วงเวลานั้นคุณชายรองสกุลมู่คล้ายกำลังขอร้องนางด้วยความอ่อนหวาน

     “ข้าเป็นคนแยกแยะได้” หัวใจเต้นแรงเหมือนจะกระดอนออกมา ซ่งเสวี่ยเวยกล่าวจบหันหลังก้าวเร็วๆ จนเกือบกลายเป็นวิ่งกลับเข้าไปในโรงเตี๊ยม ไม่นานคนขับรถม้าของสกุลมู่ถึงได้ยินเสียงหัวเราะของคุณชายรอง

     สายลมปลายใบไม้ผลิพัดผ่าน เริ่มต้นคิมหันต์ด้วยความรู้สึกอันลึกล้ำซึ่งกักเก็บไว้เนิ่นนานของเขาได้ส่งผ่านถึงสตรีที่หมายปอง

----------------------------------------------------------

เปิดเรื่อง 27/01/18
  

                           

สั่งซื้อผลงานเรื่องอื่นๆ ฉบับรูปเล่มของซือซิงได้ทางนี้จ้า --->> คลิก