ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Melodic Boy Live in Absolute Quality ♬ (2U)

    ลำดับตอนที่ #12 : ♬11

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 84
      3
      27 มิ.ย. 58



    มาต่อเเล้วค่าาาา ตอนนี้มีคำหยาบนิดนึงเนาะ
    เพราะหนุ่มๆเขาคุยกันตามประสาเพื่อนฝูงอะค่ะ อิ้อิ้
    จะพยายามจบเรื่องนี้ให้ได้ในยี่สิบตอนน เฮือกกกกกกกกก
    ฝากเรื่อง Coffee Prince (2U) อีกทีนะคะ
    กราบบบบบบบ เรื่องนั้นละมุนมากกกกก เรคคอมเมนด์
    ขอบพระคุณค่ะ


    _________________________________________________________________________________
     




    “คนเราจะจูบใครซักคนเพราะอะไรวะ?

     

     

    คำถามที่ทะลุขึ้นมากลางปล้องทำเอาฮีชอลที่กำลังโยกกับเพลงเเจ๊ซที่ร้านเปิดคลอเพลินๆขมวดคิ้ว

     

     

    “เอาจริงๆหรือเอาเล่นๆอ่ะ?”

     

     

    “...”

     

     

    “ถ้าเอาเล่นๆก็ ...เงี่ยน

     

     

    “แล้วจริงๆอ่ะ?

     

     

    “ก็เงี่ยน

     

     

    “บางทีฉันคงเลือกปรึกษาผิดคนสินะ”

     

     

    “เอ้า ก็จริงนี่หว่า ถ้าไม่ได้อยากมึงจะไปดูดปากใครเขาซี้ซั้วเหรอ นิสัยมึงก็ไม่ใช่เเบบนั้นอยู่เเล้ว”

     

     

    “อยาก?

     

     

    “เออ”

     

     

    “แล้วอยากเพราะอะไรหล่ะ?

     

     

    “อารมณ์ไหนของมึงวะ  มานั่งบ่นยังกับไม่เคยมีเมียมาก่อน”

     

     

    ...

     

     

    “เงียบ แปลว่าอะไร?

     

     

    “กู...จูบกับเด็กผู้ชาย”

     

     

    “เหยดด ใครวะ? กูรู้จักป่ะ? เอารูปมาดูหน่อยดิ หน้าตาน่ารักมั้ยวะ? เเล้วน้องเป็นใคร? มึงไปรู้จักได้ไง?”

     

     

    “ไม่ตกใจหน่อยเหรอที่กูบอกว่าเป็นเด็กผู้ชาย”

     

     

    “กูตื่นเต้นมากกว่าที่มีคนมาทำให้มึงกลับมานั่งกังวลกับเรื่องรักๆใคร่ๆเเบบนี้ได้ หลังจากหันหลังให้ความรักมานานนนนนนนน”

     

     

    ...

     

     

    “ว่าไง ตกลงน้องเป็นใครวะะ กูรู้จักมั้ย?

     

     

    “น่าจะ”

     

     

    “อย่าลีลา พูดมา”

     

     

    “ยูชอน”

     

     

    “ยูชอน? ไอหมวยมือคีย์บอร์ดวงมึงอะนะ?”

     

     

    “อืม”

     

     

    “ไอเชี่ย เด็ดหว่ะ น้องมันยั่วมึงท่าไหนวะ?”

     

     

    “เด็กมันเมาเหอะ จำอะไรไม่ได้ด้วยซ้ำ”  

     

     

    “เเล้วไงต่อวะ  โอ๊ยยย มึงเล่ามาเหอะะ”

     

     

    “ยูชอนเมาเเล้วก็ไล่จูบ”

     

     

    “งั้นคนอื่นก็โดนด้วยดิ?

     

     

    “เขาอยู่กับกูสองคนไง นี่ไม่รู้ว่าถ้าคนอื่นอยู่ด้วยจะโดนมั้ย”

     

     

    “เซ็กซี่ปะวะ?”

     

     

    “ตอนถอดเสื้อก็...อืม”

     

     

    “พวกมึงสองคนไม่ได้เเค่จูบกันใช่มั้ยพูด?”

     

     

    ยุนโฮพยักหน้า

     

     

    “กูดูดคอเขาซะ... เป็นรอยช้ำๆม่วงๆไปหมด ผิวก็ยิ่งขาวๆอยู่ด้วย”

     

     

    ยุนโฮจงใจไม่พูดถึงชอทสุดท้ายที่เขาเกือบจะยั้งตัวเองไม่ทันตอนที่มือเผลอเลื่อนไปเกี่ยวเอาขอบกางเกงที่เกาะหมิ่นเอวสอบให้เลื่อนต่ำลงกว่าเดิม

     

     

    “มีอะไรมากกว่านั้นอีก”

     

     

    เขาหล่ะเกลียดฮีชอลที่รู้ทัน

     

     

    “เขาหลับเเล้ว เเต่กูไม่หยุด เกือบยั้งมือไม่ทันด้วย”

     

     

    “ก็เงี่ยนไง กูพูดผิดตรงไหนวะเนี่ย มึงไม่ได้นอนกับใครมาตั้งนานเเล้ว น้องอ้อนจะให้มึงจูบด้วยอีกอ่ะ ยอมมึงด้วยอีกอ่ะ”

     

     

    ยุนโฮพยักหน้า

     

     

    “พามากินเบียร์กะกูที”

     

     

    “ตลกสิ”

     

     

    “เป็นกูนะ พ่อจะเอาให้ครางทั้งคืนเลย ดูท่าเอวจะคอดๆด้วย เซ็กซี่ชิบหายเลยใช่มั้ยมึง?

     

     

    “ตกลงกูปรึกษาผิดคนจริงๆสินะ”

     

     

    “เอ้า ก็เขาจูบมามึงเลยจูบตอบ เขาครางพอใจ มึงก็พอใจ มึงสานต่อ จบปิ๊ง ไม่เห็นจะมีอะไรเข้าใจยาก”

     

     

    “กูไม่รู้ว่ากูรู้สึกยังไงกับเขาด้วยซ้ำ นั่นเด็กผู้ชายนะ แล้วเขาก็ไม่รู้ตัวด้วย กูฉวยโอกาสกับเขาตอนเขาเมาไม่รู้เรื่องนี่ไม่เหมือนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีเขาเหรอวะ?” 

     

     

    “หล่อเลยครับเพื่อน ถ้ามึงมานั่งคิดเรื่องเล็กน้อยเเบบนี้้แสดงว่ามึงเเคร์น้องนะ คนอย่างมึงอะ เมินเฉยกับสิ่งที่ไม่สนใจได้เย็นชาจะตายไป”

     

     

    “ไม่รู้หว่ะ”

     

     

    “ทำไมวะ? มึงสับสน มึงงง เพราะว่าน้องเป็นเด็กผู้ชาย เพราะไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันเเน่ หรือทั้งสอง?”

     

     

    “คงทั้งสองอ่ะ”

     

     

    “เรื่องผู้ชายมันไม่ใช่ปัญหาหรอก มันอาจจะใช้เวลานานหน่อยที่จะยอมรับ เเต่เรื่องความรู้สึก มึงต้องค่อยๆหามันให้เจอนะ ลากตัวเองที่อยู่ข้างในออกมาคุยให้รู้เรื่องซะ ดีต่อทั้งตัวมึงเองเเล้วก็ยูชอนด้วย”

     

     

    ...

     

     

    “อ่ะ งง เอางี้ ง่ายๆเลย ถ้าไม่ใช่ว่าน้องมันเมาเเล้วไล่จูบเเบบ เซ็กซี่จัด เด็ดสัสรัสเซีย จนถึงขั้นมึงมีอารมณ์ ก็เเสดงว่ามึงรู้สึกอะไรกับเขาอยู่บ้าง เพราะคนอย่างมึงไม่ใช่สไตล์ที่ชอบให้คนอื่นเข้าหามึงก่อน”

     

     

    ฮีชอลว่าไปตามจริง เขาคบกับยุนโฮมาหลายปี รู้ดีว่าเวลามันมองใครมันจะมองแค่คนเดียว ขนาดไปผับกับเพื่อนกับฝูง ผู้หญิงมานัวเนียอยู่บนตักมันยังนั่งจิบเหล้ากับเขาเฉย ถ้าไม่อารมณ์เสียหรือรำคาญจนสุดท้ายออกปากไล่ ผู้หญิงคนนั้นก็จะต้องล่าถอยไปเองเพราะสายตาดุดันสุดแสนจะเย็นชาของเพื่อนเขา

     

     

    ถ้ายุนโฮไม่สนใจจริงๆ ไม่มีทางที่เพื่อนเขาจะชายตาแล

     

     

    “...”

     

     

    “เป็นผู้ชายเเมนๆ  ทำอะไรให้ชัดเจนนะเว่ย”

     

     

    ...

     

     

    “เข้าใจป่ะครับคุณยุนโฮ”

     

     

    “อือ เข้าใจ”





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×