ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ประกาศสงครามอย่างเป็นทางการ !!! 50%
เวลาผมเลียใร ผมะไม่่าเา เพราะ ผมลัวว่าเาะรู้ัวแล้วลับัวเป็นนี
ผมอยาเห็นวามเลวอเา ทำลายัวเาเอ
เสียร่าายระทบันพร้อมับวามเ็บปวที่แล่นไปทั่วายบา สัมผัสหยาบ้าที่ลูบไล้ไปามผิวนุ่ม ยิ่ทำให้เายะแหย เลีย เลียเหลือเิน ...
" อ้า...อีะมั " น้ำเสียน่ารัเียที่เอ่ยอย่าอบใ พร้อมับสีหน้าทีู่ราวับสุสมบนวามทรมานอเา ยิ่ทำให้ร่าบาที่ถูทำร้าย โรธ เลีย และยะแย
" ไม่...เ็บ..อะ..่วย้วย ม่ายยยยยย " เาพยายามิ้น ไ้โปรหยุ !!! หายใไม่ออ...
" พี่มาร์ .. ่วย้วย.. " น้ำเสียแหบพร่า เฝ้าวอนร้ออ และเอ่ยเรียนรัให้่วย ทว่า อนิา ่าน่าสสาร...
" พี่อโทษ.. " เสียเอ่ยำอโทษ พร้อมับ เสียรอเท้าระทบพื้นระเบื้อ ัออไป ่อนที่ะาหาย...
" ม่ะ..ไม่..ม ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย "
เฮื้อ!!! วาลม ลืมาึ้น ้วยวามลัว ฝันอีแล้ว..ฝันร้าย ฝันที่น่ารัเีย ใบหน้าหวานเ็มไป้วย เหื่อที่ไหลย้อยออมาาวามเรีย
Every day every night feel like a fool You gotta know......
เสียเพลรอสายาสมาทโฟนหรูที่ร่าบาวาไว้บนหัวเีย มือบาเอือมหยิบึ้นมา ่อนะยยิ้มน้อยๆ
" ว่าไ ินยออา.. " ผมเอ่ยทันปลายสาย ปรับเสียใหู้ร่าเริึ้น
" แบมแบมื่น รึยั ะให้ันไปรับนายที่อนโมั๊ย " น้ำเสียนุ่มทุ้มอนปลายสาย ทำให้ผมยยิ้มละไม ่อนะอบล ายบาลุาเียนอน้าๆ าเรียวยาว้าวเินไปยัหน้า่าที่มีผ้าม่านั้นอยู่ ่อนที่ะัารให้แสสว่าาวอาทิย์สาเ้ามา เพื่อเพิ่มวามสใสในเ้าวันใหม่
" อ่า..อาารศสื่นัเลยน่าาา " เสียหวานเอ่ยเบาๆับัวเอ ่อนที่เ้าอร่าบาะเินไปยัห้อน้ำเพื่อำระร่าาย เรียมที่ะไปานเปิัวห้อเสื้ออัวเออย่าเป็นทาาร
วันนี้แบมแบมอยู่ในุสูทสีาว ูเรียบหรูเผยให้เ็นแผ่นอเปลือยเล็น้อยใหู้น่า้นหา ทรผมสีบอนทอ ถูเ็ใหู้เ็ี่นิๆ เผยให้เห็นวาลมโที่ถูเียนให้เ้มึ้น พร้อมับริมฝีปาทีู่น่าสัมผัส รอเท้าสีาวที่นายให่ ื้อให้ถูนำมาสวมใส่ ยิ่ทำให้ร่าบาูราวับสิ่ที่ะไม่มีใรแะ้อไ้ สูส่และส่าามหึ...
" รอนานมั๊ย..ินยอ " ผมเอ่ยทั ินยอที่วันนีู้ีในเสื้อเิ๊สีรม ับาเสแล็สีเ้มเ้ารูป ายหนุ่มูหล่อเหลาและอบอุ่น โยที่ไม่ำเป็น้อแ่อะไรมาเลย
" ไม่เลย ันพึ่มาถึเหมือนัน วันนี้นายูีมา " ินยอเอ่ยยิ้มๆ รอยยิ้มที่อบอุ่นเสมอ
" ปาหวานลอเลยนะ " ผมพูแะนิๆ
ินยอยิ้มน้อยๆ มือหนาเปิประู Koenigsegg CCX ุปเปอร์าร์า สวีเน สาวๆ่าาหวัว่าะไ้นั่มัน แ่ทว่าน่าเสียายที่นที่ะไ้นั่้าๆุาย ปาร์ ินยอ มีเพียผมและเพื่อนสนิทอีนหนึ่เท่านั้น!!
เมื่อ่อนผมอยาไ้มันมา และอินยอเล่นๆ แ่ินยอันบ้าี้ ยให้ผมริๆ ผมรีบปิเสธแทบไม่ทัน ทำให้รู้ว่าผมไม่วระออะไราินยอเินำเป็น ส่วนเ้าุปเปอร์าร์ันนี้ ็ลายเป็นพาหนะที่ินยอใ้มารับผมเสมอ เพราะรู้ว่าผมอบมันมาแ่ไหน ....
วันนี้ เป็นวันที่ีที่สุในีวิอผม เสียรั่วัเอร์ั่อเนื่อ พร้อมับารปราัวอนายให่ ่ออุหลายสีแ ถูยื่นมาให้ผม พร้อมับรอยยิ้มอ่อนละมุน
" นึว่านายให่ะิานะอี " ผมเอ่ยึ้น้วยรอยยิ้ม มือหนายลูบผมอผม เบาๆ พร้อมับที่ใบหน้าหล่อเหลาอนายให่โน้มลมาูบที่ริมฝีบาสีเอรี่ โยไม่แร์เสสียัเอร์เลย
" เธอือนสำัอัน ทำไมันะไม่มาหล่ะ " เสียนายให่เอ่ยระิบ้าๆหู พร้อมับารปราัวอนายหิให่แห่ระลู้วน!
.....................................................................................................................................................................................
50%
รู้สึสมอะทึบมาเลย ินนาารอะไรไม่ออ อยาแ่นะ แ่ไม่มีแรบันาลใ
แ่ไรท์ะพยายามมาอัพบ่อยๆนะ่ะ ้าไว้หลายเรื่อมา เสียใเหมือนัน แ่สมอไม่แล่นเลยริๆ
i'm sorry
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น