NON X BOSS

ลำดับตอนที่ #1 : BOSS I

มีความสุขมั้ย? ก็ไม่

สะใจมั้ย? ก็ไม่อีก

ทั้งๆที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่ความผิดของเรา แต่ทำไมกลับรู้สึกผิดอยู่ในใจ

เรื่องนี้ คนที่ผิดคือคนที่ทำอะไรไม่ถูกไม่ควร คนที่ทำอะไรไม่ได้อย่างที่ตัวเองพูด

คนที่สักแต่ทำให้อะไรผ่านไปแบบไม่ได้จริงจังกับผลลัพธ์

บอสเกลียดคนแบบนี้

คนที่ทำอะไรโอนอ่อนผ่อนตามทุกอย่าง กลัวคนเกลียด กลัวคนไม่พอใจ กลัวเสียคะแนนนิยม

ก็ถ้าคะแนนนิยมมันจะสำคัญขนาดนั้น

"บอส..เกิดอะไรขึ้นลูก หน้าไปโดนอะไรมา"

"เกิดเรื่องที่โรงเรียนนิดหน่อยอ่ะครับแม่"

"ไหน มานี่สิ มา เล่าให้แม่ฟัง ตั้งแต่ลูกเป็นสภานักเรียน ลูกดูมีเรื่องคิดมากตลอดเลย ปรึกษาแม่ได้นะลูก"

"แม่จำวันนั้นได้มั้ยครับ..." บอสเล่าให้แม่ฟังเรื่องงานกีฬาสี จนเลยไปถึงการเลือกตั้งประธานนักเรียนที่มันผ่านไปนานแล้ว มารู้ตัวอีกทีก็กำลังพูดถึงข้อเสียของนนที่บอสรู้สึกรับไม่ได้

ยิ่งพูด อารมณ์ที่ยังค้างคาอยู่ก็โหมกลับขึ้นมา พูดจนไม่มีอะไรให้พูด ถึงได้รู้สึกถึงความสงบกลับมาสู่ตัวเองอีกครั้ง

บอสสบตาแม่เมื่อพูดจบ รู้สึกอุ่นใจที่มีคนเข้าใจ

อย่างน้อยก็ยังมีคนที่อยู่ข้างเขาบ้าง

"ได้ระบายออกมา รู้สึกดีขึ้นมั้ยลูก" บอสพยักหน้าแทนคำตอบรับก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมา

ดีขึ้น แต่ไอความรู้สึกหนักๆที่มันกดทับอยู่ในอกกลับไม่ยักจะหายไปไหน

“บอส ลองฟังคำถามแม่แล้วคิดคำตอบไว่ในใจนะลูก...นนคนนี้ ประธานนักเรียนที่ลูกพูดถึง...เขาเป็นคนที่ไม่ทำอะไรเป็นการเป็นงาน เอาแต่จะสร้างความนิยมอย่างเดียว จริงหรือเปล่า?...เขาได้พยายามแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นมั้ย?” บอสฟัง...แล้วนึกถึงวันนั้น...วันที่เขาพยายามจัดโฟกัสกรุ๊ปขึ้นมา...วันที่ความตั้งใจของเขาล้มเหลวไม่เป็นท่า...วันนั้น นนเป็นคนเดียวที่มาเจอเขา

“ฟังแม่นะบอส...คนเรา มีขีดความสามารถในการรับมือในแต่ละสถานการณ์ได้ต่างกัน...บอสก็มีบางสถานการ์ที่บอสเองก็รู้สึกรับมือลำบาก...นนเขาก็คงมีในแบบของเขา...บอสเองก็บอกกับแม่ว่านนเขาจะพยายามพิสูจน์ให้บอสเห็นว่าที่บอสคิดเกี่ยวกับเขามันผิด...หรือบอสคิดว่า เขาไม่ได้จริงจังกับสิ่งที่เขาพูดกับบอส” มันก็มีหลายครั้ง ที่นนพูดแล้วทำไมได้ แต่บอสก็รู้ว่า ไม่ใช่ว่านนมันไม่ตั้งใจจะทำ

“บอสว่า บอสคิดได้แล้วละครับแม่ ขอบคุณนะครับ”

นั่งทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาพยายามไล่ดูว่ามีตรงไหนบ้างที่เขาเป็นฝ่ายผิด พอลิสต์ไว้ในใจได้เป็นข้อๆ บอสก็หยิบมือถือมาส่งไลน์หาคู่กรณีที่ต่อยเขาจนปากแตกแบบนี้

“กุมีเรื่องจะคุยด้วย ถ้าเป็นไปได้ พรุ่งนี้เช้าก่อนเข้าแถว”