ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Ep:06
ผลสรุปือผมไ้เรียนับพวปีเอร์ทั้วันผมเรียนและผม็ไ้เห็นวามลาอปีเอร์้วยาัวเอแม้ในอมมิะบอว่าปีเอร์ลา แม้ะไม่เท่าัวท็อปอย่านอื่นๆที่ยัไม่ล่าวถึถ้านับเพาะวัยเียวันปีเอร์็ลาอยู่ี เวลาพัพวปีเอร์็พาผมเที่ยวมโรเรียน
่วเย็น
" ป้าเมย์รับผมอออไปทำธุระอนนี้นะรับ " ปีเอร์บอป้าเมย์
" ะไปทำธุระอะไรอนนี้ะมืแล้ว " ป้าเมย์ทัท้ว
" ไปล่ะรับ " ปีเอร์รีบออไปทันที
" หลานนนี่นิ " ป้าเมย์บ่น
" ให้ผมามไปไหมรับ ป้าเมย์ " ผมเสนอวามิ
" ฝา้วยนะเ็น " เมื่อผมไ้ำอนุาผม็รีบามไปทันที
โรานร้าแห่หนึ่ (ไม่่อยสะอาเท่าไหร่)
" วู้...สุยอไปเลยันลายเป็นผู้มีพลัแล้ว เย้.. " ปีเอร์ีใระโโลโผนไปามโ่ที่ห้อยอยู่ในโรานร้าแห่นั้น
" รืนนนน..."
เสียเปิประูโรานอผม ปีเอร์ึแอบูว่ามีใรเ้ามาในนี้
" ปีเอร์...ันรู้ว่านายอยู่ในนี้ออมาเถอะ " ผมะโนเรีย
" เ็น..นายเอเหรอ นายมาทำอะไรแถวนี้ " ปีเอร์ถามผม
" ันสิ้อถามนายว่านายมาทำอะไรในที่แบบนี้ "
" เออ..ือว่า..ันำลัะหาเินใ้นิหน่อย ็เลยมา้อม่อสู้นะ " ปีเอร์อบในะที่หลบสายาผม
" ั้นเหรอให้ัน่วยฝึ้อมไหมเห็นแบบนี้ัน็ิว่าันเ่พอัว " ผมพูอย่ามั่นใ
" ะริเหร้อ.."
~ วื..~
ผม่อยปีเอร์ทันทีแ่เสียายไม่โนเพราะสไปเอร์เนส์อปีเอร์ทำให้เาหลบทัน
" เฮ้ย..นายะทำอะไรนะ " ปีเอร์ถามผม้วยวามใทีู่่ๆผม่อยไปโยไม่บอไม่ล่าว
" สอนนายสู้ไ นาย้อไม่ประมาทู่่อสู้" ผมบอ
" ะเอาแบบนั้นเหรอเ็น อย่าหาว่าันรัแนวามำเสื่อมละัน... "
~ ผัวะ..~
หมัผมโนปีเอร์เ็มรอบนี้สไปเอร์เนส์อเาไม่ทำาน แู่เหมือนร่าายเหนือมนุษย์อเาะไม่เป็นอะไร
" บอแล้วอย่าประมาท " ผมสอน
" ไ้ ันะไม่ประมาทแ่วันนี้ันอ่อยนายัหมั่อน " ปีเอร์อบรับพร้อมับรัวหมัออมาอย่าไม่เป็นแบบแผน
~ วื..วื วับ..ฟิ้ว..~
หมัอปีเอร์รุนแรมาในอนที่เาออมามีแรลมออมา้วย ีที่เา่อยมามั่วๆถ้า่อยโนมีหวัผมายแน่ ผม้อบอเาแล้ว
~ วูบ..ูม เล้ๆ ~
ผมหลบหมัอปีเอร์นมาึเสา้นหนึ่ผมึหลบแ่ปีเอร์่อยเสาไปเ็มแร
" ปีเอร์..!! นายมีพลัเหนือมนุษย์ " ผมทำท่าทาใ
" ัน็พึ่ะรู้วันนี้เหมือนันอนที่่อยเสา้นนี้ " ปีเอร์ะลึผลานัวเอ
" นายอย่าบอเรื่อนี้ับใรล่ะ " ผมเือนปีเอร์
" ันเ้าใแล้ว นาย็้วยล่ะอย่าบอใร "
" อืม.. ปีเอร์นายมีพลัอะไรบ้าโว์ให้ันูหน่อยสิ " านั้นปีเอร์็โว์วามสามารถให้ผมูแ่ถึไม่โว์ผม็พอรู้อยู่บ้าและผมึบอปีเอร์ว่าปีเอร์ไ้พลัาแมมุมที่ัเา
" เรื่อพลัแมมุมอนายันอเือน นายอย่าไปเที่ยว่อยใรเ็มแรล่ะ ีไม่ีเาอาะายเปพราะพลัอนาย็ไ้ แ่บารั้นายอาะ้อให้พลัทั้หมอนาย็เป็นไ้ ทาที่ีอย่าใ้ีว่าถ้าไม่ำเป็น " ผมบอปีเอร์
" เ้าใแล้ว ันไม่ไ้ไป่อยใรเล่นหรอ ฮ่าๆๆ "
" แล้วนายะทำอะไรับพลัแมมุมอนาย " ผมถามปีเอร์
" ันะใ้มันหาประโยน์ทำเินามันอย่าเ่นเป็นนัสู้อะไรพวนี้ " ในอนนี้ปีเอร์ยัไม่ิะเป็นฮีโร่
" นายไม่อยาเป็นฮีโร่เหรอ่วยเหลือผู้นอะไรอย่าเนี้ย ัน็อยาะเป็นฮีโร่เหมือนันถ้านายเป็นฮีโร่ันะให้นายเ้าทีมันว่าไสนไหม " ผมเิวนปีเอร์
" ฮีโร่อย่าั้นเหรอ..."
ผลสรุปือผมไ้เรียนับพวปีเอร์ทั้วันผมเรียนและผม็ไ้เห็นวามลาอปีเอร์้วยาัวเอแม้ในอมมิะบอว่าปีเอร์ลา แม้ะไม่เท่าัวท็อปอย่านอื่นๆที่ยัไม่ล่าวถึถ้านับเพาะวัยเียวันปีเอร์็ลาอยู่ี เวลาพัพวปีเอร์็พาผมเที่ยวมโรเรียน
่วเย็น
" ป้าเมย์รับผมอออไปทำธุระอนนี้นะรับ " ปีเอร์บอป้าเมย์
" ะไปทำธุระอะไรอนนี้ะมืแล้ว " ป้าเมย์ทัท้ว
" ไปล่ะรับ " ปีเอร์รีบออไปทันที
" หลานนนี่นิ " ป้าเมย์บ่น
" ให้ผมามไปไหมรับ ป้าเมย์ " ผมเสนอวามิ
" ฝา้วยนะเ็น " เมื่อผมไ้ำอนุาผม็รีบามไปทันที
โรานร้าแห่หนึ่ (ไม่่อยสะอาเท่าไหร่)
" วู้...สุยอไปเลยันลายเป็นผู้มีพลัแล้ว เย้.. " ปีเอร์ีใระโโลโผนไปามโ่ที่ห้อยอยู่ในโรานร้าแห่นั้น
" รืนนนน..."
เสียเปิประูโรานอผม ปีเอร์ึแอบูว่ามีใรเ้ามาในนี้
" ปีเอร์...ันรู้ว่านายอยู่ในนี้ออมาเถอะ " ผมะโนเรีย
" เ็น..นายเอเหรอ นายมาทำอะไรแถวนี้ " ปีเอร์ถามผม
" ันสิ้อถามนายว่านายมาทำอะไรในที่แบบนี้ "
" เออ..ือว่า..ันำลัะหาเินใ้นิหน่อย ็เลยมา้อม่อสู้นะ " ปีเอร์อบในะที่หลบสายาผม
" ั้นเหรอให้ัน่วยฝึ้อมไหมเห็นแบบนี้ัน็ิว่าันเ่พอัว " ผมพูอย่ามั่นใ
" ะริเหร้อ.."
~ วื..~
ผม่อยปีเอร์ทันทีแ่เสียายไม่โนเพราะสไปเอร์เนส์อปีเอร์ทำให้เาหลบทัน
" เฮ้ย..นายะทำอะไรนะ " ปีเอร์ถามผม้วยวามใทีู่่ๆผม่อยไปโยไม่บอไม่ล่าว
" สอนนายสู้ไ นาย้อไม่ประมาทู่่อสู้" ผมบอ
" ะเอาแบบนั้นเหรอเ็น อย่าหาว่าันรัแนวามำเสื่อมละัน... "
~ ผัวะ..~
หมัผมโนปีเอร์เ็มรอบนี้สไปเอร์เนส์อเาไม่ทำาน แู่เหมือนร่าายเหนือมนุษย์อเาะไม่เป็นอะไร
" บอแล้วอย่าประมาท " ผมสอน
" ไ้ ันะไม่ประมาทแ่วันนี้ันอ่อยนายัหมั่อน " ปีเอร์อบรับพร้อมับรัวหมัออมาอย่าไม่เป็นแบบแผน
~ วื..วื วับ..ฟิ้ว..~
หมัอปีเอร์รุนแรมาในอนที่เาออมามีแรลมออมา้วย ีที่เา่อยมามั่วๆถ้า่อยโนมีหวัผมายแน่ ผม้อบอเาแล้ว
~ วูบ..ูม เล้ๆ ~
ผมหลบหมัอปีเอร์นมาึเสา้นหนึ่ผมึหลบแ่ปีเอร์่อยเสาไปเ็มแร
" ปีเอร์..!! นายมีพลัเหนือมนุษย์ " ผมทำท่าทาใ
" ัน็พึ่ะรู้วันนี้เหมือนันอนที่่อยเสา้นนี้ " ปีเอร์ะลึผลานัวเอ
" นายอย่าบอเรื่อนี้ับใรล่ะ " ผมเือนปีเอร์
" ันเ้าใแล้ว นาย็้วยล่ะอย่าบอใร "
" อืม.. ปีเอร์นายมีพลัอะไรบ้าโว์ให้ันูหน่อยสิ " านั้นปีเอร์็โว์วามสามารถให้ผมูแ่ถึไม่โว์ผม็พอรู้อยู่บ้าและผมึบอปีเอร์ว่าปีเอร์ไ้พลัาแมมุมที่ัเา
" เรื่อพลัแมมุมอนายันอเือน นายอย่าไปเที่ยว่อยใรเ็มแรล่ะ ีไม่ีเาอาะายเปพราะพลัอนาย็ไ้ แ่บารั้นายอาะ้อให้พลัทั้หมอนาย็เป็นไ้ ทาที่ีอย่าใ้ีว่าถ้าไม่ำเป็น " ผมบอปีเอร์
" เ้าใแล้ว ันไม่ไ้ไป่อยใรเล่นหรอ ฮ่าๆๆ "
" แล้วนายะทำอะไรับพลัแมมุมอนาย " ผมถามปีเอร์
" ันะใ้มันหาประโยน์ทำเินามันอย่าเ่นเป็นนัสู้อะไรพวนี้ " ในอนนี้ปีเอร์ยัไม่ิะเป็นฮีโร่
" นายไม่อยาเป็นฮีโร่เหรอ่วยเหลือผู้นอะไรอย่าเนี้ย ัน็อยาะเป็นฮีโร่เหมือนันถ้านายเป็นฮีโร่ันะให้นายเ้าทีมันว่าไสนไหม " ผมเิวนปีเอร์
" ฮีโร่อย่าั้นเหรอ..."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น