ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : MarkBam : รู้ยัง? [END]
รู้ยั? [Series II]
Couple : MarkBam
Ps. เรื่อนี้ไม่เี่ยว้อับเรื่อที่แล้วนะะ แ่ใ้เพลรู้ยัเป็นแรบันาลใเหมือนัน่ะ และยัไม่ไ้ัหน้านะะ ะมาัอนรบ 100% ่ะ อบุที่ิามและอมเม้นท์่ะ
"เอ๋?" เสียหวานร้อึ้นอย่าประหลาใเมื่อโ๊ะเลเอร์ประำมีอไม้วาอยู่
"อะไรเหรอแบม" ยอแถามึ้นเมื่อเห็นเพื่อนัวเล็หยิบอบนโ๊ะึ้นมา
"นี่อ่ะ" แบมแบมหันไปยื่นอไม้ให้ยอแู
"หื้ม?" ยอแมออไม้รหน้าอย่าประหลาใ
"อาเนั่นสีแ? ใรให้?" ินยอถามึ้นมา่อนะมอไปรอบๆอย่าสสัย
"ไม่รู้อ่ะ เาเียนในาร์แ่ว่าแบมแบม" แบมแบมยื่นาร์ให้เพื่อนสนิททั้สอนู
"เาแอบอบแบมรึเปล่า" ินยอั้้อสันนิษาน
"แบมเนี่ยนะเนียร์ แบมนนี้เนี่ยนะ" แบมแบมถามลับ้วยสีหน้าประหลาใ
"แบมน่ารัะาย" ยอแเอ่ยพลาเอื้อมมือไปึแ้มนุ่ม
"ใ่ๆเราเห็น้วยะแ" ินยอเอ่ยสำทับ
"อ่าาา ไม่ริหรอ" แบมแบมปิเสธพลายยิ้มบาๆ
"แบมอโ๊ะไว้นะ เี๋ยวเราื้อ้าวให้" หลัาเลิลาสแล้วทั้สามน็เินลมาทาน้าว โยยอแให้เพื่อนัวเล็นั่เฝ้าโ๊ะเอาไว้เนื่อาอนลาวันำนวนโ๊ะไม่เพียพอ่อนัศึษาในะเท่าไหร่
"อโทษนะรับ" เสียทุ้มเอ่ยเบาๆ้านหลัแบมแบม
"รับ หื้ม? พี่...ประธานนัศึษา" แบมแบมหันไปามเสีย่อนะมอร่าหนาสามนอย่าสสัย
"ไม่ทราบว่าน้อนั่ันี่นรับ" ายหนุ่มร่าโปร่ถามพลายยิ้มน้อยๆ
"สามรับ" แบมแบมอบพลายยิ้มบาๆ
"ะรบวนมั้ยถ้าพวพี่ะอนั่้วย พอีว่าโ๊ะมันเ็ม" เสียทุ้มถาม้วยวามเรใ
"ไม่รบวนรับ แบ่ๆัน็ไ้รับ" แบมแบมยยิ้ม่อนะเลื่อนอเพื่อนเ้ามา
"อบุรับ" ร่าหนานเิมเอ่ยอบุ่อนะทิ้ัวลนั่ร้ามแบมแบม
"ั้นูไปื้อ้าวนะ มึนั่เฝ้าโมเลไว้แล้วัน" ร่าหนาอประธานนัศึษาเอ่ย่อนะเินออเพื่อนอีนไป
"อไม้สวยนะรับ" เมื่อเพื่อนทั้สอนเินไปแล้วร่าโปร่ึเปิบทสนทนาึ้น
"เอ๋? อ่อ รับ" แบมแบมหันไปมอร่าโปร่่อนะยยิ้มน้อยๆ
"วามหมายีนะรับาเนั่นสีแ" ร่าโปร่เอ่ยพบา้อไปที่อไม้ในมือร่าบา
"มีวามหมาย้วยเหรอรับ" แบมแบมถามึ้นอย่าสนใ
"อไม้ทุอมีวามหมายในัวรับ" ร่าโปร่เอ่ย
"แล้ววามหมายออนี้ล่ะรับ" แบมแบมรีบถามอย่าใร่รู้
"ไ้โปรเห็นวามรัอผมที่มี่อุ้วย" ร่าโปร่เอ่ยพลาสบาโอร่าบา
"อ่าา รุ่นพีู่รู้วามหมายอไม้ีันะรับสมแล้วที่มีร้านายอไม้" แบมแบมเสหลบสายาม่อนะเอ่ยออมาอย่าะุะั
"รู้ัพี่้วยเหรอรับ" ร่าโปร่ย้อนถามอย่าสสัย ริมฝีปาบาระุยิ้มน้อยๆอย่าพึพอใ
"ใรๆ็รู้ัรุ่นพี่ทั้นั้นแหละรับ" แบมแบมเอ่ยพลาเี่ยลีบาเนั่นไปมาอย่าแผ่วเบา
"บะ แบม" เสียหวานิะสั่นเอ่ยเรียเพื่อนสนิททันทีที่เินมาถึโ๊ะ
"มาแล้วเหรอ" แบมแบมหันไปรับาน้าว่อนะุเพื่อนให้นั่ล้าๆัน
"ระ รุ่นพี่มาร์" ินยอเรียรุ่นพี่นัรหน้า้วยน้ำเสียสั่นๆ่อนศีรษะเล็ะผหัวทัทายรัวๆ
"อ๋อ โ๊ะเ็มน่ะ พอแล้วเี๋ยวหัวโ" แบมแบมเอ่ย
"โ๊ะเ็ม?" ินยอมอไปรอบๆอย่าๆ
"อืม มีอะไรเหรอ" แบมแบมเอ่ยๆให้ินยอ
"็โ๊ะ..." ินยออึๆอัๆ
"สวัสีปาร์ ินยอ" เสียทุ้มแทรประโยอินยอึ้นมาทันทีที่มาถึ
"ทะ ทะ ท่านประธาน" ินยอหันหน้าไปามเสีย่อนะเรียร่าสูอย่าะุะั
"อ้าวพี่แบอมสวัสีรับ" ยอแที่เพิ่เินมาถึทัทายประธานนัศึษาทันที
"สวัสียอแ" แบอมทัลับ
"โอ๊ยยยย" เสียร่าหนานล่าสุที่เพิ่เินมาถึร้อัึ้น
"ระ รุ่นพี่แ๊สันเป็นอะไรรึเปล่ารับ" ินยอเอ่ยถามอย่าล้าๆลัวๆ
"ลื่นรับ ลื่นลไปในหลุม หลุมลึ้วย" แ็สันเอ่ยพลา้อหน้ายอแสายามหวานเื่อม
"ไหนรับ" ินยอหัน้ายหันวามอหาหลุมัล่าว
"นี่รับ หลุมนี้เลย หลุมรั~" แ๊สันเอ่ยพลา้อายอแที่้ว้าวเ้าปาอยู่อย่าไม่ปิบั
"ประสาท!" ยอแรีบลืน้าวลในอ่อนะแหปา่าแ๊สันลับ
"แอย่าพูับรุ่นพี่แบบนี้สิ! อโทษแทนยอแ้วยนะรับรุ่นพี่" ินยอรีบปรามเพื่อนสนิททันที
"เรียพี่แ๊สัน็ไ้ เราื่อินยอใ่มั้ย" แ็สันเอ่ยเสียนุ่มเนื่อาพอรู้มาบ้าว่าร่าบารหน้าี้ลัวแ่ไหน
"รับ ผมื่อินยอรับ" ินยอเอ่ยเสียเบา
"แล้วนนี้ะเป็นแบมแบม ยินีที่รู้ันะินยอ แบมแบม" แ๊สันถาม่อนะี้ไปที่ร่าบาที่นั่้มหน้า้มาิน้าว
"ยินีรับพี่แ๊สัน" แบมแบมเอ่ยพลายยิ้มน้อยๆ
"บ่ายมีเรียนมั้ย" แบอมเอ่ยึ้นมาเรียบๆ
"..."
"ปาร์ินยอ" แบอมเรียร่าบารหน้าเสียเ้ม
"มะ ไม่มีรับ!" ินยออบอย่าลนลาน
"ถ้าไม่มีอะไร็่วยไปัารแฟ้มบนโ๊ะผม้วย" แบอมสั่เรียบๆ่อนะวา้อนลทันที
"รับรุ่นพี่" ินยอรับำเสียอ่อย าหวานเสหลบสายาม
"แบมแบม อบอไม้มั้ย" ทันทีที่เห็นว่าร่าบาร้ามวา้อนเพื่อบมื้ออาหารแล้วมาร์็รีบถามทันที
"็สวยีนะรับ แ่แบมว่าเาน่าะส่ผิ" แบมแบมเอ่ยพลาส่มือเรียวไปไล้ลีบบาอาเนั่น
"ทำไมล่ะ" มาร์ถามอย่าสสัย
"ใระมาอบแบม อ๊ะ อโทษนะรับ" แบมแบมเอ่ยพลาหัวเราะน้อยๆ่อนะรีบว้าโทรศัพท์เรื่อบาที่วาอยู่้าๆอาเนั่นึ้นมารับสายทันที
'เลิลาสแล้วใ่มั้ย'
"รับ" แบมแบมรับำพลายยิ้มว้าเมื่อไ้ยินเสียทุ้มหวาน
'พี่ประุมเสร็แล้ว ะพาไปห้า นี่ใล้ถึะเราแล้ว'
"ริเหรอรับ วันนี้ว่าพาแบมไปเหรอรับ" ร่าบาเอ่ยอย่าีใ
'เลี้ยวเ้ามหาลัยแล้ว'
"ั้นเี๋ยวแบมไปรอนะ" ทันทีที่ไ้ยินสิ่ที่ปลายสายบอร่าบา็รีบว้าอาเนั่นเสียบ้านไว้ในระเป๋า
'รับผม'
"เนียร์ แ เราไป่อนนะ" แบมแบมหันมาเอ่ยับเพื่อนสนิทอย่าเร่รีบ
"สุหล่อมารับเหรอแบม ไหนว่ามีประุม" ยอแถามอย่าสสัย
"เสร็เร็ว ไปนะเอันพรุ่นี้ ลานะรับรุ่นพี่" แบมแบมอบ่อนร่าบาะรีบวิ่ออาโรอาหารไปอย่ารวเร็ว
"ยอแ!!" แบมแบมวิ่ไปไม่นานเสียหวานอหิสาวัวเล็็ัึ้น
"อ่าาา" ยอแเยหน้ามอหิสาวรหน้า้วยรอยยิ้มืเื่อน
"ลืมนัเราใ่มั้ย" หิสาวร่าเล็ถามเสียุ่นใบหน้าน่ารับูบึ้แสออว่าำลัไม่พอใ
"แไม่ไ้ลืมนะ โบอึนนัแไว้บ่ายโมรึ่นินา" ยอแเอ่ยเสียหวานมือเรียวว้าโทรศัพท์ึ้นมา่อนนิ้วยาวะิ้มลบนัวเลบนหน้าอว่ายัไม่ถึเวลานั
"แล้วไป เราเสร็แล้วไปันเลยนะ" โบอึนเอ่ย่อนะยยิ้มว้ามือเรียวส่ระเป๋าใบเล็ให้ยอแอย่าเยิน
"อะ อืมๆ" ยอแลอบถอนหายใ่อนะว้าออัวเอและรับระเป๋าร่าเล็มาถือไว้อย่าระมัระวั
"โีนะแ" ินยอเอ่ยพลาโบมือลาเพื่อนสนิท
"ลับีๆนะเนียร์" ยอแเอ่ย่อนร่าทั้ร่าะเามแรลาอร่าเล็ไป
"น้อินยอเมื่อี้ใรอ่ะ!" ทันทีที่ร่าอวบและแฟนสาวพ้นสายาไปแ็สัน็หันมาถามินยอเสียลั่น
"เรียผมว่าเนียร์็ไ้รับ เมื่อี้โบอึนแฟนยอแรับ" ินยอเอ่ยพลายยิ้มแหยๆ
"ไ้ไ!!" แ็สันผุลุึ้นมือหนาบลบนโ๊ะ้วยวามไม่พอใ
"ะ รับ?" ินยอมอรุ่นพี่ร่าหนาอย่าไม่เ้าใ
"พี่ลับ่อนนะ พวมึูลับนะ" แ็สันรวบเอาอและาน้าวอนเอและยอแมาถือแล้วเินออาโ๊ะไปทันที
"ั้นูอัวนะ โมเลไว้ทีู่แล้วัน" มาร์เอ่ยบ้า่อนะยโมเลเินาไปอีน
"ินเสร็แล้ว็ไปสิ" แบอมเอ่ยเสียเรียบ่อนะว้าานร่าบารหน้าไว้้วยัน
"รับท่านประธาน" ินยอรับำหน้าาื่น่อนะว้าสัมภาระวิ่ามแบอมไปทันที
"ลิลลี่สีส้ม?" มือเรียวหยิบอไม้ึ้นมาพิารา่อนะ้มอ่านาร์ใบเล็ที่ผูิับ้านว่าอไม้ในมือนี้เป็นอัวเอหรือไม่
"หายานะสีนี้" ยอแะโหน้ามามอาร์ใบเล็่อนะิ้มเบาๆลบนลีบบา
"ทำไมเป็นสีส้มล่ะ" เสียหวานอแบมแบมเอ่ยับอไม้ในมือ
"นั่นสิ" ินยอพยัหน้าพลามออไม้สวยอย่าสสัยเ่นเียวัน
"ลอหาวามหมายีมั้ยน้าุลิลลี่" แบมแบมเอ่ยพลาไล้นิ้วเรียวไปับลีบบา
"เี๋ยวแหาให้...เอแล้ว" เมื่อเห็นว่าเพื่อนสสัยมีหรือที่ยอแะอยู่เยรีบัารว้ามือถือเสิร์หาในอินเทอร์เน็อย่าไว่อนเสียหวานใสะเอ่ยออมาเสียั้วยน้ำเสียื่นเ้น
"ว่าไแ" ินยอละวามสนใาอไม้สวยทันทีที่ไ้ยินเสียเพื่อนรัไ้ำอบที่าใแล้ว
"สุใที่ไ้ใล้เธอ...โรแมนิเป็นบ้า นายนนี้" ยอแอ่านวามหมายอย่าะาน่อนะพึมพำไปามประสา
"ทำไมนายล่ะแ" ินยออที่ะถามออมาไม่ไ้
"หน้าอย่าแบมผู้หิะมาีบมั้ยล่ะ" ยอแ้มลมอ้อวามที่นรัส่มาแ่ปาบา็ยัทำหน้าที่ลายวามสสัยให้เพื่อนรัแสนหวานอนเอ
"่าา" เ้าออไม้รารับพลาเบ้หน้าน้อยๆ
"นั่นสิแ แ้ม็นุ่มนิ่ม ปามพู าโ ัวเล็ๆบาๆ น่ารัั" ินยออที่ะเอ่ยเห็น้วยับเพื่อนัวอวบไม่ไ้ เมื่อเพื่อนัวบา้าๆนั้นมอยัไ็ล้ายเ็ผู้หิไปเสียทุส่วน
"ทีแยัมีแฟนเลย" แบมแบมยัไม่ิะยอมแพ้เมื่อปาสวยแย้ออมาบ้า
"เอาน่า่าแเถอะ ว่าแ่อยารู้ัว่าใรือเ้าออไม้" ยอแเอ่ยปัๆ่อนะั้ำถามในบทสนทนารั้นี้เพิ่ม
"แับเนียร์ว่านเียวับอาทิย์ที่แล้วมั้ย" แม้ะลัเลแ่แบมแบม็ยัิว่าวามิัวเอน่าะไม่ผินัึไ้แ่ถามำถามเพื่ออารสนับสนุนาเพื่อนๆ
"ัวร์" สอเสียหวานรับำออมาพร้อมเพรีย
"เฮ้อออ ใรันนะ" แบมแบมไ้แ่ถามอไม้อสวยแผ่วเบา
"วันนี้ะุริยา์มีนรีในสวนอ่ะ ไปฟัเพลัน" ผ่านเือบหนึ่สัปาห์หลัาไ้ลิลลี่สีส้มวันนี้แบมแบมถูยอแลามายัะุริยา์เพราะเพื่อนัวอวบหลใหลในเสียนรีอย่ามาแล้วเมื่อัานนรี(อะุริยา์)ในสวนอไม้(อะเษร)มีหรือเพื่อนผู้ลั่ไล้นรีอย่ายอแและเพื่อนที่อบธรรมาิอย่าินยอะพลา
"ินฮวานปี 4 ร้อรับ" เมื่อสามเพื่อนี้มาถึ็เป็นิวอรุ่นพี่ัวเล็าวเ่นอะุริยา์ึ้นมาแนะนำัวเอพร้อมโปรยยิ้มน่ารัๆให้บรราแฟนลับ
"สวัสีรับุนฮเวปี 3 เล่นี้าร์รับ" เมื่อมีรุ่นพี่ัวเล็น่ารันัล่าวมีหรือที่ะารุ่นน้อัวโย่ที่แทบะเป็นเาามัวอรุ่นพี่ร่าเล็ ผู้ายหน้านิ่ น้ำเสียทรเสน่ห์ที่ยอมมานั่เล่นี้าร์้าๆนรัอัวเอโยไม่โว์เสียทรเสน่ห์ให้ใรไ้ยินแน่ๆในวันนี้
"วันนี้มีนฝาเพลๆนึให้ผมมาร้อ ฮ่าๆ ผม็ไม่แน่ใเท่าไหร่ว่าะร้อเพราะมั้ย ผมไม่เยร้อเพลนี้เลย อันที่ริเามาอร้อเราแบบะทันหัน เห็นว่าเพลวามหมายน่ารัและื่อเพลเวลาอ่านออเสียแล้วเหมือนเรียนที่เาอบแบบย่อๆ" ินฮวานเริ่นนำพลาหัวเราะน้อยๆับภาริสื่อรัที่(ไม่)เ็มใรับมา
"ผมว่าน่าะใ้ำว่าู่ให้ร้อมาว่านะ เอาเถอะๆเผาเามานานแล้ว วันนี้เพลแรที่ผมะเล่นื่อเพลว่า Honey Bee" ุนฮเวแย้นรั่อนะบอื่อเพลที่ไ้รับารู่มา
"ใรที่มีื่อเล่นึ้น้วยัว B แล้ว่วนี้ไ้อไม้บ่อยๆ รู้ไว้นะรับเพลนี้อุ" ินฮวานสำทับ่อนวาุนะ้อแบมแบมอย่าไม่้อบอ็รู้ว่าเพลนี้อใร
"เนียร์ว่าเพลน่ารัๆเมื่อี้เาหมายถึแบมนะ" ินยอเอ่ยเบาๆเมื่อเพลัหวะน่ารัๆบลไปแล้ว
"อ่าาา" แบมแบมมอ้ายมอวา่อนะปิปาเียบเ่นเย
"ิเหมือนแเลย โอ๊ยยยยโรแมนิว่ะ แ่ผู้้อสสัยเราแบลแล้วนะ" ยอแพยัหน้าเห็น้วย ่อนะบอสิ่ที่ิมาสัพัให้เพื่อนอีสอนฟั
"ยัไเหรอแ" แบมแบมหันมาถามอย่าสนใ
"็เา้อสนิทับสอนนั้นระับที่อเพลไ้ิ!" ยอแบอถึ้อสันนิษานเสียั
"เินไปถามพี่ินฮวานเลยมั้ยแบม" ินยอเสนอ
"พี่เาะอบเหรอ" แบมแบมมอหน้าเพื่อนรัอย่าไม่มั่นใ
"็้อลอู" ยอแเอ่ย่อนว้ามือเพื่อนสนิททั้สอไปหานัร้อูโอ้ทันที
+++++++ ่อ่ะ +++++++
"พี่อบเราไม่ไ้หรอนะแบมแบม" ินฮวานอบ่อนะส่ยิ้มเื่อนให้ร่าบารหน้า
"ใบ้ให้พวเรานะรับพี่ินฮวาน" ยอแรีบื้อ่อ
"ื่อมีัวเอ"
"โหยยยยยยพี่ินฮวานแทบทุนที่มีัวเอในื่อ" เมื่อไ้ำใบ้ทีู่ไม่มีประโยน์ยอแ็โวยวายเล็ๆ
"พี่ใบ้แล้วนะ" ินฮวานเอ่ยพลายยิ้มเอ็นูร่าอวบ
"พีุ่นฮเวรับ" ินยอหันไปเรียรุ่นพี่ร่าสูเสียหวาน
"อืม พี่ใบ้ให้ เป็นผู้าย" ุนฮเวเอ่ยหน้าาย
"โหยยยยย" เสียโอรวอสามเพื่อนสนิทามมาิๆ
"พวพี่บอไม่ไ้ริๆ พี่ยัไม่อยาายาีน" ุนฮเวเอ่ยพลายิ้มแหย
"ระับพีุ่นฮเวลัวใร้วยเหรอรับ" แบมแบมถามอย่าสสัย เพราะรู้ว่ามารุ่นพี่นนี้ไม่ไุ้แ่หน้าเท่านั้น
"มีแล้วัน ไปนะมันมอาเียวแล้ว" ุนฮเวเอ่ยรัว่อนะี้ไปทาหนึ่
"ไหนๆๆๆ" สามเพื่อนี้รีบหันไปะเ้อามนิ้วอุนฮเวทันที
"ล้อเล่น แบร่! หนีเร็วเน่!" ินฮวานเอ่ย่อนะว้ามือนรัวิ่หนีไปอีทา
"ะแล้วว่าพี่เา้อไม่บอ เฮ้อออ ลับันเถอะ" แบมแบมบ่นเสียเบา่อนะเินนำเพื่อนๆไป
"วามรัที่ำลัผลิบาน" เสียหวานเอ่ยแผ่วเบา
"อะไร" ยอแหันมาถามอย่าสสัย
"็อาเนั่นสีมพูอนี้ไ" แบมแบมยอาเนั่นสีมพูอ่อนึ้นมาให้เพื่อนสนิทู
"นี่็อไม้สามอับเพลบอรัหนึ่เพล" ินยอนับ
"เือนนึแล้วเหรอเนี่ย" เมื่อเห็นว่าเป็นประเ็นที่าใมานานยอแ็ยอมวาโทรศัพท์เอาไว้่อนหันมาุยับเพื่อนัวบาอย่าริั
"แบมว่าใร" ินยอเริ่มั้ำถาม
"เรามืแป้านมาๆ" แบมแบมไ้แ่ส่ายหน้าอย่าอ่อนใ
"เราว่าเี๋ยวเา็แสัวนะ" ินยอเสนออย่านปัา
"ั้น็รอ่อไป" ยอแไ้แ่ส่ายหน้าแล้วบอเพื่อนสนิทอย่าปลๆเ่นัน
"็ั้น ะเป็นใรันน้า" แบมแบมเอ็เห็น้วยับสิ่ที่เพื่อนรับอ นิ้วเรียวไ้แ่ไล้ไปามวามบอบบาอลีบอไม้
"แบมแบม" เสียทุ้มเอ่ยเรียนที่นั่เหม่อ
"รับ?" แบมแบมหันมาามเสีย่อนะมอร่าสูรหน้าับอในมือ
"นี่รับ" ร่าสูยื่นอในมือให้แบมแบม่อนะยยิ้มน้อยๆ
"ให้เราเหรอ" แบมแบมถามพลารับอไว้ในมือ
"รับ" ร่าสูรับำ
"เป็นนายเอเหรอ" แบมแบมถามพลายยิ้มน้อยๆ
"ือพี่ เอ้ย มีนฝามาให้รับ เาฝาบอว่าวันนี้อาาศเย็นพันผ้าไว้ะไ้อุ่นๆ" เมื่อเห็นท่าทีว่าร่าบาะเ้าใผิไปไลร่าสู็รีบปิเสธทันที
"ใรฝามาเหรอ" แบมแบมถอนหายใเบาๆ ่อนะเอ่ยปาถามถึเ้าอผ้าพันอผืนหนา
"เาบอว่านเียวับอไม้อ่ะ เราอัวนะ" ร่าสูเห็นท่าไม่ีรีบเอ่ยับททันที
"เี๋ยว!" แบมแบมเรียเสียั
"รับ"
"นายื่ออะไร"
"ยูยอม"
"เรียนะนี้เหรอ"
"เราเรียนสถาปัย์"
"อ่อ ลับึีๆนะ ฝาบอรุ่นพี่ที่ฝามา้วยว่าเราอบใ แ่เรามีนที่อบแล้ว" แบมแบมเอ่ยพลายยิ้มน้อยๆ
"ห๊าาา!" ยูยอมที่อนแรั้ท่าะเินออาห้อลับถลาเ้ามาประิแบมแบมอีรั้
"อืม ามนั้น" แบมแบมเอ่ยหน้าาย
"แบมแบมมีแฟนแล้วเหรอแ่ที่พี่เาไปสืบมาแบมยัไม่มีนิ ทำไีวะเนี่ยไอ้พี่... เอ่อ ั้นเราลับ่อนนะ!" ยูยอมเอาแ่ลุลี้ลุลน สุท้าย็ไ้แ่บอลาร่าบาอย่ารีบร้อน
"เรายัไม่มีแฟนแ่มีนที่อบ" แบมแบมะโนไล่หลัพลาหัวเราะิั
"อ่ออออ หวัีินยอแ" ยูยอมรับำ่อนะทัทายยอแับินยอที่เพิ่เินสวนมา
"ใรน่ะแบม" ยอแถามอย่าสสัย
"รุ่นน้อุายโรแมนิ" แบมแบมเอ่ยพลายผ้าพันอึ้นมาพัน
"ห๊า!" ยอแอุทานลั่น
"รู้แล้วเหรอว่าใร" ินยอถามอย่าสนใ
"ไม่รู้หรอแ่รู้ว่าเป็นรุ่นพี่อยูยอม" แบมแบมยยิ้มหวานับวามอุ่นที่ไ้รับ
"หมอนั่นปีเียวับเรา?" ยอแาเา
"อืม ปีสอสถาปัย์" แบมแบมเอ่ยพลาไล่ื่อรุ่นพี่ที่พอะรู้ัในหัว
"สะ สถาปัย์!!!" ินยออุทานลั่น
"อืม ใรันนะ" แบมแบมพยัหน้าน้อยๆ
"แล้วเาฝาอะไรมาให้ล่ะ" ินยอพยายามสบสิ่อนะหัน้ายวาหาอฝา
"ผ้าพันอ" แบมแบมยยิ้มว้านิ้วเรียวิ้มเบาๆที่ผ้าพันอผืนนุ่ม
"น่ารัอีแล้วนายนนี้ สีโปรแบม้วย" ยอแม
"เมื่อี้เราบอยูยอมไปว่าเรามีนที่อบแล้ว" แบมแบมเอ่ยอย่านึึ้นไ้
"เฮ้ยยย ทำไมบอั้นล่ะ" ยอแถาม
"เราิว่ามันน่าะทำให้เาลนลานมาเอเรา" แบมแบมยยิ้มน้อยๆ
"อ่าาาา อย่านี้นิเอ ถามริหวั่นไหวบ้าป่ะ" ยอแพยัหน้าหึหัับวามิอเพื่อน
"เป็นแับเนียร์ะหวั่นไหวมั้ยล่ะ" แบมแบมย้อนถาม
"ะเหลือเหรอ" ยอแเอ่ยพลายยิ้มว้า
"ถ้าเป็นเรา เรายอมใุายโรแมนิั้แ่ให้พี่ินฮวานร้อเพลสารภาพรัแล้ว" ินยอเอ่ยพลายยิ้มเิน
"ผมเพิ่รู้ว่าุอบอะไรน้ำเน่าๆ" เสียทุ้มเอ่ยัอารม์เพ้อฝันอินยอ
"ท่านประธาน!" ินยอหันไปามเสีย่อนะเรียร่าสูรหน้าอย่าใ
"เลิเรียนแล้ว่วยเอานี่ไปิบอร์้วยนะ" แบอมเอ่ย่อนส่อเอสารให้ินยอทันที
"รับ" ินยอรับำมือไม้สั่น
"อ่อ ินยอ ถ้าเป็นผมน่ะ ผมะร้อเอไม่ฝาใรหรอ ุอยาฟัสัเพลมั้ยล่ะ" แบอมเอ่ย่อนระุยิ้มน้อยๆ
"..." ินยอเบิาว้า่อนใบหน้าหวานะึ้นสีระเรื่อ
"แบมแบมผ้าพันอสวยนะไอเทมู่รัเหรอ อัวนะ" แบอมทัร่าบาอีน่อนะเินหายออไปาห้อทันที
"เี๋ยวรับ พี่แบอม อ่าา ไปแล้ว ามหาผ้าพันออีผืนัน"
"มหาลัยแบเนอะแบม" ยอแอที่ะแวะไม่ไ้
"แบมะไปหาที่สถาปัย์!" แบมแบมเอ่ยอย่ามุ่มั่น
"ั้นไปัน" ยอแรวบอไว้ในมือ
"นั่เถอะเราไม่พร้อมไปไหน อีอย่าอาารย์เินมานู่นแล้ว" ินยอเอ่ยเสียสั่น
"หน้าแนะ ูไม่ออเลยว่าอยาฟัเพลที่พี่แบอมร้อ" ยอแแว
"บะ บ้า!" ินยอ้มหน้าุ
====== ่อ่ะ ======
"อ๊ะ!"
"เ็บมั้ยรับ" เสียทุ้มเอ่ยถาม่อนแนแร่ะละาเอวบาอแบมแบม้วยท่าทีสุภาพ
"รุ่นพี่"
"เรียพี่มาร์็ไ้" มาร์เอ่ยเสียนุ่มพลายยิ้มาหยี
"รับ อโทษที่นนะรับ" แบมแบมยิ้มรับบาๆ่อนะโ้ให้รุ่นพี่รหน้า
"เป็นอะไรเหม่อๆ" มาร์ถามน้ำเสียแฝไป้วยวามห่วใย
"ำลัิว่าะามหานร้ายรับ" แบมแบมเอ่ยหน้ามุ่ย เสียหวานิไปทาุ่นเือ
"นร้าย?" มาร์เลิิ้วน้อยๆอย่าสสัย
"็เ้าออไม้ไรับ"
"าเนั่นสีแ?"
"รับ าเนั่นสีแ ลิลลี่สีส้ม าเนั่นสีมพู เพลบอรัหนึ่เพล ผ้าพันอหนึ่ผืน"
"เยอะนะ"
"แบมอยาเอมาๆ"
"ทำไมล่ะ"
"อนแรแบม็ิว่าเาอาะส่ผิ แ่อนนี้รู้แล้วรับว่าีบ"
"ไม่พอใที่โนีบเหรอ"
"็เปล่ารับ แบมแ่สสัยว่าะีบแบบนี้ไปถึเมื่อไหร่ ไม่มาเอหน้า ไม่ไ้พูุยันแบมะไปอบเาไ้ยัไ"
"แล้วหวั่นไหวบ้ามั้ย"
"แบมไม่ใ่พระอิพระปูนนะรับ"
"แล้วถ้าเาี้เหร่ล่ะ"
"แล้วแบมน่ารัรไหนล่ะรับ หน้าามันไม่สำัหรอรับ แ่แบม็ไม่สามารถหลรันนนึาอไม้ไ้หรอนะรับ" แบมแบมอธิบายพลายยิ้มน้อยๆ
"ท่าทาะอัอั้นมานะ" มาร์เอ่ยล้อเลียน
"่าาา อโทษรับบ่นให้พี่ฟัะยาว แบมแ่อัอั้นอ่ะ" แบมแบมเอ่ยพลาหัวเราะแห้ๆ
"ไม่เป็นไรหรอ พี่ีในะที่เราไว้ใพี่" มาร์ยิ้มบาๆพลาสบาแบมแบมอย่าอ่อนโยน
"พี่มาร์ไม่ใร้ายเอาแบมไปใ่มั้ยรับ" แบมแบมอ้อน
"รูิบปาไว้เลย วามลับอเราสอนเลย" มาร์ยมือไปยี้ผมนิ่มอรุ่นน้อรหน้าอย่าหมั่นเี้ยว
"โอเรับ แบมไป่อนนะรับพี่ายมารับแล้ว" แบมแบมส่ยิ้มหมีให้รุ่นพี่รหน้า่อนะอัวเมื่อไ้ยินเสียริโทนเบาๆ
"รับ ลับีๆนะเ็น้อย" มาร์ละมือออมาาผมแบมแบม่อนที่ะยยิ้มาหยีลับไป
"รับ อบุที่ฟัแบมบ่นนะรับ" แบมแบมหัวเราะับสรรพนามารุ่นพี่รหน้า่อนะรีบวิ่ไปารนี้อย่ารวเร็ว
"น่ารัริๆเลยนะแบมแบม" มาร์ไ้แ่บ่นพึมพำไล่หลัแบมแบมไป
"หื้ม? MTLBB" ทันทีที่เปิหมายที่ยูยอมโบเอามาให้เสียหวานอแบมแบม็ัึ้นเรียวามสนใาเพื่อนสนิททั้สอไ้ทันที
"ราวนี้ให้อะไรเนี่ยรหัสรัเหรอ" ยอแที่ะโหน้าเ้ามาูระาษในมือถามพลาหัวเราะน้อยๆ
"ไอีรึเปล่า" ินยอั้้อสัเ
"ไลน์เหรอ?" ยอแย้อนถาม
"แบมลอเสิร์ูสิ" ินยอแนะนำ
"อืม ไม่เห็นเอใรเลย" แบมแบม้นหาแล้ว็เอแ่วามว่าเปล่า
"แล้วมันืออะไรเนี่ย" ยอแเอ่ยพลาเพ่ระาษในมือแบมแบมอย่า่อ
"หรือว่าาท!" ินยออุทานลั่น
"อ่าาา นั่นสิๆลอูแบม" ยอแพยัหน้ารัวพลาะยั้ยะยอให้แบมแบม้นหาอย่าเร็ว
"อ่าาา นี่ไ" แบมแบมหันหน้าอโว์เพื่อนทั้สอเมื่อพบสิ่ที่ามหา
"ุายโรแมนิ?" ินยออ่านื่อไอีรหน้าอย่าประหลาใ
"เารู้ไ้ยัไว่าเราเรียเาแบบนี้ โอ๊ยยยย พี่เาน่าลัวไปนะ" ยอแถามึ้นมาสายาลมวามอไปรอบๆอย่าระแว
"แบมแบม"
"ว่าไยูยอม มาอีทำไมเหรอ วันนี้เราไ้มาแล้วนิ"
"ฮ่าๆเรามาสืบราารลับน่ะ"
"แบม"
"พีุ่!"
"พี่โทรหาทำไมไม่รับ"
"อ่าา แบมลืมเปิเสีย มัวแุ่ย"
"สุหล่อสวัสีรับ" ยอแทัพี่ายเพื่อนสนิทอย่าเป็นันเอ
"ว่าไเ็ื้อ" นิุส่ยิ้มว้าให้ยอแ
"ิถึรับ" ยอแเอ่ยพลายยิ้มหวานให้
"เหมือนันรับ แ่มีนแถวนี้ไม่ิถึพี่ล่ะมั้" นิุหัวเราะน้อยๆ่อนะเอ่ยทัึ้นมาลอยๆ
หมับ
"นยอิถึ" ินยอรีบถลาเ้าไปอเอวนิุทันที
"พี่็ิถึแมวน้อยอพี่" นิุลูบผมนิ่ม่อนแมแร่ะยึ้นมาอร่าบาอินยอ
"นี่แบมเป็นน้อนะไม่ใ่เนียร์" แบมแบมแวเสียใส
"็นยอน่ารั หื้ม นี่ใรล่ะ" นิุเอ่ยพลาโยัวไปมา่อนะสบาับร่าโปร่รหน้า
"นี่ยูยอมเพื่อนใหม่รับ" แบมแบมแนะนำ
"สวัสียูยอมพี่ื่อนิุนะเป็นพี่ายแบมแบม" นิุเอ่ยพลายื่นมือไปรหน้ายูยอม
"สวัสีรับ" ยูยอมรับำเสียหวาน ริมฝีปาบายยิ้มน้อยๆ่อนมือเรียวะยไปสัมผัสมือหนาอนิุอย่าแผ่วเบาแล้วละออมาทันที
"นายเป็นนายแบบใ่มั้ยพีุ่้นหน้า" นิุเอ่ยพลาสำรวใบหน้าร่าโปร่อย่สละเอีย
"รับ แ่ไม่ี่รั้รับ ไม่ิว่าะมีนำไ้" ยูยอมรับำพลายยิ้มาหยี
"พี่ว่านายน่ารันะ สะุาี แมวน้อย เ็ื้อพี่ไป่อนนะ ไว้เอันนะรับยูยอม" นิุเอ่ยเสียนุ่ม่อนะยยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นว่าร่าโปร่รหน้าลายร่าเป็นมะเือเทศลูยัษ์
"ไป่อนนะทุน" แบมแบมรีบบอลา่อนะรีบเินามพี่ายไปทันที
"ย่าห์!!!" ทันทีที่พี่น้อาวไทยเินห่าไปไลยูยอม็ร้อออมาเสียัลั่น
"ยูยอมนายเป็นอะไร" ินยอหันมาถามยูยอมอย่าลนลาน
" ันเิน! ไปนะ!" ยูยอมเอ่ย่อนะรีบวิ่หนีไปทันที
"พีุ่สั่นลอนวามเป็นายยูยอมแล้วล่ะเนียร์" ยอแเอ่ยอย่าำๆ
"นั่นสินะ ลับันเถอะวันนี้เราไม่มีานที่สภา" ินยอเอ่ยวนเพื่อนสนิทลับทันที
าท~
"ใรนะ อ๊ะ!"
ุายโรแมนิ : สวัสีรับ
แบมแบมวันเอ : รับ
ุายโรแมนิ : อบเพลับอไม้มั้ยรับ
แบมแบมวันเอ : ็อบนะรับรุ่นพี่
ุายโรแมนิ : เรียพี่เยๆ็ไ้นะน้อแบม
แบมแบมวันเอ : พี่ื่ออะไรเหรอรับ แบมะไ้เรียถู
ุายโรแมนิ : นี่หลอถามื่อพี่สินะ
"รู้ทันอี"
แบมแบมวันเอ : เปล่านะ
แบมแบมวันเอ : ลพี่ื่ออะไรรับ
ุายโรแมนิ : เรียพี่ว่าที่รั็ไ้สะวี
"นบ้า!"
แบมแบมวันเอ : บ้า!
ุายโรแมนิ : ั้แ่พี่อบน้อแบมนรอบ้า็หาว่าพี่บ้านะ
"บ้าแล้วมาอบทำไมล่ะ ใรอ!"
ุายโรแมนิ : แ่พี่็ยอมบ้าถ้าไ้รัน้อแบมนะ
แบมแบมวันเอ : ...
ุายโรแมนิ : ให้เิมำเหรอ สามุ ็สามำอ่ะิ
แบมแบมวันเอ : อะไรสามำ
ุายโรแมนิ : ไอ เลิฟ ยู
แบมแบมวันเอ : นเสี่ยว!!!
ุายโรแมนิ : พี่ไม่รู้หรอว่าแบบนี้เสี่ยวมั้ย เพราะพี่ไม่เยีบใร ีบน้อแบมนแรเลยนะในีวิ
แบมแบมวันเอ : แบมวรีใมั้ย
ุายโรแมนิ : ีใหน่อยสิ
แบมแบมวันเอ : ริสิ มีเบอร์ยูยอมมั้ยหรืออะไร็ไ้่อทาิ่ออ่ะ
ุายโรแมนิ : แบมอบไอ้โย่นั่นเหรอ T^T
ุายโรแมนิ : ใ่สิมันหล่อ
ุายโรแมนิ : สู้วย
ุายโรแมนิ : เสียใอ่ะ ไม่น่าส่มันไปเลย
"เอาเ้าไปานี่เป็นเ้าพ่อราม่าสินะ"
แบมแบมวันเอ : ใเย็นๆรับพี่ฮันนี่บี
แบมแบมวันเอ : พี่ายแบมเาอบยูยอมเลยะีบ
แบมแบมวันเอ : พี่ใเย็นๆอย่าเพิ่่าัวาย
แบมแบมวันเอ : เฮ้ พี่ยัอยู่มั้ย
ฮันนี่อน้อบี : เินอยู่
แบมแบมวันเอ : เินอะไร
ฮันนี่อน้อบี : เินน้อแบม
แบมแบมวันเอ : เรื่ออะไรเหรอ
"อะไรอเานะ อ๊ะ!"
ฮันนี่อน้อบี : 010-987-6543 เบอร์ไอ้เ็ยัษ์
แบมแบมวันเอ : แล้วเบอร์พี่อ่ะ
ฮันนี่อน้อบี : ะโทรมาีบเหรอ
แบมแบมวันเอ : ใระทำแบบนั้นล่ะ!
ฮันนี่อน้อบี : แล้วเบอร์น้อแบมล่ะ
แบมแบมวันเอ : ทำไมะโทรมาีบเหรอ
ฮันนี่อน้อบี : รับ
"หน้า้านนนน!! โอ๊ยยย ทำไมวันนี้มันร้อนั!!!"
แบมแบมวันเอ : พี่ทำแบมปวสมอลอเลย แบมะบ้าาย แบมเบื่อ!
ฮันนี่อน้อบี : อโทษรับ ั้นแบมไปนอนเถอะ ฝันีนะรับ
แบมแบมวันเอ : เฮ้
แบมแบมวันเอ : พี่
แบมแบมวันเอ : พี่ฮันนี่บี
แบมแบมวันเอ : พี่รับ
แบมแบมวันเอ : โรธแบมเหรอ
แบมแบมวันเอ : ามใ!!!
"นอะไรน่าหุหิะมั!"
"แบมไุ้ยับุายโรแมนิยั" ยอแถามอย่าระือรือร้น
"ุยแล้ว" แบมแบมเอ่ยเสียเรียบ
"แล้วเป็นยัไ" ยอแยัไม่หยุถาม
"หุหิ!!" แบมแบมระแทเสียใส่ทันที
"แบมแบม!" ยัไม่ทันที่ยอแะไ้ถามอะไร่อ ยูยอม็ะโนัมาแ่ไล
"ว่าไพี่สะใภ้" แบมแบมเอ่ยทัทายร่าโปร่อย่าล้อเลียน
"ย่าส์! อย่ามาล้อนะ ยูเปล่านะ" ยูยอมโวยวายลบเลื่อนเสียลั่น
"มานี่มีไรเหรอ อยาให้พาไปหาพีุ่เหรอ" แบมแบมหยอเย้า
"เอานี่มาให้่าหาเล่า ทะเลาะอะไรันรึเปล่า" ยูยอมเอ่ยพลายั้านอไม้ใส่มือแบมแบม
"ทำไมล่ะ พี่เาฟ้ออะไร" แบมแบมย้อนถามเสียุ่น
"็อไม้นี้อ่ะมันมีสอวามหมาย บานใ้บอรั แ่บานใ้แทนำอโทษ ว่าไลทะเลาะันเหรอ" ยูยอมิ้มเบาๆลบนลับบา
"พี่เาไม่เล่าอะไรให้ฟัเหรอ" แบมแบมย้อนถาม
"ไม่อ่ะ ไม่พูไม่า เอาแ่นั่ึม แบมอ่า ห่วพี่เาหน่อยสิ ืนีับพี่เาหน่อยนะ" ยูยอมเอ่ยหน้าเื่อน
"อืม ่าเาสิ!" แบมแบมเลือที่ะเมินเย
"เฮ้อออ ั้นเราไป่อนนะ" ยูยอมเอ่ยอัว่อนะถอนหายใเฮือให่
"ทะเลาะันริๆใ่มั้ย" หลัาที่ยูยอมออไปินยออที่ะถามออมาไม่ไ้
"เปล่า ือว่าเราบอพี่เาไปว่าเาทำเราปวสมอแล้ว็...เบื่อ" แบมแบมเอ่ย้วยน้ำเสียลัเล
"เอาเถอะ ไม่ไ้รัไม่ไ้อบเา ใร้ายไว้่อน็ีเาะไ้ัใ" ยอแเอ่ย้วยท่าทีปลๆ
"อะ อืม" แบมแบมรับำะุะั
"อ้าว พี่มาร์ "เป็นอะไรรึเปล่ารับูลอยๆ" แบมแบมที่ำลัะลับบ้านเอ่ยทัรุ่นพี่นัทันทีเมื่อเห็นว่ารุ่นพี่นั่เหม่อมอ้นไม้ให่ลาสนามบอลนเียว
"ปวหัวนิหน่อยรับ พี่ไปนะ" มาร์หันมาามเสียทัทาย่อนะอบำถามร่าบาแล้วทำท่าะลุออไปแ่็ทำไ้แ่ิเมื่อแบมแบมเอ่ยรั้เอาไว้
"พี่มาร์พอมีเวลามั้ยรับ"
"แบมมีอะไรเหรอ"
"แบมมีเรื่อปรึษารับ" แบมแบมเอ่ย้วยน้ำเสียเว้าวอน
"ือพี่...เอาสิ" มาร์มีท่าทีลัเลแ่สุท้าย็้อยอมลให้ำปรึษาแ่แบมแบม
"ือพี่มาร์ำนที่มาีบแบมไ้มั้ยรับ" แบมแบมเริ่นึ้นมาทันที
"ำไ้" มาร์รับำ
"ือแบมมีโอาสไุ้ยับเาทาาทรับ แล้วอยู่ๆเา็ทำท่าทาเหมือนโรธ แ่แบมไม่เ้าใว่าแบมทำอะไรเาถึโรธ"
"แบมเล่าให้พี่ฟัหน่อยสิ"
"ือี้รับ..." แบมแบมเล่าเรื่อทีุ่ยันให้มาร์ฟัอย่าละเอีย
"เาเสียใที่ทำให้แบมลำบาใ เาิว่าเารุแบมมาเินไป แบมอาะอึอั" ทันทีที่ฟัเรื่อราวทั้หมมา็ออมาพลายยิ้มเศร้า
"อ่าาา แบมไม่ไ้ิแบบนั้นนะรับ" แบมแบมรีบปิเสธทันที
"แบมอย่าเ็บเรื่อนี้มาิเลย แบมไม่อบเาพูแบบนั้นไปมัน็เป็นสิทธิ์อแบม อย่าเ็บเามาใส่ใเลย ทำเป็นลืมๆไป็ไ้" มาร์เอ่ย้วยท่าทาหมอเศร้า
"พี่มาร์ใร้ายันะรับ" แบมแบมที่ไม่ไ้หันมามอหน้ามาร์อที่ะัพ้อึ้นมาไม่ไ้
"เหรอรับ ยัไเหรอ" มาร์ย้อนถาม
"็พีู่ไม่แร์ิในอื่น" แบมแบมเอ่ยอย่ารไปรมา
"ยิ่เราแร์เามัน็เหมือนให้วามหวั แล้วถ้าสุท้ายเราไม่รัเา วามหวัที่เราสร้าไว้ะ้ำเิมเานระอัเลือ" มาร์เอ่ยเสียเรีย
"อบุสำหรับำแนะนำนะรับ แบมเ้าใแล้ว" แบมแบมับททันทีที่ไม่ไ้รับำอบที่ถูใ
"มันอาะูใร้ายนะแบม แ่เมื่อแบมเป็นฝ่ายแอบรัแบมะเ้าใที่พี่พู พี่็เยไม่เ้าใเหมือนแบมนพี่มาโนเอ มันเ็บนหายใไม่ออเลยล่ะแบม แ่วามรัมัน็แปลนะแม้ว่าะเ็บแ่พี่็ะยัรัเาอยู่ี เาเป็นนแรที่พี่รั" มาร์เอ่ยเสียเศร้าแววามเหม่อลอย
"พี่มาร์..." แบมแบมหันมามอหน้ามาร์ทันที แล้วแบมแบม็เห็นแววาหมอเศร้าอรุ่นพี่รหน้า
"พี่อัวนะ" มาร์เอ่ยเรียบๆ่อนะลุเินาไปทันที
"ะ รับ" แบมแบมมอไล่หลัมาร์ไปอย่าห่วใย
"เอาไีนะ เอา็เอาวะ"
แบมแบมวันเอ : พี่ฮันนี่บีรับ
็แ่นธรรมา : รับ
แบมแบมวันเอ : เมื่อวาน
็แ่นธรรมา : ่ามันเถอะรับ พี่เ้าใ พี่รุเร็วนน้อแบมอึอั
แบมแบมวันเอ : ...
็แ่นธรรมา : รับ?
แบมแบมวันเอ : อไม้วันนี้พี่ให้ในวามหมายไหนรับ
็แ่นธรรมา : แล้วแ่น้อแบมเลยรับ
แบมแบมวันเอ : พี่เหนื่อยมั้ย
็แ่นธรรมา : รับ?
แบมแบมวันเอ : เหนื่อยที่ะรัแบมรึยั
็แ่นธรรมา : เหนื่อยรับ เ็บ้วยแ่ว่าวามรัมัน็แปลนะรับ ถึะเ็บแ่พี่็ะยัรัน้อแบมอยู่ี
"ประโยนี้ เป็นไปไม่ไ้"
แบมแบมวันเอ : พี่มาร์ พี่ือพี่มาร์ใ่มั้ยรับ
็แ่นธรรมา : รับ
"ไม่ริน่า พี่มาร์ั้นเหรอ"
แบมแบมวันเอ : พี่มาร์ริๆเหรอรับ
็แ่นธรรมา : รับ
แบมแบมวันเอ : แบมอโทษนะรับ
็แ่นธรรมา : พี่เ้าใรับ อโทษอีรั้ที่ทำให้น้อแบมลำบาใ
็แ่นธรรมา : ่อไปนี้สบายใไ้นะรับ พี่ะไม่ทำให้น้อแบมลำบาใอี
"แบมแบม"
"ว่าไยูยอม"
"อ่ะ สุท้ายแล้ว" ยูยอมเอ่ยพลาส่อุหลาบสีาวอโให้แบมแบม
"สุท้าย!!?" ยอแทวนำอย่าใ
"ทำไมล่ะยูยอม" ินยอรีบถามอย่าสสัย
"อบใที่เป็นธุระให้ ส่มือถือมาให้เราหน่อย"แบมแบมเอ่ยเสียเรียบ่อนะเอ่ยอมือถืออยูยอม้วยท่าทีสบนิ่
"อเราเหรอ" ยูยอมย้อนถามอย่าประหลาใ แ่็ยอมปลล็อแล้วส่มือถือให้อย่าว่า่าย
"ี่เ่า!!! ิไปเอ! อบนัใ่มั้ยเรื่อราม่าน่ะ หน้าา็ีทำไมอบิมา แบมอโทษเรื่ออะไรไม่ถามสัำ ิเอ พูเอ เออเอเสร็สรรพ แบมะอธิบายอะไร็ไม่ไ้! บล็อาทแบม! แบมโรธ โรธมา้วย! ไม่ฟับ้าบออะไรเลย นี่ีบแบมหรือแสบทพระรอ!!! อารม์เสีย!!! เอาไปเลยนะ เอาไปเปิให้พี่มาร์ฟัเลย!!!!!" ทันทีที่ โทรศัพท์เรื่อหรูอยูยอมอยู่ในมือ แบมแบมรีบเปิแอพบันทึเสียอย่ารวเร็ว านั้นเสียที่เยหวาน็เปลี่ยนเป็นุัน อารม์และำพูที่อัอั้นมาั้แ่เมื่อืนระเบิออมาู้มให่เมื่อบันทึระเบิเรียบร้อยแล้ว็ยื่นโทรศัพท์ืนยูยอม่อนะแอบะอเ้าอเรื่อเล็น้อย้วยอารม์ที่ยัรุรุ่น
"อ่าๆ ไปนะ" ยูยอมรีบว้าโทรศัพท์่อนะบอลาแล้ว้าวยาวๆออาห้อไปทันที
""ลเรื่อ..."
"พี่มาร์ับุายโรแมนิเป็นนเียวัน" แบมแบมับทเสียเ้ม
"ห๊า! / ห๊า!" ินยอับยอแไ้แ่อุทานลั่นอย่าใับสิ่ที่ไ่ยิน
"ามนั้น อย่าเพิ่ถามอะไรแบมนะ แบมำลัหุหิ!!!" เมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้สอั้ท่าที่ะรัวำถามแบมแบม็รีบิับท่อนทันที
"..."
"..."
"เี่ยยย น้อแบมอมึพอเหวี่ยแล้วน่าลัวว่ะ" หลัาที่แ็สันและผอเพื่อนไ้ฟัเสียบันทึแล้ว็ออุทานออมาไม่ไ้
"พวพี่ไ้ฟัแ่เสียไ ผมนี่เสีย สีหน้า แววามาเ็ม หัวใไปที่าุ่ม" ยูยอมเอ่ยพลาทำหน้าสยอ
"หัวใมึไม่ไ้อยู่ับพี่ายน้อแบมเหรอวะ" หลัาั้สิไ้ แบอม็ลับมาแวยูยอมทันที
"พี่เบี!" ยูยอมวาลั่น
"รึไม่ริ" แบอมเอ่ย้วยท่าทาวนๆ
"ผมลืมบอพี่นะ" ยูยอมยยิ้มร้ายเมื่อนึบาอย่าึ้นไ้
"บออะไร" แบอมย้อนถามอย่าไม่ไว้ใร้ายยิ้มอรุ่นน้อนสนิท
"วันที่ผมเอพีุ่น่ะ ลูแมวอพี่นะอ้อนพีุ่น่ารัเียว ทั้อ ทัุ้ ทั้สายา ท่าทาี้อ้อนริๆ" ยูยอมเน้นแ่ละำ่อนะยยิ้มว้าอย่าผู้นะเมื่อเห็นท่าทาสิแอแบอม
"อะไรนะ!!!"
"ามนั้น ส่วนพี่แ๊ยอแเลิับแฟนแล้วนะเห็นว่าแฟนนอใ" เมื่อัารแบอมไ้แล้ว็หันเหมายัรุ่นพี่อีนทันที
"ไม่เลิ็แปล หึ" แ็สันเอ่ยพลาหัวเราะในลำอ
"อย่าบอนะว่าพี่...บัเอิ้าใรไปเป็นมือที่สามแล้วัน ั่วไ้ใ" ยูยอมสัเท่าทาสบายใอแ็สันอย่าสสัย่อนาเรียวโะเบิว้าเมื่อพอเาทาแ็สันไ้
"เออิ ูบัเอิพายอแอูไปเอแ๊พ็อเอ ่วยไม่ไ้นนี้ว่าที่แม่อลู" แ็สันเอ่ยอย่าไม่สะทสะท้าน
"ล พี่มาร์เอาไ" ยูยอมละวามสนใาแ็สันมาหามาร์ที่นั่หน้าเรียทันที
"ยูน้อรัมึิว่าูะไอ้เี่ยแ๊ั่วมั้ย" แบอมถามลอยๆ
"็มาอยู่" ยูยอมพยัหน้ารัว
"แล้วมึิว่าไอ้มาร์ะเป็นเทพบุรมาุิในาานรึไ" แ็สันเอ่ยพลาระุยิ้มร้าย
"ูไม่เยีบใร็ริ แ่ถ้าูิะีบมึิว่านอย่าูะปล่อยไป่ายๆเหรอวะ" มาร์สำทับึ้นมาพลายยิ้มหล่อ
"ูบพวนี้ไ้ไวะ!!!" ยูยอมะโนอย่าหัวเสีย
"ถามใมึูไอ้ยู นัสืบที่มึ้าไปสะรอยามพี่ายน้อแบม่อนหน้าที่มึะทำัวใสใสไปสืบราารลับน่ะืออะไร เรื่อหมายวามรัใสใสอมึเหรอ!" แ็สันสาธยายอย่ารู้ทัน
"โว๊ะ! สะรอยามอะไร ไร้สาระใรทำ" ยูยอมปิเสธหน้าาย
"มึไ!!!" รุ่นพี่ทั้สามนประสานเสียันลั่น
"พี่ไม่ไป้อแบมเหรอพัแล้วนะ" ยูยอมรีบเปลี่ยนเรื่อทันทีเมื่อรู้สึว่าัวเอนมุม
"ไว้พรุ่นี้ิ รับรอูไ้แฟนแน่" มาร์เอ่ยอย่ามั่นใ
"พรุ่นี้ระเบิละพอี" ยูยอมบ่นเบาๆ
"แบม ยัไม่หายหุหิอีเหรอ" ินยอทัเสียอ่อน
"ยั!" แบมแบมระแทเสียอย่าหุหิ
"แว่าที่หุหินานี้เนี่ย อบเาไปแล้วใ่มั้ย" ยอแเอ่ยพลา้อาับแบมแบม
"..."
"ว่าไ" ยอแไม่ลละ
"็..."
"อ่าาาาา" ยัไม่ทันที่แบมแบมะไ้อบอะไรินยอ็ร้อัึ้นมา
"เป็นอะไรเนียร์" ยอแหันไปถามินยอ่อนะเบิาว้าและนิ่ไปอีน
"แล้วเาเป็นอะไรันวะูรี๊ร๊า" แบมแบมเอ่ยน้ำเสียหุหิ
"พะ พี่มาร์" ินยอเรียนรหน้าอย่าะุะั
"เามาเหรอ ีเลยอยู่ไหน" แบมแบมถามเสียเ้ม
"้าหลั" ยอแอบพลาลืนน้ำลายอึให่
"มา็...!?!" แบมแบมลุึ้นยืน่อนั้ใะหันไปเอาเรื่อนที่ทำให้หุหิมาลอสอวัน แ่พอหันลับไปำพูที่เรียมไว้็หายไปในอาาศทันที
"น้อแบมรับ" เมื่อเห็นว่าร่าบาเียบไปมาร์ึเอ่ยปาเรียร่าบารหน้าเสียนุ่ม
"ไหนว่าเมื่อวานวันสุท้ายไ วันนี้มาทำไมล่ะ" แบมแบมสวนลับ แ่วาลับเสไปทิศทาอื่น
"เมื่อวานวันสุท้ายที่ฝานอื่น เพราะหลัานี้พี่ะมาเอ" มาร์เอ่ยพลายื่นอุหลาบแ่อโให้แบมแบม
"แล้วไ ิว่าแ่นี้ะทำให้แบมหายโรธเหรอ!" แบมแบมเอ่ยเสียุ่น
"พี่มีเพลมาให้้วยนะ พี่หาเอ แปลเอ ถึร้อเอไม่ไ้ แ่พี่ั้ใให้น้อแบมนะ" มาร์รีบเอ่ยเสียอ่อนเสียหวาน
"เพลอะไร" เมื่อเห็นว่าอีนั้ใมา้อแบมแบม็อที่ะใแ็่อไปไม่ไ้
"ฟัหน่อยนะรับ วามรู้สึอพี่" มาร์รีบยื่นโทรศัพท์พร้อมหูฟัให้แบมแบมอย่ารวเร็ว
"อืม"
"รู้แล้ว" หลัาที่ฟัเพลบ แบมแบม็ส่โทรศัพท์ืนมาร์่อนะเอ่ยออมาเบาๆ
"รับ?" มาร์ถามลับ
"ำอบไ" แบมแบมเอ่ยหน้ามุ่ย
"รู้แล้ว" มาร์ทวนำ
"อืม รู้แล้ว" แบมแบมเอ่ยเสียเรียบแ่ใบหน้าหวานลับึ้นสีระเรื่อ
"แล้วอบพี่บ้ามั้ยรับ" มาร์ถามอย่ามีวามหวั
"ไม่อบะมานั่ฟัเพลนิ่อยู่รนี้เหรอไเล่านโ่" แบมแบมย้อนเสียแผ่ว
"ั้น...บับพี่นะรับ" มาร์เอ่ยพลายยิ้มว้า
"่ายั้นเลย" แบมแบมย้อนอย่าวนๆ
"อ่าาา ั้นพี่ีบ่อ็ไ้" มาร์ะัไปรู่นึ่อนะเอ่ยอย่าไม่ยอมแพ้
"ล้อเล่น บัน็ไ้ แ่แบมอบนสม่ำเสมอนะ ส่วน่อนี้ไม่้อมาสม่ำเสมอ็ไ้ปีนึมาที ทำไ้มั้ย" แบมแบมเอ่ยพลายยิ้มหวานให้มาร์
"ถ้าทำไม่ไ้พี่ไม่ีบน้อแบมหรอรับ แล้วล..." มาร์รับำเสียสใส
"บัน อ่อ รัแล้วรัเลยห้ามเลินะ" แบมแบมเอ่ยอย่าเินอาย
"รับทราบรับผม" มาร์รับำ่อนะยมือึ้นยี้ผมนรัหมาๆ้วยวามหมั่นเี้ยว
"แล้วเพลน่ะ เพราะนะอบทั้สอเพลเลย" แบมแบมเอ่ยเสียแผ่ว ใบหน้าเรียวแล่ำ
"รับผม" มาร์ไ้แ่รับำนรัอย่าสุใ
"นึว่าระเบิะลแล้ว" ยูยอมเอ่ยับรรยาาศหวานๆ
"พี่สะใภ้้อทำใให้ินนะ เพราะพี่ายแบมเหวี่ยแรว่านี้อี" แบมแบมหันมาล้อยูยอมทันที
"ร้าบบบบ ยินีร้าบบบบ อบนเหวี่ยๆร้าบบบ เหวี่ยลเียยิ่อบรับ ฮ่าๆ" ยูยอมรับำอย่ายินี่อนะหัวเราะออมาเสียั
"อ้าว แล้วแับเนียร์ล่ะฮันนี่" แบมส่้อนให้ยูยอมน้อยๆ่อนะหัน้ายวาหาเพื่อนัวเอ
"..."
"หน้าแนะ" แบมแบมแวนรัทันทีที่เห็นว่าใบหน้ามึ้นสีระเรื่อ
"แพ้เลย" มาร์เอ่ยเสียอ่อย มือหนายึ้นมาปิหน้าเอาไว้
"ฮ่าๆ ลเพื่อนแบมไปไหน" แบมแบมยมือบาไปับมือหนาออ่อนะหัวเราะับหน้านรัที่แแ่ับัวเอ แ่ยัไม่ลืมะถามถึเพื่อนสนิท
"เราอบให้ว่าไปเลียร์ับว่าที่สามีรับน้อสามี" ยูยอมเอ่ยพลายิ้มทะเล้น
"ห๊า!" แบมแบมอุทานลั่น
"ไปเถอะ พี่ะพาไปเท" มาร์ับทพลาเอื้อมมือไปอบุมมือเรียว่อนะระุน้อยๆ
"ไปนะพี่สะใภ้" แบมแบมบอลายูยอม่อนะเินามแรึอนรัไปทันที
"ไปันหม โเี่ยว วรทำไี บัเอิไปทำธุระแถวบริษัทิลเวอรี่มั้ยนะ ไม่รู้ท่านประธานายาอเพรไปรึยั ้อไป่วยผายปอ่อีวิสัหน่อย หึหึ!" ยูยอมบ่นพึมพำ่อนะยยิ้มเ้าเล่ห์แล้วัารรวบอ้ามยาวๆไปทารถหรูอัวเออย่ามีวามสุ
"มาเทที่นี่เหรอ" แบมแบมมอบรรยาาศรอบๆพลายยิ้มถูใ
"เทในห้อฮิะาย" มาร์อบหน้าื่อ
"ฮิ็ฮิ ริสิพี่มาร์ยัไม่ไ้พูให้แบมฟัแบบัๆเลยนะรับ" แบมแบมท้วถามอย่านึึ้นไ้
"แบมแบมรับ พี่รัแบมแบมมานานแล้วรับ" มาร์เอ่ยพลาสบานรั้วยสายาที่เ็มเปี่ยมไป้วยวามรั
"แบมแบม็อบพี่มาร์เหมือนันรับ แล้วพอบวับวามอบที่มีใหุ้ายโรแมนิ มันเลยลายเป็นว่า...แบมรัพี่มาร์เหมือนันรับ" แบมแบมเอ่ยเสียหวาน่อนะสวมอนรัเบาๆ
"อบุรับ ฮันนี่บีอพี่" มาร์เอ่ยอย่ามีวามสุ
"อบุเ่นันรับ ฮันนี่อแบม" แบมแบมรับำพลาระับอ้อมอนรัแน่น
"มีวามสุโว้ยยยยยยย" มาร์ะโนเสียลั่น
"ฮ่าๆๆๆ นบ้า! หนีีว่า" แบมแบมหัวเราะเสียใส่อนะผละลุึ้นวิ่หนีนรัทันที
"อนบ้ารัแบมอหน่อยร้าบบบบ" มาร์รีบวิ่ไล่นรัไปมารอบห้ออย่ามีวามสุ บรรยาาศในห้อเ็มไป้วยเสียหัวเราะและวามรัที่ำลัผลิบานอนสอน
====== The End ======
ปล. ถ้าไม่รัเียอมเม้น์ให้เราหน่อยน้าาาาา เราอยารู้ฟีแบอ่า
ปลล. ู่หน้า JackJae : รู้ยั อนสุท้ายนะะ
ปลลล.หลัาบ Series รู้ยั ็ะ่อ้วย Series นาร้าย่ะเริ่มที่ JackJae BNyoung และ MarkBam ่ะ อบุที่ิามนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น