ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ทัณฑ์สวรรค์
ในเป่ามื่วลา
หมาป่าสีทอแัวเท่าเสือสัว์เวทระับสามำลัมอไปรอบๆและ ูมมม เสียัสนั่นโนมันไม่ั้ัว มันโนพลัเวทลัเวทยิใส่นปลิวไปิ้นไม้ านั้นเสียหัวเราะอนหลายๆน็ัึ้น ใ่พวเาือเหล่าทหารที่มาทำภาริปป้อเมวิสไ้ว่าหนึ่เือนแล้ว
พวเาทั้หม่าสัว์อสูรที่เ้ามาในเไปนับพันๆัวแล้วและมันทำให้พวเาไ้แนเวทอสัว์เหล่านี้้วยนับเป็นำไรอพวเาริๆ พวเาอนนี้เหมือนนป่าเถื่อน แย่ัน่าสัว์อสูรันแทบไม่ทัน พวเาเินเ้าหาหมาป่าอย่าประหายเลือนหมาป่ารู้สึลัว
หมาป่ารู้สึโศเศร้าอย่ามา
'อา นสีทอแนั่น ระูเหล็ แถมยัแนเวทนั่นอี เ้าหมานี่้อเป็นอ้า ฮ่าๆๆๆๆ' 'ไม่เว๊ยย ้าเอมัน่อน' '่อนแล้วไ้าโมีมัน่อน'
เสียพูุยันอมนุษผู้ป่าเถื่อนพูออมา แม้มันะไม่รู้ว่ามนุษนั้นพูอะไร แ่มันรู้ว่ามันะ้อถูนเหล่านี้่าแน่ๆ มันึรีบส่เสียหอนเรียพวโยเร็วว 'โบร๊ววววววววววววววววววววววววววววววว' หมาป่าำรามอย่าสุเสีย
'เรียพวเหรอ? ี ่วนี้ำลัาแลน ฮ่าาาๆๆๆๆๆๆ' เหล่าทหารหัวเราะออมาอย่าอบใ านั้นเสียหอนอหมาป่า็ัึ้นาทุทิศทา
'โบ๊ววววว บรู๊วววววว โอ๋วววว อุ๋ๆๆๆ' ่าว่าเป็นเสียหมาป่านับพันัวเลยทีเียว
'ไหละอยาให้มันเรียีนัสมใไหมหละ ' เหลาทหารแวันเล่น 'เอาสิว่ะ แน่ริ็เ้ามา ยิ่เยอะ ยิ่รวยฮ่าาาาา' ทหารแทบทุนหัวเราะั่ปิศา พร้อมแผ่รัสีสัหารพุ่เสียฟ้า พร้อมันนั้นเหล่าหมาป่า็พุ่ออมาาทุทิศทุทา และเริ่มปะทะับเหล่าทหาร
ารประทะออทหารและฝูหมาป่าเริ่มมาแล้วว่าสิบนาที โยที่เมวิสที่นัู่พลัานธรรมาิ็มอเห็นเหุาร์ลอ
เหล่าหมาป่าล้มายันมามายนับพันัว แ่มนุษย์เหล่านี้่าแ็แร่ยิ่ ไม่มีใรไ้รับบาเ็บสาหัสหรือเสียีวิเลย อยามา็บาแผลเล็น้อยแถมหน้าาแ่ละนูสนุสนานับารละเลเลือพร้อมหัวเราะั่ปีศาร้าย
ทันในั้น ฮู่มมมมมมมมมม เสียลมพัมาอย่ารุนแร ้นไม้นาให่ในป่าเริ่มสั่นอย่า่อเนื่อ สัว์ป่าทุัวเียบสบราวับรู้ถึสิ่ที่น่าลัวแม้ารปะทะอเหล่าทหารับฝูหมาป่า็หยุลั่วราว เมบนท้อฟ้าเริ่มระเพื่อม และเปลี่ยนเป็นสีแานราวับทะเลเลือทุสิ่มีีวิเบิาว้าและหันไปมอ
านั้นเมวิส็ะโนึ้น 'ารทรมานอสวรร์มาแล้ววว เพิ่มระับวามปลอภัยสูสุ'
เหล่าทหารั้ท่าและรีบสัหารหมู่หมาป่าทันที
านั้นท้อฟ้าแเ้มสร้าเมเป็นวแหวนนาให่นับิโล ประายไฟฟ้าเี้ยวไปามอาาศ
(ประมานี้ไปมโนเพิ้มเอาเ้อออ)
านั้น็มีเสีย 'รรรรรรรร' หมาป่าัวนารถบรรทุเินออมาาป่า เหล่าทหารทำหน้าเร่เรียเพราะมันือ ราาหมาป่าทอแสัว์เวทระับ6
'เมวิสถึับสบทออมา ' แม่เอ๊ยมาทำไมอนนี้ นี่เวลาสำันะเว๊ยยยย' แ่ระนั้นเา็ทำอะไรไม่ไ้นอานั่เรียมรับสายฟ้า่อไป
อยู่ีๆพ่อบ้าน็ระโออมาวามราาหมาป่าไว้และะโน ' นายน้อยยไม่้อห่ว ผมะเฝ้าระวัให้เอ แ่สุนัเวทระับ6ไม่ ามือหรออรับ ายแ่นี่ไม่ไ้ยืเส้นสายมานานแล้ว' ายแ่ไม่ประมาทเาเร่พลัออมานัวเรือแส และพุ่เ้าใส่ราาหมาป่า
วามทุยาอสวรร์ไม่ใ่เหุารเล็น้อย ันั้นสัว์อสูรบริเวใล้เีย็เริ่มแห่ันมา ทำให้เหล่าทหารเริ่มึมือ
รึ่นนนๆๆๆ ประายไฟนเี้ยวอยู่ในเมทันใ็มีวามันแผ่ลมาเบื้อล่าบูมมม สายฟ้าสีแฟาลมาใสเมวิส พุ่ลมาั่มัรราวับะสามารถทำลายเทพหรือปีศาไ้ เปรี้ย เมวิสโนฟาเ้าอย่าันหน้าา แ่เา็ยัไม่มีรอยี่วน พ่อบ้านหันไปูเาแว่บนึและถอนหายใ้วยวามโล่อ านั้นึเ้าสู้ับราาหมาป่า่อสายฟ้าม้วนลมาและฟาใส่เมวิสอีรั้ เปรี้ย ูมมมม เาเอาำปั้นสวนลับไปนแนาา และมีรอยเลือออาหมั และหัวเราะออมาัๆ 'มาเลย รั้สุท้ายเ้ามาเลยยยฮ่าๆๆๆๆ'
เมสีแเปลี่ยนเป็นม่วและวามันแผ่ลมาอย่ามหาสาร เมสิสทำหน้าริัและรู้ว่าราวนี้ไม่่าย เาเรียมใ้พลัเ็มที่ ูมมม สายฟ้าสีม่วนาให่ั่้นายิออมาสัว์บริเวนั้นเริ่มวิ่หนีเหลือแ่ราาหมาป่าที่สู้ิพันับพ่อบ้านอยู่
'เวรแล้วไ' เมวิสสบถออมาและรวมพลัทั้หมระโึ้นเ้าไป่อยสายฟ้า บรึ้มมมมม เสียับปนาถราวแผ่นินะถล่ม
'นายน้อยยยย' พ่อบ้านถึับเสียสมาธิและหันลับมามอ านั้นเาโนอุ้เท้าหมาป่าฟาใส่นระเ็น เปรี้ย ูมมมม 'อั นายน้อยย'
ทันในั้น็มีเสียเมวิสัออมาาใลาเปลวไฟที่โนสายฟ้า 'โอ๊ววววววววววววววววว' ประายสายฟ้าสีม่วแระายออและพบับเมวิสที่นั่อยู่มีรอยไหม้ามร่าายและเลือไหลออามุมปา
พลัานฟ้าินเิมไหลไปทาเมวิสนนอื่นรู้สึไ้ว่ามีลมพัเ้าหาเมวิสาทุทิศทา
'ปป้อนายน้อย' พ่อบ้านะโนึ้น เหล่าทหารทั้520 นายล้อมเมวิสเป็นวลม ในห้าร้อยเมรไม่มีสัว์นิใเ้ามาใล้ไ้
เหล่าทหาร็เริ่มใ้ระเบิและโยนออไป ูมมมม เปลวเพลิพุ่สูว่าสี่สิบเมร รัศมีแรระเบิว่ายี่สิบเมร ทำให้ทุนถึับใในอานุภาพอระเบิแท่เล็ๆนี่
(แรประมานี้)
านั้นเหล่าทหาร็เริ่มเมามันันารใ้ระเบินับสิบลู ึ่ทำให้เิระเบินป่าสะเทือนเลยทีเียว ูมมๆๆๆๆๆๆๆๆ เหล่าสัว์ป่าที่อนนี้เบาบาลแล้วเพราะระเบิ
ส่วนพ่อบ้านใ้ระเบิเวี้ยใส่หมาป่านมันบาเ็บสาหัส แ่ถึระนั้น็ยัใ้เวลาอีว่าห้านาทีในารสัหารราาหมาป่าลไ้และมา่วยเหล่าทหารที่่าสัว์ป่าที่เ้ามาในบริเว เรื่อยๆ
พวเาผลัันปป้อเมวิสนแทบไม่ไ้พัผ่อนเป็นเวลาอีเือบ1เือน
อยู่ีๆพลัานบริเวที่เมวิสอยู่เริ่มผันผวนและเสียั ูมมมมม พื้นที่บริเวนั้นแร้าวไปหมและแส็่อยๆาลนเห็นเมวิสนั่สมาธิอยู่
านั้นเา็ลืมาและเริ่มหัวเราะ 'ฮ่าๆๆๆๆ สุยอเลยยย รู้สึไ้ถึพลัาน เหมือนารรับรู้ะีึ้น ฮ่าๆๆๆ'
เาลุึ้นยืนพร้อมแผ่รัสีวามหน้าเรามนพ่อบ้านยัใ เาูราวภูเาลูให่ที่มั่นไม่มีใรสั่นลอนไ้
วามันราวับนัเวทระับหั้นสูเลยทีเียว
'ยินี้วยนายน้อยย' เหล่าทหารและพ่อบ้านพูพร้อมัน
'ลับันเถอะลับไปลอารบารฝึอพวเรา ฮ่าๆๆๆๆ'
เหล่าทหารถึับยิ้มออมาพร้อมับมีน้ำาเล็ที่ะไ้บารฝึ แ่ยัน้อยว่าพ่อบ้านที่ยืน้มหน้าับน้ำาแล้วบ่นพึมพำว่า 'นายน้อยเป็นผู้ให่แล้วๆๆ' ไม่หยุโยไม่สนในมอ
านั้นเหล่าทหารและเมวิส็หัวเราะพร้อมัน และเินทาลับเมือใ้ินผ่านทาลับ รป่าเลา
............................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น